|
Ewel, de septembermaand heeft véél goedgemaakt zie, een prachtige maand was dat én zoals ik voorspeld had
het warme weer begon hiér toen Kathleen met haar vliegmachien, op de duo tonen van Eddy Wally en Bauwer, boven Lanzarotte ging te zweven
of waarvoor die uitstappekes van haar allemaal niet goed voor zijn hé.
Terwijl ik eindelijk, na twee volle weken, weer op mijn stek zit te genieten van de uitnemend, én mét veel liefde getapte, pint zie ik daar buiten, aan de overkant van de straat, terug Rambo met zijn witte wagen parkeren. Dat is namelijk de wagen mét de camera aan boord, de habitués rijden al terstond schijnheilig braafkens aan 49 km/uur voorbij, ze kennen dienen auto al lang, maar de rest
dát is een ramp hé, den eenen na den anderen flits en flits enz. enz.. en dat aan weerskanten van de baan, je kunt duidelijk zien dat dienen kerel zijn filmkes niet zelf moet kopen, én genieten dat èm doet hé. Plots
enfin langzaam zie ik twee gemeentewerkers in beeld verschijnen, den eenen met borstel in aanslag en den anderen met de kruiwagen en de schuppe (schop) naarstig den trottoir (voetpad) aan het vegen. Je kon het reeds van ver zien hé
dát waren nu eens mannen zie, die op elkaar getraind waren, een écht team in actie. De kadans zat er echt in, ze waren al een tweetal uur aan het werk én ze hadden al een meter of acht afgelegd hé, hier mocht geen sprake zijn van herverdeling van het werk dít werk was duidelijk reeds verdeeld, de man met de kruiwagen startte met te wachten tot zijn collega een viertal meter gevorderd was én alle vuil op een hoopje had geveegd, onderwijl kijkend naar het verkeer kwestie van zijnen maat niet omver te laten lopen door een of andere passant die geen ogen in zijne kop had hé. Dan was het zijn toer, terwijl nu zijne maat met de borstel het verkeer in de gaten hield (in bijzonder het vrouwelijk schoon) komt hij in beweging mét de kruiwagen én plaatst hem gewichtig een ietske achter dat hoopje, hij loopt goed kijkend of hij nergens in de weg loopt rond zijn wagentje én schept gezwind dat hoopje derin, waarop hij leunen op zijn schop wacht tot zijn maat zijn sigaretje gerold, gelikt én aangestoken heeft, nog een babbelke te samen om de werksfeer op hoog peil te houden én weg is den eersten weeral zie, aan zijn volgende vier meter. Maar
nu staat er een indringer in de weg, dat gedrocht van een politiewagen staat toch wel juist óp hún werkplek zeker en dan nog om mensen te kloten (sorry) die een kilometerke te rap rijden. Ze staken een tandje bij tot ze voor den auto kwamen
en dan waren plots al de tandjes der af, ze bleven maar vegen en vegen
.en veg
, allemaal juist vóór de camera natuurlijk tot die politieman dodelijk gefrustreerd door zoveel vlijt en werklust (hij was dat duidelijk niet gewoon hé) naar die mannen stapte om te vragen of ze alstublieft voorbij zijn wagen verder wilden kuisen zodat hij ook kon verder werken. Dat deden ze redelijk gewillig,
maar een paar meter voorbij die wagen was de borstelman alle verkeer aan het verwittigen door met beide handen te zwaaien dat ze moesten trager rijden eveneens tekens doend naar de witte auto, zijnen maat stond strategisch opgesteld in het gezichtsveld van de politieman zodat die niets kon zien van wat achter hem gebeurde
maar ja
hij flitste niet meer, niekske géén flitske meer,
én uiteindelijk is hij dan maar vertrokken, mét de tranen in de ogen.
Enkele dagen later zit ik opnieuw op mijn plaatske, Kathleen ligt met drie GSMs en een gewone telefoon bij haar, een van haar zoon een van de dochter en eenen van haar zelf, je zal zeggen dat is toch geen probleem maar als ze allemaal beginnen bellen terwijl je moet bestellen
een koffie gewoon, eentje met weinig melk en eentje met méér melk en een pintje voor mij dan kan je gaan peinzen hoe dát afloopt hé
en terwijl we onze drankjes maar zelf op de juiste plaats gaan zetten horen wij dat onze Ilse een nieuw autootje gekocht heeft, dát gaat rap hé, nog maar nét haar rijbewijs en al een nieuwe auto, én een sportkarretje nog wel met spoilers die een halve centimeter boven de grond komen. Dat laatste is wel een beetje ambetant, want zonder nadenken over een vluchtheuvel rijden en het wagentje is pèr-total hé
nee je moet er zig zag over rijden, je verliest wel een beetje tijd
ongeveer een kwart uur per vluchtheuvel
maar dat haal je wel in door een beetje rapper te rijden hé (als Rambo niet in de buurt is). En mama zal met haar één meter achtennegentig in het vervolg rijden met dat vroegere sulferdozeke, mét I am a bad girl erop
,maar toch eerst een opschuifbaar dakske installeren hé om haar koppeke door te steken anders gaat ze problemen krijgen denken wij.
Alléé tot ziens maar weer hé,
|
Groetjes , 
