Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
Ik ben een man en woon in Aalst (België) en mijn beroep is Gepensioneerde.
Ik ben geboren op 30/10/1949 en ben nu dus 74 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen.
De wandelende Pajot
Belevenissen van een actieve wandelaar
02-06-2019
2019-06-02 Gooik
Club: DE HEIDETOCHTEN KESTER-GOOIK VZW (4358)
28e Heidetochten - Bruegeltochten
Plaats: Gooik
Afstand: 11 Km
Weer: Zomers (28°C)
Deelnemers: 1576
Pajotten: 27
♥♥♥
Vertrek was in de zaal Edele Brabant in Strijland. Door omstandigheden er te laat aangekomen en ik geraakte er ook moeilijk weg. Het eerste gedeelte ging naar het centrum van Gooik. We wandelden door een mooi parcours maar buiten het laatste stukje was het volledig asfalt. Ik wilde het parcours van de 19 Km nog doen maar de afpijling was al weg (ik was te laat). Heb dan maar op mijn GPS terug gestapt. Ik kon nu kiezen en had heel het traject terug veldwegjes.
Oost-Vlaanderen Wandelt - Plus Wandeldag - 25e Egmonttocht
Plaats: Zottegem
Afstand: 18,0 Km
Weer: 's Morgens zwaar bewolkt, in de namiddag af en toe zon (15°C - 18°C)
Deelnemers: 3816
Pajotten: 29
♥♥♥♥
Het was de Promotocht van Egmont Zottegem en ze hadden ook hun best gedaan om de mooiste stukjes van hun voorbije wandelingen in het parcours op te nemen. Ik ben vertrokken in Oombergen en heb ook de vertrekzaal en de rustpost in Leeuwergem aangedaan. We stapten eerst door het korte stukje kouter van Oombergen naar de Europalaan. Vandaar naar de Monumentale Balegemse steen (Duivelsvoet) en langs de oude boerderij met visvijver naar Grotenberge. Daar gingen we traditioneel door het Domein Breivelde en we waren zo in de Bevegemse Vijvers waar de vertrekzaal was. Eigenlijk was dit dus het vertrekpunt en we wandelden eerst door een smal privéwegje (vermoed ik) naar de kerk van Zottegem en daarna naar het station. We stapten dan door het centrum en mochten gratis de grafkelder van de graaf en gravin van Egmont bezoeken. Daarna mochten we in het Kasteel Van Egmont uitzonderlijk de ridderzaal gaan bekijken. Daarna stapten we langs wat stukjes natuur in Elene naar de rustpost in Leeuwergem. Van Leeuwergem naar Oombergen is niet ver maar ook hier had de club de mooiste stukjes natuur eruit gehaald. Het stukje langs het Neerhof en het kasteel van Leeuwergem was met het weids zicht op de beemden wel prachtig.
De wandeling bestond uit twee delen. Een deel noordelijk van de N460 en een deel zuidelijk ervan. We vertrokken eerst in noordelijke richting naar Heldergem. Eerst hadden we nog wat straten maar daarna stapten we door de velden en door "verdwenen" paden. Via Landelede kwamen we dan in het tweede gedeelte van de wandeling. We stapten nu richting Denderhoutem. Van boven op de kouters hadden we zicht op het Pajottenland en een stuk van de Vlaamse Ardennen. In de verte zagen we Ninove en Neigembos liggen. Via de wijken Dries en Terwarent bereikten we terug de vertrekplaats.
De nacht voor de wandeling had het nog hevig geregend, maar tegen de tijd dat we aan zee waren kwam de zon tevoorschijn. Het was heel mooi wandelweer met een zachte wind (in de rug). Uit het station van Oostende marcheerden we naar de overzetboot en even later waren we al aan de zijde van de vismijn. Van die vismijn hebben we niet veel gemerkt want we zetten direct koers richting kust. We begonnen er rustig aan en stapten een eind op de dijk. Daarna sloegen we dan een smal wegje in en belandden we in de duinen. Hier was het wel wat zwoegen! Onze druppelstop hielden we op een rustig plekje in de duinen. De wandeling door de duinen zetten we dan verder maar nu langs een verharde weg. Die bracht ons naar de rand van Bredene. Daar stapten we eerst tot aan de Koninklijke baan en daarna door een woest stukje duinen. Eenmaal de laatste duintop voorbij kwamen we op het naturisten strand. Voor bloot (of half bloot) op het strand te liggen was het nog wel wat te koud. Het was wel tijd om de schoenen en kousen uit te trekken en door de plassen op het strand te lopen, allé toch voor wie er zin in had. In De Haan staken we de Koninklijke baan over en tot aan het centrum stapten we door de Duinbossen. De middagrust hielden we in "café 't Pubtje". Na terug op kracht gekomen te zijn en onze dorst te hebben gelest stapten we verder door duinbossen naar Wenduine. Onderweg hadden we dan wel al de GR 5A verlaten. Die ging het binnenland in. Van Wenduine stapten we terug over het strand tot in Blankenberge. Daar moesten we nog eens rond de jachthaven stappen en we waren aan onze eindbestemming. Er bleef nog enige tijd over om nog wat na te praten of wie liever snel naar huis wou kon direct te trein richting binnenland nemen.
De wandeling vertrok vanuit deelgemeente Sint-Martens-Lennik. We wandelden nu eens door het oostelijk gedeelte van het Pajottenland richting Schepdaal en Ijzeringen waar de eerste rustpost was. De heenweg was voornamelijk langs onverharde wegjes. Van Ijzeringen stapten dan naar Strijtem, hier stapten we veelal door rustige straten. Via de wijk Tuitenberg begonnen we dan aan de terugweg naar de rustpost in Ijzeringen. Het laatste gedeelte ging weer door het licht glooiende landschap van het Pajottenland.
's Morgens had het geregend, maar tegen de middag was het droog en dus goed wandelweer. In het kleine zaaltje aan de kerk in Moorsel was het nog behoorlijk druk en het kostte me wat moeite om met de eigenlijke wandeling te starten. Mijn barbecue was besteld en ik kon met een gerust gemoed aan de wandeling naar Wieze beginnen. Het was een mooi afwisselend parcours met heel wat natuur. In de rustpost in Wieze was het wel al rustig. De terugweg ging door enkele smalle, voor mij onbekende wegjes. In de vertrekzaal heb ik dan van een smakelijke barbecue kunnen genieten. De club schonk er ook nog een wijntje bij.
Vandaag hebben we het tweede gedeelte van onze Sinksentocht van 9 juni verkend. Per toeval is het ongeveer het parcours van de dinsdagavondwandeling van gisteren. We stapten nu wel eerst naar Asbeek en dan door de Kruisborre. Zo in omgekeerde richting kregen we wel andere zichten op de omgeving.
Vandaag startten we aan de kerk van Essene. Het parcours liep ongeveer gelijk met een stuk van onze Sinksentocht. We stapten langs het knuppelpad richting Asbeek maar namen dan als heenweg de kerlemeers. We wandelden voorbij de taverne De Koekoek en dan door de mooie Kruisborre met zijn kapelletjes en zichten op het Pajottenland. De terugweg ging langs Asbeek en hier hadden we ook nog enkele mooie uitzichten op het heuvelachtige landschap.
2019-05-20 Verkenning GR 5A Oostende - Blankenberge
Verkenning GR 5A Oostende - Blankenberge
Afstand: 22,3 Km
Weer: Nevelig maar droog (13°C)
Het parcours was overal duidelijk aangegeven, maar af en toe ben ik toch wat afgeweken van pad. We starten met de overzet van Oostende centrum naar de vismijn. Verder is er keuze voor wie door de duinen of over het strand wil wandelen. Voor de rustpost in De Haan was het toch wel even zoeken maar ik heb toch een gezellig cafeetje in het dorp gevonden. Na de middag is het dan nog wat door de Duinenbossen stappen en van in Wenduine over het strand naar Blankenberge (geen GR). Daar moet er nog rond de uitgestrekte haven gestapt worden en daarna komen we in Blankenberge centrum.
Weer: Eerst regen, daarna nevelig en soms wat zon (10°C - 13°C)
Deelnemers; 1681
Pajotten: 24
♥♥♥♥
Ik ben vanuit Oombergen vertrokken en heb het eerste gedeelte veel door de regen gestapt. We stapten door het bosrijke gebied van Cothem en door de kouters rond Hillegem. De terugweg ging eerst door de velden rondom Sint-Lievens-Houtem en daarna door het noordelijke gedeelte van de bossen van Cothem. Op het einde maakten we nog een ommetje langs een boomkwekerij in Oombergen.
Vandaag zijn we het eerste stukje van onze Sinksenwandeling van 9 juni gaan verkennen. Het is het parcours van de 14 Km stappers en gedeeltelijk ook dat van de 8 Km stappers. De rustpost is voorzien in de Parochiezaal in Essene.
We vertrokken vanavond aan het Administratief Centrum "Steenberg" in Erpe-Mere. Na wat startproblemen kwamen we via een unieke wegje over de Molenbeek en vervolgden onze wandeling richting Bambrugge en Vlekkem. Vandaar ging het naar Burst en terug langs Aaigem en Mere. Het was een natuurwandeling door de deelgemeenten van Erpe-Mere.
De wandeling vertrok vanaf het Oud dorp in Heldergem. De parking stond weer overvol en we waren in de voormiddag met z'n 35. In de voormiddag stapten we door een licht glooiend landschap richting Woubrechtegem en Sint-Antelinks. Het was wel een echte natuurwandeling met een minimum aan verharde stukken. Uitrusten en middageten was in café De Gouden Koteraak in het Oud Dorp. Wie op het terras uit de wind zat kon van het lentezonnetje genieten. Na de middag maakten we een lus naar Aaigem en we mochten hier ook weer van de landschappen in lentetooi genieten.
We mochten nog eens in de nieuwe "Zaal de Kersepit" vertrekken. Ik heb de verkorte 18 Km gewandeld. De lus die op het einde nog moest gewandeld worden heb ik niet gedaan. Ik ben door het Kravaalbos naar Meldert gestapt en heb daar rond het dorp gewandeld. De terugweg ging weer door het Kravaalbos. Het was al redelijk laat en het dus heerlijk rustig. De rustpost was in café Bij Ingrid & Bart.
Vanavond een korte wandeling van Het Stationnetje in Baardegem naar Moorsel en terug. De heenweg was langs de noordelijke zijde van de Leirekensroute en voor de terugweg gingen we langs het wandelpad zuidelijk van de Leirekensroute.
Weer: Zwaar bewolkt, af en toe een druppel regen. (8°C -10°C)
Deelnemers: 28
Pajotten: 7
Met z'n 21 zijn we vanuit Meerbeke vertrokken en in Gooik hebben er zich nog 7 aangesloten om mee naar Halle te stappen. Het was bewolkt maar gelukkig bleef het grotendeels droog en na een stukje klimmen in het Berchembos waren we allemaal al opgewarmd. De jarigen van april hebben het door omstandigheden laten afweten en nu was er dus eens geen druppelstop. Ter compensatie zijn we een kwartiertje langer in de rust in café De Vrede gebleven. Het laatste gedeelte ging geheel door de natuur en ik ben er zelf tevreden mee dat ik dat gedeelte aangepast heb. In Halle zijn we dan in de basiliek geweest en ik heb een kaarsje laten branden voor onze Roger met de bedoeling dat hij weer gezond wordt. Na de wandeling zijn we dan nog wat gaan napraten in een café op de markt van Halle.
Achteraan de foto's staat een fotoserie van Vivian en Marcel, waarvoor dank.
De Lewe tocht is bekend als één van de mooiste , maar ook één van de zwaarste tochten in de omgeving. Dit was dit jaar niet anders. Het was weer een pracht van een natuurwandeling. Met stevige beklimmingen (en afdalingen) maar ook met prachtige zichten op het nog deels ongerepte landschap. We mochten eerst al door het Domein van Huizingen stappen en alle afstanden mochten ook beginnen klimmen! We daalden daarna af en via de Melenbeek bereiken we het centrum van Dworp en de rustpost. Na de rust volgde er een lang stuk naar "de zeven bronnen". Een mooi stuk natuur met vijvers en bossen. Er waren daar wat “individuen” bezig geweest die het nodig vonden om de pijlen te verdraaien. Na wat zoeken ben ik toch op het juiste traject terecht gekomen. Alhoewel het al laat was de rustpost nog bemand en na een versterking kon ik aan het laatste gedeelte beginnen. Het mooiste stukje hier was een tweede kennismaking met het Domein van Huizingen. Het was al kwart voor zes als ik daar aankwam en om zes uur sloot het Domein! Dus het was "snel" genieten van de mooie bloemperken en aangelegde stukjes tuin. Gelukkig mocht ik nog buiten en kon ik in de vertrekzaal nog even bekomen van deze mooie maar zware wandeling.
We stapten eerst wat door de kouters rond Ede en Ediksveld en dan ging het door het Blauwbos en voorbij het bekende café Cabaré. We volgden een stuk de Molenbeek en buigden dan af naar Heldergem waar de rustpost was. Die rustpost hebben we niet gevonden en we waren al direct op de terugweg. Die terugweg ging door de veldwegen van Landelede en Boekent. Op de terugweg was er minder bos maar we stapten meestal door smalle of bredere veldwegen.
Het was al laat maar ik had zin om de 18 Km te stappen. We wandelden eerst de Scheldebrug over en dan door smalle wegjes naar de brug van de weg naar Hamme. De terugweg ging grotendeels langs het jaagpad. Hier was het erg druk met de fietsers en wandelaars. De rustpost was in de startzaal. Voor het tweede gedeelte volgden we de Dender. Eerst de Oude Dender en daarna de gekanaliseerde Dender. We kwamen zo aan de kartonfabriek van Oudegem. Dan draaiden we terug naar Dendermonde en in het schooltje van de Boonwijk was de tweede rustpost. De terugweg ging langs het Wastijnepark en langs de visvijvers.
Het vertrek was aan de kerk van Impe. Er werd eens op GPS gewandeld. We stapten eerst door de bossen richting Erondegem. De terugweg was helaas minder mooi. Er waren ook hier veel wegjes afgesloten of omgeploegd en de terugweg ging dus voornamelijk langs de straten. Op het einde van de wandeling stapten we nog voorbij de woning van Lucien Van Impe.
Ik ben François, en gebruik soms ook wel de schuilnaam De wandelende Pajot.
