Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn woordenalbum
Als u interesse heeft om dit bundeltje aan te schaffen, voel u vrij om me te contacteren op
kerima.ellouise@gmail.com
klik op de kleine foto om een gedicht uit deze bundel te beluisteren, voorgelezen tijdens de presentatie
-----------------
Stilte in het tegenlicht
De bundel bevat ongeveer 90 gedichten (2008)
ISBN 978-3-86703-895-9 Engelsdorfer Verlag
wil je één van mijn
schrijfselkes gebruiken, had ik graag dat je mijn naam erbij vermeldt en
ik zou het erg fijn vinden als je me dat even laat weten.
woorden
zijn er, soms onverwacht, ze geven en nemen iets van mij, ik laat ze
gaan als een zielenvlinder, zwerf even mee want nooit ben ik, alleen,
volledig
Hieronder vindt u de laatste
schrijfsels. Eerdere werkjes bevinden zich in het archief
(onder deze titels), per maand geordend.
ik kom slechts om te gaan, mag even op de drempel zitten, leven in iedere taal, misschien één tel een glimp of een glinster van die ene oceaan die ik niet in de werkelijkheid kan thuisbrengen maar die een anker uitwerpt rondom huizen, wolken, bomen, verleiding en schuimende geschenken
soms vervaagt de deur tot een onbereikbaar eiland, hoor ik een stervensroep als een schouderkloppende schaduw op het water tot jij mij weer verder stuurt, voorbij het zachte vraagteken dat zich als een golf omhoog werpt en alle zinnen vult met wakkerend zout
tijd is niet meer dan een ontmoeting het vruchtbaar beminnen of verloochenen van iedere dwaasheid tussen wijzers
vrij om in te schuilen of naar te groeten waarin jij mijn hand vasthoudt en misschien ik de jouwe
welke kracht heeft nabijheid misschien terloops in een naam genoemd of in nachtkledij wanneer, onbewaakt, tijd de voor -en achterkant volschrijft met een contrasterende stilte
is nabijheid niet meer dan een reiziger zoals een vuur in beweging dat naar buiten groeit, bezit neemt van een opgaande zon die dronken van dwaasheid het tijdelijke beleeft en de horizon vleit met zomer en lichtjes, zo welkom als het raam waardoor je de zee hoort zingen, tot diep in dromen en het begeerlijke van het water
en nadien, ter plekke
zichzelf niet meer vindt in een vreemd echoënde stortvloed van druppels
iedere droom stuurt me naar de werkelijkheid iedere werkelijkheid stuurt me naar een droom
neem me mee
de klok luidt nog meer dag ik blijf achter, luister naar de herinnering van mijn naaktheid waar echte vogels de nacht wegvlogen, onbevreesd om uren uit nieuw geluid te winnen
ik verwacht de zee, wil de doofheid uit mezelf wegduwen naar de duinen, rustig ademen zoals de wind rondom golven en de leeshonger van het oninwisselbare
onder de ogen van liefde en leven waarin je kunt plaatsnemen, steeds weer op een ander moment, vrij van falen en het schuilhouden voor het ochtendlicht
