.
VAARWEL....
Vrienden, vervreemde of het ooit echt geweest ... ik zal het nooit weten...mijn beste cybervriendin, op mijn allereerste blog.
Wij leerde elkaar kennen via een blog. Zij schreef pareltjes van werkjes
gedichten,of verhalen. Haar verhalen waren er meestal om je een breuk te lachen.
Haar gedichten gingen wat naar het zwartgallige toe, maar zuivere pareltjes stuk voor stuk, Nederlandstalig en zeker haar Engelstalige gedichten. Zo leerde ik haar stilaan kennen.
Met onderaan al eens een reactie te schrijven , aan die leuke soms droevige dame.
Vanaf het begin was er een zeker respect en ja een speciale voorkeur voor haar.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
De dag kwam , dat ik haar iets durfde vragen, over hoe maak je zo button.
Direct kreeg ik een vriendelijk antwoord met een zeer klare uitleg.
Nog beter ze had men eerste button zelf gemaakt.
Daarna was ik dagelijks op haar blog of omgekeerd , ja zij apprecieerde
toen mijn werkjes. En klaar en duidelijk als het slecht was stond het er ook bij.
Na een tijd kwam , Google talk erbij , ja even chatten was plezant elkaar beter leren kennen. Foto's doormailen tof.
Zo kreeg ik veel familiale foto's van haar en familie. Ook telefoneerde we
uren aan een stuk en ja we vertelde zowat alles aan elkaar.
Ja we werden zowat familiaal, zelfs afspraken gemaakt om samen te komen, maar
het is er nooit van gekomen.
Wat me wel was opgevallen en ik alleen niet, was dat ze heel moeilijk kon verliezen
zij was de chef de daarmee uit anders geen vriendje meer.
Maar eigenlijk was ze een aller beste baas ,want elk probleem dat ik had stond er,
beter dat je dat zo schrijft, klinkt beter.
Eigenlijk met alles hielp ze en verbeterde mij, en het moet gezegd haar blogs zijn altijd fijn verzorgd tot de perfectie toe .En ze is behulpzaam voor iedereen en heeft enorm veel geduld zeker met mij gehad ook daar zijn dagen dat mijn geheugen een zift is ,maar niks kom we herbeginnen,of anders doen we morgen verder.
Echte vriendschap recht door de zee.
Een septemberdag zei ze, dat ze wat ziekjes was, evenwichtstoornissen.
En dan kwam er ook stilaan de tijd dat ze me niet mailde .Zo kwam er dan op een dag een mail
waarom ik onderaan altijd twee xx zetten zoals zij soms ook deed of zij eindigde kuuuuuuussssss
Nu ja die xx(kusjes) ik maakte daar niks van even een slechte week zeker,
tenslotte was ze ook ziek.
Dan gevraagd of ik haar met iets gekwetst had,en a.u.b." het waarom."
Neen mailde ze me ik ben niet in onmin me jou, zo dus opgelucht en blij mailde
ik haar dagelijks, zonder xx onderaan dat uit voorzichtigheid alleen al maar kreeg weinig respons . Maar op een zondag mocht ik een van haar nieuwe blogs zien maar het was van haar alleen " ik" mocht niet op haar blog komen.
Alhoewel ze me toch even toeliet van een kijkje te nemen ,
maar niet als vriendin op haar blog.
Deed wel pijn in mijn hart, want samen hadden we al een reeks van blogs afgereisd.
Enkele dagen daarna heeft ze me gevraagd, kom als vriendin op mijn blog,ze wenste me ook zelfs vele vrienden toe.
En dan plots kwam er een mail dat ze niets meer van mij wou horen, zelfs dat ik een
leugenares was !!! Als er iets is waar ik een afschuw voor heb is het wel liegen.
Nog juist een mailtje volgde daar onmiddelijk op ,
morgen heb ik geen internet daar ik verhuis.
Ja wat denk je dan , zal wel terug goed komen de ziekte de verhuis op pre-pensioen
ja voor een bezige bij, is dat langs de ene kant wat in een zwart gat vallen ,maar vermits
de verhuis kan het ook zijn ,oververmoeid.
Ja ik heb smeekbedes gedaan meermaals,
kom daar oprecht voor uit maar geen enkel antwoord.
Wel heeft ze me veel geleerd,dank je lieverd dat je voor mij nog altijd bent.
Maar met pijn in mijn hart heb ik alles verwijderd zoals de familie foto's, spijtig daar was zelfs een heel mooi huisje bij nog van haar ouders als ik me niet vergis.
Mocht en wou dat altijd eens ergens tussen mijn blogs zetten , juist omdat het zo mooi was,maar was familiaal daarom heb ik het nooit gebruik.
Vaarwel lieve cybervriendin, ook als oma ,
doe ze toch maar de groeten moest je dit ooit lezen.
Maar moet daar niet op letten want al mijn blogs werden saai , zo dus lees ze dit nooit.
Maar mijn deur blijft wel altijd openstaan voor jou.
WirWar
|
.
.
.
.
.
