Pluralismexml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
Er wordt tegenwoordig zeer veel geschermd met pluralisme.
De term is vaag genoeg om er alle kanten mee uit te kunnen.
Fundamenteel echter houdt pluralisme in dat de dingen of de mensen die deel uitmaken van een pluralistisch geheel elk een eigenheid bezitten die hen van de anderen onderscheidt.
Zo kan een groentesoep een pluralistisch geheel worden genoemd, waar de eigenheid van elke groente apart tot haar recht komt in samenhang met alle andere.
Zo is de ganse natuur een pluralistisch geheel bestaande uit miljarden verschillende entiteiten.
De verscheidenheid maakt juist de rijkdom van een pluralistisch geheel.
Pluralisme veronderstelt dus geenszins een afzwakking van de eigenheid.
Integendeel.
Welnu die eigenheid van elk wezen groeit langzaam door de verdere ontwikkeling van de reeds in de chromosomen ingeschreven eigenheid.
Een groeiende tomaat wordt anders verzorgd dan een druivenstruik.
Een lelie eist een andere verzorging dan een chrysant of een orchidee.
Dit alles geldt tevens voor de mens.
Mag ik hier de mens nog vergelijken met een computer?
We weten en we eisen dat de hardware voor een computer zo perfect mogelijk zou zijn : de vorm, de kleur, zo praktisch mogelijk.
We werken trouwens regelmatig aan de verbetering ervan.
De hardware van de mens is zijn lichaam.
En we nemen van zelfsprekend aan dat die hardware verschillend is voor elk van de 6 miljard leefgenoten.
We zijn er ook van overtuigd dat dat lichaam zo volmaakt mogelijk moet zijn.
Sterke en soepele spieren, goed regelmatig kloppend hart, goede hersenen, gezonde en mooie huid, gezond haar, goede ogen en oren, enz.
We bieden dan ook heel wat systemen aan die een goede begeleiding willen zijn bij de verbetering van die menselijke hardware : raadgevingen voor degelijke voeding, voor versoepeling van de spieren, voor verzorging van de huid, voor het nemen van de noodzakelijke rust en ontspanning.
Maar de hardware van de computer moet dienen om een basissysteem (Windows, Mac of andere) te herbergen, een systeem dat het mogelijk maakt met de computer te werken.
Let wel, we kunnen slechts met één basissysteem te gelijk werken.
Maar met die basissoftware kunnen dan allerlei programmas geïnstalleerd worden.
De basissoftware voor de menselijke hersenen bestaat uit de principes van de logica, de wiskunde, de geschiedenis, de filosofie en de godsdienst.
Met deze basissoftware kan de mens allerlei activiteiten opzetten en een gans leven uitbouwen dat verschillend zal zijn voor ieder van de 6 miljard rasgenoten.
Samen dan maken we deel uit van het éne grote mensenras dat zich onderscheidt van alle andere levende wezens.
Binnen dat éne grote mensenras zal de verscheidenheid groeien dank zij de manier waarop het leven opgebouwd wordt met behulp van de basissoftware en van de aangebrachte programmas.
Zo ontstaan verscheidene culturele patronen, waarbij elke mens vrij zijn eigen cultureel patroon moet kunnen kiezen.
Zo groeit dan ook automatisch een samenleving die vanzelfsprekend pluralistisch is binnen het éne grote mensenras.
Die pluralistische uitwerking van het éne mensenras is tevens de rijkdom ervan.
We zullen er dan ook voor zorgen dat we opvoeden tot pluralistisch inzicht.
Dat wil zeggen dat we ervoor zullen zorgen dat ieder menselijk wezen zijn eigenheid zal kunnen realiseren.
Maar dat ieder wezen ook alle andere zal eerbiedigen en er de eigen waarde van erkennen.
Opvoeding zal de eigenheid van ieder individu eerbiedigen en stimuleren.
De vrijheid van eigen keuze is echter niet de vrijheid om van alles te snoepen en zich nooit vast te priemen.
Echte vrijheid betekent de mogelijkheid om vrij een bepaalde richting te kiezen.
Want kiezen moet elke mens.
Niemand kan alles.
En één mensenleven is te kort om meerdere culturele patronen uit te testen en te beleven.
Wie een menselijke persoon wil worden moet keuzes maken.
De christelijke godsdienst predikt juist die opvoeding tot pluralisme, in deze zin dat hij de universele liefde voorstaat (ook ten aanzien van de vijand), dat hij de vergevingsgezindheid aanprijst en de samenwerking aan het geluk van iedere mens bemoedigt.
Hij wil jongeren en volwassenen in die richting opvoeden en begeleiden.
De taak van de Politici bestaat er dan in toe te zien dat de hardware van al haar leden goed verzorgd wordt (voeding, sport, geneeskunde).
Zij zullen er ook over waken dat de basissoftware bijgebracht wordt: principes van filosofie en logica, wiskunde, geschiedenis en godsdienst.
Maar de keuze zelf van zowel de basissoftware als de verdere programmas moeten politici overlaten aan elke individuele mens.
Politici moeten er ook voor zorgen dat al diegenen die helpen bij de vorming en bij de groei van de menselijke persoon kunnen beschikken over de nodige financiële middelen.
Opvoeding en wetenschappelijk onderzoek hebben in alles prioriteit en mogen dan ook gerust het leeuwenaandeel van een begroting opslorpen.
Zoals politici zelf niet aan wetenschappelijk onderzoek of aan cultuur doen of moeten doen, maar er wel moeten voor zorgen dat er financies naartoe stromen, zo moeten zij zich niet bemoeien met godsdienst of filosofie, maar er wel voor zorgen dat financiële middelen ter beschikking gesteld worden voor de praktische realisatie ervan.
Iedere mens heeft zo zijn eigenheid, een element dat ingebracht wordt in de samenleving en er de rijkdom van uitmaakt : een unieke, ongeëvenaarde kijk op het bestaan.
Eerbied voor mekaar zal dan ook prioritair zijn; ja zelfs bewondering voor al de anderen moet kunnen, want allen bouwen aan hetzelfde doel:
SAMEN EEN UNIEKE MENS WORDEN MET EEN WELBEPAALDE CULTUUR.
Frans Dircken.
|
