Een tijdje gelden bezocht ik in mei de tuinbeurs in het Kasteel Cleerbeeck te St.Joris Winge.
Na een wandeling met ons hondje Zoety hield ik even stil bij een kraampje met een man die riep : "Héla madammeke, koop je geen Japanse Wonderbloemen ? Nieuwsgierig, ging ik een kijkje nemen naar de vele kistjes die volgestapeld lagen met bruine wortelstokken. Op mijn vraag hoe deze bloemen hun Latijnse naam was zei hij gewoon ... "Kijk ... hier is een foto (zie hierboven) van de Japanse wonderbloem. Je plant ze 5 cm diep en 20 cm uit elkaar - en als je er 10 koopt krijg je er 5 bovenop. Ik waagde de gok.
De wortels werden netjes in de grond gezet en half juli was er veel blad te zien, mooi, maar niet kleurrijk. Tot begin augustus, op een mooie zachte zomeravond, ik vaststelde dat er mooie rode en gele trompetvormige bloempjes met een zachte geur zich openden. Het werden prachtige struiken, doch in de dag, in volle zon, bleven alle bloempjes dicht tot 's avonds.
Al mijn tuinboeken werden bovengehaald, ik zou en moest de Latijnse naam kennen. Niks te vinden.
Enkele tijd later bracht onze overleden Paus een bezoek aan Polen en plots dat ik, waarom weet ik niet, aan mirakels. Een belletje ging rinkelen en ik dook terug in mijn oude Elseviers tuinboek. Hmmm , eens zoeken onder mirakelbloemen en het was bingo. De echte naam luidt :
"MIRABILIS JALAPA - nachtschone - wonderbloem - Nyctaginaceae".
De man van het kraampje had deze bloemen gewoon vertaald door "JAPANSE WONDERBLOEMEN".
Nog steeds glimlachen wij als er over deze struiken gepraat wordt.
13-04-2005 om 19:53
geschreven door ninne
|