Ons Motto is: TravelasmuchasUcan De voorbereiding, de reis zelf, het monteren van de filmpjes, het schrijven van het verhaal en publiceren op het net, maakt van het reizen een full-time job!
29-12-2006
Nieuw Zeeland - Dag 07
DAG 7 : Donderdag 16 februari 2006
Te Anau Geschatte afstand: 40 km
Dagexcursie naar de Doubtful Sound
De wekker ging af af om 07 u 00 en we waren de baan op om 08 u 15. Grijze wolken omhelsden de bergtoppen en we zijn nu op weg naar Manapouri voor uitstap naar Doubtful Sound, langs de "scenic route 95".
Aangekomen en onze vouchers omgewisseld voor boarding cards.
09 u 20 Wegens teveel volk voor de grote boot, boarding in een kleinere boot. Mooie en gladde tocht over Lake Manapouri gevormd door gletschers. Door de west-arm gevaren tot aan het power station.
10 u 35 Vertrek met bussen over de Wilmot Pass, voorbij oerbomen ( Beech trees) en stop aan mossgarden met ontelbare soorten mossen.
Waterval (Cleve Garth Falls: 365m) en over de pass: 670m. Mist en geen mooie zichten.
Stella Falls (Wij dachten dat de Stella van de Dijle kwam) aan de andere kant van de vallei, over grote rivier tot Deep Cove Wharf en dan de boot op naar Doubtful Sound.
Eens op de boot direkt onze boterhammekes gegeten. We varen de Bradshaw Sound in en dan naar de Tasman Sea (robben spelen in de branding) en terug richting Deep Cove. Onderweg zien we nog pinguins op rotsen en een klein strandje aan de kant. Het weer is niet schitterend:af en toe een stukje blauwe lucht en slierten wolken hangen tussen de bergen. We varen tot het einde van Crooked Arm en dat levert schitterende beelden op van stijlrechte rotswanden met boombegroeiing.Moment of Silence": de motoren worden stilgelegd en de mensen gevraagd even complete stilte in acht te nemen. Er volgt een ontroerende stilte; één enkel vogeltje durft het aan te fluiten. Bijna aan het eind maken we nog enkele mooie beelden van de Sound en de cruise eindigt in Deep Cove. Terug op de bus, door betoverend regenwoud: mossen in alle kleuren (licht tot donkergroen,rood), varens in alle hoogtes, oerbomen, alles dicht ineen gegroeid, watervalletjes her en der, in één woord : indrukwekkend!!!
Vanaf de Wilmot Pass nu heel mooi zicht op Doubtful Sound, maar helaas niet gestopt voor een fotooke (spijtig)
Bezoek aan het Power Center (electrische waterkrachtcentrale), 200m onder de grond verder niet spectaculair.
16 u 40 terug met catamaran naar Manapouri, mooie plaatjes geschoten met een beetje zon op Lake Manapouri.
Terug thuis, de mannen winkelen. We eten sla, tomaat, komkommer, feta (shopke's sla typisch Bulgaars gerecht), hesp, eieren en koude patatjes. Haast en spoed want om 19 u 30 vertrekken we alweer we voor een boottocht over het Te Anau meer naar deGlow worm caves. We stappen te voet tot aan de kade. Op de trip ontmoeten we 2 verraste Belgen. Het bezoek aan de gloeiworm-grotten in het pikkedonker lijkt fel op een nachtelijke sterrenhemel, doch is niet veel zaaks. Mooie maan over zee tijdens onze terugtocht, nog eens 3 verdwaalde Belgen ontmoet op het einde van ons bezoek.
's namiddags verplaatsing naar Te Anau Geschatte afstand: 160 km
Op een onchristelijk uur opgestaan, ontbijt en wij vertrokken rond de klok van 7u20. De zon was nog niet op; er was wat bewolking en wij op weg naar onze afspraak aan het Visitors Centre in Queenstown. Uitstap naar Skippers Canyon met 4x4, langs smalle wegen en schitterende zichten, langs verlaten bungyspring-plaatsen (de beruchte Pipeline), over brug tot aan een plateau diep in de canyon, bezoekje aan oude woning en schooltje en verder tot eindpunt. Met glaasje wijn, toast met kaas, thee met koekje, genoten we van het uitzicht. De weg terug langs dezelfde helse baan naar de stad : schitterende uitstap!
Om 12 u 30 waren we terug in de stad. Er blies een fris windje maar het was zonnig. Door de aankoop van het fototoestel konden we 25 gratis fotos gaan bestellen. Middagmaal op een bank aan het Wakatipu meer. Daarna de fotos afgehaald en dan ging het richting Te Anau. De zon schijnt en er waait een frisse wind, 19° C en rond 16 u 30 komen we aan.
We zoeken het hotel "Anchorage Motel" (Golden Chain Gold) op en checken in.
Inschrijving voor deGlow worm cave voor morgenavond. Gewinkeld voor 2 dagen. Gekookt : patatjes, bloemkool met witte saus en steak, kaartjes geschreven en tijdens avondwandeling gepost.
Weer vroeg uit de veren zoals altijd doch slechts rond 08 u 40 op pad. We verlaten het hotel "Sherwood Manor" (Golden Chain Gold), dat een eindje buiten de stad is gevestigd. We rijden terug naar Queenstown. In het Visitors Centre geboekt voor trip naar Skippers Canyon voor morgen, want de weersvoorspelling voor vandaag ziet er niet goed uit. Prijs: NZD120 p.p.Daarna gewinkeld en inlichtingen ingewonnen voor de aanschaf van een nieuw fototoestel. Terug naar hotel, kapot fototoestel gaan halen en uiteindelijk de knoop doorgehakt. Marcel is blij met zijn nieuw speeltje. 12u 00 en eindelijk op weg naar Glenorchy, fotostop aan Bennett Bluff, zicht op Lake Wakatipu met Pigeon en Pig Island. 13u30 - we eten onze boterhammekes op de picnicbank bij het Visitors Centre in Glenorchy, we rijden naar de wandeling die naar Lake Sylvan leidt. Vanaf de parking gewandeld over een waggelende hangbrug, door bos tot aan het meer (fototoestel geprobeerd), het regent. Terug naar Glenorchy in de kletsende regen, langs dezelfde weg terug naar Queeenstown. Fotos van nieuw toestel bekeken, geinternet en terug gewinkeld.
2 flessen Sparkling wine soldaat gemaakt als aperitief voor Valentijn. We eten opgebakken patatjes, erwten, wortelen en kip, douche, pintje(s) drinken en naar bed, morgen om 6u op!
09 u 25 blauwe lucht, zon, geen wolken Een magere 14° C. Als we naar buiten kijken door het raam van onze slaapkamer zien we de besneeuwde toppen van het Mt Cook massief.
Na het ontbijt reppen we ons in alle haasten naar het Visitor Centre om Mt Cook te aanschouwen zonder wolken en in al zijn glorie. Het spectakel is adembenemend en kunnen er niet genoeg van krijgen. We zijn er van overtuigd dat weinigen hem zo zullen gezien hebben zoals wij nu! Euforisch begeven we ons op weg naar Omarama, 10 u 23 stop voor een wandeling naar de "Clay Cliffs". Speciale kleiformaties gevormd door afzetting van morenepuin afkomstig van gletchers uit het Mt Cook gebied en geërodeerd tot bizarre formaties onder invloed van hevige regens. We trekken verder richting Omarama.
Op baan 8 rijden we over de Lindis Pass. We zijn er voorbij zonder een hoogtemerk te hebben opgemerkt.
Naar Tarras en Cromwell langs Lake Dunstan, boterhammekes gegeten op bank met picnictafel, veel koude wind.
13 u 45 stop aan de samenvloeiïng van Clutha en Kawarau rivier, wandelingetje door Old Cromwell Town (vlug bekeken). 14 u 00 stop aan Gold Mining Ct en Goldfields Jet in het begin van de Kawarau Gorge.
Fotostop aan Roaring Meg (=stroomversnelling). 16 u 00 aankomst aan de legendarische Kawarau Bridge waar de eerste bungy sprong werd uitgevoerd (43m). Voor NZD140 kan je springen: spectaculair. Marcel zn fototoestel gaat er van stuk!
Bezoekje aan het goudzoekersstadje Arrowtown, met oude houten gebouwtjes en de "Chinese Village", dan via Malaghan road naar Coronet Peak (1.150m), mooi uitzicht. Het is een bekend ski-oord in de omgeving van Queenstown. Vandaar naar Queenstown, gewinkeld en ons hotel gezocht. Na wat zoeken en vragen toch gevonden even buiten de stad. Gekookt en we eten sla, tomaat en koteletten met patatjes. Douche, slaapmutsje en slapen.
Christchurch Mount Cook/Twizel Geschatte afstand: 416 km
Het is 08 u 35 en het weer schitterend. Temperatuur 20°. We ontbijten en checken out.
We verlaten Christchurch via baan 73 noord-westwaarts richting Arthur's Pass. We rijden over Templeton Kirwee Darfield. In Darfieldnemen we baan 77 naar Mount Hutt, verder de Scenic Road 72 richting Mt Hutt. We houden halt aan de Rakaia Gorge. Hier maken we een wandeling tot aan een uitzichtpunt. We komen onder de indruk van de ongerepte natuur en de brede kloof, uitgegraven door het smeltwater van de gletchers in de Nieuw Zeelandse Alpen. Rond 11 u 25 bereiken we terug de auto. We rijden verder over de legendarische Rakaia brug richting Mt Hutt.
Geraldine : fruit gekocht en onze boterhammekes verorberd op een bankje in het dorp.
Om 01 u 05 terug op weg richting Fairlie, om 01 u 43 fotostop, mooi uitzicht (7km voor Fairlie), dan over de Burkes Pass (709m) fotostop om 02 u 15 zien we in de verte de besneeuwde toppen van de Alpen met witte wolken er omheen.
02 u 50 stop aan kapel van de goede herder (met hond) aan Lake Tekapo
03 u 30 stop aan Lake Pukaki met Mount Cook in sombere wolken gehuld.
Om 04 u 00 komen we aan het Mountains Chalet Motel in Twizel. We checken in en de bagage wordt afgeladen. We besluiten toch nog door te rijden langs Lake Pukaki tot Aoraki, aan de voet van Mt Cook.
04 u 45 fotos vanaf Peeters lookout 05 u 45 bezoek aan Mt Cook Visitors Center (gesloten). Baan naar Hooker Valley genomen en niet veel gezien wegens veel en dikke wolken rond Mt Cook. De verharde weg eindigt hier en kunnen niet meer verder, aangezien huurwagens vanaf dit punt niet meer verzekerd zijn.
Vanavond gaan eten in "The Korner Kafé" zalm en Marcel steak lekkere witte en rode wijn gedronken en happy gaan slapen.
Bij het tafelen genoten we van de lekkere Nieuw-Zeelandse wijnen en werd er gekeuveld over de gebeurtenissen van de voorbije dagen. Algauw bleek dat we allen, met dezelfde prangende vragen rondliepen, waarop we het antwoord helaas schuldigd bleven.
We vroegen het dan maar aan de bazin-dienster van het restaurant.
1.Wanneer men de stop uit een met water gevuld bad trekt, hoe draait de kolk; in wijzer- of in tegenwijzerzin?
2.We reden zuidwaarts op het middaguur en de zon stond pal achter ons? Hoe kan dat?
De dame antwoordde dat de kolk op het zuidelijk halfrond anders draait dan op het noordelijk halfrond. We hebben dat later bijna dagelijks getest, gefilmd en vergeleken, maar we twijfelen nog altijd. Hoe draait de kolk dan op de evenaar, eens links en dan rechts of helemaal niet???? We geraken er nog niet uit.
Maar op de andere vraag hebben we wel een bevredigend antwoord gekregen. Het is inderdaad zo dat in het zuidelijk halfrond de zon opkomt in het oosten, 's middags over het noorden gaat en tenslotte in het westen onder gaat.
Vanuit Christchurch kan men een trip maken naar het Banks‑schiereiland met Akaroa als voornaamste historische plaats. Het plaatsje heeft een bevolking van slechts 650 zielen en was de eerste Franse nederzetting in Nieuw‑Zeeland. Akaroa betekent in het Maori, lange haven. Het charmante stadje ligt op 82 km van Christchurch, aan een panoromische haven, en streeft ernaar de sfeer te creëren van een Frans provinciaal dorp. Het Akaroa Museum weerspiegelt de geschiedenis van het schiereiland. Het omvat ondermeer ook het gerechtshof en de Langlois‑Eteveneaux Cottage. Een zeer geliefde wandeling is de Akaroa Historic Village Walk die de bezoeker langs de verschillende oude houten huizen en kerken voert, die zo kenmerkend zijn voor het stadje. Het Akaroa Museum weerspiegelt de geschiedenis van het schiereiland.
We verbleven in het hotel Fino Casementi all suite te Christchurch
Om 8 u 00 opgestaan, ontbijt in ons appartement. Vóór 10 uur al op weg naar Akaroa.
De stad verlaten via Dyers Pass road, 1ste fotostop op de top Sign of the Kiwi (332m), dan tot Governors Bay. We zijn de brede wagen nog niet gewoon en moeten opletten voor de talloze fietsers op de smalle banen. De Kiwi's, zoals de Nieuw-Zeelanders zich noemen zijn zeer enthousiaste sportievelingen
Baan over Geddies Pass road, op baan 75 naar Akaroa
11 u 25 fotostop op Hill Top met zicht op Akaroa Harbour
11 u 45 Akaroa. Mooie wandeling door het dorp, foto bij standbeeld van een schilder, mooi Anglicaans kerkje (fotos), boterhammekes op een bank en terug op weg, via Summit road (met verschillende fotostops) naar Lyttelton.Wandeling door dorp. Er was een lokale braderie aan de gang en veel volk op de been. Fotos op sterk hellende straat, verder niets speciaals. Via Summer road naar Mount Cavendish (gondel!), te voet naar boven gegaan tot aan het eindpunt van de gondel- fotos gemaakt en terug naar de auto gewandeld. Via Mount Pleasant road naar beneden.
Gaan winkelen (bier, olijven, groenten, vlees). Gekookt : boontjes, lamssteak en patatjes, douche en slapen (want op tijd weer op voor een lange tocht zuidwaarts!)
De wekker loopt af om 05 h 30. De lucht is blauw wanneer de dag opkomt. De rest van de valiezen wordt gepakt. Het ontbijt is herleid tot het strikte minimum; een paar tassen oploskoffie met wat droge koekjes op de hotelkamer. Om 06 u 00 stappen we de lift in naar beneden. Janine en Marcel staan al te ijsberen. Aan de balie rekenen we af.
De taxi die we de avond tevoren gereserveerd hadden is stipt op tijd en brengt ons naar de luchthaven.
We hebben ruim de tijd, drinken nog een tas koffie en kopen een fles Brandy om onze avonden was gezelliger te maken.
De boarding verloopt vlot en de Boeing 767-338 vertrekt om 09 u 25 voor een vlucht van 2.127km. Ongeveer 3 uur later landen we in Christchurch rond 14 u 20 (NZ-tijd). Eerst wat geld gewisseld en daarna onze auto opgehaald: een Mitsubishi Pajero 4x4. Het was evenwennen met zo'n schuit te rijden en dan nog links ook. Gelukkig zijn de straten daar breed en het verkeer heel rustig. Naar het hotel gereden en de auto in een veilig afgesloten garage van het hotel geparkeerd. Een verkennende wandeling naar centrum gemaakt en inkopen gedaan. Zelf gekookt: patatjes met sla, tomaat en kotelet, daarna nog eens naar de stad, op zoek naar Internet, fotos gekeken en mailtjes gelezen en verstuurd. Op de kamer nog pintjes gedronken en vroeg naar bed.
