Welkom! Fijn dat u een bezoekje bracht! Dank u wel!
Als u interesse heeft om dit bundeltje aan te schaffen, voel u vrij om me te contacteren op
kerima.ellouise@gmail.com
klik op de kleine foto om een gedicht uit deze bundel te beluisteren, voorgelezen tijdens de presentatie
-----------------
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten (2008)
ISBN 978-3-86703-895-9 Engelsdorfer Verlag
wil je één van mijn
schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en
ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten. woorden
zijn er, soms onverwacht, ze geven en nemen iets van mij, ik laat ze
gaan als een zielenvlinder, zwerf even mee want nooit ben ik, alleen,
volledig
Hieronder vindt u de laatste
schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief
(onder deze titels), per maand geordend.
01-12-2009
gedichten van december 2009
31-12-2009
vul het glas
vul het glas
de dag is onrustig, wil deuren toetrekken ik sta dichtbij en mijn verlangen wordt even groot om jou te vinden ik zal het verleden ontmoeten in toekomstig geluk en weer afscheid nemen tussen de teugjes door het zal niet langer dan één seconde duren glanzend, gretig wanneer de nacht in déjà-vu een nieuw en groot lichaam baren zal zich wenst tot bruisend licht in u, in mij, in elke droom die herbegint zeg mij niet, bij de eerste zon waarom het zo gaat, waarom de ochtend in ons klaart er is een weg in wat we zwijgen in u, in mij en in dit nog wit omrande nieuwe jaar *mijn dank aan allen voor het afgelopen jaar kerima ellouise ©
30-12-2009
dertien was ze
dertien was ze
winter stopte sneeuwvlokken in haar mond elke avond opnieuw wanneer ze ijzig dun naar haar woorden liep zonder te weten of tijd voltooid was in nestkoude en in de vierde nachtwee waaruit geen kind viel of een arm, zonder verraad aan vingers Louise schreef de aarde zwart en perste een wereld uit haar lijf trad haar koninkrijk in volmaaktheid binnen kerima ellouise ©
27-12-2009
dwarreltjes (haiku's)
hemel en aarde een ijsbloem beweegt de stilte van het landschap met oud winterlichtterugkeer door vlindervleugels waait wind stille gedachten naar winterbomenterwijl het wintert zoveel ruimte om te vliegen en toch fladdert hij schuw in mijn buikroute de zon volgt bloesems - op het raam wisselt ze soms van Japanse kers kerima ellouise ©
25-12-2009
in een droom veroverd
Fijne feestdagen wens ik iedereen en veel vuurwerk in het hart van volgend jaar
23-12-2009
gloeien
foto van Sylvia Schrijen uit de reeks Winterdicht ©
gloeien
ik wil de hoogte meten
het koeren van de duiven, de winterlucht
ik wil opstijgen
zodat ik naar huis kan schrijven
naar jou
om te vertellen
dat het over liefde gaat
dat het altijd
om ons heeft gegaan
en om het lot
dat wat we verwachten
onze lichamen in de zon
en vlinders
vele kleine vlinders
wanneer bomen zich strekken
bereid tot overgave
met wortels aan voeten
eens zo wijd
ook in schaduw, de strijd in sneeuw
de hartstocht
en dat ik van je hou, in herinnering
voortdurend
dat ik zo graag had willen springen
over stenen, papier en alle liedjes, letters
zo dicht bij jou, van dit ogenblik af
zo dicht
bij ons
kerima ellouise ©
21-12-2009
alsof er schaduw waaide
foto: Sylvia Schrijen uit de reeks Winterdicht © alsof er schaduw waaide
wit
zoals het onschuldig lichaam
van de winter, mijn lot
in het weten
blaas ik
zachtjes sneeuw naar het verleden
mijn verhaal
alsof niets meer ontkend kan worden
zoals die eerste schreeuw
of een onvervuld verlangen terwijl het buiten
langzaam donker wordt
een wenken waarin duisternis zwijgt
om de waarheid te vieren, het bloed zo bang
om vol te zijn
ik waag een eerste stap
en spring naast vleugelranden, verlies datgene
wat zozeer veranderd was
de graven kraken
kalm
zij zijn de enigen
die rusten in vrede
kerima ellouise ©
18-12-2009
bijzonder gedicht van Mobar: Winternacht
Winternacht
Weet je nog de stilte bij de boom, Kerima de dag van mijn eerste nominatie die jij mij gaf in beloofde stilte omdat ik zweeg als een dichter die zijn ziel niet verdoemde sindsdien veranderde er veel woorden bleven niet hetzelfde jij werd beroemd, ik bleef achter bij die boom in een droom er waren mensen die mij konden verhangen in de kilte van de nacht maar ik bleef van je houden en vertaalde jouw woorden naar mijn eigen onschatbaar leed ook heb ik nog vragen hoe de dagen veranderen en hoe je dat ook al weer met dat verdwaalde lidwoord deed. Mobar ©Dank je Mobar voor dit machtig mooie gedicht!
tot hier, tot waar
tot hier, tot waar
en dat het eenzaam wordt
voorbij die laatste waterplas
wanneer enkel de spraak van het zand
weerklinkt
in het lege huis
ik wil weg uit mezelf, daar
en dan
wil de diepte
of in verleden dagen
de onthoofding van de dood
wanneer ik het geraamte bedek
zo ontzettend
treurig
stil
met woorden
die jij niet horen kan, niet voorbij de tijd
of de geboorte van het dromenkind
hier en nu
in deze sneeuw kerima ellouise ©
16-12-2009
duo-gedicht: Doorzien
doorzien al fluistert het land godverlaten onder voorbijtrekkende wolken dat vaagheid dwaalt rond de einder krijst de eens zo smeuïge aarde een gebarsten ziltheid van kolkende vuurzee jouw glimlach blijft en wanneer ik jou mijn gedachten geef zal de akker dan, waar wij ooit druiven plukten, opnieuw in alle heftigheid kleuren mengen van verschroeid bruin naar warm rood zal jij dan nog in mijn waanzin willen wonen kussenzacht, mij geluidloos begrijpen of zal tijd gewoon een toeval worden in het huis van stilte; het zware onvruchtbare zaad achterlatend in de eerste duisternis zal jij dan in mijn verhaal willen blijven en in jouw lieve glimlach duo-gedicht van Laurens Windig en kerima ellouise ©
15-12-2009
duo-gedicht: de brieven
de brieven vandaag geleerde woorden is hernieuwde oudheid die zich verder spreidt met het verstrekken van de tijd nieuwe woorden zijn er niet meer zoveel een koppeling van oude of een intonatie verschil toch voer ik mijn gedachten langs gedragen truien en lentebrieven ook al ziet niemand mij dromen in deze tuin van oeverloze taal ik verlang naar een binnenrijm, een refrein een unieke plek te midden van versleten zinnen telkens als vernieuwd verklaard voltrek mijn lot, mijn letter en lief mij doorheen de geschiedenis van het beminnen * duo-gedicht van Stormtrooper en kerima ellouise © *
10-12-2009
in woorden uit een leven
in woorden uit een leven
ik kijk naar buiten, zoek het antwoord tussen de versteende kleuren die als stilte tussen lage bomen en mijn adem liggen heimwee en dit beeld dat ik niet beschrijven kan vochtige aarde, de onverdraaglijke eeuwigheid waarin de dood het licht laat opbranden soms roerloos wacht en wensen breekt in het niet willen schreien een boom kraakt, blijft in mij trillen als teken van verdriet, van achterlaten en alles wat zich opent ik neem mijn gum totdat het allerlaatste streepje verdwijnt ook de donkere kraaien veeg ik weg vingers, hard en wit misschien was ik een slechts een indruk en wilde ik het leven verbeelden kerima ellouise ©
08-12-2009
gastgedicht van Laurens Windig
toentertijd las ik in vele weiden
met poëtisch gras en zag
een nieuwe bloem
onwetend van haar kleur
waarin ik mij verblufte
elke dag
glimlach van de ziel
golven branding
welke zinnen strelen
drijvend door de cerebrum
van het ware leven
met open handen
liet zij mij haar hart zien
week en vaak zo
rood doorbloed
kloppend sterke hart
nog steeds doordringend
diep in mijn emotiemerg Laurens Windig © Hartelijk dank Laurens!
06-12-2009
Duo-gedicht:: Mise-en-scène: Het erfrecht van de hoop
Mise-en-scène: Het erfrecht van de hoopwuif naar mij en hoor hoe de wind stil valt in het water en de stenen van een volle maan laat mij aan uw schaduw beklijven ik zal zwijgen als een woord dat rijpt in het wollen huis diep de groet aan een beladen boom; de eerste ster en vruchten door het raam ik zal uw passen niet vertragen de aarde kan ik immers op mijn schouders dragen zeeën zullen open waaien, als vogels zonder grenzen geen tak of dode twijg zal zich nog verborgen wensen zie de einder door gedachten heen de dag die ik in het hart laat drijven en in niets meer dat zich nog verloren waant voel de duif hoe ze broedt op het nest van een nieuwe morgen of laat ons schuilen in de grot met tegenlicht waar zelfs gisteren werd geborgen zo denkt zo vraagt zo zwicht het zand door helmgras gevangen doch verlangend op de zon gericht * duo-gedicht van julius dreyfsandt zu schlamm en kerima ellouise ©*
05-12-2009
het geborene
het geborene
vertel me wanneer winterrouw de bomen laat rusten zeg me het antwoord nog voor ik verdwijn waar schrijft het kind afwezige gezichten, de namen van toekomst in het schorskleed bewoond zal ik het weten en komen tot stilte het vaarwel van verdriet onder vouwloze sneeuw kerima ellouise ©
Reacties op bericht (0)