Welkom! Fijn dat u een bezoekje bracht! Dank u wel!
Als u interesse heeft om dit bundeltje aan te schaffen, voel u vrij om me te contacteren op
kerima.ellouise@gmail.com
klik op de kleine foto om een gedicht uit deze bundel te beluisteren, voorgelezen tijdens de presentatie
-----------------
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten (2008)
ISBN 978-3-86703-895-9 Engelsdorfer Verlag
wil je één van mijn
schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en
ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten. woorden
zijn er, soms onverwacht, ze geven en nemen iets van mij, ik laat ze
gaan als een zielenvlinder, zwerf even mee want nooit ben ik, alleen,
volledig
Hieronder vindt u de laatste
schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief
(onder deze titels), per maand geordend.
01-06-2010
gedichten van juni 2010
29-06-2010
zij wil een naam om in te bloeien
zij wil een naam om in te bloeien
I. zij wil op bloemen groeien zoals de zon op het zalig onbewolkte zwartvertakte gedachten achterlaten onder het zacht bestreken mos blauw staan op bomen wanneer seringen wuiven naar romige, roze vruchten ver weg van blank beschenen berken die hun kruinen optrekken door het eenzame beven omdat zij niet anders kunnen en het verdwijnen in stille grachten nog kouder zou sterven II. zij wil blaadjes, beeldschoon tussen armen van gekroonde leliekransen vogels in bootjes horen zingen wanneer woorden vallen uit de mist in te lange dagen ze wil ergens halverwege thuiskomen in haar droom zoals de dichter in zijn verzen met een derde, nog te vervullen wens kerima ellouise ©
24-06-2010
poelen in het weiland
poelen in het weiland
als oorlog voelt het aan rond mij wind ploft stemmen neer man- tot- man, de gang blootsvoets almaar roder dan stilte ik hoor ze, ze komen nader dag en nacht, in het oprukkend slaglicht van de waan mitrailleurs veroveren het succes van de dood in laatste woorden en aangezichten onbekend tot voorbij de dageraad wanneer een brandgeur het zwarte veld verraadt zonder geweten zonder genade niets mislukt met nieuwe zonden in rechtopstaande kisten, kronkelend in het landschap aanwezig ik staar voorbij een heuveltop naar smalle stroken waar winter zichzelf bewaart en hang gaten op tegen muren van de nacht gaten rij aan rij in de vorm van een mens kerima ellouise ©
22-06-2010
in kalligrafie
kalligrafie door Nathalie de Meester in kalligrafie
en als de nacht sluit onafwendbaar ramen overbodig maakt waarop ik duinen had getekend een wonderlijke mooie dag in blauw en bruin telkens een weinig later en zacht opgewreven om jouw droom waar te maken slaap je dan in mij of schrijf je met een meeuwenveer dat het duister een wereld nalaat, verder dan tekens van leven, verborgen achter de onmogelijkheid over alle oceanen heen, het heelal waarin tijd van spiegelbeeld wisselt als wegwijzer, nooit eenzaam nooit koud of onwaarachtig zeg je me dan, met het laatste zicht op de aarde of ik in je ben, met je meereis gloednieuw, meer dan mezelf kerima ellouise ©
20-06-2010
aan de dagzijde
beeldentuin Dehullu kunstenaar: Miriam Severijns
Aan de dagzijde
Toch. Toch zal het uur komen. Het uur waarin ik tederheid proef. Teder door het verbaasde volgen zonder te willen begrijpen waarom het weerloos is. Het volgende dat altijd luider zal slaan onwetend van eigen toekomst zoals het water dat zich ongestoord spiegelen laat nabij het lege veld zelfs als het lot om mij heen valt ongunstig in elk teken of iedere wenk. Dan. Dan nog zal ik in tweespraak geloven. Openhartig in het beleven en woord voor woord in de opeenvolging bij klaarlichte dag. kerima ellouise ©
18-06-2010
taboe
taboe
waarom sloop je het geluid niet uit de muren zodat ook het verleden stil wordt je hoeft me dan niet meer te omarmen of nadien, jezelf schoon te vegen omdat het knakt binnenin, was ik toch al het zwakst tel de slagen, tel de dagen mijn borsten rusten en nauwelijks adem voor toekomst en dezelfde kamer, planken tot kussens gekist blauwer dan jij houdt ervan kerima ellouise ©
15-06-2010
het is nooit anders geweest
het is nooit anders geweest
zie hoe alles bezit van mij neemt in wat glanst glimlacht wanneer iemand mij vindt zoals jij naast me graag in armen en de uren laat telkens ik begin te dromen in blauwe binnennevels aan dezelfde kant van vleugels en de ruimte die draait soms om te huilen, om weg te drijven op regen waar middenin, onberekenbaar, het begin weer leegloopt over zeeën, water uit stilte sijpelt net op dat moment wanneer de maan op mij toe wil vliegen en ik me als een vreemde beweeg door de wrange waarheid misvormd en ver terug geworpen naar eigen lijf zie en voel terwijl alles zo mooi in elkaar valt in zwart en wit wanneer ieder gezicht wordt wakker gemaakt in mij kerima ellouise ©
14-06-2010
met vaste hand
met vaste hand
de wind steekt op ik raak vermoeid wanneer het ruisen zich laat horen, uitgestrekt in het neervallen misschien om het gemis van de ochtend waarin bloei gulzig en ongeremd golft naar het oor van verbeelding om verder te gaan verder dan de broodgedichte dodenakkers die, verward, hun verlangen nooit meer kwijtraken in telkens grotere waterdruppels om wat zij geworden zijn, onthecht van licht en lelie, ongeweven en reeds vervlogen ik sluit mijn hand gans alleen rond donkere kamers schrijf een belofte voor de stenen vol manen verstaanbaar door de nacht en de tijd nodig kerima ellouise ©
13-06-2010
de muze nabij
de muze nabij
het zou overal kunnen gebeuren hier tussen deze woorden van een vrouw die in de spiegel het hart van haar minnaar ziet en die, door de roes van oorsprong zonnezuiver zwaluwen losmaakt uit schaduw en tralienachten bij bloemen spreekt in de wind en tot hem, onderwijl met blosjes op haar wangen het zou ook dáár kunnen gebeuren als ik mijn ogen sluit kerima ellouise ©
12-06-2010
van guitenstreken tot kunstgenieter
van guitenstreken tot kunstgenieter
verras me als je danst met woorden de leegte inneemt van mijn stem ochtendwind begint te walsen voorbijgaan niet langer meer telt ik zal je wijzen met kleine streken waar je in me wonen kan, spiegelschrift uit schaduw halen, doorgegraven in een anagram slaap met me in' t verdere naakt, poëtisch en in volle klank tot ik gewichtloos lichtgezouten met jouw zinnen samenrank verras me in lavendelinkt langs de loomheid, lichtgevlekt waar wij hoog tot waarheid stijgen voorgedragen en onbedektkerima ellouise ©
06-06-2010
het oog van de gedachte
het oog van de gedachte
alsof lucht ledig is door mij heen blaast daadwerkelijk in onzichtbaarheid zoals, titelloos het gelaat in een gedicht dat onder metaforen van de zee kruipt en het zwijgen wordt opgelegd zonder onderhandelen over woordwaarde of het aandeel tot berusting, het gegeven dat aanbreekt wanneer een zoutpilaar wordt bekleed met verte de horizon, van het wachten moe, zichzelf afbreekt en kiest voor verdriet omdat hij de zon niet omhoog kan houden zelfs niet met het vuur van de wind boven duinen en alle wegen ik, onzichtbaar overschaduwd niet meer golf aan de zijkant van jouw hartslag kus me maar niet meer ledig kerima ellouise ©
05-06-2010
in het hoogtij van het licht
in het hoogtij van het licht
wanneer woorden tijdloos lijken
zich warm weken op
witte rotsgrond
lente als oogst
wordt binnengehaald
met helderblauw en hoog plafond
dichtbij
en in de vertevloed van de ochtendmeeuw
die zilver, haast als licht, uit mijn ziel
tevoorschijn komt
begraaf me dan
en alleen dan in het geluid van de zee
hoorbaar tot in vele andere levens
en de denkbeeldige verhalen
waarin ik tijdelijk wonen zal, op weg
naar bevrijding
op weg naar verborgen genezing
en dat wat mij beweegt, steeds dieper
in de ruimte
de roep van jou kerima ellouise ©
04-06-2010
onbedekt
onbedekt
aanvaard mij in het lijden
aanvaard mij in het gaan
want zachtjes, heel zachtjes
vreest hoop mijn eigen naam
raak mij in de schemer
of langs een late weg
het stille zal steeds luider slaan
in t zwarte weefsel van de waan
zie het trage op mijn ogen
de woorden die ik achterlaat
de dood zal jouw rivieren breken in de bedding van t blauwgebleekte
ik zal me richten naar de regen
met ingetogen witte veren
want zachtjes, heel zachtjes
glijd ik stil, ver van jou vandaan
* rust zacht, P * kerima ellouise
01-06-2010
Soraya Wunnink: muziektheatervoorstelling
muziektheatervoorstelling waarin vier schrijfsels van me op muziek worden gezet, gecomponeerd en gezongen door Soraya Wunnink.
Reacties op bericht (0)