Vogelzangse perikelen (juni, juli, aug. & sept. 2008
Net als de vorige keer is het weeral ietske te lang geleden dat de Vogelzanger terug verscheen hé, maar ja, de gezondheid van de auteur liet nogal te wensen over, wat niet wil zeggen dat hij zijn aangename verpozingen in de Vogelzang naliet, nee, maar het waren er wel veel minder en mijn ludieke, komische ingesteldheid had een serieuze deuk gekregen zodat diezelfde ludieke toon van deze périkelen in het gedrang kwam, en dan schrijf ik liever niets. Maaaar dat is allemaal achter de rug én wij starten weer hé.
Wat is er allemaal weer gebeurd, ha ja, ons Kathleen (én team) heeft een Nieuwenhove zingt georganiseerd in de weide naast het café, een prachtig initiatief maar, de miserie begon al wéken voordien, .regen, natte regen, water gieten, wolkbreuken alle dagen van datte, en die datum kwam steeds naderbij, Kathleen razende van ellende bad, riep en schelde alle watergeesten en heiligen de huid vol, het moest en zou stoppen met regenen tijdens Nieuwenhove zingt ze beloofde zelfs van op bedevaart te lopen naar Scherpenheuvel (en ze kán lopen zulle, de keren dat ze Kortrijk-Brugge zou lopen zijn niet meer te tellen ) en naar ik gehoord heb zou JP als verzorger en masseur achter haar rijden met zijn bus, vol klanten van het café om haar aan te moedigen én te drinken en eten op háár kosten . En wonder boven wonder een half uur voor het begin van het evenement stopte het met regen .en zowaar de zon kwam te voorschijn, we hadden ze in geen wéken gezien, en van pure blijdschap heeft Kathleen en de helft van Oostkamp ook trouwens, de ganse avond de ziel uit haar lijf gezongen, gedanst op de weergaloze klanken van ik spring uit een vliegmachien van Eddy Wally en vooral de keel gesmeerd met de nodige flessen witte wijn, is ze s nachts doodmoe maar zielsgelukkig in haar bed gekanteld .s Anderendaags moest ze dan, met een hoofd die op springen stond, V.H. helpen om al die koeienvlaaien terug in de weide én op de juiste plaats te déponeren ja, die boer had geëist dat alles terug moest zijn zoals het geweest was hé. Nu nog afwachten of die tocht naar Scherpenheuvel doorgaat hé .
Verder is er nog méér goed nieuws , jullie weten al, van de vorige keer, dat Kathleen grootmoeder gaat worden hé, ewel ze zal nóg ne keer grootmoeder worden zie, dit keer van Ann-Sofie haar schoondochter, het geluk kan niet op bij onze cafébazin, niet altijd tot grote tevredenheid van de twee jonge vrouwen, want sedert ze dat weet zit ze voortdurend met argusogen die twee buiken in de gaten te houden, te betasten, te luisteren naar het geringste teken van beweging of geluid. Maar nu loopt Ilse op haar laatste zoals ze zeggen ze heeft een buik, mijne mens, enorm, daar zit er zekers een van zes (6) kilo in. Wanneer ze binnenkomt in het café, zie je eerst die buik binnenkomen en Ilse komt daar dan een beetje achter hé, enigszins waggelend, met de beentjes open loopt ze naar de barkruk en kreunend trekt ze zich op die stoel die een meter van den dis moet staan, ik geef toe, uit eigen ervaring, (nochtans niét in verwachting) het ís lastig zulle om met zo een buik rond te lopen. Nu is Kathleen enigszins gerust zie, ze moet niet meer om de haverklap bellen om te weten of ze nog niet naar het moederhuis vertrokken is, haar dochter is weer bij haar, ze kan ze weer in de gaten houden, vertroetelen zoals we dat hier zo sappig zeggen, en na grondige inspectie van de buik en de algemene toestand (een dokterspecialist kan daar nog iets van leren), worden wij terug bediend met haar betoverende glimlach, grootmoeder in spé is gelukkig.
Voor de rest zijn er niet speciaal veel nieuwtjes, toch niet waar ik bij aanwezig was, zoals een dagfietstocht, een weekend met de motos, Kathleen alléén in verlof (géén mens weet waar .), er zijn enkele klanten verwoede pogingen aan het doen om van dat roken af te geraken, ze zien af gelijk de beesten, zeuren af en toe (stiekem eentje vragen aan de cafébazin) maar uiteindelijk zullen ze er wel in slagen denk ik, de aanhouder wint.
JP geniet ondertussen alle dagen met volle teugen (die teugen zijn ook letterlijk te nemen) van de laatste maanden tijdskrediet (een jaar) die hij heeft, ik ben echt curieus wat hij vervolgens gaat doen, zoals ik hem zie zitten op het terras met een halve liter bier voor hem, zit hij zekers weer ergens op te broeden.
Tot ziens dan maar weer hé.
Reacties op bericht (1)
12-04-2009
Zalig pasen, Raspoetin
.
'T is alsof je erbij staat zo schrijf jij, fantastisch gevoel geeft begeesterde mensen lhun geschrift lezen. Doe de groeten aan de cafe bazin en haar kleinkinderen en geniet er verder van. Liefs Rik en Mik
