Parket vindt dood Mohamed Bouazza (23) geen moord + reacties .


ANTWERPEN - Het parket wil niemand vervolgen voor de dood van Mohammed Bouazza.
De zaak rond Mohamed Bouazza, de 23-jarige Marokkaanse Belg die in april vorig jaar in de Schelde verdronk nadat hij werd achternagezeten, zorgt opnieuw voor ophef. Bouazza, een jongen zonder strafrechtelijk verleden, ging op 30 april met een aantal vrienden stappen in een discotheek. Het gezelschap waar Mohamed bijhoorde kreeg het in de discotheek aan de stok met een andere groep jongeren. In beide groepen zaten allochtone en autochtone jongeren. Buiten de discotheek ging de ruzie verder. Jongeren uit de groep waar Bouazza bij hoorde, sloegen een raampje stuk van de auto van de blanke, autochtone Y. Die en zijn vrienden zetten de achtervolging in op Mohamed. Die sprong in de Schelde, werd allicht onwel en verdronk.

Volgens zijn familie ging het om een racistische moord. De stille mars die in Antwerpen gehouden werd na de racistische moorden van Hans Van Themsche was ook een mars voor Bouazza.

Twee verdachten in de zaak verschenen gisteren voor de raadkamer maar het Antwerpse parket vroeg hen beiden buiten vervolging te stellen. Voor moeder Radia Bouazza kwam dat behoorlijk hard aan. 'Ik wil dat de daders voor de rechter verschijnen en gestraft worden. Zolang dat niet gebeurt, kan ik er mij niet bij neerleggen', zegt zij.

'Wat er in die laatste minuten van Mohamed gebeurd is, is niet duidelijk en daardoor is het inderdaad moeilijk om iemand te vervolgen voor moord', reageert haar advocaat Jef Vermassen. 'Maar dat het parket de verdachten ook niet wil laten vervolgen voor de bedreigingen die ze geuit hebben, is onbegrijpelijk.' Uitspraak op 19 december. (dhh)

Bron : www.mensenrechten.be : dd . 05/11/2007

Reacties :

Beste,

In verband met de zaak Demoor. Ik ben een student aan de KDG in Hoboken. Ik moet daarom elke dag tram 24 nemen. Wat daar allemaal op gebeurt kan u zich niet voorstellen. Tuffen op de grond, kabaal, vechten, meisjes lastig vallen. Wanneer je soms de pech hebt en je draait je om om te kijken wat er allemaal gebeurt en het wordt gezien dan vragen ze op een arrogante toon of je er problemen mee hebt. Als je op dat moment ja zegt, dan weet ik niet wat er gaat gebeuren maar je komt er niet zonder kleerscheuren vanaf. Mijnheer Demoor had de moed (die ik niet heb) hier tegen op te treden en het gevolg is voor ieder onder u bekend. Dus bespaar mij dat hij er schuld aan heeft. Gelooft u mij niet. Ik raad u aan tram 24 eens te nemen om vervolgens op de tram te zeggen dat het moet stoppen met kabaal, dan denk ik dat er de volgende dag er iets over "een incident" op de tram wordt geschreven in de krant.

ik ben de zus van bouazza mohamed en wat ik hier allemaal lees is dikke zever jullie weten niks van de zaak af jullie lezen maar wat en de media zit vol leugens en parasiet.Mijn broer had niks te maken met de jongeren die het gevecht hebben veroorzaakt in de discotheek
zijn belagers zullen hoe dan ook bekennen mijn broer is niet de gene die de ruit heeft ingestampt dat hebben zijn belagers zelf gezegd
als die klootzak mijn broer met rust had gelaten dan was hij er nog op deze wereld maar nee yanick moest een makkak vermoorden hij was onder invloed van drugs en alcohol dat wisten jullie blijkbaar niet he , wel nu weten jullie het en die klootzak staat bekent bij de politie als een moordenaar hij heeft meerdere moorden op zijn geweten deze klootzak is een gestoorde maar loopt nog vrij rond waarom omdat het een Belg is als je nu de rollen moest omdraaien gegarandeerd dat de allochtoon dan achter de tralies zat en hier mee kunnen we niet mee leven dat wij onterecht worden behandelt. welke kleur je ook hebt iedereen gelijk .

Gepubliceerd naar aanleiding van de reactie door de zus van het slachtoffer . Universeel taalgebruik van sommige Allochtonen ???

Georges Van Tiggelen

Marion van San (criminologe ) brengt Belgische illegalen in kaart

• E-mail bericht
• Bookmarken/Delen

11/03/'08 Drie criminologen van de Erasmusuniversiteit, Masja van Meeteren, Marion van San en Godfried Engbersen brachten in opdracht van de liberale ministers Marino Keulen (Inburgering) en Patrick Dewael (Binnenlandse Zaken) de situatie van illegalen in België in kaart. Het rapport wordt binnenkort besproken in de Kamercommissie Binnenlandse Zaken. Volgens hun onderzoek hebben illegalen een criminaliteitsgraad die twee keer zo hoog is als die van legale vreemdelingen. De vorsers stellen ook vast dat de diefstallen en de geweldscriminaliteit bij illegalen de jongste jaren sneller stijgen dan bij hun legale collega's. De onderzoekers pleiten voor het herinvoeren van de gastarbeider, maar die mag slechts in fasen en pas na regelmatige bijdragen sociale rechten krijgen. Ze willen ook een rem op het aantal regularisaties zetten.

Marion van San is een Belgische criminologe, die in ons land furore maakte met haar studie over de criminaliteit van migranten, die zij voor het eerst vanuit culturele elementen duidde. Haar onderzoek deed veel stof opwaaien, maar veroorzaakte maar weinig verandering in het beleid. Van San en haar collega's komen nu met een nieuw onderzoek. Dit keer naar de situatie van illegalen, of zoals zij het zeggen: "irreguliere migranten". In die term zitten niet alleen de illegalen, maar ook de mensen die switchen tussen een legaal en een illegaal statuut, bv. doordat ze met een toeristenvisum naar hier komen, langer blijven en illegaal worden, weer vertrekken en dan de cyclus opnieuw starten.

Van San interviewde 120 illegalen: 30 Turken en 30 Bulgaren in Gent; 30 Marokkanen in Antwerpen en 30 Congolezen in Brussel. De illegalen werden gerecruteerd via sleutelfiguren en op café. Er is geen enkele garantie op representativiteit en er is ook geen garantie dat wat de illegalen verklaren ook de waarheid is, zo schrijven de auteurs zelf. Maar ze confronteerden die verklaringen met data uit de politiestatistieken en beweren daarom dat ze toch een vrij goed beeld geven.

Wat bleek uit de interviews?

* Waarom komen illegalen naar België? Doorgaans om economische redenen. Alleen bij de Congolezen is politiek doorslaggevend. De illegalen maakten geen systematische vergelijking tussen de landen waar ze naartoe wilden, ze kwamen meestal naar België omdat ze hier al familie of kennissen hadden. Een vijfde kwam om in een korte periode veel geld te verdienen en dan weer te vertrekken. De helft (vooral Marokkanen en Congolezen) wil hier blijven en streeft een wettig verblijf na. Nog een derde wil liever illegaal in ons land blijven en de helft hiervan denkt als illegaal een fatsoenlijk bestaan te kunnen opbouwen.

* Hoe komen ze? Het grootste deel steekt illegaal de grens over. Een tweede belangrijke groep komt met een toeristenvisum en blijft na afloop van dat visum illegaal hier. Voor acht op de tien was België het geplande einddoel. Bij twee op de drie van de geïnterviewden is al eerder een familielid of een vriend naar België gemigreerd. En één op de drie van deze illegalen ontving van de familie in het herkomstland steun om over te komen, bv. geld om een mensensmokkelaar te betalen.

* Bijna twee van de drie geïnterviewden had inkomsten uit arbeid. Dat gold vooral voor de Turken, minder voor Marokkanen en Congolezen. De meeste informanten werken binnen de eigen etnische gemeenschap. Ze krijgen een lager loon dan hun legale collega's. Marokkanen en Congolezen hebben een veel lager maandinkomen dan Turken en Bulgaren. Bij Marokkanen hangt dit samen met het type werk dat ze verrichten: zonder uitzondering is dat ongeschoolde arbeid. Ze hebben ook het minste vast werk.

Wat leren de officiële statistieken?

* In 2005 klopten in Vlaanderen 2.871 illegalen aan bij het Algemeen Welzijnswerk voor hulp en toen werden ook 568 illegale cliënten in begeleiding genomen. Ook de opvangstructuren van Fedasil worden voor meer dan de helft bevolkt met illegalen (meestal uitgeprocedeerde asielzoekers). De kosten voor dringende medische hulp aan illegalen swingen de pan uit.
(Uit een recent antwoord van minister van Maatschappelijke Integratie Christian Dupont (PS) op een vraag van Sabien Lahaye-Battheu (Open Vld) bleek dat de dringende medische hulp voor illegalen in 2005 30,9 miljoen euro kostte en in 2006 al 38,5 miljoen euro, nvdr).

In sommige gemeenten, zoals Brussel, is men heel laks: illegalen kunnen gewoon naar een huisarts gaan en die eerste consultatie wordt automatisch door het OCMW terugbetaald. Het systeem is te zwaar belast en kan het zeker niet lang meer houden, schrijven de onderzoekers. Ze wijzen bovendien op de problemen van hulpverleners, die geen hulp willen bieden aan mensen die misschien altijd illegaal zullen blijven. Maar de hulpverleners weten door de lange procedures niet meer waar ze aan toe zijn.

* Van San maakte ook een analyse van de politiestatistieken. Tussen 2001 en einde 2005 werden 82.838 aanhoudingen voor illegaal verblijf verricht door de politie en die hadden betrekking op 68.072 personen. Jaarlijks werden gemiddeld 13.000 illegalen aangehouden. Ze komen uit 162 verschillende landen, het zijn voor 80% mannen in de leeftijdsgroep tussen 25 en 44 jaar. Een groot deel van de aangehoudenen komt uit ex-Joegoslavië, Marokko, Roemenië, India, Algerije.
Bijna 43.000 illegalen hebben een woonadres in België. Er werden 532 verschillende postcodes geregistreerd, er zijn 589 gemeentes. Hieruit moet worden besloten dat illegalen overal zitten, tot in de kleinste gemeenten.

Illegalen plegen - volgens de registratie van de politiediensten - twee keer zoveel criminele feiten als legale vreemdelingen: hun criminaliteitsgraad loopt op tot 4,8%, tegen slechts 2,1% voor legale vreemdelingen. (Als de onderzoekers het hier over “aanhoudingen” hebben, dan bedoelen ze dat de politie mensen heeft gevat voor deze feiten; ze doelen niet op gerechtelijke aanhoudingen door een onderzoeksrechter. De criminaliteitsgraad van illegalen is volgens de onderzoekers: het aantal aangehouden illegalen voor criminele feiten gedeeld door het totaal aantal aangehouden illegalen. Deze criminaliteitsgraad kan moeilijk anders berekend worden, omdat men het volledige aantal illegalen natuurlijk niet kent. Deze berekening kan een vertekening geven. De criminaliteitsgraad van een legale groep vreemdelingen wordt berekend door het totaal aantal aanhoudingen voor criminele feiten van de bewuste groep legale vreemdelingen te delen door het aantal legale vreemdelingen in dat jaar, nvdr.)

In de 82.838 politie-aanhoudingen tussen 2001 en einde 2005 zitten 57.967 aanhoudingen voor onwettig verblijf en 24.871 aanhoudingen voor gewone misdrijven (diefstal, zwart werk e.d.). Het aantal aangehouden personen is evenwel anders: er werden 57.967 personen aangehouden voor illegaal verblijf, maar slechts 13.628 voor andere misdrijven. Dat betekent dus dat de illegalen die voor diefstal e.d. werden aangehouden in de bewuste periode van vijf jaar meerdere keren voor die feiten werden aangehouden. Zo waren er 3.269 aanhoudingen voor gewone diefstal, maar toch slechts 1.976 aangehouden illegale dieven. Bij zware diefstal is het verschil nog groter: 2.656 aanhoudingen tegen slechts 1.156 aangehoudenen. Dit betekent in ieder geval dat het uitwijzingsbeleid niet behoorlijk functioneert.

De top-5 van de misdrijven waarvoor illegalen werden aangehouden bestaat uit: gewone diefstal (13%), gebruik van valse stukken (12%), zware diefstal (10,7%), aanmatiging van titels (9,9%), schriftvervalsing (9,4%).
Ruim een derde van alle misdrijven komt voort uit de onwettige verblijfsstatus (schriftvervalsing, gebruik van valse stukken, aanmatiging van titels, weerspannigheid), maar ook een derde heeft hier nauwelijks verband mee.

Over de hele periode van vijf jaar bekeken valt op dat illegalen niet vaker dan legale vreemdelingen worden aangehouden voor vermogensdelicten. Het aantal aanhoudingen voor gewone diefstal is verhoudingsgewijs gelijk voor beide groepen. Illegalen worden wel veel meer aangehouden voor gebruik van valse stukken en zwart werk. Hieruit kan blijken dat illegalen om hun brood te verdienen wel stelselmatig meer naar het zwart werk gaan, maar niet meer dan gewone burgers naar diefstallen.

De onderzoekers gingen ook na of er grote verschillen op het vlak van criminaliteit waren per etnische bevolkingsgroep tussen legale en illegale vreemdelingen. Daaruit bleek dat de illegale Marokkanen en Turken vijf keer zoveel aangehouden worden voor criminele feiten dan de legale, de illegale Congolezen zes keer zoveel, de illegale Algerijnen vier keer zoveel. Over het algemeen volgt de criminaliteit van het illegale deel van een bevolkingsgroep het legale deel van diezelfde groep, vermenigvuldigd met een bepaalde factor. Er is ook een duidelijk verband tussen de nationaliteit en de aard van de criminaliteit.

De evolutie in de tijd is verontrustend. Het aandeel van de verblijfscriminaliteit (die samenhangt met het statuut van illegaal) neemt tussen 2001 en 2006 af en dat van de bestaanscriminaliteit (de gewone misdrijven) neemt toe. Zo is het aantal aanhoudingen voor schriftvervalsing tussen 2001 en einde 2005 gedaald met 59%, maar dat voor gewone diefstallen steeg met 52%, dat voor geweldsmisdrijven met 157% en dat voor drugsmisdrijven zelfs met 173%. En dat is des te verontrustender omdat in dezelfde periode het aantal aanhoudingen van legale vreemdelingen voor gewone diestallen is gedaald met 14%, voor drugsmisdrijven met 10%, terwijl het aantal aanhoudingen voor geweldsmisdrijven 'slechts' steeg met 46%.

Kortom: het illegale deel van de vreemdelingenbevolking wordt geleidelijk aan crimineler. Maar er moet zeker niet gedramatiseerd worden. De illegalen blijven een braaf volkje, want het gaat in al deze gevallen bij de illegalen om erg lage absolute cijfers. Het aantal politieaanhoudingen van illegalen voor geweldsmisdrijven mocht dan al enorm gestegen zijn in vijf jaar tijd, het bedroeg in 2005 nog maar 390, tegen 7.098 voor legale vreemdelingen en 54.719 voor alle legaal verblijvende personen in België.

Hoeveel illegalen zijn er?

Dat is natuurlijk erg moeilijk te zeggen. Van San schat het aantal illegalen in België op 110.000, een minimale schatting, schrijft ze zelf. En ze relativeert ze ook voortdurend. Het lage cijfer verbaast, omdat begin jaren negentig het aantal illegalen al op 150.000 werd geschat door Koninklijk Commissaris voor het Migrantenbeleid Paula D'Hondt.

Ondertussen waren er natuurlijk wel de regularisaties van de binnenlandministers Duquesne en Dewael, maar precies door het aanzuigeffect op België van die voortdurende hoge aantallen regularisaties, verwacht je een veel hoger cijfer.

Hoe komt van San aan haar berekening? Ze heeft twee methoden: ze wéét hoeveel illegalen in een bepaald jaar gevat zijn voor criminele feiten door de politie. Dan gaat ze na hoeveel procent van de 120 illegalen uit haar steekproef zeggen dat ze criminele feiten hebben gepleegd. Ze past dit percentage vervolgens toe op het aantal gearresteerde illegalen. Deze methode vindt ze zelf niet echt betrouwbaar, want te afhankelijk van de acties die de politie onderneemt en het aantal acties rond illegalen is de voorbije jaren gedaald, schrijven de onderzoekers zelf. Bovendien geven ze toe dat de 120 uitgeselecteerde illegalen alles konden vertellen, terwijl de onderzoekers dat niet echt konden verifiëren.

Een tweede berekeningsmethode vertrekt van het aantal illegalen dat in 2004 dringende medische hulp kreeg (7.252). Dan gaat van San opnieuw na hoeveel illegalen in haar steekproef van 120 personen naar eigen zeggen dringende medische hulp kregen, ze berekent dit percentage en past dit toe op het cijfer van 7.252. Omdat de illegalen uit haar steekproef uit 2005 en 2006 gemiddeld drie jaar en 110 dagen in België verblijven, past ze het cijfer aan dit gegeven aan. Het probleem hierbij is dat in de twee jaren van haar steekproef (2005 en 2006) het aantal illegalen dat een beroep deed op dringende medische hulp veel hoger was dan in 2004, nl. 19.541 in 2005 en liefst 23.726 in 2006, waardoor de totale eindsom dus misschien wel eerder 219.076 of nog hoger zal bedragen dan 111.000. De schatting van het aantal illegalen die van San maakt kan dus een indicatie geven, maar in dit geval zeker een veel te lage.

Nederland en België

Van San geeft meerdere goede redenen op waarom Nederland minder illegalen heeft dan België. De informele economie (het zwart werk) bedraagt in België 21,5% van de totale economie, in Nederland slechts 12,8%. Omdat illegalen vooral in het zwarte circuit werken, ligt het voor de hand dat er meer illegalen in België zijn dan in Nederland.

Tweede reden: het huisvestingsbeleid is heel anders in beide landen. In België is het veel meer in handen van de private sector, waardoor het makkelijker is voor illegalen om een verblijfplaats te vinden.

Derde reden: het Belgische beleid is veel illegaalvriendelijker. Er was nog maar pas in 1999 een collectieve regularisatie met groot aanzuigeffect, ook nu (onder minister Dewael) wordt veel meer geregulariseerd dan in Nederland; bovendien vangt de Vlaamse Gemeenschap illegalen uitdrukkelijk op terwijl de Nederlandse regering dat uitdrukelijk verbiedt; en tenslotte kan een illegaal in België veel makkelijker medische hulp terugbetaald krijgen dan in Nederland: België betaalt in principe zelfs invitrofertilisatie terug aan illegalen.

Beleidsaanbevelingen

Van San doet een reeks aanbevelingen voor het Belgische beleid.

1. Werk de contradicties in het federale asielbeleid weg. Mensen van wie de asielaanvraag is afgewezen kunnen in (cassatie)beroep gaan bij de Raad van State. Ondertussen zijn ze wel illegaal in het land en de kans dat de Raad hen gelijk geeft is amper 3%. Maar tegelijkertijd krijgen deze uitgeprocedeerde asielzoekers wel materiële steun en worden ze gestimuleerd om Nederlands te leren en cursussen te volgen. Deze laatste maatregelen zijn gericht op integratie in het land, terwijl de kans dat de illegalen uitgezet worden 97% is. Deze tegenspraak moet worden weggewerkt. Ze bestaat trouwens al helemaal tussen het federale asielbeleid en het Vlaamse beleidsniveau: de federale overheid verbiedt onwettig verblijf, de Vlaamse vangt onwettig verblijvenden op.

2. Maak een snelle asielprocedure. Dit zou in principe al gebeurd moeten zijn door de wet van vorig jaar.

3. Stel knelpuntberoepen tijdelijk open voor migranten uit landen van buiten de Europese Unie. Maar wel zo dat deze arbeidsmigranten na gedaan werk terugkeren. In feite is dit niets anders dan een oproep tot terugkeer van de "gastarbeider" uit de jaren zestig, die nu de modieuze naam "economische migrant" heeft gekregen. Van San wil echter niet dat zo'n nieuwe gastarbeider onmiddellijk alle sociale zekerheidsrechten krijgt. Dat moet in fasen gebeuren, want anders wordt de sociale zekerheid onbetaalbaar. Migranten moeten eerst hebben bijgedragen vooraleer ze recht hebben op uitkeringen.

4. Beperk het aantal regularisatieaanvragen. Nu zijn er veel te veel aanvragen van illegalen die geen schijn van kans hebben. De regularisatie van illegale asielzoekers die te lang op hun resultaat moesten wachten, moet officieel beleid worden en uit het regularisatiedebat worden gelicht. Regularisatie moet daarna enkel nog gelden in buitengewone omstandigheden: men zou een maximum aantal aanvragen kunnen opnemen in de wet of een filter instellen.

Bron: Gazet Van Antwerpen : dd. 11/03/2008 – Auteur : John De Wit .

Groepje vandalen richt vernielingen aan in Anderlecht

Een groep van een vijftiental individuen heeft vrijdagavond vanaf het centrum van Anderlecht tot in de wijk Kuregem, een spoor van vernielingen aangericht. Een winkelruit en de ruiten van verschillende wagens werden stukgegooid.

De feiten gingen van start rond 19.30 uur. De politie van de zone Brussel -Zuid werd door buurtbewoners verwittigd over problemen met een vijftiental vandalen. Volgens de woordvoerster van de zone, werden de ruiten van een 20-tal wagens vernield. Ook verschillende bushokjes werden beschadigd. Aan het Albert -plein werd de etalage van een Renault -garage ingegooid. De vandalen trokken van het centrum van Anderlecht naar de buurt rond de slachthuizen. Omstreeks 21.30 uur was de politie er nog niet in geslaagd om de daders te vatten. (935)

Reactie : op artikel :

zaterdag 23 januari 2010 8:04:05

1.onze grote en goedbetaalde politiemacht, deze keer nochtans verwittigd en toch niet in staat om vijftien individuen in te rekenen?

2. moest dit toch gebeurd zijn, indien er al een proceskomt of zou komen natuurlijk, dat er een veroordeling volgt, dat deze individuen ondertussen niet uit belgie verdwenen zijn?

3. gevangenis? een lachertje.

4.deze individuen, nationaliteit in het midden gelaten, een goedkope vorm van ontspanning?

5. België, politiekers, zonen en dochters van..,belastingen,het land der dwazen ende gewone mens pikt ditnog?

6.begrijp ik iets niet?

Reactie 1 :

zaterdag 23 januari 2010 3:01:51

Als Marokkaan keur ik dit natuurlijk af! En ja, heb t zelf niet gehoord noch gezien, maar ben r zeker van dat t ‘ weeral Marokkanen zijn, geen twijfel. Niet aan mij om te achterhalen wat er in die jongeren hun hoofd afspeelt, "geen werk"? "uitzichtloos toekomst"? Nog steeds geen reden om zoiets te doen. Maar aan de Belgen die stomme Commentaar leveren, niet alle Belgen zijn toch pedofielen? Niet alle Belgen produceren chocolade? Denk na voor jullie een oordeel vellen over die "Marokkanen". Tenslotte maken die Marokkanen ook deel uit van de samenleving en ligt volgens mij t‘probleem in de eerste plaats bij de huisvesting van destijds, "laten we ze samenhokken, dan voelen ze zich rapper thuis" dachten ze toen. Want nog steeds is een Marokkaan een goede werkkracht....als hij aan werk geraakt tenminste..

Bron : www.belga.be 22/01/2012

Britten geschokt door sadisme van broertjes

Van onze correspondent Gert-Jan van Teeffelen op 22 januari '10, 14:55, bijgewerkt 22 januari '10, 19:22

LONDEN- Twee Engelse broers van 11 en 12 jaar zijn vrijdag veroordeeld tot een gevangenisstraf van onbepaalde tijd, maar met een minimum van vijf jaar, voor een aanval die twee leeftijdgenootjes bijna het leven kostte. Dit heeft een rechtbank in Sheffield vrijdag bepaald.

In Groot-Brittannië is met afschuw gereageerd op de zaak, die grote aandacht krijgt in de media. De discussie is opgelaaid of lokale autoriteiten en hulpverleners wel voldoende doen om in te grijpen bij ontspoorde gezinnen.

Val

De broers, ten tijde van de misdaad 10 en 11 jaar, lokten twee andere jongetjes van 9 en 11 jaar in het dorp Edlington (Zuid-Yorkshire) in de val, door ze te vertellen dat daar een dode vos lag. Het tweetal werd tussen de struiken vervolgens anderhalf uur lang mishandeld.

Ze werden met stokken, stenen en prikkeldraad bewerkt, gewurgd, en met een kapotte wastafel op hun hoofd geslagen. Voorts werden ze gedwongen seksuele handelingen bij elkaar te verrichten. De slachtoffers werden later met zware verwondingen gevonden. Van een van hen werd aanvankelijk aangenomen dat hij was overleden.

Verveling

Gevraagd naar de reden voor de sadistische aanval, zei een van de daders uit verveling te hebben gehandeld (in plat Engels: ‘Cos there were nowt to do’). Op de vraag waarom ze uiteindelijk ophielden met het inhakken op hun slachtoffers, kwam de verklaring dat hun eigen armen zeer begonnen te doen van het slaan.

Minstens zo schokkend is de achtergrond van de broers, die hun actie deels filmden met een mobiele telefoon. Hun moeder is een drugsverslaafde, die door de vader, zowel dronken als nuchter, stelselmatig werd mishandeld. De jongetjes konden vrijelijk sigaretten, cannabis en sterke drank gebruiken, en kregen vanaf jonge leeftijd horror- en pornofilms te zien.

Beiden hadden al een strafblad. In Engeland kunnen kinderen vanaf 10 jaar worden berecht volgens het volwassenenstrafrecht. De strafrechter in Sheffield had voor de gelegenheid zijn toga thuisgelaten en laste voortdurend pauzes in, om de lange zittingen draaglijker te maken voor de jongens.

Verdedigen

De verantwoordelijke minister, Ed Balls, moest zich verdedigen voor het feit dat het jaren had geduurd voordat werd ingegrepen bij de lokale autoriteiten, waarvan bekend was dat de jeugdzorg er niet deugde. Volgens een rapport had bij het betreffende gezin op zeker dertig momenten ingegrepen kunnen worden. Oppositieleider David Cameron greep de zaak aan om zijn pleidooi kracht bij te zetten dat de Britse samenleving ‘gebroken’ is.

De kwestie roept herinneringen op aan de moord op de 2-jarige James Bulger door twee 10-jarige jongens in de jaren negentig. Destijds verweet Tony Blair, toen oppositieleider, de conservatieve regering dat zij het land in sociaal opzicht had laten ontsporen.

Bron : De Volkskrant ( Nederland ) dd. 23/01/2010

Georges Van Tiggelen

Het is niet mijn bedoeling U op te zadelen met strikte Juridische artikels .

Het doel hiervan is de nodige reacties op deze artikels te analyseren en later te verwerken in een sluitend programma Justitie ( Mijn stokpaardje ) .

Graag had ik dan ook Uw gewaardeerde medewerking bekomen met reacties en Uw verzuchtingen op deze artikels ( hoe miniem ook ) .

Uw reacties en verzuchtingen zullen er toe bijdragen een juiste kijk te verkrijgen wat er Juridisch door het gewone volk verlangd wordt .

Met mijn gewaardeerde dank bij voorbaat ,

Georges Van Tiggelen .

18/01 18 JANUARI 2010 - De Atomiumwerkgroep die Justitie moet hervormen, start binnenkort opnieuw op. De werkzaamheden zijn einde december opgeschort omdat de N-VA de werkgroep verliet, waardoor er nog maar acht partijen lid zijn. N-VA stapte op omdat er geen eenheidsrechtbank komt, omdat er geen regeling voor de splitsing van het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde komt en omdat het tuchtstatuut te magistraatvriendelijk blijft. Ondertussen hebben ook de andere partijen kritieken geformuleerd en zijn de plannen gewijzigd. Een stand van zaken. (Dit stuk bevat onderaan een update van 19 januari over de visie van Open Vld).

De Atomiumwerkgroep moest met negen partijen (de meerderheid, de sp.a, Groen-Ecolo, de N-VA) achter gesloten deuren een hervorming voor Justitie uittekenen tegen einde 2009. Zo zouden de gerechtelijke arrondissementen groter worden, er zouden er nog 16 overblijven in plaats van 27. Er zou één rechtbank per arrondissement komen, waarin alle bestaande rechtbanken (ook vrede- en politierechters) zouden opgaan. Er zou meer management komen en een efficiënter tuchtstatuut voor de magistratuur.

Nog voor De Clerck de Atomiumwerkgroep opstartte, had hij zijn plannen al teruggeschroefd onder druk van de meerderheid: zo mochten de vrede- en politierechters onafhankelijk blijven, er kwam geen administratieve afdeling van de rechtbank van eerste aanleg meer en het concrete voorstel voor de splitsing van Brussel-Halle-Vilvoorde verdween uit de nota.

Dat deze punten uit De Clerck's nota werden gehaald, belette niet dat ze nog als discussiepunten op de agenda konden worden gezet. En dat gebeurde ook. Hoever staan we nu?

WAT IS GEREALISEERD?

Volgens justitieminister Stefaan De Clerck zijn de partijen het eens over drie punten:

* De gerechtelijke arrondissementen moeten groter worden.

* De zetelende magistratuur moet een orgaan krijgen dat haar vertegenwoordigt.

* Op centraal niveau moet een managementsorgaan worden opgericht voor het beheer van HRM, gebouwen, informatica, logistieke en materiële middelen.

Over al de rest blijven de meningsverschillen.

WAT STELT DE CLERCK NU VOOR?

De Clerck maakte tegen 21 december 2009 twee nieuwe synthesenota's: één over de hervorming van het gerecht; één over het tuchtstatuut. Wat verandert er in vergelijking met de vorige nota's terzake?

A. Hervorming rechtbanken

* Er komt geen eenheidsrechtbank meer. De rechtbank van koophandel, de arbeidsrechtbank en de rechtbank van eerste aanleg blijven naast elkaar bestaan.

Nochtans was die fusie - zeker op parketniveau - al opgenomen in het Octopusplan van 1998. Maar ze werd nooit gerealiseerd. Ook nu was er heel sterk verzet tegen het samensmelten van de arbeidsrechtbanken met de gewone rechtbanken. De arbeidsrechters hebben immers geen achterstand. Een opname in de rechtbanken van eerste aanleg zou alles flexibeler maken en dat zagen ze niet zitten. Bovendien vreesden de vakbonden voor de afschaffing van de lekenrechters in die arbeidsrechtbanken. Onderzoek van professor Jean Vanhoutte (rechtssociologie, Universiteit Antwerpen) wijst immers uit dat die zelf vinden dat ze er maar als bloempot bij zitten. Vooral de PS zag die afschaffing niet zitten. Zij was voor een fusie van de arbeidsrechtbank met de rechtbank van koophandel en eiste in ieder geval dat de arbeidsrechtbank apart zou blijven. En zo geschiedde.

* De sociale, economische, financiële en milieucriminaliteit wordt overgeheveld van de parketten naar de arbeidsauditoraten.

* Het kanton Tielt mag toch bij het nieuwe gerechtelijk arrondissement Brugge-Veurne blijven, het gaat dus niet naar Kortrijk-Ieper, zoals De Clerck zelf had gewild om "zijn" arrondissement wat groter te maken. Voor de rest blijft de verdeling van de arrondissementen wat ze was. Maar er blijft grote onenigheid over een aantal arrondissementen, o.a. over BHV.

De minister heeft deze nieuwe nota overgemaakt voor advies aan de Hoge Raad voor Justitie.

B. Tuchtstatuut magistraten

Ook over het tuchtstatuut van de magistraten maakte De Clerck een nieuwe nota. Ook hier waren er slechts een paar kleine wijzigingen:

* Er kwam een verduidelijking over de tuchtstraffen.

Zo wordt de waarschuwing afgeschaft en wordt de berisping de lichtste straf.

Een eerste negatieve evaluatie moet op het vlak van het management worden aangepakt: de huidige financiële sanctie verdwijnt.

Drie opeenvolgende negatieve evaluaties moeten aanleiding geven tot een tuchtstraf.

Thans kan de wedde maar twee maanden worden ingehouden bij wijze van tuchtstraf. Dat maximum wordt opgetrokken.

Er komt een nieuwe sanctie: een andere taak binnen dezelfde rechtbank.

* Over de deelname van externen in het tuchtcollege blijft de discussie woeden. De Vlaamse oppositie vond het nieuwe tuchtstatuut te "magistraatvriendelijk".

De meeste Vlaamse partijen wilden bovendien externen in de tuchtrechtbank opnemen, zoals dat al in Frankrijk, Spanje, Portugal en Italië het geval is en zoals dat al gebeurt in de Nationale Tuchtraad (die door het voorstel-De Clerck wordt afgeschaft, nvdr). Maar daar waren de Franstalige partijen tegen. Bovendien zou volgens een meerderheid van professoren de grondwet moeten worden herzien en het bewuste artikel was niet eens vatbaar verklaard voor herziening, zodat er twee legislaturen zouden overgaan eer het nieuwe tuchtstatuut gerealiseerd zou zijn. Eén advies vond evenwel dat geen grondwetsherziening vereist was.

WAAROM STAPTE N-VA OP?

Om vijf redenen:

1. Omdat er geen eenheidsrechtbank komt. Men behoudt de bestaande structuren. Volgens de N-VA is De Clerck hierbij "plat op de buik" gegaan voor de PS, die absoluut de arbeidsrechtbank als aparte eenheid wilde behouden.

2. Omdat de splitsing van het gerechtelijk arrondissement Brussel-Halle-Vilvoorde uit de Atomiumwerkgroep wordt gehaald en overgeheveld naar de werkgroep van Jean-Luc Dehaene die een oplossing moet bedenken voor de splitsing van het bestuurlijke arrondissement BHV.

3. Omdat er geen integraal management komt. De nota's zwijgen over de permanente evaluatie en de werklastmeting voor magistraten. De Vlaams-nationalepartij heeft ook vragen bij het Centrale Beheersorgaan bij Justitie, dat verantwoordelijk is voor HRM, gebouwen, materieel in informatica en dat met de arrondissementen beheerscontracten moet onderhandelen. Zal dit wel voldoende onafhankelijk zijn?

4. Omdat het tuchtrecht voor de magistraten onvoldoende wordt hervormd: de tuchtrechtspraak blijft te veel in handen van magistraten zelf, er komen geen externen in de tuchtorganen, de Hoge Raad voor de Justitie krijgt geen inzagerecht in lopende tuchtdossiers en kan zelf rechtstreeks geen tuchtzaken opstarten.

5. Omdat De Clerck "op alle vlakken volledig heeft gecapituleerd voor de PS", volgens de N-VA. De partij stelt vast dat Vlaanderen een andere justitie wil, maar Wallonië niet. Ze bepleit nu twee proefprojecten: één in Vlaanderen (waarin de aanvankelijke idee van de eenheidsrechtbank zou worden doorgevoerd), één in Wallonië (waarbij men zou werken met het ingewikkelde systeem dat De Clerck nu voorstelt).

ANDERE DISCUSSIES

Ondertussen morrelde het ook in de meerderheid zelf.

* De PS vindt dat de "hervorming te ver van de burger staat". Het is "een personeelsherschikking, een hervorming die belangrijk is voor betrokkenen, maar minder voor de rechtsonderhorige", zo zegde Justitiespecialist Thierry Giet aan Le Soir. Die rechtsonderhorige zou "nog verder moeten gaan rondreizen om recht te krijgen, door de grotere arrondissementen".

(De kritiek dat de hervorming vooral belangrijk was voor het personeel, was bij de politiehervorming nog meer het geval dan bij deze justitiehervorming. En bovendien: de hervorming neemt de meeste ideeën van Laurette Onkelinx gewoon over. Wat bij de andere partijen de indruk creëerde dat de PS de hervorming gewoon niet gunt aan minister De Clerck, nvdr).

* De PS heeft ook vragen bij het beheer van de rechtbanken. De partij vindt het goed dat ieder arrondissement een eigen beheersorgaan krijgt (voor de materiële en logistieke middelen, de gebouwen, de informatica e.d.), maar ze wil niet dat de Minister van Justitie daardoor zijn politieke verantwoordelijkheid verliest voor wat in de rechtbanken gebeurt.

Bovendien heeft de partij vragen bij het Centrale Beheersorgaan dat bij de federale overheidsdienst Justitie in het leven wordt geroepen. "Is dit orgaan voldoende onafhankelijk? Volgens welke regels gaat het de beheersovereenkomsten met de gerechtelijke arrondissementen uitwerken?"

* De MR wil absoluut niet weten van een fusie van Aarlen met Neufchâteau en Marche-en-Famenne en evenmin van Hoei met Eupen en Verviers omdat de huidige arrondissementen te zeer van elkaar verschillen en omdat sommige burgers dan te ver moeten rijzen. Eerder sprak de Hoge Raad voor de Justitie zich al tegen deze fusies uit en bepleitte zij alternatieven.

De PS vindt terzake dat de vergroting van de arrondissementen in overleg met de plaatselijke korpsen en met alle betrokkenen moet gebeuren. De Franstalige socialisten willen "in fasen werken, met duidelijke becijferde evaluaties over de gevolgen".

(

UPDATE 19 JANUARI 2009:* Open Vld betuigde op 19 januari haar volle steun aan de plannen van Justitieminister Stefaan De Clerck (CD&V) om het gerecht te hervormen. Open Vld-voorzitter Alexander De Croo riep de minister op om het Atomiumoverleg alvast binnen de meerderheidspartijen opnieuw op te starten, nog voor het advies van de Hoge Raad voor Justitie over zijn nieuwe plannen binnen is.

Open Vld vindt echter dat er geen verwaterd compromis uit de bus mag komen. Ze meent bovendien dat de informatisering van het gerecht niet mag stilliggen zolang niet beslist is over de grootte van de gerechtelijke arrondissementen, zoals minister De Clerck nog wel bepleit. De liberale partij is voor eenheidsrechtbanken in grotere gerechtelijke arrondissementen. De arbeidsrechtbanken moeten in die eenheidsrechtbanken opgaan, maar de vredegerechten en de politierechtbanken niet. Senatrice Martine Taelman steunde ook de Raad van Procureurs in zijn pleidooi voor een eenheidsparket (zie: hieronder).

De nieuwe, grotere gerechtelijke arrondissementen moeten voor Taelman worden uitgetekend op basis van sociale en economische criteria én op basis van de hoeveelheid werk die de rechtbanken nu hebben. “De provinciegrenzen mogen daarbij geen taboe zijn”, zo zegde ze.

Open Vld wil ook dat over de tucht van de magistraten niet alleen door rechters zelf wordt geoordeeld, maar ook door externen.

Opmerkelijk was het voorstel om de onderzoeksrechters, de raadkamers en de Kamers van Inbeschuldigingstelling (KIB) af te schaffen, althans voorzover deze laatste twee organen verdachten naar de strafrechter sturen.

“Raadkamer en KIB zijn schakels die de procedures nodeloos verlengen. Het zou beter zijn als alle onderzoeken door het parket worden gedaan”, zo zegde Kamerlid Carina Van Cauter. Momenteel worden de grote onderzoeken naar moorden en zware financiële criminaliteit, waarbij aanhoudingen en huiszoekingen nodig zijn, nog door een onderzoeksrechter gedaan. Maar daar wil Open Vld van af. Het parket kan dit – volgens haar – net zo goed. "Op voorwaarde dat er een rechter van het onderzoek komt", vond Van Cauter. Die gaat - naar Italiaans model - na of het parket de mensenrechten wel respecteert tijdens zijn onderzoek. Maar meer doet hij niet. Dit idee werd jaren geleden al geopperd door de toenmalige VLD-fractieleider Hugo Coveliers (nu: VLOTT).

Van Cauter: “Na ieder onderzoek kan de procureur zelf de verdachten dagvaarden voor de strafrechter. Zonder tussenkomst van raadkamer of KIB. Alle procedurekwesties kunnen dan gewoon in openbare zitting voor de strafrechter ten gronde worden behandeld. Eén keer en geen vier keer zoals nu”. Met dit voorstel wil Open Vld de strafprocedure drastisch inkorten. De liberale partij pikt daarmee een idee op dat in de jaren negentig al werd verdedigd door Chris Van den Wyngaert, toenmalig professor strafrecht en huidig rechter bij het Internationaal Strafhof in Den Haag. Het idee werd ook bepleit door de Commissie Georganiseerde Fiscale Fraude. EINDE UPDATE 19 JANUARI 2009.)

* De Raad van Procureurs wil niet dat de sociale, economische, financiële en milieucriminaliteit naar de arbeidsauditoraten gaat. "De auditoraten hebben hier niet om gevraagd, ze hebben er niet het nodige personeel voor en ze hebben zich nog niet met deze dossiers beziggehouden, terwijl de parketten daarin de jongste jaren veel hebben geïnvesteerd", zegt Annemie Gepts namens de Raad.

Het voorstel-De Clerck bevordert volgens Raad bovendien de versnippering, want "het creëert twee parketten per gerechtelijk arrondissement".

Omdat je bij de meeste criminele feiten ook nog misdrijven van gemeen recht hebt (oplichting, schriftvervalsing, mensen handel…) dreigt tussen parketten en auditoraten over elk belangrijk dossier een "oorlogje" te ontstaan, wat de efficiëntie van de afhandeling van de dossiers zeker niet ten goede komt.

De Raad wil een eenheidsparket per arrondissementen hij pleit voor één arrondissement per provincie. Er zouden dan nog elf arrondissementen overblijven en geen 27 meer. (Merkwaardig genoeg gaat het door de politici zo van conservatisme beschuldigde parket, veel verder in de hervormingsvoorstellen en in de rationalisatie dan de politici zelf. En dit niet alleen aan Nederlandstalige, maar ook aan Franstalige kant, nvdr).

HOE GAAT HET NU VERDER?

De Clerck wil de werkzaamheden hervatten, zo gauw hij de bedenkingen van de Hoge Raad voor Justitie over zijn nieuw plan binnen heeft. Hij heeft bovendien bij alle partijen hun standpunten opgevraagd met betrekking tot het tuchtstatuut van de magistraten. Als al deze documenten binnen zijn wil hij opnieuw starten. De discussies moeten volgens hem gaan over:

* De Hoge Raad voor de Justitie.

* De andere justitiële "satellieten" (justitiehuizen bv.).

* Het gerechtelijk arrondissement Eupen.

* De gevolgen van de hervorming op andere bestuurlijke, politionele en justitiële overheden en actoren.

* Een inventaris van wetten die door de hervorming moeten veranderen.

* Een inventaris van veranderingen die binnen het huidig wettelijk kader kunnen.

De Clerck zegt dat hij tegelijkertijd in 2010 drie wetsontwerpen voorbereidt:

* Een basiswet die de nieuwe architectuur van het gerecht bevat.

* Een wet om een college voor de zetelende magistratuur op te richten, zoals dat bestaat voor het college van procureurs-generaal.

* Een tuchtwet voor de magistraten.

Deze drie ontwerpen zouden nog voor het einde van deze legislatuur moeten worden goedgekeurd, aldus de minister.

Of het zover komt, is zeer de vraag. Volgens sommige insiders is het zelfs de vraag of de Atomiumgroep nog tot enig resultaat zal leiden.

Bron : Gazet Van Antwerpen , dd. 18/01/2010 – Auteur John De Wit .

• 0 reacties
• E-mail bericht
• Bookmarken/Delen

23/02/'09 23 FEBRUARI 2009 - Alle notariële akten komen in één computerdatabank, maaltijdcheques mogen niet meer in beslag genomen worden, vzw's moeten hun ledenlijst niet meer indienen op de griffie, er komt één centraal register voor huwelijkscontracten, illegalen krijgen vijf dagen (in plaats van 24 uur) de tijd om hun verwijdering te laten schorsen, afgewezen asielzoekers krijgen een maand de tijd om in beroep te gaan (in plaats van 15 dagen): het staat allemaal in de nieuwe mozaïekwet, die volgende week door de Kamer wordt goedgekeurd. Het onderdeel Justitie is reeds gestemd in de Kamercommissie Justitie, het onderdeel Migratie nog niet in de Kamercommissie Binnenlandse Zaken.

Asielbeleid

Bij het asielbeleid verandert ook een en ander, maar dat is nog niet goedgekeurd door de Kamercommissie Binnenlandse Zaken.

* De termijn om in beroep te gaan tegen een beslissing van het Commissariaat-Generaal voor de Vluchtelingen, waardoor een asielzoeker niet als politiek vluchteling wordt erkend, komt van 15 op 30 dagen. Dat moest van het Grondwettelijk Hof voor 30 juni 2009 gerealiseerd zijn, omdat er een discriminatie was met de termijnen voor de andere verzoeken bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, die over dat beroep oordeelt.

* De minister wordt in kennis gesteld van beroepen tegen beslissingen van de Commissaris-generaal voor de Vluchtelingen en van het resultaat daarvan.

* De Raad voor Vreemdelingenbetwistingen zal meer beroepen tegen een beslissing van de Commissaris-generaal kunnen weigeren.

Nu kan dat reeds wanneer de persoon die in beroep gaat geen afschrift van het vonnis bijvoegt in zes exemplaren en wanneer hij de belasting om in beroep te gaan (het rolrecht) niet betaalt.

Beroep zal in de toekomst ook kunnen worden geweigerd als de verzoekschriften niet ondertekend zijn, als de indiener niet in België verblijft en als geen inventaris van de stukken is bijgevoegd.

Deze laatste groep afgewezen asielzoekers krijgt wel een gewone brief waarin hun gemeld wordt dat ze acht dagen de tijd hebben om hun toestand te regulariseren. Doen ze dat niet, dan vervalt het beroep.

* Een illegale vreemdeling die verwijderd moet worden heeft nu 24 uur de tijd om die beslissing te laten schorsen door de Raad van Vreemdelingenbetwistingen. Die termijn komt op vijf dagen. Ook dat moest van het Grondwettelijk Hof. Men zal dus ook vijf dagen moeten wachten om de verwijdering uit te voeren.

* De leeftijd om magistraat te worden bij de Raad voor Vreemdelingenbetwistingen, het orgaan dat in beroep oordeelt als een asielzoeker niet erkend wordt als vluchteling, wordt verlaagd van 35 naar 30 jaar.

Men vindt onvoldoende kandidaten, zo luidt het en wil de leeftijd gelijktrekken van die van auditeur bij de Raad van State.

(Merkwaardig dat men dan niet de leeftijd van een staatsraad heeft gekozen (37 jaar), want die is vergelijkbaar, niet die van een auditeur. Kwatongen beweren dat deze regeling er alleen maar komt om één bepaalde benoeming te kunnen realiseren, nvdr).

• E-mail bericht
• Bookmarken/Delen

15/12/'09 15 DECEMBER 2009 - De Kamer keurde vanavond twee "mozaïekwetten" goed die een boel veranderingen in de sector van Justitie tot gevolg hebben. Zo zullen illegalen geld kunnen krijgen van het slachtofferfonds. Adoptieouders zullen meer tijd hebben om een kindje toegewezen te krijgen. Verbeurdverklaard geld wordt makkelijker geïnd, het deskundigenonderzoek in burgerlijke zaken vereenvoudigd, de schadevergoeding voor mensen die onterecht in voorlopige hechtenis zaten uitgebreid, de termijnen om in beroep te gaan tegen een opschorting van een straf geharmoniseerd. Het zijn slechts enkele van de tientallen veranderingen in de sector Justitie.

Mozaïekwet is de populaire naam voor een "wet diverse bepalingen", die zoals het woord zegt gaat over meerdere uiteenlopende onderwerpen. Normaal gezien is er één mozaïekwet voor alle ministers samen. Dit jaar waren er ook aparte mozaïekwetten naast de algemene mozaïekwet, liefst twee voor Justitie alleen al. Ze werden vanavond goedgekeurd.

We belichten hieruit een aantal punten. Eerst gaan we in op de strafrechtelijke veranderingen. De belangrijkste hervorming betreft slachtoffers van misdrijven. Daarnaast zijn er nog een boel kleinere veranderingen aan de wetten op de voorlopige hechtenis, de strafopschorting, het federaal parket, de treinongevallen, ...

In een tweede onderdeel behandelen we de veranderingen op burgerlijk vlak. Daarbij gaan we in op de nieuwe adoptiewet, de nieuwe regelingen voor deskundigen in burgerlijke zaken, de hervorming van het beslagrecht in de Antwerpse haven.

We sluiten af met enkele bedenkingen.

1. STRAFRECHT

A. SLACHTOFFERS

Het wordt aanzienlijk makkelijker om geld te krijgen van het Fonds voor Slachtoffers van Opzettelijke Geweldmisdrijven.

Slachtoffers van opzettelijke geweldmisdrijven en hun familieleden kunnen momenteel minimum 500 en maximum 62.000 euro schadevergoeding krijgen van een federaal fonds op het ministerie van Justitie. Tenminste als ze nergens anders aan geld kunnen geraken. Bijvoorbeeld omdat de dader niet gevonden wordt of geen geld heeft. De regeling geldt ook voor nabestaanden van redders-helden en van vermiste personen, als er wellicht een misdrijf aan de basis van de verdwijning lag. Dat laatste geldt bv. voor de familie van de Antwerpse kinderen Kim en Ken of Nathalie Gheysbrechts, die allebei al een schadevergoeding kregen.

Wat verandert er?

* Ook illegalen of familieleden van illegalen kunnen voortaan naar het Fonds kunnen stappen als ze hier slachtoffer zijn van een gewelddaad. Nu kan dat niet. Jaarlijks worden zo'n vijf illegalen geweigerd om die reden.

Deze verandering komt er naar aanleiding van het proces tegen de racistische moordenaar Hans Van Themsche. De familie van de Nigeriaanse oppas Oulematou Niangadou kon geen geld krijgen van het schadefonds omdat Oulematou illegaal in het land was. Twintig familieleden van Oulematou hadden samen 1,24 miljoen gevraagd, maar de zaak is nog niet besproken. Niemand kreeg al iets. Het is trouwens niet zeker of de familie ooit van het slachtofferfonds zal kunnen genieten omdat Oulematou in het zwart was tewerkgesteld. Eerst moet het fonds voor arbeidsongevallen worden aangesproken en daarna wellicht de werkgevers van Oulematou, de ouders van de eveneens vermoorde Luna Drowart. Een heel delicate zaak.

Hoeveel deze nieuwe regeling voor illegalen zal kosten is niet geweten.

* Ouders van een minderjarig slachtoffer zullen veel makkelijker geld kunnen krijgen. Ze moeten niet meer bewijzen dat hun kind nood had aan een langdurige medische of therapeutische behandelingen. Deze regel is belangrijk omdat bij nogal wat ouders met lagere inkomens een taboe op psychiatrische behandeling rust. De verandering zou jaarlijks 250.000 euro kosten.

* De Commissie, die over de schadeverzoeken beslist, zal voortaan rekening kunnen houden met het gedrag van het slachtoffer. Als dit de feiten mee heeft uitgelokt, dan kan de schadevergoeding wegvallen. In de huidige wet kunnen de ouders van de Poolse inbreker die door juwelier Thyberghien werd doodgeschoten, ook schadevergoeding krijgen. In de toekomst niet meer.

* Ook slachtoffers die naar de burgerlijke rechter stapten om van hun dader een schadevergoeding te krijgen, zullen van het Fonds geld kunnen krijgen als die dader onvermogend is. Nu kan dat niet. De slachtoffers moéten nu naar de strafrechter. En dat is discriminerend. Deze nieuwe regel is vooral van belang bij misdrijven waarvan de dader gekend is, maar het parket de zaak toch seponeert. Om geld van het fonds te krijgen moet je immers een strafvonnis kunnen voorleggen. Want je moet bewijzen dat die dader geen geld heeft en dat je geprobeerd hebt om het van hem te krijgen. Een burgerlijk vonnis telt momenteel niet mee. Dat verandert dus ook.

Cijfers

In heel 2008 vroegen 1.237 personen een schadevergoeding aan bij het fonds. 64% kreeg die ook: gemiddeld zo'n 12.812 euro. Tot 15 oktober 2009 vroegen 1.022 mensen een vergoeding aan. Er waren al 990 uitspraken, waarvan 69,9% positief. Er werd al 8,35 miljoen uitgekeerd.

Het fonds heeft momenteel voldoende in kas. In 2008 was er een overschot van 5,9 miljoen euro. Het fonds wordt immers gespijsd door al wie veroordeeld is tot een correctionele of criminele straf. Zij moeten 137,5 euro in het fonds storten. De voortdurende overschotten van het fonds riepen bij de liberale kamerleden Carina Van Cauter en Sabien Lahaye-Battheu, de bedenking op dat het geld eigenlijk beter in de schatkist zou worden gestort. Zij willen dit voor alle speciale fondsen zo gebeurt.

B. ANDERE STRAFRECHTELIJKE VERANDERINGEN

Er zijn echter nog een heleboel kleinere veranderingen op strafrechtelijk vlak:

* De video-opname van een verhoor zal niet meer volledig moeten worden overgeschreven als één van de betrokkenen dat vraagt. Momenteel moeten de onderzoeksrechter of de procureur de belangrijkste passages uit zo'n verhoor in een proces-verbaal samenvatten. Maar alle betrokkenen kunnen de letterlijke overschrijving van het verhoor eisen. Dat is voorbij. Het kan nog wel voor passages die in de samenvatting zouden ontbreken. Iedereen kan immers de cassette bekijken.

* Aangehoudenen die voor de politierechtbank moeten verschijnen, kunnen voortaan ook binnen de drie dagen gedagvaard worden, net zoals aangehoudenen die voor de correctionele rechter moeten verschijnen.

* Er verandert een en ander aan de borgsommen van vrijgelaten aangehoudenen. Een voorlopig gehechte die wordt vrijgelaten maar daarvoor een borgsom moet betalen, krijgt die borgsom terug als hij altijd aanwezig was voor de rechtbank en het hof. De borgsom dient namelijk om zijn aanwezigheid te garanderen. De beklaagde die zonder serieuze reden niet komt opdagen krijgt dat geld ook terug als hij achteraf buiten vervolging wordt gesteld, vrijgesproken wordt, voorwaardelijk wordt veroordeeld of niet meer vervolgd wordt. Maar niét als hij niet meer vervolgd kan worden omdat zijn feiten verjaard zijn. Dat is discriminerend, zo vond het Grondwettelijk Hof. De mozaïekwet werkt die discriminatie nu weg.

* Wie buitenvervolging is gesteld, zal niet meer moeten bewijzen dat hij onschuldig was, om een schadevergoeding te krijgen voor "onwerkdadige hechtenis" (als je onterecht in voorlopige hechtenis zit, nvdr). Dat moet nu nog wel, maar het mag niet van het Europees Hof voor de rechten van de Mens in Straatsburg.

In 2008 vroegen 94 voorlopig gehechten zo'n schadevergoeding aan. Sinds 2000 waren er 765 aanvragers. In 2008 kregen 56 personen zo'n schadevergoeding. Die was goed voor 343.501,77 euro. Sinds 2000 kregen 461 personen deze schadevergoeding. In totaal bedroeg die ruim 25 miljoen euro.

* De veroordeelde die van de raadkamer opschorting kreeg, zal 15 dagen de tijd hebben om in beroep te gaan en geen 24 uur zoals nu. Die regeling zal ook gelden voor het parket. De termijn wordt daarbij gelijkgeschakeld met die van de burgerlijke partij en met de meeste andere beroepstermijn in strafzaken.

* Wie bij verstek veroordeeld is en in het buitenland bij de lurven wordt gevat, zal nog verzet kunnen aantekenen binnen de 15 dagen nadat hij terug in een Belgische gevangenis zit. Momenteel gaat men er van uit dat die termijn start op het moment dat de betrokkene in het buitenland werd opgesloten. Dat schiep problemen bij de toepassing van het Europees Aanhoudingsbevel en bij sommige uitleveringen.

* Het wordt ook makkelijker om verbeurd verklaard geld te innen. Als de rechter geld verbeurd verklaart, dan moet de ontvanger van financiën dat innen. Dat duurt momenteel soms een tijdje en ondertussen kan de veroordeelde er al voor gezorgd hebben dat er niets meer te halen valt. Vooraleer de ontvanger het geld gaat halen, doet het COIV (Centraal Orgaan voor de Inbeslagneming en de Verbeurdverklaring) een onderzoek naar de solvabiliteit van de veroordeelde. Het gaat na of het wel zin heeft om het verbeurd verklaarde geld te vorderen. Maar momenteel is de wet zo abstract geformuleerd dat ze niet kan worden toegepast.

Op dit vlak zullen twee dingen veranderen:

- het COIV zal inlichtingen bij de banken kunnen inwinnen.

- het COIV zal sommen op bankrekeningen kunnen bevriezen tot de Ontvanger er beslag kan opleggen. Zo wil men verhinderen dat de veroordeelde zijn geld afhaalt en zich onvermogend maakt.

In België werd in 2008 10 miljoen euro verbeurd verklaard geld geïnd, waarvan de helft in Antwerpen.

* Alle ongevallen met treinen vallen vanaf 1 september 2010 onder de bevoegdheid van de politierechter. Die was eigenlijk al bevoegd voor alle verkeersongevallen, maar de gevolgen van ongevallen met treinen werden soms nog voor de gewone burgerlijke rechter aangekaart.

* Het federaal parket krijgt twee leden bij. Zij moeten misdrijven van militairen op buitenlandse missies onderzoeken. In 2008 werden immers 222 strafdossiers tegen militairen in het buitenland geopend. Daarvoor is extra volk nodig.

Bovendien zal een Franstalige of Nederlandstalige magistraat de plaats van de verplichte Duitstalige magistraat bij het federaal parket kunnen innemen, zolang men geen geschikte Duitstalige vindt. Dat is momenteel zo.

Op deze laatste bepalingen was nogal wat kritiek, vnl. van Stefaan Van Hecke (Groen!) omdat de minister hierdoor alweer competente mensen weghaalt bij de gewone parketten. Sommige daarvan hebben al een personeelstekort, zo betoogde hij. Momenteel zijn er 87 vacatures voor parketmagistraat.

2. BURGERLIJK RECHT

A. ADOPTIE

Omdat personen die een kindje willen adopteren almaar langer moeten wachten wordt een stuk van de adoptiewet gewijzigd op initiatief van Raf Terwingen (CD&V).

Kandidaat-adoptanten moeten momenteel eerst "geschikt voor adoptie" worden verklaard door de jeugdrechter. Dat kan pas na een lange opleiding en een grondig maatschappelijk onderzoek. Eens ze een vonnis hebben dat zegt dat ze geschikt zijn voor adoptie, kunnen ze een kind toegewezen krijgen. Maar dat kind moesten ze - tot 13 november 2007 - binnen de drie jaar gekregen hebben.

Steeds meer buitenlandse staten maken echter problemen. Een Pools kindje heb je in Vlaanderen nog binnen de acht maanden na het vonnis, maar over het algemeen duurt almaar langer om een buitenlands kind te krijgen. In Vlaanderen lag de gemiddelde wachttijd op 33 maanden na het vonnis voor Columbiaantjes, 32 maanden voor Chineesjes en 31 maanden voor Filippijntjes. Dat zijn echter gemiddelden. Wat betekent dat heel wat mensen langer wachten. En als je de hele procedure (dus: met inbegrip van de opleiding) beschouwt, dan zijn de termijnen nog langer: gemiddeld 46 maanden voor een Columbiaantje, 43 voor een Chineesje en 41 voor een Filippijntje.

De overheid stelde vast dat een boel mensen na drie jaar nog altijd geen kind hadden. In Vlaanderen ging het om 53 kandidaat-adoptanten, in Franstalig België om 118. Zij zouden opnieuw de lange, slopende procedure om geschikt verklaard te worden moeten doorlopen om toch nog een kind te kunnen krijgen.

Om dat te vermijden, besloot het parlement in 2008 om de geschiktheidsattesten van de jeugdrechter met een jaar te verlengen. Ze kwamen feitelijk van drie op vier jaar. In het eerste jaar van deze wet leverde de Federale Centrale Autoriteit, die de adopties controleert, 212 verlengingen af.

Nu blijkt echter vandaag dat dit nog niet volstaat. Een honderdtal gevallen heeft na vier jaar nog altijd geen kind toegewezen gekregen. Vooral bij Chinese kinderen zijn er problemen: internationaal gezien is de vraag heel groot en de bureaucratie in China zelf doet steeds moeilijker. Deze kandidaat-adoptanten dreigen alsnog de procedure helemaal opnieuw te moeten doorlopen.

Op initiatief van kamerlid Raf Terwingen (CD&V) wordt de wet nu veranderd. Wat verandert er?

* Een vonnis waarbij de jeugdrechter iemand geschikt voor adoptie verklaart, zal voortaan definitief vier jaar geldig zijn in plaats van drie.

* Vijf maanden voor dit vonnis afloopt, kunnen personen die nog altijd geen kind gekregen hebben, een nieuw vonnis aanvragen dat hen geschikt verklaart voor adoptie. Dat kan via een supersnelle procedure, waarbij alleen wordt nagegaan of de omstandigheden van de kandidaat-adoptant gewijzigd zijn (Zijn de partners gescheiden? Zijn ze nog gemotiveerd om te adopteren? Is er een strafrechtelijke veroordeling?...)

* Als de rechter dat nieuwe vonnis aflevert, dan is dat geldig voor twee jaar. En het kan telkens opnieuw voor twee jaar worden verlengd.

Cijfers

In 2008 telde Vlaanderen 597 kandidaten om een buitenlands kindje te adopteren. 466 kandidaat-adoptanten werden door de jeugdrechter geschikt verklaard en er kwamen 210 buitenlandse kinderen toe: 119 jongens en 91 meisjes. De meeste kindjes zijn jonger dan drie jaar, bijna de helft is zelfs minder dan één jaar. 90% van de kindjes komt terecht bij een gehuwd koppel.

46,% van de kindjes kwam uit Ethiopië, 27,6% uit Kazachstan, 4,76% uit Zuid-Afrika.

De kostprijs van een buitenlandse adoptie verschilt enorm. In Ethiopië kost een adoptie ongeveer 6.000 euro, in Kazachstan 16.000 euro, reis- en verblijfskosten niet inbegrepen.

Daarnaast vroegen in 2008 in Vlaanderen ook nog 296 kandidaat-adoptanten een binnenlands kindje aan. Vorig jaar werden in Vlaanderen 29 binnenlandse kindjes geplaatst.

B. DEURWAARDERS

In de toekomst zullen Antwerpse in plaats van Dendermondse deurwaarders alle schepen op Linkeroever aan de ketting kunnen leggen. Dat punt kwam in de mozaïekwet op voorstel van Mia De Schamphelaere (CD&V).

Einde december 2004 besliste het parlement dat de Antwerpse beslagrechter bevoegd is om beslag te leggen op zeeschepen op Linkeroever. Dat kan als bv. een reder zijn (miljoenen)schulden niet betaalt. Vroeger moest de beslagrechter van Dendermonde dat doen, omdat het gerechtelijk arrondissement ophoudt bij de grens van de gemeente Antwerpen. Daardoor ging veel kostbare tijd verloren. De schepen konden vanuit het Deurganckdok snel de Nederlandse grens oversteken en zo aan de Belgische wet en aan de Belgische schuldeisers ontsnappen. Om dat te voorkomen werd de Antwerpse beslagrechter, die al bevoegd was voor alle schepen op Rechteroever, ook bevoegd voor die op Linkeroever.

Maar de wet van 24 december 2004 vergat de deurwaarders die het beslag moeten uitvoeren! Dat zijn nu nog altijd die van Dendermonde. Weliswaar had Fons Borginon (Open Vld) toen een amendement ingediend om ook de Antwerpse deurwaarders bevoegd te maken, maar dat werd niet goedgekeurd. De Open Vld diende geen nieuw voorstel meer in en dus pakte CD&V het op.

Mia De Schamphelaere: "Maar die Dendermondse deurwaarders willen dat beslag op zeeschepen liever niet doen. Ze zijn niet 24 uur op 24 beschikbaar en ze zijn er niet op georganiseerd. Er gaat dus nog altijd veel kostbare tijd verloren, schepen kunnen nog steeds ontsnappen. De Dendermondse deurwaarders willen ook de kolossale aansprakelijkheid niet dragen als ze een fout maken en hebben er geen (grote) verzekeringen voor. De gespecialiseerde Antwerpse deurwaarders wel". Dat werd overigens bevestigd door Carina Van Cauter (Open Vld).

In de toekomst kan een schuldeiser een schip op Linkeroever dus aan de ketting laten leggen door een Antwerpse beslagrechter en een Antwerpse deurwaarder. Zo komt de idee van de Antwerpse procureur Herman Dams om het hele havengebied onder te brengen onder het gerechtelijk arrondissement Antwerpen een stap dichterbij.

C. DESKUNDIGEN

Er verandert ook van alles aan de wet van 15 mei 2007 op de deskundigen. De wet van 2007 was bedoeld om de rechter meer te laten ingrijpen als deskundigenonderzoeken te lang duurden, te veel nevenaspecten dreigden te onderzoeken of te duur werden. De rechter werd veel actiever. Maar amper twee jaar na de wet moet ze al herzien worden.

Een aantal punten worden verduidelijkt omdat de burgerlijke rechters ze overal anders toepasten. Andere bepalingen worden gewoon afgeschaft of teruggedraaid.

De belangrijkste veranderingen zijn:

* De partijen kunnen opnieuw zelf een deskundige voorstellen. Dat was voor de wet van 15 mei 2007 al zo, maar het werd toen geschrapt. In de toekomst kan het weer. Het wordt echter geen recht, maar enkel een verzoek aan de rechter.

* De mozaïekwet verduidelijkt tegen welke beslissingen met betrekking tot het deskundigenonderzoek je in beroep kan gaan.

* De partijen kunnen - zoals voor de wet van 2007 - opnieuw vragen om het deskundigenonderzoek op te schorten. Nu kan dat niet. Het kan nochtans nodig zijn als de partijen onderhandelen over een regeling van hun geschil en voorlopig geen extra kosten voor een deskundige willen.

* De installatievergadering, die werd ingevoerd in 2007, wordt niet meer verplicht. Die vergadering moest het verloop van het deskundigenonderzoek plannen en er voor zorgen dat het niet te lang duurde. De vergadering diende o.a. om te beslissen wanneer het deskundig verslag af moest zijn, wie het ereloon van de expert moest voorschieten en hoe hoog het zou zijn.

Alleen in het gerechtelijk arrondissement Gent werd ze nog toegepast. Iedereen vond ze nutteloos en tijdverlies. In de toekomst komt er slechts een installatievergadering als partijen, die ook effectief opdagen, hierom vragen of als de rechter ze absoluut noodzakelijk vindt.

De rechter moet wel een aantal elementen voortaan uitdrukkelijk opnemen in zijn vonnis dat de deskundige aanstelt: zijn er technische raadgevers nodig en waarom? Hoeveel gaat het onderzoek kosten? Moet er een voorschot zijn? Hoeveel van dit voorschot kan aan de deskundige worden betaald voor zijn verslag af is? Wanneer moet het verslag klaar zijn?

* De deskundige kan voortaan per fax of e-mail een opdracht weigeren.

* De procedure om de termijn voor het indienen van het eindverslag te verlengen, wordt verduidelijkt.

* De wet wordt op bepaalde punten ook simpeler. Zo mag de deskundige voortaan zelf rechtstreeks stukken en nota's van de partijen teruggeven. Dat moet niet meer via de griffie gebeuren.

* De rechter kan nu ook gewoon een deskundige aanwijzen om tijdens de zitting mondeling verslag uit te brengen. Het was onduidelijk of dit kon.

* Als de rechter bepaalt dat een voorschot aan de deskundige mag worden uitbetaald, dan moet hij vermelden of de BTW al dan niet in dat voorschot zit.

* Een partij die vooraf geen geld wil storten om het onderzoek uit te voeren, kan daartoe worden verplicht. Dat was voor de wet van 2007 zo en het wordt opnieuw zo. De deskundige moet niet met zijn werk beginnen als hij niet weet of hij wel geld ter beschikking heeft. Hij moet dus zelf de kosten niet voorschieten.

* De partijen hebben nu 30 dagen in plaats van 15 de tijd om mee te delen dat zij het niet eens zijn met het bedrag van het ereloon en de kosten van de deskundige.

3. BEDENKINGEN

Zoals steeds zijn de mozaïekwetten een rommelhoop van allerlei bepalingen die veranderingen doorvoeren aan zeer uiteenlopende wetten. Zoals steeds worden de mozaïekwetten in een sneltreinvaart door het parlement gejaagd. Dat gebeurt tegenwoordig zo snel dat bv. de Commissie Financiën, die ook een aparte mozaïekwet te verwerken kreeg, niet eens meer een artikelsgewijze bespreking hield. Oppositieleden waren tijdens de stemming zo onaandachtig dat ze nog met hun amendement afkwamen, nadat het artikel waarop het amendement was ingediend, al was goedgekeurd. Of nog: de Senaatscommissie Justitie moet vandaag en morgen de twee mozaïekwetten goedkeuren, naast de programmawet, de wet op de zeepiraterij, de beleidsnota en nog een paar andere wetten. Nog geen enkele van deze wetsontwerpen of - voorstellen werd al eerder zelfs maar gedeeltijk door de Senaatscommissie besproken. Het tempo van de behandeling van de mozaïekwetten wordt nog versneld omdat de meerderheid het steeds moeilijker heeft om om 10u15 aanwezig te zijn, zodat men moet wachten tot het quorum is bereikt. De oppositie van haar kant speelt - op een enkeling na - haar rol onvoldoende.

Al vele jaren is er kritiek op dit soort mozaïekwetten. Ze verhinderen iedere grondige reflectie en zijn een bron van vele fouten, die - al dan niet na een tussenkomst van het Grondwettelijk Hof - later in andere mozaïekwetten moeten worden rechtgezet. Met soms nieuwe fouten tot gevolg.

Ondanks de herhaalde kritiek neemt dit soort wetten almaar toe. Voor het eerst zijn er dit jaar ook aparte mozaïekwetten voor deeldomeinen (justitie, asiel en migratie, belastingen), zodat deze slechte legistieke techniek nog wordt uitgebreid.

Opmerkelijk is dit jaar ook de gebrekkige kwaliteit van de memories die de wetswijzigingen toelichten. Sommige voorstellen zijn zelfs voor een specialist in de materie nog amper begrijpbaar. Wat moet een doorsnee-burger er dan van bakken?

De stortvloed van mozaïekwetten, die in ijltempo door Kamer en Senaat worden gejaagd, dragen bij tot de uitholling van de parlementaire democratie. Steeds meer verdwijnt het debat over politiek belangrijke onderwerpen. Het parlement dreigt zo net een Hof van Versailles onder Lodewijk de Veertiende te worden, waar men een luxueus maar steeds nuttelozer leven kan leiden. De waarnemer kan niet anders dan vaststellen dat dit alles gebeurt met doelbewuste medeplichtigheid van de parlementsleden zelf.

Bron :Gazet Van Antwerpen dd. 15/12/2009 – Auteur John De Wit .

Graag reacties hierop op het blog .

Denk je : Georges Van Tiggelen .

Imam saboteert gsm-verkeer om rustig te kunnen bidden

• 0 reacties
• E-mail bericht
• Bookmarken/Delen

12/01 Een islamitische stichting van imam Salam uit Tilburg is veroordeeld tot een boete van 650 euro. De geestelijke had in een moskee in Tilburg-Noord een zogenaamde gsm-jammer geplaatst om ongestoord te kunnen bidden. Het gebruik van een gsm-jammer is wettelijk verboden.

Een gsm-jammer is een toestel dat sterke radiosignalen uitzendt die gsm-verkeer in een straal van enkele tientallen meter onmogelijk maken. De politie kwam de gsm-jammer op het spoor na klachten uit de buurt. Dat meldt BN/De Stem.

Het bestuur van de 'Islamitische Stichting voor Opvoeding en Overdracht' werd een minnelijke schikking voorgesteld van 550 euro, maar wees dat voorstel af. Maar toen gisteren de zaak voor de rechter kwam, daagde niemand van de Stichting op.

De rechter noemde de praktijk van de imam een "naar feit". Hij zei dat er andere methoden zijn om mensen hun toestel te doen uitschakelen. "Een bordje ophangen bijvoorbeeld."

Bron : Gazet Van Antwerpen , dd. 22/01/2010 .

Meisje (13) krijgt 90 stokslagen wegens gsm in klaslokaal

• 2 reacties
• E-mail bericht
• Bookmarken/Delen

09:55 In Saoedi-Arabië is een meisje van dertien veroordeeld omdat ze haar klaslokaal betrad met een gsm. Ze krijgt als straf 90 stokslagen.

Het gebruik van mobieltjes in meisjesscholen is in het land ten strengste verboden.

Het tienermeisje uit Jubail moet bovendien twee maanden naar de gevangenis omdat ze haar lerares 'aanviel' nadat die haar telefoon had afgepakt.

Bron : Gazet Van Antwerpen dd. 22/01/2010 .

Wanneer wordt deze straf ook verplicht  door de Islam  opgelegd en ingevoerd bij ons om autochtonen te straffen ??

Georges Van Tiggelen

Werkgever heeft liever een Mark dan een Mohammed als werknemer

ASIELZOEKERS KREGEN GRATIS SEKS

Een ex-medewerker van een asielcentrum in Vorst heeft een rapport gelekt aan de pers waarin concrete aanwijzingen zouden staan dat prostituees toegelaten werden tot het centrum. De verleende diensten werden vergoed door het centrum zelf. Het Ministerie van Justitie heeft een onderzoek ingesteld.

De ex-medewerker was er naar eigen zeggen zelf bij toen op geregelde basis prostituees binnengelaten werden in het centrum om klanten te bezoeken. Het meest doorslaggevende bewijs zouden de uitgaven zijn die het asielcentrum voor zijn rekening nam. In het rapport zouden de betalingen cryptisch omschreven zijn waardoor geen directe link gelegd kan worden met de escortediensten, maar de uitbetaalde sommen zouden telkens frappante gelijkenissen vertonen.

De directeur van het asielcentrum weerlegt de aantijgingen en beweert dat het om een wraakactie van een ex-werknemer gaat. Er is een onderzoek ingesteld die de ware toedracht van de gespendeerde bedragen aan de oppervlakte moet brengen. .

Bron : Slechtnieuws.be .

Reactie : Waarom niet , na gratis medische verzorging , gratis overnachting in Hotels , een zakcentje , waarom dan ook geen gratis Seks . Wij werkende Vlaamse of Belgische Autochtonen betalen toch alles .

Opsteller : Georges Van Tiggelen .

Moslim crimineel zijn heeft toch zijn voordeel .

Veel Allochtoonse criminelen die meer dan een jaar in de bak moeten zitten  worden langzamerhand goeie Moslims heb ik gemerkt.

Ze gaan van hun fouten leren en denken waarom hij zo is, Krijgt de Koran van één van z'n bezoekers en begint de Koran te lezen om z'n tijd te verdoen en zo verandert hij van grote crimineel in een goeie moslim die 5x per dag bid.

Als hij niet in de bak terecht was gekomen, zou hij blijven stelen of dealen en niks van z'n geloof leren. Jella laat sommige mensen echt goed veranderen wollah.

Bron : Marokko Community . Nederland .

Indien zo , dan toch maar een gevangenisstraf uitspreken voor jonge Crimineeltjes van meer dan één jaar . Het overwegen waart . Zou de Koran dan toch helpen ?

Opsteller :Georges Van Tiggelen .

Bijna 11% van de Vlamingen leeft onder de armoedegrens door hun inkomen .

Hierin zijn vervat de “ alleenstaanden “ die maandelijks met minder dan 878 Euro moeten rondkomen .

Gezinnen met twee kinderen welke per maand minder dan 1.844 Euro inkomen hebben.

Wij laten Wallonië hier even buiten beschouwing maar daar blijkt het nog slechter . ( 18.8 % onder de armoede grens ) .

Analyse :

Alleenstaande ouders en 65 plussers lopen een groot armoederisico op . ( Cijfers 2007 ).

Voorlopige cijfers voor 2008 geven een stijgende tendens waar .

Hierdoor gaan onze mensen gebukt onder een zware financiële last en dit met zware schulden .

De huidige wachtlijsten bij de schuldbemiddelingsinstanties rijzen de spreekwoordelijke pan uit en dit bij de OCMW’s en CAW’s . ( bron OASeS ( Universiteit Van Antwerpen )

De nieuwe Vlaamse Regering “ verkiezingen 2009 “ lieten de kiezers uitschijnen een “ bijzonder gemakkelijk zittend maatpak “ in hun kiesprogramma te bezitten , voor elke werkzoekende .

Helaas tot op heden blijkt dit maatpak , onder de mottenballen te zitten , ergens in een verloren kast op zolder . Niemand van onze excellenties heeft nog weet , of wil weten , van zijn beloofd passend maatpak aan de bevolking ter zake .

( Zal zeker bij de volgende verkiezing terug uit de kast gehaald worden , opgekuist en eens de verkiezingen voorbij terug opgesloten te worden in de kast op zolder ) .

Dit passend maatpak werd ook beloofd aan +/- 60.000 mensen zonder papieren .

Europa :

Europa organiseert in 2010 het “ Europees jaar van de strijd tegen armoede “ .

In Europa schommelen de armoedecijfers tussen 10% en 25 % ) .

Ook blijkt verder dat ons land in de “ kinderarmoede “ opvallend slecht scoort .

12% van de “ kinderarmoede “ vindt zijn oorzaak in de werkloosheid van de beide ouders . In heel Europa wordt dit cijfer van 9,4 % als gemiddelde standaard aangenomen .

Synthese in cijfers :

Alleenstaande ouders met kinderen heeft minder dan 878 Euro/maand

Vlaanderen telde in 2008 ruim 60.000 dossiers van “ schuldhulpverlening “ .

Aan het einde van het 6é leerjaar liepen 4 op de 10 leerlingen , van buitenlandse afkomst , minstens één jaar achterstand op .

De helft van de gehuwde vrouwen in België heeft minder dan 607 Euro/maand pensioeninkomsten .

Bron: Ons Recht , januari 2010 .

De Vlaamse Volkspartij enquêteerde ter zake verschillende Allochtone en Autochtone gezinnen . Door hun verzuchtingen werd een programma opgesteld dat , omdat het zeer eenvoudig op te lossen valt , slechts zal bekend gemaakt worden bij de verkiezingen wanneer alle verkiezingscampagne van de andere partijen zal gedrukt en uitgedeeld zijn geworden .

Analyse en vrije bewerking van het artikel : Georges Van Tiggelen .

Mijnheer/Mevrouw de Minister van Justitie . ( Open brief van Prof.Dr. Juliaan Van Acker )

Ik denk dat het kernprobleem is dat U wordt geadviseerd door mensen, zoals criminologen en sociologen, die geen enkele klinische ervaring hebben in het werken met jonge criminelen. Het gaat om mensen die boekjes hebben gelezen en die, na een leuk studiereisje, projecten uit de Verenigde Staten of uit Nieuw-Zeeland klakkeloos willen overplanten naar België. Ik vermoed dat 3/4 van de begroting voor de jeugdbescherming gespendeerd wordt aan ambtenaren en andere bemoeials, terwijl er nauwelijks geld is voor mensen die het feitelijke werk doen in het directe contact met de jongeren en hun omgeving.

Om de uithandengeving zoveel mogelijk te beperken en de veiligheid van de samenleving toch te waarborgen moeten academische centra worden gecreëerd voor behandeling van ernstig gedragsgestoorden en jongeren die aan het begin staan van een criminele carrière. De medische praktijk heeft een hoge vlucht genomen dank zij de combinatie van wetenschappelijk onderzoek en klinische praktijk in de academische ziekenhuizen. Naar analogie hiervan moeten voor de jeugdzorg eerst en vooral goede behandelingsmethoden ontwikkeld worden.

U kunt dus rustig alle bestaande instellingen voor jeugdbescherming opdoeken en vervangen door academische centra, tenzij die instellingen bereid zijn die jongeren in behandeling te nemen die aan het begin staan van een criminele carrière tot ver in de volwassenheid. Daarvoor is deskundig personeel nodig. De opleiding en de supervisie kan verzorgd worden binnen of vanuit de academische centra.

Velen in het werkveld zullen het met mijn voorstellen niet eens zijn. Dat komt omdat zij ervan overtuigd zijn goed werk te verrichten. In Uw voorontwerp wordt bijvoorbeeld het ‘Herstelgericht Groepsoverleg’ als een soort haarlemmerolie aanbevolen. Deze methode zal allicht enig resultaat boeken bij jongeren die over de schreef zijn gegaan, maar die groep zou evengoed geholpen zijn met een aspirientje of als er niets gebeurt zouden ze vanzelf stoppen met hun crimineel gedrag. De echte delinquenten echter zijn helemaal niet vatbaar voor overleg. Ze kunnen niet schuldbewust gemaakt worden. Een typisch voorbeeld is Marc Dutroux: zeven jaar hechtenis en een volstrekt overbodig en geldverslindend proces heeft deze crimineel geen greintje schuldbewustzijn kunnen bijbrengen. Met het geld voor dit proces had ik tientallen toekomstige Dutroux’s van het criminele pad af kunnen brengen.

Kinderen en jongeren met een echte gedragsstoornis waarvan al op achtjarige leeftijd met grote zekerheid voorspeld kan worden dat zij gevaarlijke criminelen zullen worden, kunnen vergeleken worden met diabetici. Suikerziekte kan niet worden genezen, maar wel behandeld. Dank zij medicijnen kunnen diabetici een redelijk normaal leven leiden en zelfs aan topsport doen. Voor gedragsgestoorden is hèt medicijn toezicht en nog eens toezicht; het liefst vanaf jonge leeftijd. Voor deze groep is daarom intensieve en langdurige begeleiding van het gezin, op school en tijdens de vrijetijdsbesteding noodzakelijk. Daarmee heb ik, samen met mijn team van de universiteit van Nijmegen, fantastische resultaten kunnen boeken bij jongeren die al lang door de jeugdbescherming waren afgeschreven. Een voorbeeld hiervan betreft een jongen van veertien die al meerdere keren aangehouden was door de politie wegens wrede misdrijven, zoals het mishandelen en misbruiken van jonge meisjes en poging tot doodslag (een kind dat op straat toevallig voor zijn voeten liep, riep bij hem zoveel agressie op dat hij het wou wurgen; gelukkig konden omstanders tijdig ingrijpen). De jeugdbescherming was al jarenlang actief in dit gezin zonder enig resultaat te boeken. Toen hij bij een van zijn misdrijven de voorpagina van de krant haalde, werd deze jongen naar mijn team verwezen. Deze agressieve en seksueel erg gestoorde persoonlijkheid was een wandelende tijdbom. Ik vroeg mij af of gezinnen met kleine kinderen die in deze buurt woonden, niet gewaarschuwd moesten worden voor het gevaar. Alleen met behulp van een pakket van therapeutische maatregelen zoals intensieve begeleiding van het gezin (drie bezoeken per week), een agressiebeheersingstraining, samenwerking met de school en hulp bij het zoeken van een zinvolle vrijetijdsbesteding slaagden we erin deze jongen de volgende jaren van nieuwe delicten af te houden.

Een ander middel dat in Uw ontwerp wordt aanbevolen is de verplichte ouderstage. Ik vind zoiets verschrikkelijk en uitermate contraproductief. Die stage zou worden bevolen bij onverschillige ouders. Ik geef U hiervan een karakteristiek voorbeeld uit de praktijk. Sommige kinderen zijn al als kleuter heel moeilijk op te voeden. Zij luisteren niet, zijn extreem druk, ze zijn agressief, slaan andere kinderen en kunnen geen moment alleen gelaten worden. Stel dat een moeder van zo’n kind er alleen voor staat of dat er spanningen zijn tussen de ouders; er zijn ook nog financiële problemen en het gezin woont in een rijtjeshuis waar de buren ’s nachts wakker worden van het lawaai dat dit kind maakt. De problemen met dit kind worden almaar erger. Op school krijgt deze moeder harde kritiek te verduren. Zij wordt steeds moedelozer en is de wanhoop nabij. Ook anderen spreken haar aan op het gedrag van haar kind. Uiteindelijk gaat het maatschappelijk werk zich met dit gezin bemoeien en deze moeder wordt nog meer gediskwalificeerd en op den duur kan het haar allemaal niet meer schelen. Als puber komt haar kind in aanraking met de politie en uiteindelijk wordt deze moeder verplicht een stage te volgen om haar kind beter te leren opvoeden. Zou het niet beter zijn iets te veranderen in de situatie van deze moeder door haar bijvoorbeeld te ondersteunen, door haar kind bijles te geven zodat het beter meekan op school of door te zorgen voor een oppas zodat deze moeder ook eens wat vrije tijd heeft?

Een ander punt dat mij nauw aan het hart ligt is de positie van allochtone jongeren in de jeugdbescherming. Het is niet moeilijk de instellingen te vullen met allochtone jongeren. Minstens een derde van de Marokkaanse en Turkse jongeren komt in aanraking met de politie. Deze groep behoort echter niet tot de groep echte criminelen! Hun grensoverschrijdend gedrag heeft te maken met een mislukte schoolcarrière (meer dan 40% van de Marokkaanse en Turkse jongens mislukt op school) en diepe seksuele frustraties die te maken hebben met de islamitische cultuur. Hun crimineel gedrag stopt zodra een huwelijksdatum in zicht komt. De jeugdbescherming moet hier een passend antwoord op weten te bieden. Het enige wat helpt is plaatsing in een gesloten vakinternaat waar ze een echt vak kunnen leren en waarmee ze aan de slag kunnen. Dus geen dure therapeuten en beslist geen soft maatschappelijk werk. Na de opleiding worden ze begeleid bij het vinden en het behouden van werk. Een dure zaak, maar een verantwoorde investering voor de toekomst. De financiële middelen hiervoor kunt U, in overleg met Uw collega van onderwijs, vinden door afschaffing van alle projecten waar therapeutische spelletjes worden gedaan met deze allochtonen zonder dat aan serieuze opleiding wordt gedacht.

Ten slotte nog een suggestie om crimineel gedrag van jongvolwassenen, zoals winkeldiefstallen en vandalisme, in één klap te halveren. Na hun opleiding of op achttienjarige leeftijd zouden alle jong volwassenen een twee jaar durende stage maatschappelijk dienstbetoon moeten volgen. Hiervoor worden ze ondergebracht in kazernes of andere grote leegstaande gebouwen. Ze worden tewerkgesteld in sectoren zoals het onderwijs, de politie, het ontwikkelingswerk, de bejaardenzorg en de jeugdzorg. Tienduizenden gratis werknemers die een enorme impuls kunnen geven aan de sociale voorzieningen. Bovendien zou dit de integratie van allochtonen en de emancipatie van vrouwen zeer sterk bevorderen.

Voor meer details over mijn voorstellen en mijn klinische ervaring kan ik verwijzen naar mijn website www.ministrando.org en naar mijn laatste, in Amsterdam verschenen boek ‘Zorgenkinderen: Omgaan met opvoedingsproblemen’.

Ik hoop dat U, Mijnheer/mevrouw de minister, mijn voorstellen ter harte neemt en de nieuwe wet op de jeugdbescherming alsnog aanpast om de jeugdcriminaliteit effectief te kunnen bestrijden.

Met mijn meeste hoogachting,

Prof.dr. Juliaan Van Acker ( Bron : www.ministrando.org ) .

Een zeer sterke analyse en aanbevelingen voor het Belgisch Jeugdbeleid .

De Vlaamse Volkspartij kan zich hierin zeker vinden .

Georges Van Tiggelen

Dit is geen gezever !!!!!


Ter info :wil ik jullie iets laten weten dat ik uit zeer goede directe bron vernomen heb.

Hebben jullie je ook al afgevraagd waarom Marokkanen veel gemakkelijker een woning kunnen kopen dan de Belgische werkende mens ?


Ziehier de uitleg :

En geïmmigreerde Marokkaan
(die nog altijd zijn dubbele nationaliteit bewaart -wat een stommiteit)
Kan via de Bank van Marokko een huis kopen op ZIJN naam.

Wat gebeurt er nu ? Het gebouw wordt gekocht door de Bank van Marokko en blijft diens eigendom voor altijd.

Nog altijd geen probleem nietwaar ?

Maar hier komt het :de koper, altijd een MAN (maar nee de Islam discrimineert niet!) mag voor altijd in het huis blijven wonen, gevolgd door een erfgenaam, MANNELIJK natuurlijk en zo verder.....

U begint zich te enerveren ? Ik ook !

Maar we gaan verder
Ze betalen aan de bank (of ze nu werken of niet) 150 euro per maand voor een aankoopsom van +/- 150.000 euro !


Mààààr nadat ze het huis door de bank hebben laten kopen, mogen ze de 1,2,3....appartementen verhuren aan 500 euro per maand, zonder aan de Bank van Marokko ook maar één cent te moeten afgeven.

Nu blijkt dat alle huizen die gekocht worden3 of 4 verdiepingen tellen. Die verhuren ze dus aan minstens 500 euro (vermenigvuldigd met......) en blijven 150 euro terugbetalen aan de bank.
Geen kadaster, geen taksen, geen belastingen want :

het gebouw is eigendom van de bank !

Na enkele jaren hebben ze zoveel winst gemaakt dat ze een gebouw op hun eigen naam kunnen kopen en CASH betalen !
En voor hetwelk ze nog steeds geen belastingen betalen want :
Ze hebben geen werk, ze krijgen minder kansen enz enz

de arme sukkelaars.


Elke man mag deze operatie uitvoeren één keer en vanaf zijn meerderjarigheid, dus 18 jaar.

Nu begrijpen jullie misschien beter waarom ze zoveel mogelijk ZONEN willen verwekken ?!

Ooit gehoord van het sneeuwbaleffect ?
Hele straten zijn al Marokkaans en het breidt zich steeds maar uit.

Maar dit is nog niet alles.

Ze stempelen praktisch allemaal, ontvangen kinderbijslag voor hun hele rits kinderen (die ook rijk gaan worden door dit systeem), betalen dus geen belastingen en gaan het verdiende geld uitgeven in hun land van herkomst.

Nu begrijpen jullie waarschijnlijk beter waarom ze met BMW's en Mercedessen rijden terwijl wij al het moeilijk hebben ons Peugeootje af te betalen ?
Dan moet je ook weten dat een alleenstaande Belgische moeder met 2 kinderen, die hard werkt, geen lening kan krijgen om een klein appartementje te kopen want......ze verdient niet genoeg !

Dus beste vrienden, hier komt de vraag : moeten wij NOG toleranter worden en op onze kop laten zitten ?????

Geen seks binnenkort mogelijke tuchtstraf voor gevangenen

• 3 reacties
• E-mail bericht
• Bookmarken/Delen

14:32 De Kamercommissie Justitie keurde deze voormiddag unaniem een wijziging van de wet-Dupont goed. Die wet geeft gedetineerden meer rechten, maar het grootste deel van de wet is nog niet van kracht.

Wat verandert er?

* Opleidingen kunnen voortaan tijdens de werkuren gevolgd worden. Nu kan dat niet.

* Ook ongestoord bezoek (voor seksueel contact) kan worden ontzegd als tuchtstraf. Het was onduidelijk of dit nu al kon.

* De directeur mag voortaan een personeelslid aanduiden om de brieven van de gedetineerden te lezen. De binnenkomende post van de gevangenen moet niet meer in hun bijzijn worden geopend.

* De poging tot of de deelname aan een inbreuk waarop een tuchtstraf staat, krijgen dezelfde straffen als die inbreuk zelf.

* Als een gevangene geïsoleerd wordt, dan kan hij voortaan ook niet meer aan gemeenschappelijke wandelingen of gemeenschappelijke erediensten deelnemen.

* Als een gevangene meerdere tuchtinbreuken tegelijkertijd pleegt, dan worden die niet meer allemaal afzonderlijk bestraft, maar alleen nog de zwaarste.

* De gevangene heeft tijdens een tuchtprocedure geen recht meer op een vertrouwenspersoon om hem te helpen. Alleen nog op een advocaat.

* De gedetineerde die een tuchtstraf krijgt, moet vooraf worden gehoord. Niet meer binnen de 24 uur, zoals nu het geval is, maar binnen de 7 dagen.

* Bij voorlopige maatregelen (vb.cachot om een gevangene te kalmeren) moet de gedetineerde voortaan binnen de 72 uren worden gehoord, in plaats van binnen de 24 uur.

Groen! had bezwaar tegen dit laatste punt. Stefaan Van Hecke vreesde voor misbruiken: “Men zal een gedetineerde liefst vier dagen in het cachot kunnen steken, vooraleer is beslist of dat dit gerechtvaardigd is.”

Bron : Gazet Van Antwerpen 12/01/2010 .

DE VLAAMSE VOLKSPARTIJ IS ZEER NIEUWSGIERIG TER ZAKE !!!!! ( Zachte voordelen ten dienste van gedetineerden ??? )

“Wij kunnen niet meer passief blijven toekijken, hoe een kleine groep criminelen een steeds grotere wissel trekt op onze samenleving en ook op de Belgische/Marokkaanse gemeenschap die door deze criminaliteit steeds meer het etiket van tweederangsburgers krijgt opgeplakt”

1. Onze samenleving wordt in toenemende mate geconfronteerd met criminaliteit engeweld van Belgische /Marokkaanse jongeren. De door deze jongeren veroorzaakte overlast is inmiddels uitgegroeid tot een probleem dat in toenemende mate beslag legt op onze samenleving. Zowel materieel als immaterieel. Daarnaast is deze overlast inmiddels ook een probleem voor de Belgische/Marokkaanse gemeenschap.
2. De criminaliteit van deze jongeren zorgt ervoor dat Nieuwe Belgen van Marokkaanse komaf steeds meer als tweederangsburgers worden gezien die eerder worden getolereerd dan geaccepteerd. Daar komt bovendien nog bij dat het geweld van deze jongeren steeds hardere vormen aanneemt en steeds meer slachtoffers eist.
3. De Marokkaanse gemeenschap stelt zich bij de bestrijding van deze criminaliteit nog steeds te passief op en wekt daarmee de indruk dat de door deze jongeren veroorzaakte overlast haar probleem niet is. Ten onrechte. Juist Nieuwe Belgen van Marokkaanse komaf moeten alles in het werk stellen om deze criminaliteit te stoppen. Het zijn ‘hun jongeren’ die deze overlast veroorzaken, en zij worden erop aangekeken door de samenleving. Met alle negatieve beeldvorming vandien. Daarnaast richt deze criminaliteit zich in toenemende mate ook op de Marokkaanse gemeenschap waar steeds meer mensen de dupe worden van het jongerengeweld.
   Ofschoon wij ons realiseren dat de samenleving de Marokkaans Belgische gemeenschap niet verantwoordelijk kan stellen voor deze problemen vinden wij toch dat onze gemeenschap op dit punt initiatieven moet gaan ontplooien en op die manier meer verantwoordelijkheid moet gaan nemen.
4. Het is de hoogste tijd dat de Marokkaanse gemeenschap een actiever rol gaat spelen bij de preventie en bestrijding van criminaliteit onder Marokkaans -Belgische jongeren.
5. 
   De Vlaamse Volkspartij wil een platform zijn voor alle Nieuwe Belgen van Marokkaanse afkomst die vinden dat de maat vol is en ook de Belgische -Marokkaanse gemeenschap haar verantwoordelijkheid moet nemen.
6. 
   
7. De Vlaamse Volkspartij stelt zich hierbij het volgende tot doel:

• Er wordt een netwerk opgericht van professionals en andere geïnteresseerden waarbij alle Nieuwe Belgen van Marokkaanse komaf zich kunnen aansluiten met als doel de preventie en bestrijding van criminaliteit onder Belgische -Marokkaanse jongeren. Dit netwerk gaat zowel preventief als corrigerend optreden. Preventief in die zin dat jongeren die dreigen te ontsporen in een vroegtijdig stadium worden gesignaleerd en door de lokale gemeenschap en lokale leiders worden gecorrigeerd. Corrigerendin die zin dat criminele jongeren, die overlast veroorzaken, op de huid worden gezeten, onder druk worden gezet en continu worden gevolgd. Hierbij richten we ons niet alleen op jongeren maar ook op de ouder, c.q. ouders en het opleidingsinstituut die hierbij een rol kunnen spelen.
• 
  
• De Vlaamse Volkspartij gaat samen met de lokale Marokkaanse gemeenschap bekijken welke rol de gemeenschap bij de bestrijding van de Marokkaanse jongerencriminaliteit kan spelen. Wij streven er hierbij naar om deze jongeren te resocialiseren. Wij willen dit doen via intensieve begeleiding die ervoor moet zorgen dat ze een opleiding gaan volgen, eventueel een baan krijgen en ook hun vrije tijd zinvol gaan indelen.
  We realiseren ons dat dit een moeizaam en arbeidsintensief proces is, maar dit is de enige weg om deze jongeren weer in het gareel te krijgen.
• Er worden themadagen en informatiebijeenkomsten georganiseerd waarop de vraag wat de Marokkaanse gemeenschap kan doen om de jeugdcriminaliteit te bestrijden centraal staat.
• De Marokkaanse moskee koepels zullen nauw worden betrokken bij de preventie en bestrijding van Marokkaanse jeugdcriminaliteit.
• 
  
• De Vlaamse Volkspartij gaat advies geven aan professionals die zich met de bestrijding van Marokkaanse jeugdcriminaliteit bezighouden.

8. Er zal nauw worden samengewerkt met jeugdinrichtingen en gevangenisimams.

Deze uiteenzetting geldt niet alleen voor Marokkaanse Jongeren , maar ook voor deze met een andere etnische afkomst .

N-VA wil politieagenten niet langer uitsluiten van verkiezingen

Vandaag mogen politieagenten nog steeds niet deelnemen aan lokale of nationale verkiezingen. Volgens N-VA-Kamerlid Ben Weyts beschouwt deze achterhaalde wet politieagenten als tweederangsburgers.

Met een wetsvoorstel wil hij het mogelijk maken dat alleszins lokale politieagenten mogen kandideren voor de gemeenteraad en de provincieraad indien de gemeente of provincie buiten de politiezone ligt waarin ze werken.

De liberale politievakbond VSOA reageert alvast verheugd, zo blijkt uit een brief van nationaal voorzitter Jan Schonkeren aan Weyts.

De Wet op de Geïntegreerde Politiedienst verbiedt politieagenten kandidaat te zijn voor een politiek mandaat. In de memorie van toelichting bij de wet luidt het onder meer dat "het wel degelijk verboden is om openlijk een politieke mening te verkondigen, maar niet om zich eenvoudig aan te sluiten bij een politieke partij noch om aan een andere politieke activiteit deel te nemen die geen publiek karakter heeft."

Het huidig verbod gaat luidens Weyts veel verder dan noodzakelijk is om de onpartijdigheid te garanderen en ontzegt een bepaalde categorie van burgers fundamentele politieke rechten op basis van hun professionele activiteit, stelt Weyts.

Het Beersels Kamerlid dient een wetsvoorstel in dat de federale wet aanpast en lokale politieagenten de mogelijkheid biedt om te kandideren voor een gemeentelijk of provinciaal mandaat, zolang het gaat om een gemeente of provincie buiten de politiezone waar ze werken. Weyts' regeling heeft ook de bedoeling problemen te vermijden met het politiek gezag over en het toezicht op de politiediensten. (belga/mvl)

03/01/10 12u38

Bron het Laatste Nieuws

Reactie : Proficiat Mr. Weyts , Eindelijk een Politieker met gezond verstand .

Politiemensen staan dicht bij het volk en kennen hun noden .

Zij kunnen ter zake de verzuchtingen aangaande de Criminaliteit in het Parlement openbaar maken en alzo als een drukkingsgroep de politiekers in hun ivoren toren sensibiliseren . Wij als Vlaamse Volkspartij ijveren reeds lang deze code ter zake op te heffen .

Zie mijn blog : www.blog.seniorennet.be/vlaamsevolkspartij en Poll’s

MIJN ZWERFTOCHT TUSSEN RECHT EN ONRECHT .

Eerst en vooral wil ik de lezer van dit artikel bedanken voor de aandacht welke hieraan gegeven wordt of zal gegeven worden .

Dit artikel is uit het dagelijkse leven gegrepen en ik ben vermoedelijk niet alleen wie hiermee geconfronteerd werd of wordt .

Mijn naam is Annick , ben een vrouw van 45 jaar en ben afkomstig uit een gewoon gezin waarbij ik alleen summiere steun van mijn vader kreeg .

Mijn moeder waar ik naar opkeek had alleen aandacht voor mijn zuster en voor haar eigen levenswijze . Aldus diende ik al op zeer jonge leeftijd mijn plan te trekken en zelf mijn studies te bepalen . Als jonge vrouw was dit uiteraard zeer moeilijk en uiteraard had dit een turbulent gevolg op mijn toekomst .

Gezien wij thuis het financieel niet breed hadden , keek ik op latere leeftijd op naar mensen welke het geld konden laten rollen . Ik gleed vervolgens af in dagdromen en wilde kost wat kost mijn leven gelijkstellen met hetgeen ik in mijn omgeving waarnam . Ik geef grif toe dat ik het verkeerde pad opging en verzeilde in toestanden waarvoor ik mij heden nog schaam .

Ik had echter de macht van het geld ontdekt en voelde mij zeer gelukkig . Totdat het misging .

Van een redelijk grote welvaart gleed ik af in diepe armoede , ondanks dat ik relaties had in grote en bemiddelde middens . Plots herkenden toen mijn grote weldoeners hun Annick niet meer en stond ik volledig alleen .

Ik leerde wel enkele mannen kennen welke zogezegd van mij hielden , toch het te pas en onpas lieten blijken dat zij mij verafschuwden . Van hen kreeg ik slagen en vernederingen te verwerken welke ik nooit had kunnen voorspellen . Ik was naïef en bleef naïef en hoopte telkenmale op een keerpunt in mijn ongemakken en vernederingen . Helaas bleef ik op mijn verzuchtingen zitten .

Op zeker ogenblik dacht ik het geluk terug gevonden te hebben en werd verslaafd aan drugs . Het begon met wiet en eindigde met heroïne , waarvan ik ruiterlijk toegeef hieraan verslaafd geraakt te zijn .

Op 35 jarige leeftijd zag ik het in dat mijn gezondheid hieronder leed en ik fysiek en mentaal aftakelde met gevolg dat ik meer een wandelend wrak werd en uiteindelijk mezelf begon te verafschuwen . Ik besloot dan onmiddellijk te stoppen wat lukte en begon terug het leven zinvol te vinden .

Helaas was mijn teruggewonnen geluk van een korte duur . Ik werd het slachtoffer van een poging tot verkrachting , wat terug trauma’s opwierpen en ik mezelf terug vuil en verwaarloost begon te voelen . Er werd mij dienaangaande door het gerecht een schadevergoeding toegekend welke tot op heden niet kon ingelost worden gezien één van de daders OCMW steun genoot en de andere werkloos was en geen inkomen had . Niemand stelde me ooit in kennis dat er zoiets als een fonds voor slachtoffers bestond .

Het grote ongeluk begon echter in 1999 , toen ik betrokken werd bij een zwaar verkeersongeval waarbij ik zware letsels opliep met een invaliditeit tot gevolg . Invaliditeit welke tot op heden , ondanks medische attesten niet toegekend werd .

Er werd mij dan een advocaat aangeprezen welke mijn belangen zou behartigen . Behartigen was een groot woord . De me toegekende schadevergoeding werd geparkeerd op een derde rekening van deze advocaat waarin deze kwistig graaide om zijn “ zo gezegde “astronomische gemaakte onkosten te dekken . met het gevolg dat deze rekening snel leeg geraakte zonder dat ik enige opheldering zag of wat hij uitrichtte . Toen de rekening leeg was diende ik nog verschillende bijkomende onkosten op te hoesten waaraan in moeilijk kon aan voldoen .

Mijn erkend eerherstel belandde in zijn onderste schuif en werd slechts dit jaar , door een andere advocaat keuze van mijnentwege , betekend .

Hieruit bleek dat het eerherstel 4 jaar onwerkdadig was en mij belette werk te vinden , ondanks dat ik verschillende talen spreek en met Secretariaats-werk me zeer gelegen lag .

Ik ging vervolgens naar verschillende interim kantoren me aanbieden , want ik wou werken . Telkenmale was er geen werk voor mij , ondanks verschillende werkaankondigingen in het kantoor .

Noodgedwongen bood ik mij dan aan bij het OCMW , werd dan ook aanvankelijk van het kastje naar de muur gestuurd en na vele bekommernissen kreeg ik uiteindelijk een aalmoes als steun toegekend . Ik zocht vervolgens een woongelegenheid en kon mijn intrek nemen in een beschermd pand , totaal verwaarloost met schimmel en vochtigheid op de muren . Dit appartement kon ik schamel renoveren zonder tussenkomst van de huisbaas . Ik dien ook een hoog huurbedrag te betalen wat met moeite kan bekostigd worden met de steun die ik ontvang . Geld voor eten , de dagelijkse zorg en de kleding was ook niet voorhanden , het eten was schamel en nam dikwijls genoegen met niets . Onnodig te vermelden dat ik depressief werd en een einde aan mijn leven wou stellen .

Gelukkig kwam ik dan in het bezit van een lief katje waar ik tegen sprak , het paradoxaal gevoel had , dat zij mij verstond en mij met haar mimiek de nodige steun verstrekte mijn eenzaam en armzalig bestaan op te fleuren . Ik voedde haar met het beste eten wat ik kon betalen en dit ten koste van het mijne . Uiteraard werden wij hartsvrienden en beken eerlijk dat ik zonder dit katje niet meer kan leven . Ik boerde verder met het schamele wat ik bezat en hopende op een beterschap in de toekomst wat uiteindelijk een utopie bleek te zijn .

Gezien de medicatie die ik dien te nemen als gevolg van het ongeval , de oplopende dokters onkosten , misschien een heelkundige ingreep in de toekomst en misschien nog andere niet te voorziene doemenissen , begaf ik mij terug naar het OCMW voor bijkomende steun . Een bijpassing bleek aanvankelijk niet mogelijk toch werd in minieme mate de gemaakte dokters onkosten door deze instelling bijgepast wat voor mij ook hoopvol was.

Bij toeval leerde ik twee vrienden kennen welke mij mentaal steunen en dit met hun eigen beschikbare middelen en waarbij ik af en toe eens kan gaan uithuilen . Mijn katje en deze vrienden gaven me terug moed het leven te hervatten , toch het verleden duikt telkenmale op , verdrukt soms mijn gevoel terug aanvaard te worden en denk terug uit het leven te stappen . De lichamelijke , de morele pijn blijven echter aan de deur kloppen en zie ik het niet meer zitten . Gelukkig heb ik nog in de stille uren mijn katje welke mij steun en liefde geeft .

Mocht men ooit mijn levenloos lichaam vinden , weet dan dat ik geen uitweg meer zag , dat ik het aan mij gedane onrecht niet meer zag zitten , van alle hulp verstoken bleef mogelijk omdat ik GEEN KLEURTJE bezat .

Ik hoop echter op een happy end , zoals zo vaak vermeldt in sprookjes .

Artikel geschreven door  Georges Van Tiggelen  .