Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
17-07-2017
17-07-2017 Herzele (2de Maandagtocht)
2de Maandagtocht Herzele
Plaats: Herzele
Afstand: 20,2 Km
Weer: Eerst regen, dan zwaar bewolkt en uiteindelijk zonnig. (19°C -23°C)
Deelnemers: 23
Pajotten: 4
De tweede maandagtocht van Ronny en Hugo. We vertrokken aan de kerk van Herzele in de regen. We wandelden eerst door de velden naar Woubrechtegem en dan met een ommetje naar Sint-Antelinks. Daar doorkruisten we het Duivenbos. Altijd een mooi stukje natuur, smalle paadjes en ook enkele beklimmingen. Daarna zetten we koers naar Steenhuize waar we in café 'T Berghof onze dorst konden lessen en een boterhammetje eten. In de namiddag wandelden we in de zon naar Sint-Lievens-Esse. We passeerden voorbij de Brouwerij Van Den Bossche, bekent van het Pater Lieven bier en voorbij de kapel van Sint Livinus. Daarna volgden we de fietsbaan direct naar Herzele. Daar was er nog wat tijd voor een groepsfoto voor het kasteel.
Ben nogal laat vertrokken en heb maar de 15 km gestapt. De eerste lus van 5 Km bracht me tot halverwege Herne en dan langs de Mark terug naar de vertrekzaal. Het eerste stuk van het tweede gedeelte was het mooiste. We volgden de Mark nu stroomafwaarts en we wandelden door de weiden en langs het kronkelend riviertje.Helaas was dit maar van korte duur. De rustpost was in Herhout en het waren voornamelijk straten waar we door stapten. Na de rust was het afwisselend velden en straten. Het was een wandeling met enkele heel mooie stukjes natuur verbonden door vele kilometers straten.
Ik heb het eerste stuk samen met Roger gewandeld. Het was een afwisselend parcours met veld en bos. We wandelden tot in Vlierzele en voorbij de grot van O.L.V. van de Rots. De rustpost was in Uilenbroek. Hier heb ik dan een lus van 8 Km gewandeld langs een maar weinig bewandeld parcours maar wel erg rustig met een overvloed aan vlinders. Voor de terugweg heb ik ook maar voor het langste traject gekozen. Het ging langs de wijk Strijmeers en voornamelijk door veldwegen. Het was een natuurwandeling door de velden rondom het landelijke Oordegem.
Midweekwandeling bij de Ijsbrekers. Nu met vertrek uit het centrum van de landelijke omgeving. Drie lussen. Ik ben begonnen met lus C en z'n verlenging. We gaan richting Heldergem, komen in het natuurgebied Den Dotter en volgen een stuk de loop van de Molenbeek. Via Gotegem gaan we terug naar de rustpost. Na de rust heb ik lus B dan gewandeld. We gaan nu richting Denderhoutem. We passeren nu de wijken Mussenzele en Eiland en keren terug langs het minder bosrijke Den Biest. Tenslotte (het was al na 17uur) heb ik de lus A gewandeld maar zonder de verlenging. We vertrokken langs de wijk Stichelen en wandelden daarna richting Landelede. Hier het enige lange stuk betonweg. De terugweg ging wel weer door de smalle veldwegjes. Het was een wandeling zoals we er helaas te weinig krijgen. Een echte natuurwandeling nog geoptimaliseerd door Kevin. Proficiat.
Vandaag de langste dinsdagavondwandeling gedaan. Van Hofstade wandelden we naar Gijzegem en keerden we langs de Dender en langs de Molenbeek terug naar de vertrekplaats.
Onderweg passeerden we voorbij de toekomstige woning van het de pas getrouwden Bart en Marjolein. Bart is de zoon van Arlette en André. Op het einde van de wandeling mochten we nog op het jonge paar toosten. Proficiat! Ik heb ditmaal geen GPS bestand van de wandeling.
Ik heb vandaag de 12 Km gewandeld samen met Roger. Na het vertrek zaten we al snel in de velden van de Faluintjesstreek. We stapten door grote graanvelden en weiden. We dwarsten de Affligemdreef en hadden dan weldra de klassieke zichten op de Abdij van Affligem. De rustpost was aan de Abdij. De terugweg ging langs De Kokerij naar Moorsel-dorp. De nieuwe vertrekplaats in Moorsel was bijna leeg maar er zat wel veel volk op het grasveld voor de zaal.
Vertrek vanuit de voetbalkantine in het Prinsenbos te Grimbergen. Eerst stapten we voorbij de Abdij en dan door de velden met zicht op de rand van Brussel en het Atomium. We waren dan snel in Meise waar de eerste rust was. Van hier stapten we voorbij de Plantentuin naar de caférustpost aan de kerk van Hamme. We volgden een stuk de GR "Groene Gordel". De terugweg verliep parallel met de heenweg. Het parcours was wel wat heuvelachtiger en we stapten voorbij Oppem en door een mooie vallei terug naar Meise. Vandaar wandelden we bijna geheel rond de plantentuin, de A12 over en door de wijken van Meise en Grimbergen terug naar het vertrekpunt.
Weer een traditionele wandeling. Deze keer rond Bever. De 16 Km bestond uit twee lussen van 8 Km.
De eerste ging in Oostelijke richting door de velden tot Bever-centrum. Dus op Vlaams-Brabant.
Het tweede gedeelte ging Westelijk en langs de akkers van Deux-Acren, een stukje door het bos en door de provincies Henegouwen en (een stukje) Oost-Vlaanderen.
Het was warm (zeker in de namiddag) , het was midden in de natuur maar soms wat eentonig. Gelukkig werden we nog op een ijsje vergast.
Vandaag een wandeling van Wieze naar Moorsel gedaan. Patrick is met vakantie en het was Arlette en André die ons leidden. De wandeling ging voornamelijk door de kouters van Wieze, Hofstade en Moorsel.
We moesten wel een echte dinsdagavondwandelaar missen! Roland heeft met tegenzin vorige week afscheid genomen. Roland je blijft bij alle dinsdagavondwandelaars een wandelaar die gemist zal worden. Als blijk hiervan al een kopie van het kaartje dat je spoedig zal ontvangen.
Roland het ga je goed en we hopen je in de vertrekzalen nog vaak te ontmoeten voor een babbelke.
Vanwege de problemen met het openbaar vervoer voor een "eigen GR" door de wijde omgeving rond Aalst. Door Brussel mogen we 's morgens niet meer in groep, de bussen van de Lijn staakten dus zijn we maar van aan het station van Aalst vertrokken voor een wandeling naar Erpe-Mere en terug. Het was goed weer en de aanwezigen zagen dichtbij-wandeling wel zitten. We stapten eerst door het station en langs de achterzijde door de werf naar de Tragel. Dan moesten we de Ring rond Aalst nog dwarsen en we zaten dan als snel in het natuurgebied Onegem. We volgden dan de vallei van de Molenbeek tot in Mere en dan nog verder tot Gotegem. We namen onze rust in het bekende café Cabare. We werden via het doorgeefluik bediend door Frieda. Op het terrasje was het goed toeven. De terugweg ging via de kouters van Haaltert en via Nieuwerkerken kwamen we weer in Aalst. We passeerden de indrukwekkende tunnel onder de Siesegemlaan en om 16u10 waren we terug aan 't station.
Ik heb de foto's van Martine -waarvoor dank-bij die van mij gevoegd.
Weer: Eerst miezerig met wat regen, daarna droog en soms wat zon (15°C - 20°C)
Deelnemers: 1190
Pajotten: 34
♥♥♥♥
Vandaag eens een wat langere afstand gewandeld in een toch ook wat overwandelt gebied. Het vertrek was traditioneel richting Imde en voorbij de Boskapel waar als ik er voorbij ging juist buiten een eucharistieviering bezig was. We stapten dan verder langs rustige wegen naar de rustpost in Sloozen. Een rustpost in een mooi gerestaureerde koeienstal. Een stal maar met alle comfort.
Vandaar ging het door merendeels asfaltwegen en langs Steenhuffel naar de rustpost in Rossem. De rustpost was in een zaal die vroeger tot een klooster behoorde. Enkel de grotere afstanden kwamen hier en het was er vrij rustig. Zelf moest ik er nog eens passeren na een lus.
Die lus was wel het mooiste stukje. De zon was ondertussen gaan schijnen en langs de rustige veldwegen bezaaid met wilde bloemen fladderden er ontelbare vlinders. We passeerden de Marselaermolen (vroeger was er een watermolen) en volgden dan even de Oude Beek.
Voor de terugweg nam ik het parcours van de 15 Km. Na wat straten kwamen we in het mooie natuurgebied van de Wolvertemse Beemden. Rustig wandelen door een groen landschap.
Heb de 12 km in de namiddag gewandeld. Ze bestond uit twee delen: Naar de rustpost en terug.
Het eerste gedeelte liep door het mooie natuurgebied de Westerplas. Door de regen van de laatste dagen moeten er vele padjes uitgekomen zijn want er sprongen er ontelbare over het voetpad. We volgden dan de Nazarethbeek tot bijna aan de rustpost in Sint-Martens-Latem. De terugweg ging langs meestal onverharde dreven en door de woonwijken van Deurle. Het was een korte maar afwisselende wandeling.
Vandaag al de laatste Etappe. In tegenstelling met de vorige etappes vandaag weinig bossen. We wandelden voornamelijk door de uitgestrekte landerijen rond Marche-en-Famenne. Het grootste gedeelte wandelden we boven op het plateau en we hadden dan ook vaak mooie vergezichten op de omgeving.
De rustpost was in Hargimont. Er was hier veel ruimte en er was een grote zaal ter beschikking om te eten en te drinken. Buiten was het erg druk.
Na de rust wandelden we door Marloie, langs de werkplaatsen van de NMBS en voorbij grote houtzagerijen. Daarna maakte we een grote lus door de hoogvlakte en daalden we terug af naar Marche-en-Famenne.
Na wat zoeken vond ik dan de tent waar de medailles werden gegeven. Ik kreeg een baar met 2017 op. Een sterretje voor 5 deelnames moest gekocht worden. Getuigschrift en tussentijden moeten van het internet afgehaald worden.
Weer: Prachtig wandelweer, droog en koel (16°C- 20°C)
Deelnemers: 8779
Pajotten 2
Vandaag de koninginnenetappe gewandeld! La-Roche is de zwaarste maar meestal ook de mooiste wandeling van de MESA. Ik ben vandaag een kwartiertje later vertrokken dan gewoonlijk en in tegenstelling met gisteren wandelde ik nu soms alleen. Het parcours van de 32 km was wel apart van de andere afstanden.
Eerst was er de traditionele klim naar het (bijna) hoogste punt van de MESA. Van 220 meter naar 520 meter. Langs de weg die we dit jaar volgden leek het me niet zo zwaar maar ja de hoogtemeters moeten wel overwonnen worden. Eenmaal boven was het nog even door de bossen wandelen en dan terug afdalen naar de Ourthe-vallei. Vandaar dan nog wat stijgen en we waren in onze rustpost te Buisson. Mooi naast de kerk met een toeristisch treintje om de 8 km-stappers terug naar het vertrek te brengen. Het moet gezegd zijn de organisatie was dit jaar veel beter dan vorige jaren.
Het tweede gedeelte bracht ons dan over nog enkele heuvels en door een mooi Ardennees landschap terug naar ons vertrekpunt. Dat afwisselend landschap en de pittige beklimmingen (en afdalingen) maakten het mooi.
Op het einde mochten we dan kennismaken met het bruisende Ardennees stadje.
De tweede dag van de MESA bracht ons naar Amberloup, deelgemeente van Saint-Ode.
De parking was dit jaar wat beter georganiseerd. Alle auto's op een weiland. Het vertrek verliep wel wat chaotisch. Alle afstanden moesten in het begin over een smal bruggetje dus het was even wachten voor we echt konden beginnen wandelen. Het regende en soms erg hard. Het parcours was mooi met vele zichten op de omgeving van Saint-Ode maar met de regen maar weinig foto's kunnen nemen. Weinig asfalt vandaag maar dus wel heel veel slijk. De rustpost was over bezet en een droog plaatsje bemachtigen was moeilijk. In de namiddag werd het dan droog en kregen we zelfs enkele zonnestraaltjes.
Weer: Licht bewolkt af en toe wat lichte regen. (19°C)
Deelnemers: 8779
Pajotten: 2
Eerste dag van de vierdaagse.
Het weer maakte het makkelijk wandelen. Het weinige gedruppel was niet erg en we konden volop van de landschappen genieten. Eerst was het een vlak parcours langs de Ourthe. Na ongeveer 5 Km ging het dan steil omhoog. Dan even over het plateau en dan terug naar de Ourthe en naar de rustplaats in Bomal. Het tweede gedeelte ging grotendeels door de weiden en velden van het plateau. De gevaarlijke afdaling in Durbuy van vorige editie werd niet hernomen. Op deze eerste wandeling toch enige bekenden tegen gekomen.
Traditionele wandeling met vertrek niet ver van het station van Schellebelle. We wandelden eerst door de boom- en plantenkwekerijen en kwamen zo aan de Bergenmeersen. Het parcours van de 14 Km ging maar tot aan de rand van dit natuurgebied. We gingen dan naar de rustpost in Uitbergen. Na de rust stapten we naar de Kalkensemeersen en het overstromingsgebied Wijmeers. Een mooi stukje wilde natuur nog in ontplooiing. In Schellebelle namen we het veer en gingen we naar de nieuwe rustpost in het schooltje "Het Belleveer". Het laatste gedeelte ging langs de Scheldedijk en de velden terug naar het vertrekpunt.
Weer: Zwaar bewolkt, af en toe wat miezerig (22°C)
Deelnemers: 982
Pajotten: 11
♥♥♥
Het eerste gedeelte ging langs de Scheldedijk naar de rustpost in Melsen. Daar mochten we dan een lus van 4 km wandelen door de bossen en velden van de Scheldevallei. We wandelden ook voorbij de "Stenen Molen". Het is nog een indrukwekkende ruïne. Het laatste gedeelte ging door de velden terug naar Schelderode. De grotere afstand zo waarschijnlijk wat meer groen gegeven hebben langs het Makkegembos.
Vertrek was aan de parking tussen het station en de rotonde. Met het warme weer was er maar weinig belangstelling. Het was echter best aangenaam wandelen. De wandeling bestond uit een Noordelijk en een Zuidelijk gedeelte. Voor het Noordelijke gedeelte gingen we voorbij het voetbalstadion van Denderleeuw naar de wijken. Patrick had er wel wat doorsteekjes ingelast maar het waren toch voornamelijk straten. We konden ook even voorbij het cirkus stappen. Het tweede gedeelte ging dan naar het zuiden. Langs de spoorlijn en daarna door de uitgestrekte aardappelvelden. Op het laatste wandelden we nog langs de visvijvers en de natuur errond.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
