Ik ben José Millecam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joske.
Ik ben een man en woon in Dendermonde (België) en mijn beroep is Gepensioneerd.
Ik ben geboren op 01/11/1948 en ben nu dus 75 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen / Reizen.
Na
1h stappen had ik terug een klim van 500m voor de boeg. Eens boven in het
dorpje Albergueria moet men even halt houden in de bar El Rincon del Peregrino
bij Luis. Alle pelgrims die er binnengaan, moeten hun naam neer schrijven in
een schelp, en wordt die dan ergens opgehangen. Zo prijkt nu mijn naam aan het
plafond van de bar. Het werd weer een zware dag.
Deze morgen moet ik kiezen tussen 2
verschillende routes, ofwel over Verin of over Laza, deze laatste is korter
maar lastiger, maar vooral en daarom was dit al van vooraf gepland, veel
mooier. Inderdaad het werd een mooie tocht door de bergen met enkele kleine
dorpjes waar de tijd is blijven stilstaan. Ik overnacht in een splinternieuwe
Albergue van de Xunta de Galicia. Het is beslist, nog 5 stapdagen naar
Santiago
Vandaag
was het de laatste maal dat we de caravan verplaatsten, we staan nu in Allariz.
Morgen zet ik mijn tocht verder en gaan de laatste 6 of 7 stapdagen in, maar ik
denk dat het er 6 zal worden om Santiago te bereiken, we zien wel!
Om
6h30 verlaat ik de Albergue, na een 1/2h stappen begin ik de klim naar de col
Canda die mij een 400 m hoger moet brengen. Op de col ligt de grens tussen
Castilla y León en Galicia. Onderweg zie ik nog de gevolgen van de vele
bosbranden van vorig jaar. We beginnen aan het sluitstuk, 806 km gedaan, nog
206 te gaan in 7 of 8 stapdagen, we zien wel. Onderweg neem ik contact met de
vrouw voor de afspraak in A Gudiña, wat is een GSM toch soms gemakkelijk!
Het
is iets na 6h30 als ik de camping verlaat. Mijn pad slingert zich verder in de
vallei van de Rio Castro, tussen de rivier en de N 525 tot op de col net voor
het dorp Padornelo. Een langzame klim van ongeveer 500 meter tot op een hoogte
van 1250 meter. Dan een afdaling tot in Lubiàn, een mooi pad in de uitlopers
van de Montes de León. Ja, vlak is het niet meer!
Vandaag
een korte stapdag, daarom zet mijn taxi mijn pas om 8h20 af waar ze mij
gisteren oppikte. Mijn tocht zet ik verder in een landschap waar de natuur
alles voor het zeggen heeft. Om 12h45 ben ik al terug op de camping. Straks
alles klaarmaken voor de twee volgende stapdagen.
Dag
26 - Calzadilla de Tera San Salvador de Palazuelo 38 km
Ik
zet mijn tocht verder door de onvruchtbare verlaten streek. Onderweg enkele
kleine dorpjes met minimale voorzieningen voor pelgrims, de meeste Albergues
(Refugio) zijn maar 4 tot 6 bedden groot. Rechts voor mij dagen de zuidelijke
uitlopers van de Montes de Leon op, daar achter ligt Galicië. Doordat ik
terug voor ben op mijn schema en er hier praktisch niets van voorzieningen is,
heb ik mijn taxi opgebeld, die me even later oppikte, daardoor zit ik nu rustig
op de camping mijn verslag te schrijven en straks werk ik de blog bij. Morgen
wordt het een korte rustige stapdag.
We
verplaatsen ons 120 km, hoofdzakelijk westwaarts naar Puebla de Sanabria. Een
prachtig gelegen dorp op een heuvel met helemaal bovenaan het kasteel, het is
vrij toeristisch. De camping is van goede kwaliteit met een goed restaurant
gevestigd in de resten van een oude watermolen. Morgen trek ik verder.
Het is 7h15 als de vrouw mij afzet op de Plaza Mayor in Tàbara. Het is zwaar bewolkt maar buiten wat gedruppel blijft het droog en de poncho blijft in de rugzak. Het pad vervolgt zijn weg door de groene natuur, een onvruchtbare streek met laag struikgewas. Zo bereik ik Santa Marta en stap binnen in de privé Albergue Casa Anita. Een Fransman die ik al eerder ontmoet heb is zich aan het inschrijven, dan is het de beurt aan een Deen, maar die wenst enkel een stempeltje die hem prompt geweigerd werd omdat hij er niet bleef overnachten. Dit feit wijzigde mijn planning, ik vond dit zo zielig nam mijn rugzak terug op en stapte samen met hem 10 km verder naar de volgende Albergue Municipal (nieuwbouw) in Calzadilla. Alvorens deze te bereiken staken we de Rio Tera over en volgden deze door de vallei waar men in grote getallen populieren kweekt. In de Albergue zijn we met zes personen en allen van verschillende nationaliteit. Een Deen, Spanjaard, Oostenrijker, Zwitser, Italiaanse en de kleine Belg.etHH
Gisterenavond
in Bar Pepe gerund door een bejaard echtpaar gegeten wat de pot schaft: witterbonensoep
een kotelet met wat frieten en een appel. Deze nacht niet te best geslapen want
de bonen deden hun werk! We kregen er ook de verklaring wat het water betreft,
de pomp in de watertoren is al enkele dagen stuk en toen we vroegen wanneer die
hersteld zou worden, dan gingen de schouders van de oude man omhoog. Rond6h30' vertrokken en na 6 km in Granja de
Moreruelamoet ik kiezen tussen de Via
de Plata die verder noordwaarts trekt naar Astorga en de Camino Frances of een bocht van 90°
westwaarts maken richting Ourense, of de Camino Sanabrés, ik kies zoals de
meesten voor de laatste. Via de Puente Quintos steek ik het stuwmeer op Rio
Esla over en voor Tábara kruis ik terug de in aanleg zijnde snelweg A66. Deze
morgen was het zwaar bewolkt maar het bleef droog. Ik heb nu al 24 stapdagen
achter de rug, nog 12 te gaan en nog geen regen gehad, blijft het zo????
Ik steek de Rio Duero nogmaals over, Zamora is een lang gerekte stad, gelukkig moet ik deze door in de breedte en ben dus na œ uur in de wijdste natuur. Het pad loopt evenwijdig met de N630, maar is er toch een heel stuk van verwijderd. Na 19 km in Montamarta is de bar gesloten en worden de broodjes op een bank achter de kiezen gewerkt. Men is er ook bezig met de aanleg van de snelweg A66, voor de pelgrims voorlopig geen hinder. De volgende 10 km een stuk om vlug te vergeten, het pad slingert links en rechts in grote lussen langs of op de N630. Door de aanleg van het stuwmeer Ricobayo is het pad omgeleid, men ziet soms het oude pad lopen in het meer. Uiteindelijk bereik ik Riego del Camino, waar zich een Spartaanse Albergue bevind. Het is ondergebracht in een bestaand rijhuis met douche en WC, maar het water is er afgesloten, dus .! In de kleine bar Pepe kunnen we gelukkig een menu voor deze avond bestellen. Zo zie je, het is niet altijd een luxe!
Dag
22 - El Cubo de la Tierra del Vino Zamora 33 km
Deze
morgen opnieuw vertrokken aan de kerk van El Cubo voor een prachtige wandeling.
Net buiten het dorp verlaat ik onmiddellijk de weg en loop ik over een mooi
golvend pad evenwijdig aan een oude spoorweg. Hier wordt vooral maïs en
suikerbieten geteeld, dit is mogelijk door het gebruik van de nieuwste
bevloeiingstechnieken. Na 13 km, in Villanueva de Campeàn is het nog te vroeg
om te eten maar een café solo kan er wel in. Dan volgen 20 km door het groene
golvende landschap tot in Zamora. Ik bereik het oude stadscentrum over de mooie
Puente de Piedra die de Rio Duero overbrugt. Mijn stempeltje krijg ik in de
al even mooie Albergue Municipal net voorbij de Plaza Mayor.
Het
wordt een korte verplaatsing naar Zamora, een kleine nette camping 2 km buiten
de stad. Deze namiddag boodschappen gedaan met de vrouw, dan alles klaargemaakt
voor de volgende dagen. Alles
O.K.
Dag
21 - Salamanca Le Cubo de la Tierra del Vino 25 km
Het
vrouwtje zet me aan de Puerta de Zamora af daar waar ik gisteren de laatste
gele pijl had gezien toen ik de Camino verliet richting camping. Eerst moet ik
enkele kilometers de N630 volgen om de agglomeratie te verlaten.
Vervolgens een mooi pad tot in het dorpje Calzada de Valdunciel, eet er mijn
broodjes en drink er een koffie in de bar. De volgende 20 km, een nieuw eentonig
pad evenwijdig aan de nieuwe snelweg A66 tussen Salamanca en Zamora, een stuk Camino
om vlug te vergeten. In El Cubo staat de taxi klaar om me terug te brengen naar
Salamanca. Morgen
rustdag!
Zoals
gisteren vermeld, deze morgen vroeg vertrokken, 6h15. Het is ongelooflijk hoe
groen het landschap blijft, maar ja zoals al gezegd het is nog lente. Enkele
kilometers voor Salamanca haal ik terug Christiaan, Paulo en Laerte terug in,
gisteren waren zij 4 km verder door gelopen naar de volgende Albergue. We
hebben er een prachtig zicht op de stad. Veel tijd besteed ik niet om het oude
centrum te bezoeken, we hadden dit al uitgebreid gedaan in 2009. Ik doorkruis
de stad en heb de andere kant afspraak met het vrouwtje want de camping bevindt
zich 7 km verderop. Morgen zet ik mijn tocht verder en overmorgen verplaatsen
we onze sleurhut naar Zamora.
Dag
19 Fuenterroble de Salvatierra San Pedro de Rozados 28km
Vandaag
loop ik alleen en laat de anderen onmiddellijk achter mij, heb zin om eens
flink door te stappen! Op het pad zijn er geen voorzieningen enkel halfweg de
klim naar Pico de la Dueña (1100m) van waar men een prachtig zicht heeft over
de Meseta, even omzien, achter ons de besneeuwde bergtoppen. Om 12h15 bereik
ik San Pedro en twijfel om door te lopen tot Salamanca, uiteindelijk beslis ik
hier toch te overnachten, heb een beetje schrik, niet van de afstand (52km)
maar vooral van de warmte! Ik neem er rustig de tijd voor het dagelijks
ritueel: douche, was, siësta enz. Gisterenavond vertelde Christiaan me dat ze
op mijn rustdag met verschillende de bus hadden genomen omwille van het slechte
weer, zo zie je maar elk op zijn manier! Morgen zal ik vroeg vertrekken om in
de voormiddag tijdig Salamanca te bereiken want dan ga ik slapen in mijn eigen
mobiel bed! Carpe
Diem!
Dag
18 - La Calzada de Béjar Fuenterroble De Salvatierra 20 km
Het
is rond 7 h als het vrouwtje mij afzet aan de Albergue in La Calzada, de
fransman Christiaan en de twee Brazilianen Laerte en Paulo staan net klaar om
te vertrekken. Het wordt terug een mooie tocht en we doorkruisen de dorpjes
Valverde en Valdelacca. Enkele kilometers voor we Fuenterroble bereiken, dalen
we af en hebben de vlakte van de Meseta de Salamanca voor ons, prachtig. Rond
14 h na de douche en de was gaan we samen eten in de plaatselijke bar, dan de
siësta op bed in de mooie Albergue van Padre Don Blaz.
Dag
17 - Aldeanueva del Camino La Calzada de Béjar 22km
Zoals
gewoonlijk om 7h de weg op en alles blijft even groen als voorheen. De kleine
klim naar Puerto de Béjar valt best mee en links van mij zie ik in de verte
de vrachtwagens op de snelweg naar boven kruipen. Net voor de col nog het
dorpje Baños de Montemayor door. Op de col ligt de grens tussen twee
landstreken, nu verlaat ik Extremadura en komt Castilla y Léon aan de buurt,
provincie Salamanca. Uiteindelijk bereik ik La Calzada de Béjar waar mijn taxi
mij opwacht. Ik zit nog maar 5 minuten in de auto en men zet de hemelsluizen
wijd open! Ik heb weer geluk gehad en zo zit de poncho nog steeds in de rugzak. Morgen
rustdag!
Deze
morgen als ik ontwaakte was het lichtjes aan het regenen, toen ik de bar
verliet na het ontbijt was het droog. Buiten wat gedruppel bleef het droog en
kon ik gelukkig mijn poncho in de rugzak laten. Ik trek verder door het groene
landschap, soms twijfel ik of dit wel degelijk Spanje is, het lijkt meer op
Oostenrijk, vooral omdat de koeien hier ook vrij rondlopen met een bel om de
hals! Ja, het is nog lente, ik denk als men hier terug komt na de zomer, het
hier alles anders uitziet, dor en bruin i.p.v.groen! Onderweg een plaats het
vernoemen zeer waard is: Caparra een Romeinse nederzetting dat men is aan het
opgraven met de mooie Triomfboog. De Albergue Municipal hier in Aldeanueva is
het tot nu toe de minste die ik gehad heb, maar die is dan ook gratis. Het is
nu 18h en we zijn er nog maar met twee! De tweede is ook een Belg, afkomstig
van Limburg maar woont in Antwerpen. Nu ga ik wat rusten, want het was een vrij
lange dag, maar alles loopt vlot. Carpe
Diem
Ik ben José Millecam, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Joske.
