Ik ben Ludo Geens
Ik ben een man en woon in Stekene (Belgiƫ) en mijn beroep is ex-magazijnier in de Antwerpse haven.
Ik ben geboren op 15/04/1947 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: varen in de zeeuwse delta, wadvaren, fotografie en camperreizen.
Bergumermeerkotter, thuishaven Burghsluis, Zeeland.
Op de terugtocht zijn we weer met ons twee. We hebben veel condenswater aan boord, de voorbode van de herfst, maar een weldadige zon doet zich al voelen en het belooft een prachtige dag te worden. We treffen een bomvolle Zandkreeksluis maar we passen er als laatste nog net bij. Op de Oosterschelde zit het tij tegen. Sonja stuurt door de tonnenlijn richting Zierikzee. We kachelen drie uren tegenstroom tot Burghsluis. Ook heb ik het steunzeil niet bijgezet (gemakzucht) want die had ons nog een duwtje in de rug kunnen geven met deze oostenwind. Stom, stom !! Maar ach, morgen is het weer een mooie dag en ideaal om mosselen te trekken.
Begin augustus, we zijn weeral op het water met een matige ZZW 3 Bft. Aan de Schelphoek zetten we het steunzeiltje bij. Eigenlijk meer voor de show dan voor het nut, maar ja, het oogt ook mooi !! We stuiven met de vloed door het Keeten en als de wind helemaal wegvalt haal ik ook het zeiltje terug weg, anders wordt het belachelijk !!
We draaien stuurboord de Krabbekreek in en meren 20 min. later in de haven van St.Annaland. 's Avonds aan boord gegeten en nog naar 't dorp geweest voor koffie en ijs. Tot donker aan boord buiten gezeten in deze zachte avond.
23 juli : de zomer heeft eindelijk z'n intrede gedaan, zij het schoorvoets. Eerst maar eens een paar emmers mosselen rapen aan de Westbout. In de late namiddag vertrekken we nog onder een stralende zon en met weggevallen wind naar Stavenisse. Enkel aan te lopen vanaf 3 uur voor tot 3 uur na hoogwater dus met de vloedstroom varen we door de Hammen richting Zeelandbrug. Sonja is roerganger. Bij de Witte Tonnen Vlije laten we ons verrassen door de hekgolven van een raceboot en verliezen daarbij 2 schone glazen. Ik maak me kwaad.....maar ook op mezelf; de kombuis moet altijd opgeruimd zijn tijdens het varen.
Met mooi weer, goed zicht en inkomend tij verlaten we onze thuishaven voor een tochtje naar de Grevelingen. In het Keeten verliest de voor ons varende mosselvisser BRU 19 een ijzeren kor maar vist die even later weer op. Een knap staaltje vissermanswerk !! Na een vlotte schutting in de Grevelingensluis varen we langs de Geul van Bommenede en Dwars in de Weg naar Brouwershaven waar we aanmeren in het centrum. We maken een praatje met de schipper van de Belgische "Kancho" . Die blijkt de familie Meeusen uit Essen goed te kennen en ook onze Zweedse vriend Pelle maar die is inmiddels overleden.
In Rotterdam eten we 's avonds in een gezellig Marrokaans restaurant met zicht op de haven. De gastvrouw verwoordt op de menukaart haar gevoelens voor Nederland als volgt :
"Ik woon in een land door mensenhanden gemaakt" "dat de zee en woeste winden steeds willen heroveren" "waar de zon achter grijze en witte wolken verscholen gaat" "groene weilanden zien geel van paardebloemen" "Nederland, mijn thuis, heeft mijn hart gestolen."
Na een vlotte bediening van de Binnenhavenbrug vertrekken we in R'dam om via Dordrecht terug naar Burghsluis te varen. We draaien stuurboord de Nieuwe Maas op in de sector "Maasbruggen" met tegenstroom. We passeren het Prinsenhoofd, het Antwerps Hoofd en de Feyenoordkade en komen in de sector "Brienenoord". We roepen op : "opvarend en doorgaand naar de Noord" . Via het scheepskerkhof van de Rietbaan ( een goede binnendoorvaarweg ) komen we in Dordrecht waar we ligplaats krijgen bij de Kon. Dord. Roei-en Zeilvereniging. Dordrecht is ook een gezellige stad met veel winkels en binnenhavens. De doorgebroken zon dwingt ons naar een terrasje...we laten ons gewillig meevoeren. In de Wolwevershaven bewonderen we veel historische gebouwen en stoomslepers, we bezoeken de Grote Kerk en vlooien in de boekhandel. 's Avonds eten we-met voorbedachte rade-in het beste Mexicaans rest. van uren in de omtrek: "Pablo's Cantina" .
En nu : huiswaarts. We draaien de Kil op naar het Hollands Diep en Volkerak en op de Oosterschelde varen we via Zijpe en Keeten naar de Zeelandbrug. De zonsondergang is ongekend mooi....!!
Het zijn stormachtige zomerdagen. Terwijl de regen tegen de ramen striemt, probeert de "Catharina", geholpen door een zware storm die over Burghsluis raast, zich los te rukken van haar lijnen. We wachten op beter weer om naar Rotterdam te vertrekken. Door deze wereldhaven varen is niet weggelegd voor beginners want men moet goed op de hoogte zijn van marifoonkanalen en verkeersposten. De haven is onderverdeeld in verkeerszones waarbij men zich telkens moet aan-en afmelden.
Wanneer de storm is uitgeraasd vertrekken we met een weldoend zonnetje naar Dintelsas en Middelharnis. We varen onder de Haringvlietbrug door langs Tiengemeten naar de aanloop van Middelharnis. In het centrum maken we vast en de zon laat zich van z'n beste kant zien....tijd voor een gezegend abdijbier onzer monnikken !!
In een zijarm van de Seine, de Bras de Marly, brengen we de nacht door aan een steiger te Reuil Malmaison. De nieuwe dag kondigt zich weer 's zomers aan en in de voormiddag draaien we reeds de kronkelige Oise op. In Cergy ontdekken we een mooi haventje met terrassen rondom. Het is nu 30Ā°C ! , zelfs te warm om te varen dus nemen we hier een extra dag erbij.
Als we 's avonds nog zitten te puffen van de warmte komt er nog een klein rood zeilbootje binnengevaren dat zich prompt vastvaart in de modder op een paar meter van ons. Met wat gewroet en gesleur krijgen we ze toch langszij. De Deense vlag met koninklijke kroon hangt slap op hun achterschip. Anna en Kristian Kristiansen....Deenser kan niet !! Ze komen ook van Parijs en wonen op het eiland Aero onder Funen. Bij een koel biertje wordt er heel wat bijgepraat en uiteindelijk duwt Kristian ons een gids van hun eiland in de handen en nodigt ons uit om hun eiland te bezoeken. Daar moet ik toch even van slikken....'s morgens, terwijl wij de slaap nog uit onze ogen wrijven maakt de "Anna" al los met de woorden "See you in Soby..." en weg zijn ze, zonder de bodem te raken, overigens !!
Een dag later zetten ook wij onze tocht verder, stroomopwaarts over de Oise. In Creil moeten we het doen met een roestige en verbogen steiger. Het gaat ook nog regenen, het begin van een neerwaartse spiraal !!! In CompiĆØgne tanken we aan een bunkerschip annex watersportwinkel. Sjiek spel en te onthouden : Magasin Max Guerdin. Het haventje ligt verscholen achter struikgewas onder een roestig bruggetje en het centrum is 20 min lopen. 's Nachts klettert de regen op ons dak en vanaf nu blijft het 20 uren onafgebroken regenen. In een supermarkt zien we op acht plaatsen het water door het plafond lekken, 's namiddags duiken wij in de kooien met een goed boek, we drinken koffie en een aperitiefje, naar buiten kijkend.....je kan je hoofd niet eens buitensteken, je kan je net zo goed door de brandweer laten natspuiten.
Op naar Cambrai....de "Nord" tout court !! Als we in de haven liggen zien we in de avondschemering dat de haven vergeven is van de ratten!! Alle ramen en patrijspoorten dicht en ook de uitlaat van de motor dichtgemaakt....als we in bed liggen horen we ze over dek lopen....slaapwel
Op de Place du Tertre ziet het zwart van de toeristen die door kunstenaars worden aangetrokken. Op een nogal verlaten pleintje daar niet ver vandaan ontdekten we het standbeeld van Dalida. Enkel haar bronzen borsten glommen in de zon....blijkbaar willen velen die nog eens aanraken.
We hebben het hier fantastisch naar onze zin gehad en daar heeft de zomer goed aan meegewerkt. Altijd buiten zijn, in een bistrotje op het terras kunnen eten en 's avonds een koel wijntje aan boord met zicht op de verlichte Bastille. Met spijt in het hart verlaten we op 18 juli Port Arsenal en Parijs. Maar niet zonder deze bruisende stad nog eens te bewonderen vanop de Seine, weeral zonovergoten. Afvarend passeren we Pont Sully, Pont de la Tournelle, Pont au Change, Pont de la Concorde, Pont des Arts, Pont Alexandre III en voor de laatse maal de Eifeltoren en daarna het administratief centrum van Parijs. Zo schuiven we langzaam de Seine af naar Conflans St. Honorine waar we de Oise zullen opdraaien.
JUNI - AUG 2007 MET DE CATHARINA NAAR PARIJS - DEEL 1
Begin juni wordt onze "Catharina " reisklaar gemaakt om samen met de "Kristi" naar Parijs te vertrekken. Plaats van samenkomst : Neeroeteren. Via Steenbergen, Tilburg over de Zuid-Willemsvaart zijn we bij Bocholt Belgie binnengevaren om ons even later bij de "Kristi" te voegen. Plannen zijn al lang voordien gemaakt om via de "zuidroute" naar Parijs te varen en langs "de Nord" terug in Belgie te komen. De gevaren zuidroute als volgt :
Bij de samenvloeiing van de Marne en Seine is het nog 4 km tot het kleine sluisje aan stuurboord, een beetje verdoken onder een brug. De sluis geeft toegang tot het Canal St. Martin en tegelijk Port Paris-Arsenal vlak aan de Bastille. Port Arsenal is de beste plaats om uw schip veilig achter te laten...de ene kant zijn zeer hoge muren en de andere kant is een omheind park waar de parisiens overdag wat komen eten, praten en zonnen. Om 23.00 h wordt iedereen aangemaand het park te verlaten en wordt het gesloten. Dan is er nachtbewaking door man met hond !! 's Nachts geen last van stadslawaai. Enkel 's morgens hoorden wij het knerpend geluid van de metrostellen. De sluis voor Port Arsenal wordt bediend vanuit de "capitainerie" Men kan zich melden via de VHF waarvan het nummer op een bord onder de brug staat. Plaats reserveren voor de haven is in principe niet mogelijk in de zomermaanden maar men zal U niet gemakkelijk weigeren. Het havenpersoneel is zeer vriendelijk en loopt met U mee om een plaats aan te wijzen. Electra aanwezig. Douches en toiletten onder het havenkantoor. Let op !! Het is niet goedkoop ; wij betaalden voor een 10m schip voor 7 overnachtingen 148,-euro. Het metrostation is vlakbij en ook de fietsverhuur van de stad bij de uitgang van het park. Een kleurrijke groente-en fruit markt is er een paar straten verder op de Place d'Aligre, alle dagen, ook overdekte hal voor vlees en vis. 's Zondags ook nog een grote rommelmarkt erbij. Gezelligheid troef. In een zijstraatje van de marktplaats bevindt zich "Le Baron Rouge" , een wijnproeverscafe met honderden !! soorten wijn. Van ver te herkennen aan de houten wijnvaten op de stoep.
De terugreis op zondag verliep voor ons minder vlot.. Na nog een laatste eerbetoon aan de vloot voeren we onder een zwaar wolkendek met gedruppel en veel wind bij eb de Scheldestroom weer af. Bij Doel trekt de wind nog wat aan en draait nog naar het westen ook. Het stormzeiltje wordt bijgezet en mijn pet tegelijkertijd aan de golven toevertrouwd. Aan het Verdronken Land krijgen we rake klappen in buien en wind maar Hansweert komt in zicht. Eerst nog een oceaanreus ontwijken en dan kunnen we de openstaande sluis in. Hier zitten we een tijdje uit de wind maar eens op de Oosterschelde krijgt de wind ons weer te pakken. Bij Goese Sas vinden we het welletjes en schutten er naar binnen. Laat eerst dat zaakje maar eens uitrazen...
Twee dagen later ligt de Oosterschelde er weer vredig bij en dat is voor ons het moment om door het Engelsch Vaarwater naar de Zeelandbrug te koersen. Toch krijgen we door wat zijwind weer een redelijke golfslag. Nu het stormzeil omhoog zou kunnen staat het niet stand-by want het zit nog onder de huik en dit is vast geen goed moment om het los te maken. Waarom niet stand-by ? luiheid !!!! weeral een lesje geleerd. Zeil ALTIJD stand-by !! Gestraft door het oncomfortabel varen komen we in de beschutte Hammen en in onze veilige, knusse haven.
Op zondag 11 juni hebben we Borkum verlaten, wind ZO ten Z 3-4 Bft met bestemming Delfzijl en Groningen. Via Meppel, Zwarte Water naar de Randmeren, Amsterdam, Waddinxveen, Dortrecht, Hollands Diep, Volkerak en Oosterschelde belandden we na 7 dagen terug in onze thuishaven. Het feestje voor onze kleintjes was op 18 juni om 14.00 h en terwijl iedereen nog dacht dat opa en oma nog op het wad rondzwierven stonden wij daar plosteling tussen de feestvierenden;van een verrassing gesproken!!! Serieus feestje gehad.....
Het tij op de Eems is afgaand en het weer is ronduit schitterend en Herr Klaus....die kijkt ons vragend aan. Waar wachten we nog op? "All hands" aan dek...aan het werk !! De kerktoren slaat 08.00h als we het eerste bruggetje naderen dus we zitten op schema. Klaus heeft al z'n personeel ingeschakeld en zo moet er het gas bijna niet af.. tjonge, die Duiters toch !! Maar het is uiteindelijk al 10 voor 10 als we in de verte de openstaande deuren van de zeesluis zien. Daarom zeg ik tegen Sonja " Dit halen we nooit, bel de man op !!" Zodoende bleven voor deze smekende vrouwenstem de deuren 8 minuten langer geopend. We hebben eens vriendelijk gezwaaid en onze duim opgestoken naar de sluismeester.
Zo varen we even later op een zonovergoten Eems met de ebstroom door het Ra. Het loopt als een trein en reeds om 11.15 h passeren we Knock Radar en wat later zien we aan bakboord Eemshaven. De wind valt helemaal weg en aan stuurboord komt het wad droog te liggen. In de verte ontwaren we reeds de kontoeren van Borkum en om 13.30 h draaien we de Fischerbalje in, de aanloopgeul naar Borkum. We nemen ligplaats aan de steiger van jachthaven Baalmann. Het hogedrukgebied blijkt zich te handhaven, de tĀ° gaat naar 25Ā°C.....tijd om het eiland te verkennen....
Op maandag 29 mei varen we door de stadsgrachten van Groningen naar de gezellige Oosterhaven, dicht tegen het centrum. Lekker weer...., wat wolken, wat zon, goede temp. We besluiten om hier een dag of vijf te blijven. Eerst maar eens die verstopte bilge afkoppelen en uitkuisen, bah, wat een vettig werkje, zeg !! Ik ben er toch een half uur zoet mee, die pomp is moeilijk te bereiken en als ze terug werkt lijkt het alsof mijn armen 20 cm langer zijn geworden .....
Op naar het Duitse waddengebied : we vertrekken in Groningen over het Eemskanaal richting Delfzijl , de mast gestreken. We schutten door de zeesluis van Delfzijl naar het Handelsdok en daar zoeken we een plaats bij de Z.V. Neptunus maar al vlug merken we dat dit niet de goede keuze is want Delfzijl viert kermis vandaag en de scheepswerf van Wagenborg doet er nog een schepje bovenop met hun hels lawaai !! Emden zien we dan weer beter zitten dus steken we de Eems over bij een NW 4 Bft. Bij de zeesluis schutten we met 4 andere jachten en een tankschip uit Antwerpen de "Louis". Duitse watersporters wijzen ons de weg naar het centrum van Emden maar eerst moeten we nog door de spoorbrug geraken : wachttijd 45 min. We meren aan in haven Ratsdelft in de buurt van het Duitse lichtschip "Deutsche Bucht". Hier kan de Duitse gastenvlag in de mast en daarna proeven we op een zonnig terrasje van ons eerste Duitse biertje. We genieten van het uitzicht op Emden......springplank naar het Duitse wad.
Op 12 mei zijn we weer vol goede moed vertrokken naar de Waddenzee. Met de zon op zak probeerden we elke dag een stukje hoger naar het noorden op te schuiven. De gevaren route liep van Burghsluis naar Ooltgensplaat,Strijensas, Gouda, Amsterdam (Sixhaven), Enkhuizen en Stavoren waar we uiteindelijk met zeer slecht weer te kampen kregen. Dat deed ons besluiten om via de Friese Meren verder te varen, enigzins beschut. Zo belandden we in Eernewoude en Bergum, waar onze "Catharina" in 1973 werd gebouwd, om via de Lauwers bij zeer harde wind Lauwersoog aan te lopen. Eerlijk gezegd: we waren blij dat we "binnen" lagen want amper vastgemaakt barstte er een onweer los met hoosbuien van jewelste maar met de kachel aan en een borrel op tafel kon het ons niet veel meer deren.
Maandag 22 aug. : we vertrekken al vroeg aan de Volkeraksluis want op de Oosterschelde is het laag water ( LW ) om 12.15 h zodoende kunnen we op het laatste van de eb naar onze thuishaven : Burghsluis. De wind is NW 2 Bft en we maken los om 07.15 h. Via de jachtenbetonning van het Volkerak gaat het richting Krammersluizen waar we om 09.15 h geschut worden. Een kwartier later verwelkomt de Oosterschelde ons met een heerlijk zonnetje en een zacht briesje. Wat is het hier toch ook prachtig !! We vragen ons soms af waarom we al die toeren uitsteken om in het noorden te geraken, maar ja, een mens moet z'n horizon toch eens verruimen en het wad ... dat trekt altijd !!
In Meppel wordt het tijd om afscheid te nemen van de bemanning van de "Kristi". Vanaf hier moeten we ieder onze eigen weg varen. Nand en Mieke gaan in de richting van hun thuishaven Neeroeteren, wij zoeken het IJsselmeer op via Meppeler Diep, Zwarte Water,Zwolse Diep, Zwarte Meer naar de Ramspolbrug. Als we Schokkerhaven voorbijvaren zien we in de verte reeds de Ketelbrug. De wind is 2-3 Bft en er is volop zon. Is de zomer nu werkelijk teruggekeerd? Urk is de dichtsbijzijnde haven en het voormalige eiland heeft wel iets speciaals: de jeugd op het strandje, de traditionele klederdracht, de palingvissers en de inwoners die 's avonds en masse komen " bootje kijken " We meren aan de strandzijde, het is een schitterende dag; ideaal voor een terrasje, dus ! Als kers op de taart krijgen we nog een schitterende zonsondergang en daarna komt...de volle maan!! Wat kan het leven toch mooi zijn...
De nieuwe morgen brengt zowaar zon en het is voor de eerste keer windstil. Op ons vaste uur gaan de landvasten los, bestemming Meppel. Na weer een paar schattige sluisjes moeten we diesel tanken bij Dieverbrug. Bij het afrekenen beseffen we dat die zijn naam niet gestolen heeft....In Meppel nemen we ligplaats aan de kade "Westeinde" en doen samen met Nand en Mieke een terrasje in de zon. 's Avonds nog naar het centrum geweest om een paar borrels te pakken. We duiken in de kooien om 01.00 h ....