Ons Motto is: TravelasmuchasUcan De voorbereiding, de reis zelf, het monteren van de filmpjes, het schrijven van het verhaal en publiceren op het net, maakt van het reizen een full-time job!
29-12-2006
Nieuw Zeeland - Dag 11
DAG 11 : Maandag 20 februari 2006
Glaciers Greymouth Punakaiki Geschatte afstand: 218 km
Bezoek aan de Hokitika en de Pancake Rocks in Punakaiki
Vertrek om 09 u 15 bij een temperatuur van 15° C. Er was blauwe lucht, nu komen er al wolken aandrijven, we nemen baan 6 richting Greymouth en zo verder naar Punakaiki. Intussen loopt de temperatuur op tot 17° C.
10u12 We tanken in Whataroa. Telefoon geprobeerd met Calling Card vanuit openbare Tel-cel, werkt tot aan het nr. van de correspondent in België en breekt plots af, dus geen contact met het thuisfront. Via bochtige weg van Mount Hercules naar Harihari. Naar Lake Ianthe, langs weiden met koeien ipv. de vele schaapjes aan de andere kant van de bergen. De baan loopt door dichte bossen, langs Pukekura en Waitaka Scenic Reserve. Op weg naar Ferguson trekt de bewolking open en het zonneke komt piepen (19° C). Korte stop in Ross (plasje) en effe rondkijken in een kleine shop. Telefoon nog eens geprobeerd, gaat niet. Verder langs baan 6 naar Hokitika, langs rechte, vlakke baan evenwijdig met de Tasman Zee. Hokitika, naar apotheker geweest, anti sandfly produkten gekocht met geld uit de kas. Felicienne heeft heel dikke bulten op haar voeten van de beten van die kleine vliegjes. Trimmer gekocht om Marcel's baard wat bij te werken. Internet (30 min voor NZD3). Boterhammekes opgegeten op bankje aan de Tasman zee, wandeling over strand vol met drijfhout. De mensen amuseren zich om daarmee artistiekeconstructies te maken (precies een maanlandschap).
13 u 40 rijden we over een "one lane bridge"waar ook een treinspoor op ligt.Stel je voor dat daar een trein afkomt in de tegenovergestelde richting! Wat dan? ( Marcel maakt foto door de voorruit), verder over baan 6 naar Greymouth, bezoekje aan de stad, niets speciaal, alleen plasje en geen foto.
14 u 50 fotostop aan Rapahoe, zicht op zee met rotsblokken en kliffen begroeid met bomen. Verderop aan Strong Mine Memorial, fotostop op uitkijkpost boven de zee, weer met rotsblokken en blauwe zee. Het is een aangename 23° C.
De weg volgt de mooie, kronkelende, glooiende kustweg. 16 u 23. We komen aan in Punakaiki, de Pancake Rocks bezocht. Verder alleen een Visitor Center en een klein winkeltje (alleen brood gekocht). Naar hotel, Janine strijkt en Leu (Marcel) trimt zijn baard. Avondeten in restaurant van hotel : 4x steak + fles rode wijn, 2x Irish Coffee en 2x Jaffa (met Grand Marnier) Pintje op de kamer en sommige kaartjes geschreven, onze Visarekeningen opgeteld voor een stand van zaken.
We verblijven 1 nacht in de Punakaiki Rocks Villas
Punakaiki Tasman Bay Nelson Geschatte afstand: 302 km
Het is 09 u 15 en er hangt een grijze lucht boven zee, het is wel warm. Vannacht heeft het geregend, gisternamiddag waren er weinig golven, s' avonds al wat meer en vanmorgen veel golven. Tot aan de Pancake Rocks en Blowholes gewandeld,uitgebreid bezocht en gefotografeerd. Telefoonkaart gekocht. Gebeld naar het thuisfront. Terug naar de pancakes gaan zien, de zee is beetje wilder dan gisteren, dolfijntjes zien duiken, lange slierten algen die we gisteren zagen drijven hangen nu als floschkes aan een haakje.
We rijden in noordelijke richting langs kronkelende baan, heel mooie plantengroei en stranden met dikke rotsblokken. 18° C en de bewolking lijkt open te trekken. We zijn hoopvol!!! We verlaten baan 6, langs Wilsons Lead road naar Cape Foulwind en Tauranga Bay. Weiden , kleine heuvels met lage struiken, erg heuvelend.
11 u 40 terug van kleine wandeling naar de robbenkolonie van Tauranga Bay. Ondertussen regent het goed en is de hemel helemaal dichtgetrokken. Tot Cape Foulwind aan parking, wandeling tot de Cape en op de terugweg hebben we een Pukake (vogel met rode bek, blauwe pluimen met witte staart) gezien en aan de auto kiekens gevoederd en gefilmd. De kiekens zijn Wekas of bush-hens. 12 u 40 op weg naar Westport langs de Buller Bay. 13 u 15 Weg uit Westport, boterhammekes opgepeuzeld langs de Buller River, naast lange brug, staande naastde auto (banken zijn nat). Langs de Buller River richting Murchison, de wolken komen lager-18° C. Rijden verder langs de Lower gorge en de Upper gorge en de wolken trekken stilaan open. 14 u 30 Stop aan de Swingbridge over de Buller River, niet betaald en dus niet binnen. Voorbij Murchison en Glenhope beginnen we stukjes blauwe lucht te zien-21° C. 15 u 50 Stop aan de lookout en zicht op de baai en Nelson-24° C Weer stukjes blauwe lucht. Naderen Nelson, zonneke schijnt en het is al 28° C. Na veel gezoek toch ons appartement gevonden. Uitpakken, pintje drinken en winkelen : voor 2 dagen, bier en wijn. Gekookt : lamskoteletten, patatjes, ratatouille (groene,rode en gele pepers-courgetten-uien-tomaten en look) lekker gegeten. Witte was ingestoken, duurt heel lang. Naar thuisfront gebeld met kaart vanaf vast toestel. Witte was gedroogd, veel wijn en slaapmuts gedronken en dan maffen.
We verblijven 2 nachten in de Kimberley House te Nelson.
Dagtocht in het Abel Tasman National Park. Wandelen langs de Abel Tasman Coastal Track: Geschatte afstand: 124 km.
Het is 09u30. er is blauwe lucht en 't zonneke schijnt - 21° C
Deze morgen al goe bezig geweest, onze gekleurde was blijft in de machine steken, het water wordt niet weg gepompd. René belt naar James om te komen repareren. Leu (Marcel) en ik gaan naar de fotograaf om de volle geheugenkaart op CD te zetten en een nieuwe kaart te kopen
Vis gekocht in het groot warenhuis dat we gisteren al gedetecteerd hadden. (Frish Lemon filets) en 2 citroenen. Felicienne heeft ondertussen onze bookes gesmeerd, inpakken en wijle weg naar Abel Tasman Nat. Park om te gaan wandelen. Naar Motueka met de wagen.
We verlaten baan 60 en gaan naar Kaiteriteri, waar we na veel bochtenwerk aankomen.
We betalen voor onze watertaxi en kronkelen verder naar Marahau.Om 11u 05 zijn we in Marahau, we zetten de auto op de parking van het Aquataxi-bedrijf. Om 12 u 00 zijn we op weg, we zitten in de boot, (met onze reddingsvesten aan) die getrokken wordt door een tractor. Met de tractor rijden we het water in, eens ver genoeg in zee maken ze de boot los en kunnen we varen. We bekijken eerst Split Apple Rock , ten zuiden van Marahau, dan naar het noorden tot Anchorage. We moeten onze schoenen uittrekken om te ontschepen. We eten onze bookes op een bank onder de bomen bij het strand.
Om 13 u 20 beginnen we aan onze tocht naar Marahau (4u wandelen voor de boeg). Een fikse klim brengt ons aan een mooi uitkijkpunt en dalend en klimmend, met mooie zichten onderweg, bereiken we Marahau.
Een welverdiende pint in Park Café aan het einde van de voettocht kan onze dorst amper lessen. Nog een eindje stappen tot de auto en dan terug naar ons stekje in Nelson. Wasmachine is zogezegd hersteld en we kunnen de was drogen (komt heet en klam te voorschijn), hangen dus alles her en der op kapstokken. We eten vis (gebakken in echte boter) met sla, tomaat en patatjes. Drinken de rest van de wijn en gaan onze valiezen ordenen. Morgen moeten we de boot op naar het noorder eiland. Kaartjes geschreven en ons bier opgedronken en dan slapen voor de allerlaatste keer op het zuider eiland. Het pakt ons!
Tasman Bay Nelson Picton Overtocht Wellington Geschatte afstand: 96 km
Het is 08 u 45 bij 16°C. Het zonneke schijnt en er waait een fris windje, kleine witte wolkjes steken af tegen een blauwe lucht.
Als bij wonder zijn alle kleren droog, dus alles vliegt de valiezen in, naar de kindjes gebeld, ontbeten en naar James gebeld om de sleutel te overhandigen. De brave man heeft blind vertrouwen in ons en we mogen alles openlaten en vertrekken. Nu op weg naar Picton via baan 6, N-NO. Voorbij Hira klimmen via een bochtige weg tot 400 m hoog de heuvels in, we blijven dalen en klimmen en weer dalen...Rai Valley langs de vallei naar Pelorus Bridge. Langs groene heuvelende weiden (koeien) tot Havelock en daar getankt.
Queen Charlotte Drive langs de sounds , 10 u 10 stop op Cullen Point Lookout. Kronkelend naar beneden. Het werd al een aangenamen 20° C. Ondertussen, na veel bochtenwerk bereiken we de lookout over Picton, een cruiseschip vaart de haven binnen. Zoeken een parking om huurauto af te leveren. We weten waar en hoe we de auto kunnen achterlaten (op publieke P vlak naast de ferry). Stappen naar een parkje waar we onze bookes eten op een bankje. Donkere wolken komen opzetten, we zijn net terug aan de auto en de eerste druppels vallen. Regenvesten uit de valiezen gehaald en dan naar de bagage-check-in. Voucher omgeruild voor onze Boarding Pass. Naar het bureau van BudgetCar de sleutel van de auto afgeleverd en papieren geregeld. We reden in totaal 2.772 km op het zuider eiland. Kaartjes gepost aan de ferryterminal en nu de boot op. René vindt voor ons een tafeltje voor 4, vlak voor het grote raam op dek 8 (denk ik). Ondertussen schijnt terug de zon en zitten we lekker warm. Om 13 u 20 varen we af. 14 u 00we zoeken onze route door de Sounds, het wolkendek wordt terug dichter. Om 14 u 15 varen we door de poort East-West Head, de open zee in. Zware deining duwt de boot op en neer, de golven zijn danig hoog en beuken meedogenloos op de ruiten van dek 8 omder luid geroep van de passagiers. Ruwe zee in Cook Strait!!!Vele passagiers worden zeeziek, braakgeluiden rondom ons! De een na de andere wordt afgevoerd door het gedrild personeel.De steward doet zijn ronde om aan iedereen te vragen of het gaat. We varen tussen Palmer en Pencarrow Head de baai van Wellington in. Op slag is alles terug rustig, de zieken worden beter, de lucht wordt blauw en het zonneke toont zich opnieuw. 16 u 10 We naderen de stad, met buildings? Wellington lijkt een grote stad. Het duurt een eeuwigheid voor we van de boot geraken. Nieuwe auto ophalen en alles regelen terwijl de vrouwen wachten op de valiezen. Het is erg winderig, wel zon. 17 u 22 We betrekken onze tweede auto en begeven ons op weg via baan 1 richting noord naar ons motel in Newlands, dus buiten het centrum. Het is geen grote luxe; 1 koppel slaapt in de living en 1 koppel boven er is geen kookgerief.We winkelen en rijden dan naar het stadscentrum. De beehive (Bijenkorf of parlement) gezien en naar Café Leuven getrokken: 3 blonde Leffe en 1 Stella plus 4x mosselen met friet en 4 Stellas. Het zijn groene Nieuw-Zeelandse reuzen mosselen en dito frieten.Na kort avondwandelingske (wegens te veel wind) terug naar motel, Internet in motel, pintje drinken en slapen zonder slaapmuts.
Wellington Tongariro NP Ohakune Afstand: 303 km
Er zijn 3 mogelijke wegen naar onze bestemming.
·De langste (380 km) langs het binnenland via Masterton Woodville Manawatu Gorge Palemerston North Bulls Taihape Waiouru Ohakune.
·De kortste (290 km) langs Hoofdbaan 1 en deze blijven volgen tot Waiouru Ohakune
·Misschien de interessantste (303 km) via Hoofdbaan tot Sanson. Daar linksaf baan 3 volgen tot Wanganui (mooi plaatsje Zie Boek NZ Blz 134 ev). Daarna de Whanganui rivier volgen zie wegbeschrijving Boek NZ Blz 138 ev. In Pipiriki naar Raetihi Tohunga Junction Ohakune
Afhankelijk van de activiteit van de volgende dag (de Tongariro Crossing) en de mogelijkheid de reservatie al dan niet op voorhand te kunnen vastleggen, zullen we moeten kiezen.
We kiezen voor de derde optie
We verblijven 2 nachten in de Powderhorn Chateau in Ohakune op basis van 2 Double Standard rooms met bad of douche/WC 46,28 pp
excl maaltijden / excl transfers.
Om 08 u 20 zijn we de baan op. De temperatuur wijst een bescheiden 13° C aan en grijze dikke wolken, met stukjes blauw ertussen doen hopen. Het zonnetje doet goede pogingen om erdoor te geraken.
Baan 1 N richting Porirua, Mana. Eens voorbij Mana wordt het landschap heuvelend groen, mooi stukje langs de zee. Verder heuvelend tot Waikanea, verder door naar Otaki, naar Levin, het landschap vlakker en de heuvels verder rechts van ons. Voor Foxton, dringende plasstop voor René, over Manawatu river.
Foxton, met Hollandse windmolen, door vlak land (zandgrond) naar Sanson. De wolken drijven landinwaarts en boven de kust wordt de lucht blauw. In Sanson baan 3 richting Wanganui. Het zonneke komt, de lucht wordt blauw en de thermometer wijst al 16° C aan.. Bulls, stierendorp. Alles verwijst naar de stieren baan 3 heuvelende landbouwgrond-weiden met schaapkes en koeikes. 10 u 45 Wanganui, wandeling door de stad, Sarjeant Gallery in het park, handjesmuur, zicht op de stad. 11 u 45. Het is al 19° C. Rijden over City Bridge naar baan 4 tot Upokongaro, even verder Whanganui River Road.
12 u 00. We beginnen langs een smalle kronkelbaan naar een uitkijkpunt-fotostop- dalen en stijgen- kuddeke schapen (foto en film), rijden langs water en komen door Parikino. Stop aan de Oyster cliffs, voorbij Atene. Deze cliffs bestaan uit een opeenstapeling van miljarden oesterschelpen in de loop der tijden 10-tallen meters dik. Picnicstop op Otumaire Campsite. Koriniti : fotostop bij Maoridorp. Matahiwi, vanaf hier gravel road. Hier moeten we opletten om niet weg te schuiven in de bochten. Stop aan Kawana Flour Mill en even verder bij Ranana London, fotostop binnen in het Maorihuis, hier hebben we Fransen met de fiets ontmoet. Jerusalem : kerkje, maar volop werken bezig en dus geen foto's. Naar Pipiriki, onderweg nog mooie zichten op groene heuvels, smalle baan met veel keien. In Pipiriki verlaten we de rivier en gaan richting Raetihi. Voor Mangaeturoa, op 400m hoogte. Het is inmiddels 20° C en we krijgen terug asfalt onder de wielen.
15 u 30 Stop op uitkijkpunt, eerste maal zicht op de Mt Ruapehu, helaas in wolken gehuld en Mt Ngauruhoe (met stompe kop) en Mt Tongariro (3 piekjes op plateau). In Raetihi dwarsen we baan 4, we gaan rechtdoor naar Ohakune, stop voor fotos van Mt Ruapehu, ditmaal zonder wolken. We komenaan ons hotel rond 16 u 38. Het is 18° C en zitten op een hoogte van 600m. We gaan winkelen voor 3 dagen, brood, beleg, drinken, energiebars en drinks. Om 19 u 00 gaan we eten, BBQ op terras van Café Altitude 585. We bakken zelf onze steak, ajuin en ei, bedienen ons van de saladbar, broodje en boter, drinken elk een pint. Via de receptie van het hotel boeken we de bus voor morgen, de bus pikt ons om 07 u 15 op en brengt ons naar het beginpunt van de Tongariro Crossing. Na het eten terug op de kamer. We maken onze bookes voor morgenvroeg en om mee te nemen op onze dagtocht, steken alles in de frigo, zo kunnen we morgenvroeg wat langer slapen. Nog een pintje en dan op tijd naar bed, morgen een zware dag!
Om 06 u 00 uit de veren, wassen, eten, rugzak klaar, nog een laatste check en we gaan ervoor. 06 u 50 en we zitten gereed, een tikkeltje nerveus.
Het busje pikt ons op om 070u 20 aan de receptie, we halen nog andere wandelaars op, het is zwaar bewolkt.
Komen aan op de Car P Mangatepopo, laatste plasje en klaar voor de start.Om 08 u 37 vertrekken we. De mist en de koude dempt de stemming maar beetje bij beetje trekken de wolken weg en komt de zon te voorschijn (ong. 900m.hoogte).Om 09 u 02, aan de weg naar de Mangatepopohut, kiezen wij voor de weg naar de Emerald Lakes.
Om precies 09 u 45 zijn we aan de Soda springs, effe rusten, een boterhammeke naar binnen werken. De vrouwen doen de pijpen (van hun broek) af, we zijn op schema. Er was 1 uur voorzien tot Soda Springs.Om 09 u 57 beginnen we de klim naar South Crater, tussen de rotsblokken omhoog ( ong.1.550m). 10 u 43 -eindelijk boven aan South Crater, drankje en massa's,fotos genomen. We zijn nog altijd op schema; we hadden 45 min nodig om boven te geraken en we deden er 46 min over. Straf hé.
10 u 50 Vertrek naar de top en Red Crater (hoogste punt: 1.886m), we hebben 1uur nodig om er te geraken.
11 u 35 we zijn er, nog altijd op schema, en iedereen draagt letterlijk zijn steentje bij op een hoge hoop stenen. Om 11 u 42 terug op weg. Moeilijke afdaling in losliggende lava sinters maar eens je de truc beet hebt ( = hielen planten en voeten niet schuin plaatsen) lukt het wonderwel. Om 12 u 05 aan Emerald Lakes, hier zoeken we een plekje (=platte steen) om onze bookes te eten, in een welriekende zwavelgeur.
12 u 32 en weer op weg, effe stijgen en we bereiken Central Crater-fotos van Blue Lake. Vanaf hier begint de afdaling naar Ketatahihut. Om 13 u 55 zijn we er, op een hoogte van 1.450m. Plaske, effe rusten en banaan eten en de afdaling gaat verder. Afdaling in sneltreinvaart, deels lopend, met moeilijke hoge trappen. We lopen langs Hot springs (fotos) en altijd verder bergaf. Het duurt erg lang! Om 15 u 43 zijn we aan de Car P waar de bus ons opwacht. We klaarden de klus in 7 uur en 5 minuten. Om 16 u 00 op de bus en vertrek om 16 u 10. We moeten langs Whakapapa Village ( zien "the Chäteau" een prestigieus hotel) om nog ander volk op te pikken. Op de terugweg halfweg Château en de hoofdbaan, deed de bus psssshut en we hadden platte band (ong.16 u 50). Wachten op een vervangbus en om 17 u 25 terug op weg om eindelijk om 18 u 15 in het hotel te zijn. Welverdiende pint, douchen en Marcel zijn wonden likken (gevallen tijdens de wandeling). We eten in het restaurant van het hotel (1x lamsrack, 1x wildbraad, 2x tonijn), en drinken daarbij 2x4pintjes. Terug op de kamer belt René naar Pam, ze verwacht ons woensdagavond voor een BBQ. Fotos kijken, pintje drinken en slapen, iedereen is moe maar voldaan!
