Dit zijn onze zieken Heer, Ik leg ze allen voor U neer. Wilt U toch aan hun denken, Wees U met hen, in hun pijn, Wil U hen, Uw vrede schenken.
U weet van ieders smart, U kent hun aller hart. Wilt U met Uw kracht hen versterken, Hen troosten in verdriet. En waar Uw oog hen ziet, Hen bedekken met Uw vlerken.
Gedenk Uw knechten, Heer, Die ziek zijn, zwak en teer. Wilt U voor Uw werk hen sparen, Voor zo'n grote zielennood. Het arbeidsveld is zo groot, Verleng Gij Heer hun jaren.
Ontmoeten is meer dan iemand tegenkomen of bij elkaar zijn. Je ontmoet niet zoveel mensen.
Ontmoeten heeft iets van verwondering en herkenning. De ander is het antwoord op de vraag op iets in jou.
Een echte ontmoeting raakt je. Ze vraagt openheid van jou.
Niet dat je alles moet zeggen tegen de ander. Maar wel dat die ander jou iets mag zeggen of vragen.
Ontmoeten is de ander binnen laten in het huis van jezelf. Met het risico dat hij of zij ontdekt dat niet alles echt is in je huis.
Dat je je soms anders voordoet, dat je kwetsbaar ben en soms anderen gewoon napraat. Iemand ontmoeten is iemand binnen laten in de binnenste cirkel van je leven.
Hij zal vragen naar je ervaringen, gewoontes, gevoelens en opvattingen.
Pas als je de ander zo diep laat binnendringen kun je van een ontmoeting spreken. Een ontmoeting laat sporen na.
Lang geleden hoefde je over deze vraag niet na te denken, het was er gewoon, als vanzelfsprekend.
Door de jaren heen verwikkel je in een innerlijke strijd, er kwamen tegengestelde krachten die je geest onrustig maakte, en die het je moeilijk maken om daar een evenwicht in te vinden.
Je denkt dan; "dit is goed, of dit is slecht" of "dit is beter en dat is helemaal verkeerd".
Zie het als een weegschaal, de schalen van een weegschaal zijn met elkaar verbonden, deze worden bijeengehouden door een stang in het midden. Het één kan niet zonder de ander.
Wanneer je een gedachten krijgt waarmee de ene schaal naar de andere kant getrokken wordt, ligt het zoeken naar evenwicht, naar balans in het middelpunt van de stang.
Deze zal altijd verbonden blijven, net zoals de kringen die in het water verschijnen als we er een steen in gooien. Of.... net als je ademhaling die naar binnen en naar buiten gaat, of.... de mannelijke en de vrouwelijke kant, de binnenkant en de buitenkant, licht en donker en ga zo maar door.
Wanneer je de tegengestelde krachten in evenwicht brengt, zul je je kostbaarste juweel (terug) vinden.
Dit juweel is jouw centrum, jouw bestaan in het geheel, in alles en met iedereen. Dit kostbare juweel is nergens anders te vinden dan in jouw eigen hart.
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde, Het water gaat er anders dan voorheen. De stroom van de rivier hou je niet tegen, Het water vindt er altijd een weg omheen.
Misschien eens gevuld door sneeuw en regen, Neemt de rivier mijn kiezel met zich mee. Om hem dan glad en rond gesleten te laten rusten, In de luwte van de zee.
Ik heb een steen verlegd in een rivier op aarde, Ik leverde bewijs van mijn bestaan. Omdat door het verleggen van die ene steen, De stroom nooit meer dezelfde weg zal gaan.
Met name 's nachts, als de geluiden van de dag rustiger worden, tot de één na de ander helemaal ophoudt, wordt de waarnemer zuiverder. De zintuigen worden niet meer gehinderd en worden scherper. De dingen om ons heen, door dit stille uur worden gewekt, nemen verschillende vormen aan.
Je bevindt je in het diepst van de nacht, je luistert opmerkzaam naar elk gefluister, elk krakend geluid, ieder klein geritsel. Rustig, maar waakzaam, laat je je vervullen door deze bijna onwerkelijke sfeer, terwijl je wacht op de heilige rust van de slaap. Deze gevoeligheid, de bereidheid van de ziel, die het mogelijk maakt inzicht te krijgen uit de dingen zelf, van hen te leren terwijl je naar ze luistert, van hen leert wat houden van is of te ontdekken dat er rechtstreeks "iets" in jou is dat je hart met een mooie onbekende emotie sneller doet kloppen.
Het is alsof je een nieuw Zelf tegenkomt, iemand van wie je wil leren houden, hem een stukje bij beetje wilt leren kennen. Iemand die "voelt" en de verborgen zijde van de dingen waarneemt. Iemand die zich daarbij niet laat leiden door de haast van het leven, en daar niet aan gebonden is omdat hij een voorgevoel heeft van de vrijheid van de geest.
Dan zul je merken dat deze "iemand" je ziel is, en niet van jou gescheiden, die de glimlach van de diepe vrede kent. Zo zul je je kern vinden, en "jouw" aanwezigheid en "jouw" leven bewust worden. Vergeet niet, je bent niet het verleden, en je bent ook nog niet de toekomst. Je "bent" in het moment, zoals alles wat met je en in je leeft, in het eeuwige NU.
"Als je hart eens heel ver kon horen, dan zou de geur van de roos die ik voor je geplukt heb, heel dicht bij je mogen komen, zodat hij je kan omarmen."
"Als je ogen eens door haar schittering konden worden aangestoken, zouden woorden al haar schoonheid kunnen beschrijven."
"Graag zou ik jou die roos willen brengen, om hem aan jou te geven vanuit de stilte van mijn hart."
Wanneer je stil bent, diep van binnen, Hoor dan het ruisen van de wind, wees stil en luister, hij roept zachtjes je naam, (......) wees jezelf, als een kind.
Wanneer je stil bent, diep van binnen, Hoor dan hoe de vogels zingen, speciaal voor jouw, een prachtig mooi en lieflijk lied.
Wanneer je stil bent, diep van binnen, Laat dan de zonnestralen toe, voel hoe ze stralen, je innerlijke beroeren en jouw al zijn liefde en warmte geeft.
Wanneer je stil bent, diep van binnen, Voel dan hoe de zee met al haar kracht, door je heen spoelt, en je vloeibaar maakt, het maakt je zacht.
Wanneer je stil bent, diep van binnen, En je kijkt hoe de blaadjes van een bloem zich langzaam opent, Dan weet je dat ook jij net als die bloem, in al haar volheid mag bloeien.
Wanneer je stil bent, diep van binnen, Echt werkelijk helemaal stil, dan zijn alle woorden overbodig, JIJ BENT DAN STIL.........INNERLIJK STIL.
De eerste chakra wordt ook wel de wortelchakra genoemd en bevindt zich ter hoogte van het stuitje. De corresponderende kleur die bij dit chakra hoort is rood en heeft het element aarde.
De tweede chakra wordt ook wel de sacraal of sexchakra genoemd en ligt net boven het schaambeen ter hoogte van de voortplantingsorganen. De corresponderende kleur die bij dit chakra hoort is oranje en heeft het element water.
De derde chakra wordt de zonnevlechtchakra genoemd en ligt net boven de navel. De corresponderende kleur die bij dit chakra hoort is geel en heeft het element vuur.
Het vierde chakra is het hartchakra en ligt ter hoogte van het hart. De corresponderende kleur van dit chakra is groen en heeft het element lucht.
Het vijfde chakra wordt de keelchakra genoemd en licht ter hoogte van de keel. De corresponderende kleur van dit chakra is helderblauw en heeft het element geluid.
Het zesde chakra wordt de voorhoofdschakra genoemd en bevindt zich tussen je wenkbrauwen, waar je derde oog zich bevindt. De corresponderende kleur van dit chakra is indigo en het element is licht.
Het zevende chakra wordt de kruinchakra genoemd en bevindt zich ter hoogte van de kruin. De correspondende kleur van dit chakra is violet tot helderwit.
Chakra is het woord voor wat in het Sanskriet "wiel" betekent. De chakra's zijn van wezelijk belang voor het goed functioneren van de organen, onze gezondheid en ons algehele welzijn. De chakra's nemen energie op uit ons omringende krachtveld of universum. Ons lichaam kent zeven hoofdchakra's die ervoor zorgen dat de benodigde energie daar terecht komt waar het moet zijn. (zie plaatje).
Wanneer een chakra niet goed werkt, oftewel niet genoeg energie opneemt dan ontstaat er een onderactiviteit van de desbetreffende organen. Wordt er juist teveel energie opgenomen, dan zal dat te merken zijn aan een overproductiviteit van de organen. Je zult begrijpen dat ziekte daardoor eenvoudig kan optreden.
Heeft iemand je wel eens verteld dat je helemaal goed genoeg bent? Dat je mooi genoeg, lief genoeg, wijs genoeg, sterk en slim genoeg leeft?
Heeft iemand gezien hoe je je best doet te roeien met de riemen die je hebt, om te gaan met alles dat het leven biedt en dat je met alles dat je nu weet en kunt het best mogelijke doet?
Fluistert iemand je steun en bemoediging toe zoals: Goed zo, toe maar, moet je doen, je mag nee zeggen, kom op, je kunt het, wat je ook doet ik sta achter je.
Strijkt er iemand heel zacht langs je wangen als je slaapt en blijft diegene een tijdje glimlachend van bewondering en trots bij je bed maar je kijken?
Zingt iemand slaapliedjes wanneer je niet kunt slapen en kust iemand je wakker als je akelig droomt?
Is er iemand die blij is als je thuiskomt, en die je uitzwaait en succes wenst als je weggaat?
Is er iemand die 't gefluister van je dromen hoort en je aanmoedigt ze achterna te gaan en je bemoedigt wanneer je onderweg obstakels tegenkomt?
Is er iemand om je geluk mee te vieren, onbedaarlijk mee te lachen en ook het zwartste zwart van je depressie mee tegemoet te treden?
Zegt iemand dat ieder gevoel dat je ervaart er mag zijn en dat alles ook weer voorbij gaat; dat 't na iedere winter altijd ook weer lente wordt?
Houdt er iemand van iedere centimeter van je lijf; van ieder romig vetrolletje en ieder mager plekje, van alles dat heel en stuk en gezond en ziek is?
Is er iemand die vindt dat je mag luieren, soezen, hangen, lantefanteren, lummelen, rotzooien, flierefluiten en rommelen zonder dat 'het iets moet worden'?
Is er iemand die je toejuicht en zegt dat je; vals mag zingen, gekker dan gek mag dansen, rare kleren mag dragen, je eigen stijl en smaak mag volgen, niet mee hoeft in het gareel, mag gillen en keihard mag lachen, af en toe mag spijbelen, bonbons mag smikkelen, luidruchtig, kleurrijk en ongewoon mag zijn?
Is er iemand die zeker weet dat jouw intuïtie altijd het beste met je voorheeft en dat dit 't kompas is waarop je wel vaart?
Is er iemand die blij is dat je bestaat en je nooit zou willen missen omdat er niemand is zoals jij?
Weet iemand dat je altijd 't beste doet dat je (op dat moment) kunt en is er iemand die dat goed genoeg vindt, ook al kan 't morgen misschien beter?
Is er iemand bij wie je tegelijk thuis bent en op avontuur, iemand op wie je kunt bouwen zonder gevangen te zijn?
Is er iemand die teder fluistert dat je net zo perfect bent als een musje, een sneeuwvlok, een regendruppel in de lente, een kusje van een kind?
Is er iemand die echt van je houdt? Ik wens je nu dat jij zelf diegene bent. Ik wens je de ont-dekking: Je was het zelf op wie je wachtte.
Het overgrote deel van de mensheid leeft in een verleden en in een toekomst. Het bijbehorende heden wordt meestal als de tijdsaanduiding NU gebruikt. Echt in het heden te leven is voor de mensen een ondoenlijke zaak.
WAAROM?
De meeste mensen denken te leven in een wereld bestaande uit 2 delen ten weten: - Het verleden, dagene wat is gebeurd. - De toekomst, datgene wat nog te gebeuren staat. Men denkt dat dit twee verschillende zaken zijn, doch niets is minder waar. Het verleden en de toekomst zijn twee benamingen voor hetzelfde gegeven.
Het verleden wordt gevormd door gebeurtenissen, die door de mens niet zijn opgelost om welke reden dan ook.
De toekomst bestaat uit niets anders dan de niet opgeloste gebeurtenissen uit het verleden, die in deze zogenaamde toekomst, een hernieuwde kans krijgen om alsnog opgelost te worden.
Kiest men ervoor deze gebeurtenissen alsmaar niet op te lossen, dan is het resultaat te voorzien. De voorraad niet opgeloste gebeurtenissen, met de al dan niet daaraan verbonden emoties, wordt steeds groter en zal op een gegeven moment zijn tol gaan eisen, op fysiek-, psychisch-en mentaal gebied.
De mens is de schepper van zowel zijn eigen verleden als zijn eigen toekomst. De mens is ook schepper van zijn eigen heden.
Het heden -de Bron- komt tevoorschijn op het moment dat een gebeurtenis uit het verleden, (een niet verwerkte emotie) in de toekomst wordt opgelost.
Om in het heden -de Bron van alle leven- te geraken zijn verschillende manieren/wegen voorhanden.
Maak je - slechts vandaag niet kwaad, Maak je - slechts vandaag geen zorgen. Verdien je brood op een eerlijke manier. Toon dankbaarheid aan alles wat leeft. Eer je ouders, je leraren en de ouderen.
