Ik ben peter vondel
Ik ben een man en woon in hasselt (belgie) en mijn beroep is overlevende.
Ik ben geboren op 28/04/1954 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: oude rock - computer - schrijven.
wil mijn steentje bijdragen in de overlevering van mensen die nooit gemist zullen worden omdat ze zo diep in de marginaliteit zitten.
peter was een typisch produkt van zijn generatie. de tijd van de hippies, flower power, make love not war en vooral zeer veel vrije sex.. dit verhaal moet ik onder voorbehoud vertellen want het komt uit peter's mond en ik weet niet in hoeverre het strookt met de waarheid. in de stad werd een nieuwe flower power kroeg geopend door een rasechte nederlander. uren vertelde geert want zo heette hij over het vondelpark in amsterdam. het paradijs van de hippies volgens die hollander toch en hollanders konden het weten want daar mocht je wiet en hash roken zonder dat de politie je lastig viel. op een morgen: slenterde peter door de stad, mijmerde even aan de rand van de demer en nam een besluit. hij had 300 frank op zak, daarmee zou hij wel in amsterdam geraken, het paradijs van gelijkgestemde zielen. peter nam de brug naar maastricht, ontdekte daar dat hij net niet genoeg cash op zak had om het te maken tot amsterdam. dus schooien, daar was hij de beste in. een uur later tufte hij naar het aards paradijs waar hij een uur of 2 later aankwam. alles was vreemd voor hem:" mijnheer mag ik de weg naar het vondelpark" dat bleek nog een heel stuk van het centraal station verwijderd te zijn. een uurtje slenteren en plots, daat was de haag met de ijzeren poort...het vondelpark. het hart bonsde in zijn keel en in versnelling legde hij de laatste 500 mtr.af. nu de bocht nog om en door de poort....
jaren geleden, naar mijn gevoel eeuwen geleden, bezocht ik veelvuldig zogenoemde bruine café's. de nachtkroegen waar zowel de handelsvertegenwoordiger, notaris en landlopers zich ophielden. verenigd door de alcohol. hier was geen rang of stand, hier was het zat of strontbezopen. in deze bruine kroegen heb ik heel wat interessante figuren leren kennen en avonturen meegemaakt waarvan sommigen zelfs het daglicht niet mogen zien. drie vierde van de stamgasten zijn ondertussen overleden aan een rotte lever of gewoon uit het leven gestapt wegens geen interesse meer. peter de druggebruiker, jos de alkoholist, richarke die je nergens bij kunt klasseren: alkoholist, druggebruiker, pillenslikker, en ga zo maar door. ik heb verscheidene van deze mensen lange tijd gekend en gevolgd. het is over hun avonturen dat ik het hier op deze blog wil hebben. verhalen uit de straatgoot met mensen die er meestal niet bij waren, figuurlijk en uiteindelijk letterlijk zoals noel die zich van de kempische brug in het ijskoude water stortte. zijn vriendin en hij gingen de aardbol verlaten maar zij had hem vergeten te vertellen dat ze kon zwemmen. Noel naar de landlopershemel, tina een nat pak en 30 meter zwemmen naar de kant. Dit zijn de soort verhalen die u hier zal aantreffen, voor zover mijn grijze hersenmassa mij niet in de steek laat tenminste. maar op al die jaren hebben de verlichte geesten toch genoeg streken uitgehaald dat ik niet snel zonder inspiratie zal vallen. en ja deze blog is opgedragen aan al zij die de aarde geruild hebben voor het walhalla. het ga je goed.
