Ons Motto is: TravelasmuchasUcan De voorbereiding, de reis zelf, het monteren van de filmpjes, het schrijven van het verhaal en publiceren op het net, maakt van het reizen een full-time job!
29-12-2006
Nieuw Zeeland - Dag 05
DAG 5 : Dinsdag 14 februari 2006
Queenstown Glenorchy: geschatte afstand: 120 km
Weer vroeg uit de veren zoals altijd doch slechts rond 08 u 40 op pad. We verlaten het hotel "Sherwood Manor" (Golden Chain Gold), dat een eindje buiten de stad is gevestigd. We rijden terug naar Queenstown. In het Visitors Centre geboekt voor trip naar Skippers Canyon voor morgen, want de weersvoorspelling voor vandaag ziet er niet goed uit. Prijs: NZD120 p.p.Daarna gewinkeld en inlichtingen ingewonnen voor de aanschaf van een nieuw fototoestel. Terug naar hotel, kapot fototoestel gaan halen en uiteindelijk de knoop doorgehakt. Marcel is blij met zijn nieuw speeltje. 12u 00 en eindelijk op weg naar Glenorchy, fotostop aan Bennett Bluff, zicht op Lake Wakatipu met Pigeon en Pig Island. 13u30 - we eten onze boterhammekes op de picnicbank bij het Visitors Centre in Glenorchy, we rijden naar de wandeling die naar Lake Sylvan leidt. Vanaf de parking gewandeld over een waggelende hangbrug, door bos tot aan het meer (fototoestel geprobeerd), het regent. Terug naar Glenorchy in de kletsende regen, langs dezelfde weg terug naar Queeenstown. Fotos van nieuw toestel bekeken, geinternet en terug gewinkeld.
2 flessen Sparkling wine soldaat gemaakt als aperitief voor Valentijn. We eten opgebakken patatjes, erwten, wortelen en kip, douche, pintje(s) drinken en naar bed, morgen om 6u op!
's namiddags verplaatsing naar Te Anau Geschatte afstand: 160 km
Op een onchristelijk uur opgestaan, ontbijt en wij vertrokken rond de klok van 7u20. De zon was nog niet op; er was wat bewolking en wij op weg naar onze afspraak aan het Visitors Centre in Queenstown. Uitstap naar Skippers Canyon met 4x4, langs smalle wegen en schitterende zichten, langs verlaten bungyspring-plaatsen (de beruchte Pipeline), over brug tot aan een plateau diep in de canyon, bezoekje aan oude woning en schooltje en verder tot eindpunt. Met glaasje wijn, toast met kaas, thee met koekje, genoten we van het uitzicht. De weg terug langs dezelfde helse baan naar de stad : schitterende uitstap!
Om 12 u 30 waren we terug in de stad. Er blies een fris windje maar het was zonnig. Door de aankoop van het fototoestel konden we 25 gratis fotos gaan bestellen. Middagmaal op een bank aan het Wakatipu meer. Daarna de fotos afgehaald en dan ging het richting Te Anau. De zon schijnt en er waait een frisse wind, 19° C en rond 16 u 30 komen we aan.
We zoeken het hotel "Anchorage Motel" (Golden Chain Gold) op en checken in.
Inschrijving voor deGlow worm cave voor morgenavond. Gewinkeld voor 2 dagen. Gekookt : patatjes, bloemkool met witte saus en steak, kaartjes geschreven en tijdens avondwandeling gepost.
De wekker ging af af om 07 u 00 en we waren de baan op om 08 u 15. Grijze wolken omhelsden de bergtoppen en we zijn nu op weg naar Manapouri voor uitstap naar Doubtful Sound, langs de "scenic route 95".
Aangekomen en onze vouchers omgewisseld voor boarding cards.
09 u 20 Wegens teveel volk voor de grote boot, boarding in een kleinere boot. Mooie en gladde tocht over Lake Manapouri gevormd door gletschers. Door de west-arm gevaren tot aan het power station.
10 u 35 Vertrek met bussen over de Wilmot Pass, voorbij oerbomen ( Beech trees) en stop aan mossgarden met ontelbare soorten mossen.
Waterval (Cleve Garth Falls: 365m) en over de pass: 670m. Mist en geen mooie zichten.
Stella Falls (Wij dachten dat de Stella van de Dijle kwam) aan de andere kant van de vallei, over grote rivier tot Deep Cove Wharf en dan de boot op naar Doubtful Sound.
Eens op de boot direkt onze boterhammekes gegeten. We varen de Bradshaw Sound in en dan naar de Tasman Sea (robben spelen in de branding) en terug richting Deep Cove. Onderweg zien we nog pinguins op rotsen en een klein strandje aan de kant. Het weer is niet schitterend:af en toe een stukje blauwe lucht en slierten wolken hangen tussen de bergen. We varen tot het einde van Crooked Arm en dat levert schitterende beelden op van stijlrechte rotswanden met boombegroeiing.Moment of Silence": de motoren worden stilgelegd en de mensen gevraagd even complete stilte in acht te nemen. Er volgt een ontroerende stilte; één enkel vogeltje durft het aan te fluiten. Bijna aan het eind maken we nog enkele mooie beelden van de Sound en de cruise eindigt in Deep Cove. Terug op de bus, door betoverend regenwoud: mossen in alle kleuren (licht tot donkergroen,rood), varens in alle hoogtes, oerbomen, alles dicht ineen gegroeid, watervalletjes her en der, in één woord : indrukwekkend!!!
Vanaf de Wilmot Pass nu heel mooi zicht op Doubtful Sound, maar helaas niet gestopt voor een fotooke (spijtig)
Bezoek aan het Power Center (electrische waterkrachtcentrale), 200m onder de grond verder niet spectaculair.
16 u 40 terug met catamaran naar Manapouri, mooie plaatjes geschoten met een beetje zon op Lake Manapouri.
Terug thuis, de mannen winkelen. We eten sla, tomaat, komkommer, feta (shopke's sla typisch Bulgaars gerecht), hesp, eieren en koude patatjes. Haast en spoed want om 19 u 30 vertrekken we alweer we voor een boottocht over het Te Anau meer naar deGlow worm caves. We stappen te voet tot aan de kade. Op de trip ontmoeten we 2 verraste Belgen. Het bezoek aan de gloeiworm-grotten in het pikkedonker lijkt fel op een nachtelijke sterrenhemel, doch is niet veel zaaks. Mooie maan over zee tijdens onze terugtocht, nog eens 3 verdwaalde Belgen ontmoet op het einde van ons bezoek.
Wanaka Franz Joseph Glacier Geschatte afstand: 284 km
We ontbijten relaxed op het terras van onze kamer, daarna inpakken en wegwezen. Rond 08 u 30 verlaten we dit schitterend gelegen stadje bij een ochtendtemperatuur van 14° C. Het zonneke schijnt in een blauwe lucht met witte wolkenslierten.
Nog wat fotos geschoten van Wanaka en dan op weg via baan 6 naar de West Coast, langs Lake Hawea, mooi omringd door bergen, en Lake Wanaka.
In Makarora getankt. De Haast Pass over (563m) en de bewolking neemt toe. We komen in dichtbegroeide oerbossen met kleine boomvarens.
Bossen en bergen verminderen en we naderen de Tasman zee en het plaatje Haast. Stop aan Haast Junction, bezoek aan Visitor Center (Daar leren we dat Beech tree de naam is van deze typische boomvarens en wij blij dat we dat gevonden hebben ). Over de brede Haast River, via één van de zo typische "One Lane Bridges"
We rijden verder langs de zee en door prachtig dichtbegroeid laag regenwoud.
11 u 45 fotostop aan Knight Point lookout. We hadden het al eerder gevoeld maar nu ondergingen we een echte Sand fly aanval. Miljoenen kleine vliegjes vergelijkbaar met de bij ons bekende fruitvliegjes, maakten ons het leven zuur. Langs Lake Moeraki, Lake Paringa, over River Paringa. Stop aan "Salmon Farm" en boterhammekes gegeten op terrasje, zalm gekocht voor vanavond en 4 slaapmutsglaasjes. Wandelingetje over klein paadje door regenbos. 13 u 10 terug op weg. Temperatuur:20° C met lage wolken
13 u 20 stop aan Bruce Bay, fotos gemaakt en glittersteentjes geraapt.
Voorbij Fox Glacier township naar Franz Joseph. Daar ingeschreven voor ½ dag "Glacier walk".
In het Visitor Center, plan gaan halen om de weg naar het motel te vinden, een eind buiten het plaatsje. Motel gevonden, uitpakken en terug weg naar Fox Gacier. Gewinkeld : brood, beleg, water...
Met de auto tot de parking aan de voet van de gletscher, dan fikse wandeling tot de Fox Glacier gletschermond.
17 u 20 terug op weg naar Franz Joseph town.
Het is 18 u 15 bij een aangename 22° C. De bewolking trekt open en we komen terug in ons motel De mannen koken : gebakken patatjes, sla en tomaat en verse zalmfilets. De vrouwen wassen. Drogen doen we op kapstokken overal in huis. Slaapmutsje en slapen want morgen beklimmen we de gletscher!
We verblijven 2 nachten in het Glacier View Motel (Golden Chain blauw) bij Franz Joseph Glacier.
Zenuwachtigheid alom wegens het verdwijnen van de kamersleutel. Veel gezoek naar de sleutel, alles verschillende malen omgedraaid en eindelijk gevonden in de zak van René. Om 08 u 30 eindelijk op weg naar het dorp.
In het Visitor Center krijgen we onze uitrusting: schoenen, ijzers en een regenjas. Er wordt gemeld dat er vertraging is wegens het effenen en beveiligen van het pad op de gletcher. Met 1 uur vertraging vertrekken we richting gletscher. Het busje moet plots halt houden bij een "one lane bridge" en moet achteruit voor een opkomende wagen. Een lichte schok, getoeter en geroep, maakt ons duidelijk dat er achteraan wat aan de hand is. In een handomdraai is het probleem beslecht en blijft de verbauwereerde bestuurder met zijn beschadigde auto verweesd achter. De bus kan zijn weg verder zetten. Vanaf de parking stappen we tot een punt waar de groepen ingedeeld worden, wij kiezen voor groep 3. Na 40 minuten bereiken we de voet van de gletscher, we zetten de ice-talonz onder onze schoenen en gaan op stap naar boven. Over trappen, gehouwen in het ijs, langs spleten (crevasses), over loopplankjes (3 stuks) tot op 350 m boven zee. Dan begint de afdaling langs dezelfde weg. We houden ons stevig vast aan koorden, tot mijn kneukels geplet zitten tussen de koord en het ijs, tot bloedens toe. Terug beneden lopen we naar de parking en vandaar met de bus terug naar het dorp, helemaal onder de indruk van de blauwe ijsmassa.
We leveren onze jassen, laarzen en ice-talonz terug in en krijgen een kaart met uitleg als aandenken aan onze wandeling over de gletscher. Winkelen : bier,groentjes.... Nu genieten we op ons terrasje van een welverdiende pint. Daarna ritje naar Okarito; We maken een strandwandeling en vissers en observeren de vissers. Twee jongetjes met gevangen haai gefotografeerd. Daarna mooie fotos vanaf het strand, de lagoon met besneeuwde bergentoppen van de Alpen op de achtergrond.
18u30 en we zitten terug aan ons pintje, koken patajes met snijbonen en kotelet, als voorgerecht: mosselen met een dipsausje en een lekker wit wijntje. Douche, slaapmutsje en vroeg in bed.
Rond de klok van 8-ten opgestaan, ontbeten en om 09 u 05 de baan op.
Veel belovend zonneke, blauwe lucht met kleine witte wolkenslierten. Op weg naar Wanaka, terug langs Mossburn, Five Rivers, Kingston. Om 10 u 40 stop aan begin Lake Wakatipu, langs het gelijknamig meer richting Queenstown, 10 u 55 fotostop en ook om 11 u 00 fotostop voor zicht op Frankton en effe later stop voor zicht op Queenstown. In Arrow Junction nemen we de Crown Range Road, op naar Cardrona, om 11 u 45 stop aan de lookout, verder naar boven klimmend en stop voor zicht op meer, we stijgen tot ong. 900m en dalen af naar Cardrona. Plasstop aan oud kerkje en dan verder tot de legendarische "fence", een hoge draadafsluiting langs de hoofdbaan waar God weet om welke reden, duizenden vrouwen hun overbodig geworden BH's ophangen. De plaats is werkelijk uitgegroeid tot een waar bedevaartsoord voor afgedankte BH's. Felicienne had haar slag grondig voorbereid en hangt haar oude en te groot geworden BH tussen de duizenden andere. Tot Wanaka gereden en gegeten aan het meer op een bank met zicht op besneeuwde bergtoppen, wandeling tot stadje en verkenning, naar hotel (geen kookgelegenheid). Mount Iron loop track gewandeld (ong. 1 u 30). Tijdens de wandeling en erna was het heel warm (volgens onze schatting, boven de 30°). Gewinkeld en fles Brandy gekocht.s Avonds op restaurant (3x steak en 1x zalm) Slaapmuts op ons terras en dan pitten tegen de sterren op.
We verblijven in het Oakridge Pool & Spa Resort in Wanaka een eindje buiten het plaatsje
Glaciers Greymouth Punakaiki Geschatte afstand: 218 km
Bezoek aan de Hokitika en de Pancake Rocks in Punakaiki
Vertrek om 09 u 15 bij een temperatuur van 15° C. Er was blauwe lucht, nu komen er al wolken aandrijven, we nemen baan 6 richting Greymouth en zo verder naar Punakaiki. Intussen loopt de temperatuur op tot 17° C.
10u12 We tanken in Whataroa. Telefoon geprobeerd met Calling Card vanuit openbare Tel-cel, werkt tot aan het nr. van de correspondent in België en breekt plots af, dus geen contact met het thuisfront. Via bochtige weg van Mount Hercules naar Harihari. Naar Lake Ianthe, langs weiden met koeien ipv. de vele schaapjes aan de andere kant van de bergen. De baan loopt door dichte bossen, langs Pukekura en Waitaka Scenic Reserve. Op weg naar Ferguson trekt de bewolking open en het zonneke komt piepen (19° C). Korte stop in Ross (plasje) en effe rondkijken in een kleine shop. Telefoon nog eens geprobeerd, gaat niet. Verder langs baan 6 naar Hokitika, langs rechte, vlakke baan evenwijdig met de Tasman Zee. Hokitika, naar apotheker geweest, anti sandfly produkten gekocht met geld uit de kas. Felicienne heeft heel dikke bulten op haar voeten van de beten van die kleine vliegjes. Trimmer gekocht om Marcel's baard wat bij te werken. Internet (30 min voor NZD3). Boterhammekes opgegeten op bankje aan de Tasman zee, wandeling over strand vol met drijfhout. De mensen amuseren zich om daarmee artistiekeconstructies te maken (precies een maanlandschap).
13 u 40 rijden we over een "one lane bridge"waar ook een treinspoor op ligt.Stel je voor dat daar een trein afkomt in de tegenovergestelde richting! Wat dan? ( Marcel maakt foto door de voorruit), verder over baan 6 naar Greymouth, bezoekje aan de stad, niets speciaal, alleen plasje en geen foto.
14 u 50 fotostop aan Rapahoe, zicht op zee met rotsblokken en kliffen begroeid met bomen. Verderop aan Strong Mine Memorial, fotostop op uitkijkpost boven de zee, weer met rotsblokken en blauwe zee. Het is een aangename 23° C.
De weg volgt de mooie, kronkelende, glooiende kustweg. 16 u 23. We komen aan in Punakaiki, de Pancake Rocks bezocht. Verder alleen een Visitor Center en een klein winkeltje (alleen brood gekocht). Naar hotel, Janine strijkt en Leu (Marcel) trimt zijn baard. Avondeten in restaurant van hotel : 4x steak + fles rode wijn, 2x Irish Coffee en 2x Jaffa (met Grand Marnier) Pintje op de kamer en sommige kaartjes geschreven, onze Visarekeningen opgeteld voor een stand van zaken.
We verblijven 1 nacht in de Punakaiki Rocks Villas
Punakaiki Tasman Bay Nelson Geschatte afstand: 302 km
Het is 09 u 15 en er hangt een grijze lucht boven zee, het is wel warm. Vannacht heeft het geregend, gisternamiddag waren er weinig golven, s' avonds al wat meer en vanmorgen veel golven. Tot aan de Pancake Rocks en Blowholes gewandeld,uitgebreid bezocht en gefotografeerd. Telefoonkaart gekocht. Gebeld naar het thuisfront. Terug naar de pancakes gaan zien, de zee is beetje wilder dan gisteren, dolfijntjes zien duiken, lange slierten algen die we gisteren zagen drijven hangen nu als floschkes aan een haakje.
We rijden in noordelijke richting langs kronkelende baan, heel mooie plantengroei en stranden met dikke rotsblokken. 18° C en de bewolking lijkt open te trekken. We zijn hoopvol!!! We verlaten baan 6, langs Wilsons Lead road naar Cape Foulwind en Tauranga Bay. Weiden , kleine heuvels met lage struiken, erg heuvelend.
11 u 40 terug van kleine wandeling naar de robbenkolonie van Tauranga Bay. Ondertussen regent het goed en is de hemel helemaal dichtgetrokken. Tot Cape Foulwind aan parking, wandeling tot de Cape en op de terugweg hebben we een Pukake (vogel met rode bek, blauwe pluimen met witte staart) gezien en aan de auto kiekens gevoederd en gefilmd. De kiekens zijn Wekas of bush-hens. 12 u 40 op weg naar Westport langs de Buller Bay. 13 u 15 Weg uit Westport, boterhammekes opgepeuzeld langs de Buller River, naast lange brug, staande naastde auto (banken zijn nat). Langs de Buller River richting Murchison, de wolken komen lager-18° C. Rijden verder langs de Lower gorge en de Upper gorge en de wolken trekken stilaan open. 14 u 30 Stop aan de Swingbridge over de Buller River, niet betaald en dus niet binnen. Voorbij Murchison en Glenhope beginnen we stukjes blauwe lucht te zien-21° C. 15 u 50 Stop aan de lookout en zicht op de baai en Nelson-24° C Weer stukjes blauwe lucht. Naderen Nelson, zonneke schijnt en het is al 28° C. Na veel gezoek toch ons appartement gevonden. Uitpakken, pintje drinken en winkelen : voor 2 dagen, bier en wijn. Gekookt : lamskoteletten, patatjes, ratatouille (groene,rode en gele pepers-courgetten-uien-tomaten en look) lekker gegeten. Witte was ingestoken, duurt heel lang. Naar thuisfront gebeld met kaart vanaf vast toestel. Witte was gedroogd, veel wijn en slaapmuts gedronken en dan maffen.
We verblijven 2 nachten in de Kimberley House te Nelson.
Dagtocht in het Abel Tasman National Park. Wandelen langs de Abel Tasman Coastal Track: Geschatte afstand: 124 km.
Het is 09u30. er is blauwe lucht en 't zonneke schijnt - 21° C
Deze morgen al goe bezig geweest, onze gekleurde was blijft in de machine steken, het water wordt niet weg gepompd. René belt naar James om te komen repareren. Leu (Marcel) en ik gaan naar de fotograaf om de volle geheugenkaart op CD te zetten en een nieuwe kaart te kopen
Vis gekocht in het groot warenhuis dat we gisteren al gedetecteerd hadden. (Frish Lemon filets) en 2 citroenen. Felicienne heeft ondertussen onze bookes gesmeerd, inpakken en wijle weg naar Abel Tasman Nat. Park om te gaan wandelen. Naar Motueka met de wagen.
We verlaten baan 60 en gaan naar Kaiteriteri, waar we na veel bochtenwerk aankomen.
We betalen voor onze watertaxi en kronkelen verder naar Marahau.Om 11u 05 zijn we in Marahau, we zetten de auto op de parking van het Aquataxi-bedrijf. Om 12 u 00 zijn we op weg, we zitten in de boot, (met onze reddingsvesten aan) die getrokken wordt door een tractor. Met de tractor rijden we het water in, eens ver genoeg in zee maken ze de boot los en kunnen we varen. We bekijken eerst Split Apple Rock , ten zuiden van Marahau, dan naar het noorden tot Anchorage. We moeten onze schoenen uittrekken om te ontschepen. We eten onze bookes op een bank onder de bomen bij het strand.
Om 13 u 20 beginnen we aan onze tocht naar Marahau (4u wandelen voor de boeg). Een fikse klim brengt ons aan een mooi uitkijkpunt en dalend en klimmend, met mooie zichten onderweg, bereiken we Marahau.
Een welverdiende pint in Park Café aan het einde van de voettocht kan onze dorst amper lessen. Nog een eindje stappen tot de auto en dan terug naar ons stekje in Nelson. Wasmachine is zogezegd hersteld en we kunnen de was drogen (komt heet en klam te voorschijn), hangen dus alles her en der op kapstokken. We eten vis (gebakken in echte boter) met sla, tomaat en patatjes. Drinken de rest van de wijn en gaan onze valiezen ordenen. Morgen moeten we de boot op naar het noorder eiland. Kaartjes geschreven en ons bier opgedronken en dan slapen voor de allerlaatste keer op het zuider eiland. Het pakt ons!
Tasman Bay Nelson Picton Overtocht Wellington Geschatte afstand: 96 km
Het is 08 u 45 bij 16°C. Het zonneke schijnt en er waait een fris windje, kleine witte wolkjes steken af tegen een blauwe lucht.
Als bij wonder zijn alle kleren droog, dus alles vliegt de valiezen in, naar de kindjes gebeld, ontbeten en naar James gebeld om de sleutel te overhandigen. De brave man heeft blind vertrouwen in ons en we mogen alles openlaten en vertrekken. Nu op weg naar Picton via baan 6, N-NO. Voorbij Hira klimmen via een bochtige weg tot 400 m hoog de heuvels in, we blijven dalen en klimmen en weer dalen...Rai Valley langs de vallei naar Pelorus Bridge. Langs groene heuvelende weiden (koeien) tot Havelock en daar getankt.
Queen Charlotte Drive langs de sounds , 10 u 10 stop op Cullen Point Lookout. Kronkelend naar beneden. Het werd al een aangenamen 20° C. Ondertussen, na veel bochtenwerk bereiken we de lookout over Picton, een cruiseschip vaart de haven binnen. Zoeken een parking om huurauto af te leveren. We weten waar en hoe we de auto kunnen achterlaten (op publieke P vlak naast de ferry). Stappen naar een parkje waar we onze bookes eten op een bankje. Donkere wolken komen opzetten, we zijn net terug aan de auto en de eerste druppels vallen. Regenvesten uit de valiezen gehaald en dan naar de bagage-check-in. Voucher omgeruild voor onze Boarding Pass. Naar het bureau van BudgetCar de sleutel van de auto afgeleverd en papieren geregeld. We reden in totaal 2.772 km op het zuider eiland. Kaartjes gepost aan de ferryterminal en nu de boot op. René vindt voor ons een tafeltje voor 4, vlak voor het grote raam op dek 8 (denk ik). Ondertussen schijnt terug de zon en zitten we lekker warm. Om 13 u 20 varen we af. 14 u 00we zoeken onze route door de Sounds, het wolkendek wordt terug dichter. Om 14 u 15 varen we door de poort East-West Head, de open zee in. Zware deining duwt de boot op en neer, de golven zijn danig hoog en beuken meedogenloos op de ruiten van dek 8 omder luid geroep van de passagiers. Ruwe zee in Cook Strait!!!Vele passagiers worden zeeziek, braakgeluiden rondom ons! De een na de andere wordt afgevoerd door het gedrild personeel.De steward doet zijn ronde om aan iedereen te vragen of het gaat. We varen tussen Palmer en Pencarrow Head de baai van Wellington in. Op slag is alles terug rustig, de zieken worden beter, de lucht wordt blauw en het zonneke toont zich opnieuw. 16 u 10 We naderen de stad, met buildings? Wellington lijkt een grote stad. Het duurt een eeuwigheid voor we van de boot geraken. Nieuwe auto ophalen en alles regelen terwijl de vrouwen wachten op de valiezen. Het is erg winderig, wel zon. 17 u 22 We betrekken onze tweede auto en begeven ons op weg via baan 1 richting noord naar ons motel in Newlands, dus buiten het centrum. Het is geen grote luxe; 1 koppel slaapt in de living en 1 koppel boven er is geen kookgerief.We winkelen en rijden dan naar het stadscentrum. De beehive (Bijenkorf of parlement) gezien en naar Café Leuven getrokken: 3 blonde Leffe en 1 Stella plus 4x mosselen met friet en 4 Stellas. Het zijn groene Nieuw-Zeelandse reuzen mosselen en dito frieten.Na kort avondwandelingske (wegens te veel wind) terug naar motel, Internet in motel, pintje drinken en slapen zonder slaapmuts.
