Hier zijn we dan weer, we zijn één jaar oud, tezamen met de eerste twee uitgaven die “de donderdagmiddag” noemden is er een historie van de café Vogelzang gegeven waarvan alles wat verteld werd op ware gegevens berustte, misschien ietwat overdreven of ietwat bij het haar getrokken… soms, maar toch….Ik hoop dat je ervan genoten hebt want dat gééft mij de impuls om nóg een jaartje door te gaan.

Het is waarschijnlijk iedereen wel opgevallen dat het hoofdpersonage steevast Kathleen was, maar ja…deze bloemrijke Kathleen ís nu eenmaal een personage waar je niet (van géén kanten) kunt naast kijken, en dat komt niét door haar omVang maar door haar omGang met haar klanten, haar ex-klanten en haar “nooit of te nimmer” klanten, haar dieren, haar muziek en… door de nooit vooraf te voorspellen soort “Kathleen” dat je gaat ontmoeten wanneer je binnenkomt.

Dit allemaal gezegd zijnde gaan we dus verder. Nu ook weeral reeds een paar weken geleden hebben wij ons allemaal een bult “verschoten”, we stonden perplex, stom verbaast…op een gegeven moment komt Ilse (de dochter van Kathleen) heupwiegen, zingend de café binnen…je had dát moeten zien, al de klanten vielen stil, stomverbaasd, verweesd bijna zaten wij allemaal Ilse aan te staren, dat anders zo stil, bedeesd, schuchter meiske kreeg waarachtig de streken van haar moeder…en hoe, met haar kont draaiend, meezingend, dansend op een liedje van Borsato flaneerde ze rond het café, eerst dacht ik dat ze een jointje gerookt had en high was maar nee, toch niet, want Fr… (ook een vaste klant) had het direct door…Cupido heeft hier zijn pijl gelanceerd én duidelijk doel getroffen ook, zei hij grinnikend. En inderdaad…een half uurtje later komt er daar een stoere jonge bink binnen…Ilse, direct stil gevallen,…ze is terug het schuchter, bedeesd meiske (zoals we haar altijd al gekend hebben) en zit nu naast hare favoriet, met haar borstjes vooruit en buik ingetrokken kijkt ze diep in de puttekes van zijn ogen,…Kathleen houdt het koppel nauwlettend en met arendsogen in de gaten, haar klein meisje is groot geworden beseft ze plotseling. Wij laten deze prille liefde verder met rust….

Toen ik vorige week binnenkwam in de Vogelzang, zag ik een Kathleen met de haren in de war, ogen half toe, geeuwend mijn pint tappen, ja, ze was de avond er vóór met een deel van haar klanten naar “the nicht off the proms” geweest. J.P. was de buschauffeur, hij was uitermate blij dat het niét naar Clouseau was dat hij moest rijden (na vorig jaar acht maal Clouseau was het genoeg geweest voor hem), enfin…J.P. de bus vol met bier geladen, één kartonneke cola en één flesje water (je kunt de klanten van een café géén dorst laten lijden hé), op de resterende plaatsen…de passagiers, en weg waren ze, luid zingend van “daaaar gáát ze…”. Dus aan het gezicht van Kathleen én aan het aantal ledige bakken die ik J.P. (met een gelukzalig gezicht) nu zie terug naar de biercentrale brengen, kan ik zien dat ze zich uitermate goed geamuseerd hebben. Ondertussen is Ilse (de dochter) ook in het café gekomen, ze ziet er duidelijk frisser uit dan haar moeder en overigens is ze terug normaal geworden, er zal vandaag géén bezoek komen van Adonis denk ik. Ondertussen zitten wij gemoedelijk rustig te keuvelen over van alles en nog wat, toen Kathleen opeens zegt “ ik zou de vrijdagavond vóór Kerstdag een avondparty willen geven op de terras, met van die stenen warmtefornuisen, glughwein, én een barbecue om “vette dèrms” op klaar te maken nè!!!”…iedereen was stil, en stil want het is niet voor het eerst dat ze plotseling een “statement” doet…toen ze van de zomer eveneens plotseling zei dat ze de marathon “Torhout- Brugge” ging meelopen (waar niet veel van zal in huis komen, geloof ik) waren we ook even stilgevallen, …ja…dat terrasfeest is ok, die glughwein ook….maar “vette dèrms” (voor wie niét weet wat dat is… dat is de dunne darm van een varken, én dat stinkt tegen de muren op wanneer je dat klaarmaakt), géén mens die dát nog éét…dachten we,… tot er toch iemand in het café schuchter zei “ik eet wel dat graag!!” waarop Kathleen direct opgelucht zei “ha, dan kun jij ze klaarmaken hé” , een beetje daarna is die man uiterst discreet vertrokken. Maar ja, na een beetje heen en weer gepraat waarbij het uitkwam dat er in gans Oostkamp maar vier (4) mensen (inclusief Kathleen) dat lusten, plus één mens uit Assebroek, geeft Kathleen toegegeven om voor ieder wat wils klaar te maken en zal ze eveneens sprot, poten en oren, varkensstaart (kodde), koemaag, schaapsogen voor de liefhebbers klaarmaken, dus iedereen zal wel iets van al die lekkernijen lusten hé. Nog andere suggesties worden dankbaar aanvaard ten huize Vogelzang. Dat alles rijkelijk overgoten met de nodige dranken én met de muziek van Borsato, André Hazes en Frans Bauwer (je weet wel “Heb je even voor mij”) beloofd dat terug een unieke belevenis te worden.

Tot ziens,