De laatste weken zijn één en al drukte geweest met de voorbereiding van ons tuinfeest. Onze kinderen en kleinkinderen zijn afgezakt , voor een verblijf van bijna 3 weken , uit de Verenigde Staten. Heel ons leven staat op zijn kop !! Maar wij genieten met volle teugen. Dus manlief zijn verjaardag, want hij was het feestbeestje, werd uitbundig gevierd met vele vrienden , kinderen en kleinkinderen enz.. Het weder is een topper geweest ... en verleden zondag was het zalig !! Onze dochter heeft de tafeldecoratie voor haar rekening genomen en samen waren wij om 6 uur 's morgens al druk bezig met de voorbereiding. Op de foto dus de versierde tent. Met een glaasje godendrank en wat hapjes werd de start goed ingezet en later op de avond heeft iedereen zich heerlijk laten gaan aan het buffet. Van mijn vermoeidheid had ik geen last meer toen ik al die glunderende en lachende snuitjes bekeek. Schoonzoon Jeff heeft met zijn mooiste Amerikaans accent een prachtige speech gehouden gevolgd door dochterlief die de toast heeft uitgebracht. Dat noemt men dus "gelukkig zijn" !!
Ik moet iets goed maken voor onze vriend Frits. Enkele jaren geleden waren wij op bezoek in het diepe hartje van de Ardennen bij onze vrienden Frits en Mia. Uiteraard, kwamen er wandelingen aan te pas. Frits had de goede gewoonte een paard van een boer elke morgen een "peeke" (wortel) te brengen. Het dier kende hem zo goed, dat het telkens afgerend kwam als het Frits ontwaarde. Ik vond dit echt ontroerend. Dus nam ik enkele kiekjes als herinnering. Toen ik afgelopen maand april begon te experimenteren met mijn blog had ik dus de foto van "Frits en zijn paard" genomen als test. Wat er gebeurd is weet ik niet meer, doch die foto is ergens op internet gaan zweven , en ik kan ze onmogelijk nog terug vinden. Manlief en ikzelf hebben er hartelijk mee gelachen. Maar toch ... Vandaag heb ik die foto uit mijn archieven teruggehaald en ik laat jullie meegenieten van het onbijt van de viervoeter. Frits, ik beloof je hier stellig dat ik met jou niet meer zal experimenteren ... alhoewel ???
Gisteren werd er om 17 uur gebeld ... Met een lachend gezicht vertelde onze huisvriend DIRK dat hij naar de rozen kwam kijken. Nog geen 5 minuten later wandelden wij door de tuin ... hij zag, rook, genoot en zuchtte .... "ooit wil ik ook een rozentuin, ik ben er weg van" !! Tijdens ons wandelingske kon hij het niet nalaten om hier en daar wat onkruid te verwijderen en ja hoor ... we hadden meteen elk een handvol, zelfs met dit droge weder. We kaartten nog wat na met een expressokoffietje , over alles en nog wat, maar het thema "rozen" kwam geregeld ter sprake. Wat is er nu mooier in het leven, dan een goede vriend te hebben die echt een natuurmens is !!
Vermits ik momenteel intens geniet van de rozentuin kan ik jullie deze roos sterk aanbevelen. Zij noemt Lawinia en groeit in bomen. Ik heb ze verleden jaar geplant tegen een nieuwe witte seringenboom. Het resultaat kan U zien op deze foto.
Onze tuin , zandgrond, vergelijk ik momenteel met een woestijn. De enigen die zich er niet aan storen zijn de rozen. Zij zijn echt gelukkig dat de regen hun mooie bloemblaadjes niet plets nat maken en wij kunnen dubbel genieten. Zelfs onze cowboy "Boby James" staat er goed bij !!
Onze buurman Pierre zijn grasplein, zijn grote trots, staat er nu vergeeld bij. Bij ons valt het best mee, aangezien ons "Jefke" alle snipsels laat liggen. Lieve tuiniers, het helpt hoor , vooral in de "woestijn" !!.
Doch voor de andere planten moeten we, helaas , de pomp doen werken. Vanacht, aangezien men geen druppel regen voorspelt, moet de druppelaar zijn werk doen , of de rhodo's en de hosta's gaan treuren samen met de andere struiken. Baat het niet, schaadt het niet.
Ik ben druk bezig geweest met het bijsnoeien van de buxushaagjes. Het zijn er heel wat. Per perk werden alle resten opgezogen met de bladzuiger. Een systeem dat , voor mij althans, het heel gemakkelijk maakt. Voordeel is dat de takjes en de blaadjes deels vermalen zijn en zo de composthoop op kunnen. Alles ziet er terug netjes uit en nu dat de rozen uitbundig hun kleurenpalet tonen en hun geuren rondstrooien, is het heerlijk in de tuin te vertoeven. Nu blijft het wachten op een flinke scheut regen, want hier is het een echte woestijn. Zandgronden zijn misschien gemakkelijk om te bewerken, doch het nodige water is meteen verdwenen, en men is dus genoodzaakt op tijd en stond, meststof en water toe te dienen. Dus, beste tuinvrienden, wees af en toe blij met uw leem- of kleigrond !!
bloemenslinger
