Ons Motto is: TravelasmuchasUcan De voorbereiding, de reis zelf, het monteren van de filmpjes, het schrijven van het verhaal en publiceren op het net, maakt van het reizen een full-time job!
29-12-2006
Nieuw Zeeland - Dag 12
DAG 12 : Dinsdag 21 februari 2006
Punakaiki Tasman Bay Nelson Geschatte afstand: 302 km
Het is 09 u 15 en er hangt een grijze lucht boven zee, het is wel warm. Vannacht heeft het geregend, gisternamiddag waren er weinig golven, s' avonds al wat meer en vanmorgen veel golven. Tot aan de Pancake Rocks en Blowholes gewandeld,uitgebreid bezocht en gefotografeerd. Telefoonkaart gekocht. Gebeld naar het thuisfront. Terug naar de pancakes gaan zien, de zee is beetje wilder dan gisteren, dolfijntjes zien duiken, lange slierten algen die we gisteren zagen drijven hangen nu als floschkes aan een haakje.
We rijden in noordelijke richting langs kronkelende baan, heel mooie plantengroei en stranden met dikke rotsblokken. 18° C en de bewolking lijkt open te trekken. We zijn hoopvol!!! We verlaten baan 6, langs Wilsons Lead road naar Cape Foulwind en Tauranga Bay. Weiden , kleine heuvels met lage struiken, erg heuvelend.
11 u 40 terug van kleine wandeling naar de robbenkolonie van Tauranga Bay. Ondertussen regent het goed en is de hemel helemaal dichtgetrokken. Tot Cape Foulwind aan parking, wandeling tot de Cape en op de terugweg hebben we een Pukake (vogel met rode bek, blauwe pluimen met witte staart) gezien en aan de auto kiekens gevoederd en gefilmd. De kiekens zijn Wekas of bush-hens. 12 u 40 op weg naar Westport langs de Buller Bay. 13 u 15 Weg uit Westport, boterhammekes opgepeuzeld langs de Buller River, naast lange brug, staande naastde auto (banken zijn nat). Langs de Buller River richting Murchison, de wolken komen lager-18° C. Rijden verder langs de Lower gorge en de Upper gorge en de wolken trekken stilaan open. 14 u 30 Stop aan de Swingbridge over de Buller River, niet betaald en dus niet binnen. Voorbij Murchison en Glenhope beginnen we stukjes blauwe lucht te zien-21° C. 15 u 50 Stop aan de lookout en zicht op de baai en Nelson-24° C Weer stukjes blauwe lucht. Naderen Nelson, zonneke schijnt en het is al 28° C. Na veel gezoek toch ons appartement gevonden. Uitpakken, pintje drinken en winkelen : voor 2 dagen, bier en wijn. Gekookt : lamskoteletten, patatjes, ratatouille (groene,rode en gele pepers-courgetten-uien-tomaten en look) lekker gegeten. Witte was ingestoken, duurt heel lang. Naar thuisfront gebeld met kaart vanaf vast toestel. Witte was gedroogd, veel wijn en slaapmuts gedronken en dan maffen.
We verblijven 2 nachten in de Kimberley House te Nelson.
Glaciers Greymouth Punakaiki Geschatte afstand: 218 km
Bezoek aan de Hokitika en de Pancake Rocks in Punakaiki
Vertrek om 09 u 15 bij een temperatuur van 15° C. Er was blauwe lucht, nu komen er al wolken aandrijven, we nemen baan 6 richting Greymouth en zo verder naar Punakaiki. Intussen loopt de temperatuur op tot 17° C.
10u12 We tanken in Whataroa. Telefoon geprobeerd met Calling Card vanuit openbare Tel-cel, werkt tot aan het nr. van de correspondent in België en breekt plots af, dus geen contact met het thuisfront. Via bochtige weg van Mount Hercules naar Harihari. Naar Lake Ianthe, langs weiden met koeien ipv. de vele schaapjes aan de andere kant van de bergen. De baan loopt door dichte bossen, langs Pukekura en Waitaka Scenic Reserve. Op weg naar Ferguson trekt de bewolking open en het zonneke komt piepen (19° C). Korte stop in Ross (plasje) en effe rondkijken in een kleine shop. Telefoon nog eens geprobeerd, gaat niet. Verder langs baan 6 naar Hokitika, langs rechte, vlakke baan evenwijdig met de Tasman Zee. Hokitika, naar apotheker geweest, anti sandfly produkten gekocht met geld uit de kas. Felicienne heeft heel dikke bulten op haar voeten van de beten van die kleine vliegjes. Trimmer gekocht om Marcel's baard wat bij te werken. Internet (30 min voor NZD3). Boterhammekes opgegeten op bankje aan de Tasman zee, wandeling over strand vol met drijfhout. De mensen amuseren zich om daarmee artistiekeconstructies te maken (precies een maanlandschap).
13 u 40 rijden we over een "one lane bridge"waar ook een treinspoor op ligt.Stel je voor dat daar een trein afkomt in de tegenovergestelde richting! Wat dan? ( Marcel maakt foto door de voorruit), verder over baan 6 naar Greymouth, bezoekje aan de stad, niets speciaal, alleen plasje en geen foto.
14 u 50 fotostop aan Rapahoe, zicht op zee met rotsblokken en kliffen begroeid met bomen. Verderop aan Strong Mine Memorial, fotostop op uitkijkpost boven de zee, weer met rotsblokken en blauwe zee. Het is een aangename 23° C.
De weg volgt de mooie, kronkelende, glooiende kustweg. 16 u 23. We komen aan in Punakaiki, de Pancake Rocks bezocht. Verder alleen een Visitor Center en een klein winkeltje (alleen brood gekocht). Naar hotel, Janine strijkt en Leu (Marcel) trimt zijn baard. Avondeten in restaurant van hotel : 4x steak + fles rode wijn, 2x Irish Coffee en 2x Jaffa (met Grand Marnier) Pintje op de kamer en sommige kaartjes geschreven, onze Visarekeningen opgeteld voor een stand van zaken.
We verblijven 1 nacht in de Punakaiki Rocks Villas
Rond de klok van 8-ten opgestaan, ontbeten en om 09 u 05 de baan op.
Veel belovend zonneke, blauwe lucht met kleine witte wolkenslierten. Op weg naar Wanaka, terug langs Mossburn, Five Rivers, Kingston. Om 10 u 40 stop aan begin Lake Wakatipu, langs het gelijknamig meer richting Queenstown, 10 u 55 fotostop en ook om 11 u 00 fotostop voor zicht op Frankton en effe later stop voor zicht op Queenstown. In Arrow Junction nemen we de Crown Range Road, op naar Cardrona, om 11 u 45 stop aan de lookout, verder naar boven klimmend en stop voor zicht op meer, we stijgen tot ong. 900m en dalen af naar Cardrona. Plasstop aan oud kerkje en dan verder tot de legendarische "fence", een hoge draadafsluiting langs de hoofdbaan waar God weet om welke reden, duizenden vrouwen hun overbodig geworden BH's ophangen. De plaats is werkelijk uitgegroeid tot een waar bedevaartsoord voor afgedankte BH's. Felicienne had haar slag grondig voorbereid en hangt haar oude en te groot geworden BH tussen de duizenden andere. Tot Wanaka gereden en gegeten aan het meer op een bank met zicht op besneeuwde bergtoppen, wandeling tot stadje en verkenning, naar hotel (geen kookgelegenheid). Mount Iron loop track gewandeld (ong. 1 u 30). Tijdens de wandeling en erna was het heel warm (volgens onze schatting, boven de 30°). Gewinkeld en fles Brandy gekocht.s Avonds op restaurant (3x steak en 1x zalm) Slaapmuts op ons terras en dan pitten tegen de sterren op.
We verblijven in het Oakridge Pool & Spa Resort in Wanaka een eindje buiten het plaatsje
Zenuwachtigheid alom wegens het verdwijnen van de kamersleutel. Veel gezoek naar de sleutel, alles verschillende malen omgedraaid en eindelijk gevonden in de zak van René. Om 08 u 30 eindelijk op weg naar het dorp.
In het Visitor Center krijgen we onze uitrusting: schoenen, ijzers en een regenjas. Er wordt gemeld dat er vertraging is wegens het effenen en beveiligen van het pad op de gletcher. Met 1 uur vertraging vertrekken we richting gletscher. Het busje moet plots halt houden bij een "one lane bridge" en moet achteruit voor een opkomende wagen. Een lichte schok, getoeter en geroep, maakt ons duidelijk dat er achteraan wat aan de hand is. In een handomdraai is het probleem beslecht en blijft de verbauwereerde bestuurder met zijn beschadigde auto verweesd achter. De bus kan zijn weg verder zetten. Vanaf de parking stappen we tot een punt waar de groepen ingedeeld worden, wij kiezen voor groep 3. Na 40 minuten bereiken we de voet van de gletscher, we zetten de ice-talonz onder onze schoenen en gaan op stap naar boven. Over trappen, gehouwen in het ijs, langs spleten (crevasses), over loopplankjes (3 stuks) tot op 350 m boven zee. Dan begint de afdaling langs dezelfde weg. We houden ons stevig vast aan koorden, tot mijn kneukels geplet zitten tussen de koord en het ijs, tot bloedens toe. Terug beneden lopen we naar de parking en vandaar met de bus terug naar het dorp, helemaal onder de indruk van de blauwe ijsmassa.
We leveren onze jassen, laarzen en ice-talonz terug in en krijgen een kaart met uitleg als aandenken aan onze wandeling over de gletscher. Winkelen : bier,groentjes.... Nu genieten we op ons terrasje van een welverdiende pint. Daarna ritje naar Okarito; We maken een strandwandeling en vissers en observeren de vissers. Twee jongetjes met gevangen haai gefotografeerd. Daarna mooie fotos vanaf het strand, de lagoon met besneeuwde bergentoppen van de Alpen op de achtergrond.
18u30 en we zitten terug aan ons pintje, koken patajes met snijbonen en kotelet, als voorgerecht: mosselen met een dipsausje en een lekker wit wijntje. Douche, slaapmutsje en vroeg in bed.
Wanaka Franz Joseph Glacier Geschatte afstand: 284 km
We ontbijten relaxed op het terras van onze kamer, daarna inpakken en wegwezen. Rond 08 u 30 verlaten we dit schitterend gelegen stadje bij een ochtendtemperatuur van 14° C. Het zonneke schijnt in een blauwe lucht met witte wolkenslierten.
Nog wat fotos geschoten van Wanaka en dan op weg via baan 6 naar de West Coast, langs Lake Hawea, mooi omringd door bergen, en Lake Wanaka.
In Makarora getankt. De Haast Pass over (563m) en de bewolking neemt toe. We komen in dichtbegroeide oerbossen met kleine boomvarens.
Bossen en bergen verminderen en we naderen de Tasman zee en het plaatje Haast. Stop aan Haast Junction, bezoek aan Visitor Center (Daar leren we dat Beech tree de naam is van deze typische boomvarens en wij blij dat we dat gevonden hebben ). Over de brede Haast River, via één van de zo typische "One Lane Bridges"
We rijden verder langs de zee en door prachtig dichtbegroeid laag regenwoud.
11 u 45 fotostop aan Knight Point lookout. We hadden het al eerder gevoeld maar nu ondergingen we een echte Sand fly aanval. Miljoenen kleine vliegjes vergelijkbaar met de bij ons bekende fruitvliegjes, maakten ons het leven zuur. Langs Lake Moeraki, Lake Paringa, over River Paringa. Stop aan "Salmon Farm" en boterhammekes gegeten op terrasje, zalm gekocht voor vanavond en 4 slaapmutsglaasjes. Wandelingetje over klein paadje door regenbos. 13 u 10 terug op weg. Temperatuur:20° C met lage wolken
13 u 20 stop aan Bruce Bay, fotos gemaakt en glittersteentjes geraapt.
Voorbij Fox Glacier township naar Franz Joseph. Daar ingeschreven voor ½ dag "Glacier walk".
In het Visitor Center, plan gaan halen om de weg naar het motel te vinden, een eind buiten het plaatsje. Motel gevonden, uitpakken en terug weg naar Fox Gacier. Gewinkeld : brood, beleg, water...
Met de auto tot de parking aan de voet van de gletscher, dan fikse wandeling tot de Fox Glacier gletschermond.
17 u 20 terug op weg naar Franz Joseph town.
Het is 18 u 15 bij een aangename 22° C. De bewolking trekt open en we komen terug in ons motel De mannen koken : gebakken patatjes, sla en tomaat en verse zalmfilets. De vrouwen wassen. Drogen doen we op kapstokken overal in huis. Slaapmutsje en slapen want morgen beklimmen we de gletscher!
We verblijven 2 nachten in het Glacier View Motel (Golden Chain blauw) bij Franz Joseph Glacier.
De wekker ging af af om 07 u 00 en we waren de baan op om 08 u 15. Grijze wolken omhelsden de bergtoppen en we zijn nu op weg naar Manapouri voor uitstap naar Doubtful Sound, langs de "scenic route 95".
Aangekomen en onze vouchers omgewisseld voor boarding cards.
09 u 20 Wegens teveel volk voor de grote boot, boarding in een kleinere boot. Mooie en gladde tocht over Lake Manapouri gevormd door gletschers. Door de west-arm gevaren tot aan het power station.
10 u 35 Vertrek met bussen over de Wilmot Pass, voorbij oerbomen ( Beech trees) en stop aan mossgarden met ontelbare soorten mossen.
Waterval (Cleve Garth Falls: 365m) en over de pass: 670m. Mist en geen mooie zichten.
Stella Falls (Wij dachten dat de Stella van de Dijle kwam) aan de andere kant van de vallei, over grote rivier tot Deep Cove Wharf en dan de boot op naar Doubtful Sound.
Eens op de boot direkt onze boterhammekes gegeten. We varen de Bradshaw Sound in en dan naar de Tasman Sea (robben spelen in de branding) en terug richting Deep Cove. Onderweg zien we nog pinguins op rotsen en een klein strandje aan de kant. Het weer is niet schitterend:af en toe een stukje blauwe lucht en slierten wolken hangen tussen de bergen. We varen tot het einde van Crooked Arm en dat levert schitterende beelden op van stijlrechte rotswanden met boombegroeiing.Moment of Silence": de motoren worden stilgelegd en de mensen gevraagd even complete stilte in acht te nemen. Er volgt een ontroerende stilte; één enkel vogeltje durft het aan te fluiten. Bijna aan het eind maken we nog enkele mooie beelden van de Sound en de cruise eindigt in Deep Cove. Terug op de bus, door betoverend regenwoud: mossen in alle kleuren (licht tot donkergroen,rood), varens in alle hoogtes, oerbomen, alles dicht ineen gegroeid, watervalletjes her en der, in één woord : indrukwekkend!!!
Vanaf de Wilmot Pass nu heel mooi zicht op Doubtful Sound, maar helaas niet gestopt voor een fotooke (spijtig)
Bezoek aan het Power Center (electrische waterkrachtcentrale), 200m onder de grond verder niet spectaculair.
16 u 40 terug met catamaran naar Manapouri, mooie plaatjes geschoten met een beetje zon op Lake Manapouri.
Terug thuis, de mannen winkelen. We eten sla, tomaat, komkommer, feta (shopke's sla typisch Bulgaars gerecht), hesp, eieren en koude patatjes. Haast en spoed want om 19 u 30 vertrekken we alweer we voor een boottocht over het Te Anau meer naar deGlow worm caves. We stappen te voet tot aan de kade. Op de trip ontmoeten we 2 verraste Belgen. Het bezoek aan de gloeiworm-grotten in het pikkedonker lijkt fel op een nachtelijke sterrenhemel, doch is niet veel zaaks. Mooie maan over zee tijdens onze terugtocht, nog eens 3 verdwaalde Belgen ontmoet op het einde van ons bezoek.
's namiddags verplaatsing naar Te Anau Geschatte afstand: 160 km
Op een onchristelijk uur opgestaan, ontbijt en wij vertrokken rond de klok van 7u20. De zon was nog niet op; er was wat bewolking en wij op weg naar onze afspraak aan het Visitors Centre in Queenstown. Uitstap naar Skippers Canyon met 4x4, langs smalle wegen en schitterende zichten, langs verlaten bungyspring-plaatsen (de beruchte Pipeline), over brug tot aan een plateau diep in de canyon, bezoekje aan oude woning en schooltje en verder tot eindpunt. Met glaasje wijn, toast met kaas, thee met koekje, genoten we van het uitzicht. De weg terug langs dezelfde helse baan naar de stad : schitterende uitstap!
Om 12 u 30 waren we terug in de stad. Er blies een fris windje maar het was zonnig. Door de aankoop van het fototoestel konden we 25 gratis fotos gaan bestellen. Middagmaal op een bank aan het Wakatipu meer. Daarna de fotos afgehaald en dan ging het richting Te Anau. De zon schijnt en er waait een frisse wind, 19° C en rond 16 u 30 komen we aan.
We zoeken het hotel "Anchorage Motel" (Golden Chain Gold) op en checken in.
Inschrijving voor deGlow worm cave voor morgenavond. Gewinkeld voor 2 dagen. Gekookt : patatjes, bloemkool met witte saus en steak, kaartjes geschreven en tijdens avondwandeling gepost.
Weer vroeg uit de veren zoals altijd doch slechts rond 08 u 40 op pad. We verlaten het hotel "Sherwood Manor" (Golden Chain Gold), dat een eindje buiten de stad is gevestigd. We rijden terug naar Queenstown. In het Visitors Centre geboekt voor trip naar Skippers Canyon voor morgen, want de weersvoorspelling voor vandaag ziet er niet goed uit. Prijs: NZD120 p.p.Daarna gewinkeld en inlichtingen ingewonnen voor de aanschaf van een nieuw fototoestel. Terug naar hotel, kapot fototoestel gaan halen en uiteindelijk de knoop doorgehakt. Marcel is blij met zijn nieuw speeltje. 12u 00 en eindelijk op weg naar Glenorchy, fotostop aan Bennett Bluff, zicht op Lake Wakatipu met Pigeon en Pig Island. 13u30 - we eten onze boterhammekes op de picnicbank bij het Visitors Centre in Glenorchy, we rijden naar de wandeling die naar Lake Sylvan leidt. Vanaf de parking gewandeld over een waggelende hangbrug, door bos tot aan het meer (fototoestel geprobeerd), het regent. Terug naar Glenorchy in de kletsende regen, langs dezelfde weg terug naar Queeenstown. Fotos van nieuw toestel bekeken, geinternet en terug gewinkeld.
2 flessen Sparkling wine soldaat gemaakt als aperitief voor Valentijn. We eten opgebakken patatjes, erwten, wortelen en kip, douche, pintje(s) drinken en naar bed, morgen om 6u op!
09 u 25 blauwe lucht, zon, geen wolken Een magere 14° C. Als we naar buiten kijken door het raam van onze slaapkamer zien we de besneeuwde toppen van het Mt Cook massief.
Na het ontbijt reppen we ons in alle haasten naar het Visitor Centre om Mt Cook te aanschouwen zonder wolken en in al zijn glorie. Het spectakel is adembenemend en kunnen er niet genoeg van krijgen. We zijn er van overtuigd dat weinigen hem zo zullen gezien hebben zoals wij nu! Euforisch begeven we ons op weg naar Omarama, 10 u 23 stop voor een wandeling naar de "Clay Cliffs". Speciale kleiformaties gevormd door afzetting van morenepuin afkomstig van gletchers uit het Mt Cook gebied en geërodeerd tot bizarre formaties onder invloed van hevige regens. We trekken verder richting Omarama.
Op baan 8 rijden we over de Lindis Pass. We zijn er voorbij zonder een hoogtemerk te hebben opgemerkt.
Naar Tarras en Cromwell langs Lake Dunstan, boterhammekes gegeten op bank met picnictafel, veel koude wind.
13 u 45 stop aan de samenvloeiïng van Clutha en Kawarau rivier, wandelingetje door Old Cromwell Town (vlug bekeken). 14 u 00 stop aan Gold Mining Ct en Goldfields Jet in het begin van de Kawarau Gorge.
Fotostop aan Roaring Meg (=stroomversnelling). 16 u 00 aankomst aan de legendarische Kawarau Bridge waar de eerste bungy sprong werd uitgevoerd (43m). Voor NZD140 kan je springen: spectaculair. Marcel zn fototoestel gaat er van stuk!
Bezoekje aan het goudzoekersstadje Arrowtown, met oude houten gebouwtjes en de "Chinese Village", dan via Malaghan road naar Coronet Peak (1.150m), mooi uitzicht. Het is een bekend ski-oord in de omgeving van Queenstown. Vandaar naar Queenstown, gewinkeld en ons hotel gezocht. Na wat zoeken en vragen toch gevonden even buiten de stad. Gekookt en we eten sla, tomaat en koteletten met patatjes. Douche, slaapmutsje en slapen.
Christchurch Mount Cook/Twizel Geschatte afstand: 416 km
Het is 08 u 35 en het weer schitterend. Temperatuur 20°. We ontbijten en checken out.
We verlaten Christchurch via baan 73 noord-westwaarts richting Arthur's Pass. We rijden over Templeton Kirwee Darfield. In Darfieldnemen we baan 77 naar Mount Hutt, verder de Scenic Road 72 richting Mt Hutt. We houden halt aan de Rakaia Gorge. Hier maken we een wandeling tot aan een uitzichtpunt. We komen onder de indruk van de ongerepte natuur en de brede kloof, uitgegraven door het smeltwater van de gletchers in de Nieuw Zeelandse Alpen. Rond 11 u 25 bereiken we terug de auto. We rijden verder over de legendarische Rakaia brug richting Mt Hutt.
Geraldine : fruit gekocht en onze boterhammekes verorberd op een bankje in het dorp.
Om 01 u 05 terug op weg richting Fairlie, om 01 u 43 fotostop, mooi uitzicht (7km voor Fairlie), dan over de Burkes Pass (709m) fotostop om 02 u 15 zien we in de verte de besneeuwde toppen van de Alpen met witte wolken er omheen.
02 u 50 stop aan kapel van de goede herder (met hond) aan Lake Tekapo
03 u 30 stop aan Lake Pukaki met Mount Cook in sombere wolken gehuld.
Om 04 u 00 komen we aan het Mountains Chalet Motel in Twizel. We checken in en de bagage wordt afgeladen. We besluiten toch nog door te rijden langs Lake Pukaki tot Aoraki, aan de voet van Mt Cook.
04 u 45 fotos vanaf Peeters lookout 05 u 45 bezoek aan Mt Cook Visitors Center (gesloten). Baan naar Hooker Valley genomen en niet veel gezien wegens veel en dikke wolken rond Mt Cook. De verharde weg eindigt hier en kunnen niet meer verder, aangezien huurwagens vanaf dit punt niet meer verzekerd zijn.
Vanavond gaan eten in "The Korner Kafé" zalm en Marcel steak lekkere witte en rode wijn gedronken en happy gaan slapen.
Bij het tafelen genoten we van de lekkere Nieuw-Zeelandse wijnen en werd er gekeuveld over de gebeurtenissen van de voorbije dagen. Algauw bleek dat we allen, met dezelfde prangende vragen rondliepen, waarop we het antwoord helaas schuldigd bleven.
We vroegen het dan maar aan de bazin-dienster van het restaurant.
1.Wanneer men de stop uit een met water gevuld bad trekt, hoe draait de kolk; in wijzer- of in tegenwijzerzin?
2.We reden zuidwaarts op het middaguur en de zon stond pal achter ons? Hoe kan dat?
De dame antwoordde dat de kolk op het zuidelijk halfrond anders draait dan op het noordelijk halfrond. We hebben dat later bijna dagelijks getest, gefilmd en vergeleken, maar we twijfelen nog altijd. Hoe draait de kolk dan op de evenaar, eens links en dan rechts of helemaal niet???? We geraken er nog niet uit.
Maar op de andere vraag hebben we wel een bevredigend antwoord gekregen. Het is inderdaad zo dat in het zuidelijk halfrond de zon opkomt in het oosten, 's middags over het noorden gaat en tenslotte in het westen onder gaat.
Vanuit Christchurch kan men een trip maken naar het Banks‑schiereiland met Akaroa als voornaamste historische plaats. Het plaatsje heeft een bevolking van slechts 650 zielen en was de eerste Franse nederzetting in Nieuw‑Zeeland. Akaroa betekent in het Maori, lange haven. Het charmante stadje ligt op 82 km van Christchurch, aan een panoromische haven, en streeft ernaar de sfeer te creëren van een Frans provinciaal dorp. Het Akaroa Museum weerspiegelt de geschiedenis van het schiereiland. Het omvat ondermeer ook het gerechtshof en de Langlois‑Eteveneaux Cottage. Een zeer geliefde wandeling is de Akaroa Historic Village Walk die de bezoeker langs de verschillende oude houten huizen en kerken voert, die zo kenmerkend zijn voor het stadje. Het Akaroa Museum weerspiegelt de geschiedenis van het schiereiland.
We verbleven in het hotel Fino Casementi all suite te Christchurch
Om 8 u 00 opgestaan, ontbijt in ons appartement. Vóór 10 uur al op weg naar Akaroa.
De stad verlaten via Dyers Pass road, 1ste fotostop op de top Sign of the Kiwi (332m), dan tot Governors Bay. We zijn de brede wagen nog niet gewoon en moeten opletten voor de talloze fietsers op de smalle banen. De Kiwi's, zoals de Nieuw-Zeelanders zich noemen zijn zeer enthousiaste sportievelingen
Baan over Geddies Pass road, op baan 75 naar Akaroa
11 u 25 fotostop op Hill Top met zicht op Akaroa Harbour
11 u 45 Akaroa. Mooie wandeling door het dorp, foto bij standbeeld van een schilder, mooi Anglicaans kerkje (fotos), boterhammekes op een bank en terug op weg, via Summit road (met verschillende fotostops) naar Lyttelton.Wandeling door dorp. Er was een lokale braderie aan de gang en veel volk op de been. Fotos op sterk hellende straat, verder niets speciaals. Via Summer road naar Mount Cavendish (gondel!), te voet naar boven gegaan tot aan het eindpunt van de gondel- fotos gemaakt en terug naar de auto gewandeld. Via Mount Pleasant road naar beneden.
Gaan winkelen (bier, olijven, groenten, vlees). Gekookt : boontjes, lamssteak en patatjes, douche en slapen (want op tijd weer op voor een lange tocht zuidwaarts!)
De wekker loopt af om 05 h 30. De lucht is blauw wanneer de dag opkomt. De rest van de valiezen wordt gepakt. Het ontbijt is herleid tot het strikte minimum; een paar tassen oploskoffie met wat droge koekjes op de hotelkamer. Om 06 u 00 stappen we de lift in naar beneden. Janine en Marcel staan al te ijsberen. Aan de balie rekenen we af.
De taxi die we de avond tevoren gereserveerd hadden is stipt op tijd en brengt ons naar de luchthaven.
We hebben ruim de tijd, drinken nog een tas koffie en kopen een fles Brandy om onze avonden was gezelliger te maken.
De boarding verloopt vlot en de Boeing 767-338 vertrekt om 09 u 25 voor een vlucht van 2.127km. Ongeveer 3 uur later landen we in Christchurch rond 14 u 20 (NZ-tijd). Eerst wat geld gewisseld en daarna onze auto opgehaald: een Mitsubishi Pajero 4x4. Het was evenwennen met zo'n schuit te rijden en dan nog links ook. Gelukkig zijn de straten daar breed en het verkeer heel rustig. Naar het hotel gereden en de auto in een veilig afgesloten garage van het hotel geparkeerd. Een verkennende wandeling naar centrum gemaakt en inkopen gedaan. Zelf gekookt: patatjes met sla, tomaat en kotelet, daarna nog eens naar de stad, op zoek naar Internet, fotos gekeken en mailtjes gelezen en verstuurd. Op de kamer nog pintjes gedronken en vroeg naar bed.
