Ik ben Ludo Geens
Ik ben een man en woon in Stekene (België) en mijn beroep is ex-magazijnier in de Antwerpse haven.
Ik ben geboren op 15/04/1947 en ben nu dus 78 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: varen in de zeeuwse delta, wadvaren, fotografie en camperreizen.
Bergumermeerkotter, thuishaven Burghsluis, Zeeland.
12-06-2013
2 tot 4 juni - NAAR MIDDELBURG
Terwijl Sonja nog in dromenland verkeert worden om 07.15 h de lijnen losgegooid. De wind is NNO 3 Bft, de zon schittert uit het oosten op het water, het zicht is zeer goed. Hoog water wordt verwacht om 11.20 h dus loopt de "Catharina" met 1700 toeren en 6,6 Kn door de Hammen naar de Zeelandbrug waar de wind bijna wegvalt. Ondertussen is m'n maatje wakker en zet een lekkere pot koffie. De Zandkreeksluis versast ons om 10.20 h naar het Veerse Meer welk we volledig afvaren om bij Veere te versassen naar het Kanaal door Walcheren. Middelburg lopen we binnen om 12.55 h en krijgen van de havenmeester een goede plek aan de Rouaanse Kade. We genieten volop van de zon en van het bezoek van Jenny en Gerard die hier de laatste klusjes doen aan hun mooie zeilscheepje " Peer den Schuymer". Maandag 3 juni : na het ontbijt trekken we naar de markt. Maandag=boekenmarkt in Middelburg, dat komt ons goed uit want we vinden er verschillende interressante boeken maar het is zéér koud (11°) en er staat een strakke NW-wind. Die drijft ons al vlug naar de "Drukkerij" waar we ook nog enkele boeken kopen en en passant een lunch nemen. We lopen nog binnen in de ANWB-winkel en terwijl de zon het pleit probeert te winnen vallen we neer op een terras aan de markt. Als we terug aan boord komen staat er nog altijd véél wind die een pak zand van de kade aan dek heeft geblazen. Dat kunnen we wel missen en gelukkig is er plaats om ons scheepje 20m achteruit te verhalen. 's Avonds zien we tot onze verbazing twee herders die samen met drie border collie's een tweehonderdtal schapen door de stad jagen. Geen enkel schaap krijgt de kans om tussen de auto's te komen, knap werk van die honden !!! Die moeten straks bekaf zijn. Dinsdag 4 juni : bij de W.V. Arne gaat de brug voor ons open om 11.15 h. Het is bewolkt met af en toe zon, er is minder wind en 18°C. We worden door Jenny en Gerard uitgewuifd en een half uur later liggen we in de sluis Veere zodat we reeds om 12.00h op het Veerse Meer varen, ook in de Zandkreeksluis hoeven we niet te wachten. Ondertussen is de wind aangewakkerd tot NNO 5 Bft en kunnen we ons aan een stevige overtocht van de Oosterschelde verwachten. Een voordeel is dat we de golven recht op de boeg krijgen die af en toe met een felle klap uit elkaar spatten waardoor buiswater over dek vliegt, de ruitenwissers moeten erbij. Terwijl, voor Zierikzee, de wind lichtjes opzij inkomt, zetten we ons stormzeiltje bij zodat "Catharina" mooi haar evenwicht behoudt. In de Hammen varen we beschut onder de dijk en kan het zeil weer weg. We lopen onze thuishaven aan om 16.25 h. Dat wordt kuisen....met ons twee spoelen we haar met zoet water en dan......is het tijd voor "den apéro" , beiden tevreden terugkijkend op een mooi tochtje.
DE ZANDKREEKSLUIS NAAR HET VEERSE MEER
SLUIS VEERE NAAR KANAAL DOOR WALCHEREN EN MIDDELBURG
Vrijdagavond, 24 mei nog aan boord gekomen. Vanavond is het alg. ledenvergadering in ons nieuwe klubhuis. Een goede opkomst van de leden, kotje vol !! Het kasverslag is niet goed, ook niet slecht; we houden het quitte. Al het geld zit natuurlijk in het nieuwe klubhuis en havenkantoor plus sanitair. Ook baggeren en de nieuwe steigers hebben geld gekost en het slechte voorseizoen met Pasen en Pinksteren heeft er toe geleid dat er weinig passanten kwamen, dus weinig inkomsten. Maar geen paniek...de zomer komt écht wel dus ook de passanten. Onlangs las ik een mooie passage van René de Masny: "Nooit heeft een winter, hoe streng hij ook geweest mag zijn, belet dat de rozen in de zomer bloeien." Zaterdag, 25 mei : het waait dat het geen naam heeft !! En nog wel uit het noorden, regelrechte aanvoer uit IJsland. De t° daalt naar 10-11° en aan boord gaat de kachel weer aan. Zo'n koude seizoensstart doet ons extra verlangen naar de zomer en we beginnen de "Catharina" al stilaan te provianderen voor onze reis naar Terschelling. Onder de vloerdelen wordt water, bier en wijn gestouwd, daar blijft alles goed fris. Met deze ijswind en af en toe een striemende regenvlaag komt er van varen natuurlijk niets.....ontberingen, daar hebben we geen zin meer in. Liever warmen we ons aan onze geweldige kachel met een boek en 's avonds verspreidt de verlichting van het stuurhuis een warme, goudgele gloed. Ook de TV geeft uitkomst op wat ontspanning. Zondag, 26 mei : nog altijd bitterkoud....Sonja rijdt in de namiddag naar huis want zij moet morgenvroeg een kleinkind naar school brengen. Ikzelf hou het op koffie in het havenkantoor. We hebben daar uitzicht op de Oosterschelde....zo ver het zicht reikt, geen zeil, geen sterveling te zien, zelfs de havenmeester begint zich te vervelen. 's Avonds weer maar TV kijken aan boord. De wind zwakt af, er is ander weer op komst !! Maandag, 27 mei : een schitterende dag kondigt zich aan. Deze nacht is de wind helemaal gedraaid en het is lekker warm, geen wolkje aan het firmament...m'n ogen moeten nog wennen aan al dat licht !! Maar er moet vandaag gewerkt worden. De startaccu van de generator geeft al een week geen teken van leven meer, die moet er dus uit en staat...achteraan. Om 08.30h zit ik al dubbel geplooid onder de vloer om eerst de service, dan de motor-start accu, vervolgens de generator-accu naar boven te sleuren. Een uur later zit ik met Ad aan de koffie met het gevoel of ik eigenhandig een veld heb omgeploegd maar goed: so far, so good! We rijden na de middag om een nieuwe accu en Ad is van menig: " jij haalde ze eruit, ik steek ze er terug in" . O.K., mijn rug is gebroken, nu de jouwe nog, haha. Om 15.30h staat het hele zaakje terug op z'n plaats, de generator loopt van de eerste tik dus is het tijd voor ontspanning. In deze geweldige lentezon smaken een paar biertjes zeer goed. Als Sonja 's avonds terug is vertellen we elk ons wedervaren op het voordek in het zonnetje met een glas wijn en eten in ons clubhuis een lekkere tarbot. Later verpozen we bij de TV met "Ten oorlog" van Arnout Hauben. In de loop van de dag is het marineschip "HYDRA" binnengelopen. Die brengt nieuw materiaal en mensen om naar de 16-jarige duiker te zoeken die ondertussen al tien dagen vermist is. We mogen nu wel aannemen dat hij verdronken is. Zoekpogingen kunnen alleen ondernomen worden bij de kentering van het tij omdat onderstroming in deze diepe geul anders te sterk is. Dinsdag 28 mei: nog altijd mooi weer maar van de weerman weten we dat er een regenfront op ons afkomt vanuit Noord-Frankrijk. We profiteren nog even van de weldadige zon maar willen ons ook niet laten verrassen door de komende regen en om 11.00h maken we ons op om naar huis te vertrekken.
We zitten aan de feesttafel want Dinand heeft zijn eerste communie gedaan. Toch zijn we van plan om diezelfde avond nog naar Burghsluis te rijden, al was het maar om de Pinksterdrukte op de weg enigzins te vermijden. Maar...er moet ook nog eens gevaren worden !! Ons favoriete adres in Colijnsplaat lokt ons weer : rest. "Zeelandia". Als we het haventerrein oprijden zien we al direkt dat er iets aan de hand is.....de brandweer, politiewagens, het Marinekorps van den Helder, een patrouille-politieboot in de haven, veel volk op de dijk. Al vlug horen we van onze steigerburen dat er een duiker vermist is. Politie en Marine zoeken in een Zodiac met Sonar naar de vermiste...voorlopig zonder rersultaat. Het ongeluk is al uren geleden gebeurd dus de kans op overleving is nihil. Het betreft een jongen van 16 jaar uit Herk-de-Stad die samen met zijn instructeur een duikcursus volgde. Ze waren verbonden met een lijn die bij het duiken naar 30m waarschijnlijk losgeschoten is, de rest zullen we nooit weten, vermoed ik. Wel vinden velen dat een duik naar 30m gevaarlijk is, vooral voor een leerling-duiker. Later op de avond komt er ook nog de dreg aan te pas...zonder resultaat ! Gelukkig is het windstil, gemakkelijker voor de redders !! Zondag 19 mei : Het is stralend weer, geen wolkje te bespeuren maar een koude wind 4Bft uit het oosten-noordoosten. Geen mens die dat voorspeld had...ook niet onze Frank DB. Terwijl de Marine weeral aan het zoeken is maken we ons klaar om naar Colijnsplaat te varen. We verlaten de haven om 9.40h en op de laatste vloed zetten we ons zeil bij ter hoogte van de Flauwers. Comfortabel varen is dat !! Sonja is weer roerganger en stuurt de "Catharina" om 11.25h de haven van Colijnsplaat binnen. We krijgen een goede ligplaats voor 19 euro, water en stroom incl.. Als 's middags Dirk en Lotje Blomme aan boord komen waait de wind hard uit het (koude) noorden, de golven krullen op de Oosterschelde maar wij liggen veilig binnen. Het geeft een goed gevoel om de weergoden af en toe eens te slim af te zijn. Na "den apéro" vertrekken Dirk en Lotje met hun Goldwing voor een rondje Zeeland...ze hebben er goed weer op !! 's Avonds is het voor ons weer uitmuntend tafelen in "Zeelandia", Sonja neemt de griet, ik de tarbot. Het is er zeer druk want Pinksterweek maar dat merken we niet aan de bediening, altijd even vriendelijk en correct. Als we terug aan boord zijn zien we in de schemering al dreigende wolken...... Maandag 20 mei : het is nog maar half zeven als ik voor de eerste keer door het raam kijk : zware bewolking en motregen...pfff... 't is weer van dat !! Positief is dat de wind is afgezwakt naar NW 3 Bft. Het zicht is 1000m. Ook Sonja staat opeens naast haar bed. We willen de weergoden niet tarten en besluiten om nu maar te vertrekken voor de wind weer aantrekt. Om 07.00h gaan de lijnen los, de boordlichten en de plotter gaan aan en weg zijn we !! Terug door de Overloop, evenwijdig aan de Zeelandbrug, met een gezapig gangetje door rustig vaarwater naar de Hammen. Ondertussen zet Sonja een kan verse koffie, terwijl het buiten wel herfst lijkt met die donkere wolken en druilerige regen. Maar het zicht blijft vrij goed en we zien zelfs 2 bruinvissen aan de Schelphoek, we lopen onze haven binnen om 09.10h. Politie en Marine zijn nog altijd druk aan het zoeken....de vlag aan het havenkantoor hangt halfstok. Familie en vrienden van de jongen staan op de dijk, elkaar omhelzend en wenend....er is geen hoop meer......
Traag komt de lente op gang. Met stijgende belangstelling kijken we naar de weerberichten en woensdag en donderdag 24-25 april kondigen zich aan met redelijk zacht en vooral zonnig weer. Ook de wind zal het binnen de perken houden want het laatste wat we willen is dat de golven in de Overloop van Zierikzee onze kombuis al overhoop halen. Als voorzorg staat alles daar redelijk "zeevast" !! Ons eerste reisje gaat - traditiegetrouw - naar Zierikzee, hooguit anderhalf uurtje varen met het stroompje mee. Als we in het voorjaar Zierikzee niet moesten aanlopen dan zouden de havenmeesters zich daar ongerust over maken, zoveel is zeker !! We doen het al jaren maar niet meer op Koninginnedag of op 1 mei....dan is het daar stikdruk en lig je soms zeven-dik! We vertrekken met LW te Burghsluis terwijl de wind uit ZZWestelijke hoek blaast 4 Bft. Met 1800 toeren lopen we 6,6 Kn langs de droogvallende platen van de Hammen door rustig vaarwater. Sonja is roerganger...dat is nog eens luxe voor de schipper. Op het middaguur meren we aan. De lange steiger telt maar een vijftal schepen, dus "plek zat" ! Als de havenmeester op z'n fiets passeert roept hij ons toe : "So, Catharina, je bent er weer"....hij had niet anders verwacht... Een beetje winkelen in Zierikzee is altijd gezellig en de warme lentezon lokt ons al gauw naar ons favoriete terras aan de haven van het bruine café "De Gekroonde Suikerbiet". De volgende morgen is de wind nog afgezwakt en te lande zien we hoge bewolking, op de Oosterschelde is het mistig. Toch vertrekken we om 10.00h want we weten wel zeker dat de eerste zonnestralen de mist zullen doen oplossen. We varen nu in het eerste uur van het opkomende water dus tegenstroom naar Burghsluis terug en blijven zo dicht mogelijk tegen de zandplaten om uit de stroming te varen, zo halen we nog 5,6 Kn . Om 11.35h draaien we onze thuishaven in en genieten de hele namiddag aan boord in een stralende zon van een glaasje wijn en een zuiders olijfje. Door het goede weer blijven we aan boord slapen maar 's nachts horen we de regen....de wind trekt aan en draait naar het noorden. 's Morgens is het buiten nog maar 7°C maar aan boord maakt onze kachel het gezellig warm. Na het ontbijt maken we "schoon schip" en rijden in de voormiddag naar huis.
Zondag 14 april : morgen is het mijn verjaardag. Dan zit ik op "route 66"!! Maar reeds vandaag komen vrienden uit Lovendegem ons in de haven opzoeken. De weerman heeft een schitterende lentedag beloofd en om 12.00h zitten we met hen aan de apéro. Het is weer een blij weerzien en ik word in de watten gelegd en getrakteerd op een etentje in m'n favoriete restaurant "Zeelandia" in Colijnsplaat. Als we later terug aan boord zijn zit er nog een tochtje in met hen over de Oosterschelde. We maken los om 17.00h en varen met een ZW 3 Bft door de Hammen. De avondzon geeft een speciaal licht en schittert op het water. Een uur later zijn we terug in de haven en zitten we even later aan onze clubtafel in " 't Oliegeultje " en nuttigen wat vishapjes en oesters. Het wordt nog een supergezellige avond maar rond 22.00h nemen onze vrienden afscheid. Als wij terug aan boord zijn kan de kachel weer aan.... Maandag 15 april : feest !! ook de steigermaten hebben er lucht van gekregen en brengen een bezoekje terwijl 's middags weer vrienden aankomen waarmee we weer naar "Zeelandia" afzakken....het eten is er super en vooral...betaalbaar !! Nadien belanden we nog in Zierikzee voor een afzakkertje in de "Gekroonde Suikerbiet" en daarna nog naar " 't Oliegeultje" voor een fris wijntje en oesters !! Rond 21.30h vinden we het allemaal welletjes en nemen we ook van hen afscheid. Wijzelf blijven nog aan boord slapen en rijden morgen naar huis. Aan boord gekomen vind ik in de bakskist nog twee flessen wijn: cadeautje van de havenmeester Ad. Bedankt,iedereen, voor deze twee superdagen !!!
Zaterdag 13 apr. : bij het ontbijt moet de kachel aan !! het is koud buiten (stif koed) , 10°C en half bewolkt maar de wind is geluwd en blaast met 3 Bft uit het ZW. Om 9.15h komt Ad aan boord, onze havenmeester die door z'n bezigheid in de haven zelf weinig kan varen en dus deze gelegenheid aanpakt om mee te varen....eerst koffie, anders kun je met die Zeeuwen geen land bezeilen !! Om 9.40h vind ik het welletjes met dat geslurp en worden de lijnen losgegooid. We hebben het afgaande tij nog mee tot 12.20h dus dat moet nog lukken voor de vloed komt. We varen door de Schaar van Yerseke naar de verkeerspost Wemeldinge waar we ons melden en daarna door het hoofdvaarwater richting Kats en Zeelandbrug. Het is de eerste keer dat Sonja het eerste seizoensreisje meevaart. Eerder kwam ze altijd met de auto achter maar we hebben haar toch het liefst erbij !! Ik geef het stuurwiel over aan Ad, ondertussen komen er broodjes met ham en kaas op tafel en ....koffie !! In de Overloop van Zierikzee trekt de wind wat aan, we hebben wind tegen stroom en dus wat meer golfslag. Altijd gedonder hier voor Zierikzee !!! Ik zet het zeil bij zodat onze "Catharina" haar evenwicht terugvindt en wij weer rustig aan de koffie kunnen. Het is nu bijna laagwater en we komen in de beschutting van de immense Roggeplaat en een weldadig zonnetje verwarmt onze ruggen. De Plompe Toren komt in zicht, dan de rode koepel op de haven. Het is 12.30h als we Burghsluis binnenlopen en maken voor het eerst vast aan onze nieuwe zijsteiger. We zijn weer thuis.
Vrijdag 12 april : het is de dag dat ons scheepje weer in actie gaat komen !! Als we in Yerseke in de Julianahaven arriveren is het nog maar 08.30h en de "Catharina" hangt reeds in de banden....men laat er daar geen gras over groeien !! Als ze in het water ligt volgt altijd een spannend moment. Alle toevoerkranen gaan open....dan moet de motor lopen. De "Peer" geeft twee kleine kuchjes en schiet dan in actie, verlost uit zijn winterslaap. Ze loopt weer als een zonnetje terwijl het personeel van de werf goeddunkend toekijkt naar het koelwater dat naar buiten spuit. Ik controleer nog eventjes op eventuele lekken en dan gaat de mast terug omhoog, de club-en wadvaardersvlag in top....eindelijk !! We varen naar de hiernaast liggende Beatrixhaven en meren aan de passantensteiger. Vandaag blijven we hier liggen want het waait zowat de str... van de dijk. Morgen gaat de wind luwen en dan gaat het richting thuishaven.
In Oropesa del Mar nemen we de trein naar Valencia. Het ticket is goedkoop , 13 Euro heen en terug. Er is een speciale trein ingelegd die ons naar de Fallas brengt....hét grote feest van Valencia. En we zijn niet alleen: dat wordt rechtstaan op de trein. In Valencia komen we al direkt onder de indruk van het station zelf. De houten loketten van weleer zijn nog altijd in gebruik, de wachtzaal is een juweeltje, volledig betegeld met voorstellingen van het Valenciaanse leven : Estacio del Nord !! De straten kunnen amper de mensenstroom aan. Wij hebben ons voorbereid en weten precies hoe we moeten lopen om de voornaamste pleinen te zien maar al vlug zitten we bij "Valor" aan de koffie. Op de Plazza (de la) Virgin wordt de H. Maagd met bloemruikers bekleed. Een immens werk dat in drie dagen af moet zijn en dan weer afgebroken wordt. Op verschillende plaatsen in de stad staan reuze-afbeeldingen door de verschillende wijken gemaakt en die elkaar beconcureren voor de mooiste en eerste prijs. Ze zijn zo fijn afgewerkt dat we bijna niet kunnen geloven dat ze gemaakt zijn van...papier maché. En dat wordt om middernacht allemaal in BRAND gestoken !! 's Middags belanden we als bij toeval in een Belgisch café-resto. De eigenaar is spijtig enkele dagen afwezig maar de garçon kan toch met enige moeite "goeiendag" zeggen. Lekker eten enne...ne blonde Leffe !! Om 15.00h worden op de grote markt een reeks knallers afgeschoten....zo hard hebben we nog niet meegemaakt..... de ruiten trillen in de gebouwen. We bedenken dat het er zo in Syrië nu moet toegaan, alleen vallen hier geen doden of gewonden en storten er geen gebouwen in. De knallen in een tijdspanne van vijf minuten zijn niet te tellen...indrukwekkend. Daarna wordt het stilaan tijd om het station terug op te zoeken. We laten de kaas niet van ons brood halen en versieren een comfortabele zitplaats op de trein. Ondertussen hebben we allang besloten om volgende week terug te komen om de stad nog eens rustig te bekijken.
Na een tiental dagen hebben we ons kamp opgeslagen op de ons al bekende camping "Didota" in Oropesa del Mar waar we ondertussen al wat "Belga's" kennen die daar wonen en/of overwinteren. Zo zaten we al vlug met z'n zevenen bij "den Italiaan" te tafelen terwijl er buiten zowaar een regenbui viel. Niemand die zich daar schijnbaar druk over maakt...een uurtje later schijnt de zon weer !! Toch plezant om weer Vlaams te kunnen spreken met landgenoten. We zijn ook op bezoek geweest bij Sonja en André die hier zeven !! maanden verblijven en pas in juni terug naar Belgie afzakken. In het station van Oropesa del Mar ontdekten we een (oud) plakkaat in de muur welk ons vertelde dat we daar 6,8 m boven de zeespiegel staan. Als ik het goed kan vertalen is dit bord geplaatst door het Algemeen Bestuur/ Geografisch Instituut van de Statistiek. Het is hier bloedheet......we staan te wachten op de trein naar Valencia .
Toen we eind januari besloten om een maand naar Spanje te reizen met de camper waren we er ons niet van bewust dat de winter hier in België nog zo hard zou toeslaan. Op onze heenweg kwamen we ook in Frankrijk de eerste sneeuw tegen in Briare en het was ijskoud....Tussen besneeuwde bermen reden we Spanje binnen en eens de Pyreneeën achter ons lagen was ze daar....de koperen ploert, Aurora, alsof ze ons achter de bergen opwachtte. Een verademing was het na die donkere dagen in Vlaanderenland. In Peniscola vonden we de zeer goed uitgeruste camping "Eden". Ook in Spanje is het weer minder dan andere jaren, zegt men. Dat neemt niet weg dat we in de loop van de dag 20°C halen maar 's morgens is het wel te fris om buiten te ontbijten, ook 's avonds is vanaf 17.00h het vet van de soep. Maar de zon schijnt elke dag, wat wil je nog meer in februari ? We zonnen op ons favoriete plekje aan het groene havenlicht op de pier van Peniscola, uit de wind. We blijven hier een tiental dagen, gaan naar de markt, fietsen veel, bezoeken de oude stad op de rots en eten pescadillo's (gefrituurde ansjovis) aan de haven.
Een zonnige winterdag in februari maar met een koude oostenwind. Rond de middag ga ik aan boord van het M.S. HERMES waarop mijn zoon Dieter schipper is. Hij wacht mij op voor de sluis van Kallo en heeft al drie bunkeringen achter de rug. Het wachten is op een zeeschip van de Grimaldi Lines die naar buiten moet geschut worden. Als die eenmaal in de sluis is gaan er nog 6 binnenvaartschepen bij waaronder de "HERMES" als laatste. Bij het uitvaren is er wel enige stuurmanskunst vereist omdat we de zeereus in de sluis met weinig ruimte moeten passeren. Op de Schelde is het wachten op groen licht voor de Van Cauwelaertsluis en dat zal nog een tijdje duren nu de Boudewijnsluis juist in onderhoud is. Voor mij is dat geen straf met de zon die schittert op het Scheldewater. Voor een beroepsschipper ligt dat anders want wachten is verloren tijd. Het loopt al tegen 17.00h als we het 4e Havendok binnenvaren. Hier ga ik van boord....het was weer eens plezant om mee te varen en bij te praten met liters koffie. Deze avond nog gaat de "HERMES" terug naar buiten en aan de Scheldekaaien liggen om morgen bij het krieken van de dag naar Rupelmonde te varen waar ze op de helling gaat om de herstelde kopschroef terug in te bouwen. Daarna zal het weer van de ene naar de andere bunkering gaan....goede vaart !!
In deze barre tijden staan we soms met "gebonden handen" naar ons scheepje te kijken omdat sommige werken door de koude niet kunnen worden uitgevoerd. Nochtans brengt zij de winter door in een verwarmde loods maar ook al vriest het buiten de stenen uit de grond dan zal in de loods de t° niet hoger oplopen dan 8°- 10°C. En gelukkig maar...anders zouden we ons blauw betalen aan de stookkosten die toch altijd op de klant verhaald worden. Schilderen met twee componenten verf lukt dus alleen maar vanaf 15°C en een matige luchtvochtigheid. Dat wordt dus nog even op de tanden bijten tot pakweg half maart, begin april !! Daarom verzinnen we allerlei onderhoud wat wél kan gedaan worden zoals schilderen van het ruim in één component en ook de ankerbak wordt onder handen genomen. De gasbun krijgt ook een beurt....alles in het grijs onzer marineschepen !! De deuren worden lichtjes opgeschuurd en krijgen een laagje vernis. Onvoorstelbaar wat zon en zout op één seizoen kunnen aanrichten... Het deksel van de ankerbak en de ankerlier neem ik mee naar huis, die zal ik daar onder handen nemen. Ik installeer me in ons tuinhuis met een warmeluchtverwarming, zodat ik al vlug aan 18-20°C zit. Zo krijg ik die twee kopbrekers toch weer in prima conditie. Wél een masker opgezet want twee componentverf stinkt als de pest en geeft giftige dampen in zo'n kleine ruimte.
Tijdens onze week in Blankenberge, op de niet aangekondigde dus onverwachte zonnige dag de tram genomen richting Nieuwpoort. Rond de klok van tien opstappen in Blankenberge, dan moet het lukken om rond de middag aan tafel te schuiven in Nieuwpoort. Maar, O wee, met calamiteiten hadden we geen rekening gehouden. Momenteel zijn er veel werken door het vervangen van tramsporen zowel in Blankenberge, Den Haan en Bredene en wij zaten nog niet neer op de tram toen er bericht kwam dat een kraanarm een kabel had afgerukt tussen Den Haan en Wenduine. Gedaan met rijden.....maar "De Lijn" speelde kort op de bal want amper vijf min. later stond er al een bus om ons verder naar Oostende te brengen. Door de werken moest de bus tweemaal een grote omweg maken om mensen aan de volgende tramstops op te pikken maar eens in Oostende stond er een tram klaar om ons verder naar Nieuwpoort te brengen. Het was toch al tegen één uur toen we in Nieuwpoort-bad afstapten en het kostte ons nog wat moeite om een resto te vinden die nog open was !! Na de maaltijd werd het tijd voor een wandeling langs de geul terug naar Nieuwpoort-stad, ondertussen wat mooie foto's makend. Aan de vismijn is het al triestheid wat de klok slaat. De visserijvloot is zo goed als dood....de enkele schepen die er nog liggen daar durf ik niet mee naar zee....sloopmateriaal. Enkel de N 93 zag er nog bedrijfswaardig uit, afgepeigerd, dat wel !! Terug in Oostende stappen we af aan het Marie-Joséplein en drinken koffie in het nostalgische Hotel du Parc. Hier belanden we terug in pakweg begin vorige eeuw, de obers in zwarte gilet, wit hemd en zwarte vlinderdas. Correcte bediening !! En om over het interieur nog maar te zwijgen...daar moeten we zuinig op zijn !! Naar de tram is maar twintig meter en nu de kabels hersteld zijn gaat het vlot naar Blankenberge. Toch speciaal, met de tram bijna over het strand rijden tussen Middelkerke en Oostende.....
Aan al mijn bloglezers: een gezond, voorspoedig en "voortvarend" nieuw jaar gewenst !! Wij trakteerden onszelf op een weekje Blankenberge op een appartement aan de jachthaven. Zo konden van daar Sonja's familie bezoeken met de kusttram en zodoende tijdens deze feestdagen ook eens een pintje of een wijntje meedrinken... Zwaar bewolkte dagen, maar ook enkele schitterende zon dagen waarvan de tweede een onverhoopte was. Ook eens een frisse neus gehaald op de wandelpromenade en het staketsel maar het strand bewandelen vonden we een stap te ver ...flauw, hé !! In plaats daarvan lekkere garnaalkroketten gegeten in " ZEE...ZEE" aan de overkant van het staketsel....ook een flinke wandeling rond de jachthaven om daar te geraken.
Het schilderij van een theeklipper-viermastschoener op bijgaande foto vonden we in Antwerpen. Toen we één van onze kinderen hielpen een huis te zoeken, zagen we dit schilderij op straat staan, bij het "groot vuil" !!! Toen we het van dichtbij bekeken kwamen we tot de vaststelling dat het hier een prachtig werk betrof; zéér verfijnde scheepslijnen, dreigende wolkenlucht en vooral de ontstuimige zee zéér mooi weergegeven...het doek was in de rechteronderhoek een beetje beschadigd, net of er iemand een vinger had doorgestoken. Onmiddellijk hebben we bij het huis aangebeld om de eigenaar te vragen of we het mochten meenemen. Die was nog verwonderd ook dat we daar interesse in hadden !! Dolgelukkig hebben we haar meegenomen en thuis het doek in de lengte 5 cm verkleind zodat het gaatje wegviel, ook de bijhorende kader verkleind en vaal-wit geschilderd. Dit maritiem doek is al jaren lang een "eye-catcher" in ons huis. Het doek is niet gesigneerd, meester onbekend.
Het zeilscheepje op bijgaande foto vonden we ooit in een antiekwinkel in Knokke. Engels antiek. Dat kunnen we zien aan de oude verfsoort. De romp is van vol hout, het beslag en helmstok en roeraanhang van geel koper. Het is een wedstrijdyacht d.w.z. men vaarde er wedstrijdjes mee op plassen of vijvers. Door het roer in rechte stand te zetten kon het dus maar één enkele richting varen, dus overstag gaan of zo dat was er niet bij of een toevallige windshifting moest daar zelf voor zorgen. Aan de stroomlijn te zien moet het een snel yacht zijn geweest. Zelf durf ik haar niet uitproberen want de zeilen zijn tot op de draad versleten, het minste zuchtje zouden haar zeilen doen scheuren.
De maquette van dit Franse vissersschip heb ik, in totaal verwaarloosde toestand, van vrienden gekregen die er eigenlijk geen blijf mee wisten. Ze had 30 jaar (!!) verweesd en vergeten op een zolder gestaan en nu kwam ze bij een verhuis terug "boven water" maar ze zag er niet uit : helemaal onder het stof, masten en touwwerk in een kluwen aan dek en de romp van pallisanderhout een beetje uitgezakt. Gelukkig was die in polyester gegoten zodat het bijna niet opvalt. Ook heeft er nog een motor ingezeten, jawel, ze kon écht varen. Die is er lang geleden uitgehaald om een andere bestemming te krijgen. Niettegenstaande dat heb ik de uitdaging aangenomen om haar terug in goede conditie te brengen. Het betreft hier de maquette van een bestaand vissersschip nl. de "LUTECE" visserijnummer 8598 CC met als thuishaven het Bretoense Concarneau. Na jarenlange dienst in de Atlantische wateren werd ze naar Afrika verkocht en is sedertdien niet meer op te sporen....
In de herfst en winter zijn er altijd wel werken uit te voeren in de haven. De meeste schepen zijn dan vertrokken naar de winterberging, waarna er een ademloze stilte valt over de haven van Burghsluis. Een ideale tijd dus om de nieuwe zijsteigers op de kade te monteren, die in het voorjaar zullen geplaatst worden. Als we horen dat enige hulp wel op prijs wordt gesteld, tekenen we onmiddellijk present. We vertrekken met de camper op maandagvoormiddag en vinden in de haven een goede plek op de kade. In de namiddag kan er al gewerkt worden. De hardhouten vloerdelen worden op maat gezaagd ,60 st./steiger, gaten boren, frezen, afschuinen en vastschroeven, 240 stuks per steiger. We staan buiten in weer en wind om ze af te monteren maar gelukkig houden we het droog. 's Anderendaags zit het dik van de mist en het is nog flink koud ook. Om 10.00 h en om 15.00 h is er koffie, daar ontkom je in Zeeland niet aan. In de persoon van Sonja vinden we de geknipte koffiedame. Bij de mist komt nu ook nog wat oostenwind, het is nu écht "natte neuzen" weer. 's Avonds is er warme soep in de camper, het is gezellig warm en we hebben TV om ons wat te verstrooien en als we nadien onder onze warme winterdons liggen horen we enkel nog de krijsende schreeuw van een enkele meeuw, voor de rest is het doodstil. De woensdagmorgen brengt, zoals beloofd, de zon. We horen de roep van de wulp en het gekwek van overvliegende Canada-ganzen...dit wordt een prachtige herfstdag waarvan we gebruik maken om goed door te buffelen zodat er voor morgen nog maar één steiger overblijft. Donderdag, wéér mist en ijskoud : gelukkig maar één steiger nog te doen. We hebben tijd voor een uitgebreide koffiepauze waar we naar hartelust kunnen "ouwe teuten" . Om 14.00 h zijn alle steigers klaar. Nu moet er nog gebaggerd worden en dat schip komt op 8 jan..( koud, koud !! ) Dan kunnen de steigers in het water en op z'n plaats gevaren worden.
Na een verblijf van 5 weken in Frankrijk en Spanje komen we op zaterdag 20 oktober weer aan boord...eindelijk ! Het is stil weer, het water lijkt wel een dansvloer. Een flauwe namiddagzon nodigt uit voor een volledige kuisbeurt van onze "Catharina" . Tijdens onze afwezigheid zijn ook alle filters en impeller vervangen, de bilge is gekuist en alle slangklemmen zijn nagelopen. Ook is het vetkoord in de schroefasgland vervangen. Alles ziet er prima uit, in het vlak kun je van de bodem eten...onze monteur, André Pekaar heeft weer z'n beste beentje voorgezet. We laten de motor alvast draaien om warm water te hebben maar bij het starten kucht en zucht onze Perkins alsof ze bruusk uit haar slaap wordt gewekt maar na enkele seconden loopt ze weer als een zonnetje....'s avonds moet de kachel aan en het wordt gezellig warm in het stuurhuis, we zakken onderuit met een boek, afwachten wat de morgen brengt!!
Dat zullen we geweten hebben. 's Nachts begint het omstreeks 04.00 h te waaien. Allebei wakker!! Lijnen klapperen tegen masten en kettingen ratelen over kabels en in onze beschutte haven schommelen we licht over en weer. Dan komt er regen, véél regen maar als het rond 08.00h licht wordt, houdt het op met veel condens op de ramen als gevolg. De kachel gaat weer aan en het waait nog altijd krachtig uit het NNO Bft 5-6. We luisteren naar de verkeerspost en horen dat de wind "later" zal afzwakken naar 3-4 Bft.
Ad en z'n dochter Veronique komen aan boord om ons schip mee over te varen naar Yerseke, naar de winterstalling. Volgens afspraak moeten we maandagmorgen om 08.30h onder de kraan liggen. Eerst is er koffie want anders krijg je die Zeeuwen niet aan de gang !! En ...we vervroegen ons vertrek met één uur want de wind is inderdaad afgezwakt. Laag water is om 14.20h dus dat wordt anderhalf uur tegen stroom zwoegen om met de kentering voor Zierikzee te zijn. Vertrek te Burghsluis om klokslag 13.00h door de Hammen naar de Zeelandbrug en via het Brabantsch Vaarwater langs de Schaar van Yerseke naar de Beatrixhaven. Bruinvissen en zeehonden lijken met de noorderzon verdwenen, of toch, één zeehond steekt de kop op vlak onder de Zeelandbrug. Aankomst Yerseke: 16.30h bij heiig weer. Ook Sonja en Jacqueline zijn met de auto aangekomen. Nog een laatste poetsbeurt en de mast nog strijken, dan kunnen we met z'n allen gaan eten bij Piet v. Oost. Het is al stikkedonker als ik de fam. De Hamer terugrijdt naar Burghsluis en ik ben terug a/b om 21.15h. De kachel snort al en we lezen nog wat...niet te lang want morgen is het vroeg dag !
We staan op om 07.30h en na het ontbijt in de ochtendschemer met Sonja naar de Julianahaven gevaren. Om O8.45h onder de kraan. De motor en het toilet worden gespoeld met zoet water en dan gaat ze op de kant om af te spuiten. Het is bijna middag als ze veilig en wel in de (verwarmde) loods staat. Opgelegd voor de winter. Gasflessen en noodvuurwerk gaan van boord: veiligheid !! Einde vaarseizoen 2012......laat nu koning winter maar komen!!
Vandaag worden door de Stichting Rugvin, een organisatie die gesteund wordt door het Wereld Natuur Fonds, bruinvissen geteld in de Oosterschelde. Wij hebben hiervoor ons schip ter beschikking gesteld met nog 8 andere schippers. De telling gebeurt door op één linie vanaf Neeltje Jans tot Burghsluis gelijktijdig te vertrekken om zo het hele gebied uit te kammen. Deze methode wordt in de Oosterschelde als énige ter wereld gebruikt. Het is zonnig en de wind variabel 2 Bft. Om 11.00h komt de ploeg van de Stichting aan boord met de cöordinator Roger van der Veken en de spotters Conny en Ilia. Tien minuten later varen we naar onze startplaats aan de gele tonnen van de Kering. Ook de "Stern" en de "Elise" nemen hun plaats in waarna, eindelijk, om 11.30h het startsein over de marifoon klinkt. Onmiddellijk tellen we al twee bruinvissen. We varen langs het ondiepe gedeelte van de Roggeplaat terwijl de "Stern" en de "Elise" de diepe geul uitkammen. Tot aan de Zeelandbrug (en dat is een héél eind) zien we niets meer, hier volgt een hergroepering van de schepen en wordt een nieuw vertreksein gegeven. Onze route gaat door het Brabantsch Vaarwater maar we zien geen enkele bruinvis meer. Wél veel zeehonden op de Galgeplaat. Halverwege het Br. Vaarwater keren we tegenstrooms terug richting Burghsluis, een beetje ontgoocheld.Geen enkele bruinvis daagt nog op tot we ze, vlak voor onze haven, zien opduiken : moeder met kalf !! Een zwarte vin "breekt" het spiegelgladde water van de Oosterschelde. Een nog kleiner vinnetje volgt snel....één seconde boven water en weer onder. Het scenario herhaalt zich een paar keer om vervolgens een poosje onder water te verdwijnen, slechts de "footprints" achterlatend. Waar zal het moeder-kalf opnieuw opduiken? En daar ook nog 2 volwassen dieren !! En nog één !! De spotters kunnen nu naar hartelust foto's maken maar om dubbeltellen te vermijden worden dezen niet meer in de telling opgenomen maar het maakt hun en onze dag helemaal goed. In totaal werden er vandaag 44 bruinvissen geteld. Dat is minder dan verleden jaar (63) maar het lijkt erop dat de bruinvis zich definitief heeft gevestigd in de Oosterschelde. Positief is ook dat er verschillende kalfjes zijn geteld. Om 17.25h varen we de haven binnen en nemen afscheid van onze "crew" . Het was eens te meer een positieve ervaring en we sluiten deze mooie dag af met een etentje in "Het Vissershuis" te Burgh-Haamstede, op het terras tot 21.30h. Zeer lekker en verzorgd ondanks alle drukte. Onze laatste vaartocht zit erop, met uitzondering van het overvaren naar de winterberging , eind oktober, in Yerseke.
CHARTERVAART
