Dit zijn onze zieken Heer, Ik leg ze allen voor U neer. Wilt U toch aan hun denken, Wees U met hen, in hun pijn, Wil U hen, Uw vrede schenken.
U weet van ieders smart, U kent hun aller hart. Wilt U met Uw kracht hen versterken, Hen troosten in verdriet. En waar Uw oog hen ziet, Hen bedekken met Uw vlerken.
Gedenk Uw knechten, Heer, Die ziek zijn, zwak en teer. Wilt U voor Uw werk hen sparen, Voor zo'n grote zielennood. Het arbeidsveld is zo groot, Verleng Gij Heer hun jaren.
Met name 's nachts, als de geluiden van de dag rustiger worden, tot de één na de ander helemaal ophoudt, wordt de waarnemer zuiverder. De zintuigen worden niet meer gehinderd en worden scherper. De dingen om ons heen, door dit stille uur worden gewekt, nemen verschillende vormen aan.
Je bevindt je in het diepst van de nacht, je luistert opmerkzaam naar elk gefluister, elk krakend geluid, ieder klein geritsel. Rustig, maar waakzaam, laat je je vervullen door deze bijna onwerkelijke sfeer, terwijl je wacht op de heilige rust van de slaap. Deze gevoeligheid, de bereidheid van de ziel, die het mogelijk maakt inzicht te krijgen uit de dingen zelf, van hen te leren terwijl je naar ze luistert, van hen leert wat houden van is of te ontdekken dat er rechtstreeks "iets" in jou is dat je hart met een mooie onbekende emotie sneller doet kloppen.
Het is alsof je een nieuw Zelf tegenkomt, iemand van wie je wil leren houden, hem een stukje bij beetje wilt leren kennen. Iemand die "voelt" en de verborgen zijde van de dingen waarneemt. Iemand die zich daarbij niet laat leiden door de haast van het leven, en daar niet aan gebonden is omdat hij een voorgevoel heeft van de vrijheid van de geest.
Dan zul je merken dat deze "iemand" je ziel is, en niet van jou gescheiden, die de glimlach van de diepe vrede kent. Zo zul je je kern vinden, en "jouw" aanwezigheid en "jouw" leven bewust worden. Vergeet niet, je bent niet het verleden, en je bent ook nog niet de toekomst. Je "bent" in het moment, zoals alles wat met je en in je leeft, in het eeuwige NU.
"Als je hart eens heel ver kon horen, dan zou de geur van de roos die ik voor je geplukt heb, heel dicht bij je mogen komen, zodat hij je kan omarmen."
"Als je ogen eens door haar schittering konden worden aangestoken, zouden woorden al haar schoonheid kunnen beschrijven."
"Graag zou ik jou die roos willen brengen, om hem aan jou te geven vanuit de stilte van mijn hart."
Wanneer je stil bent, diep van binnen, Hoor dan het ruisen van de wind, wees stil en luister, hij roept zachtjes je naam, (......) wees jezelf, als een kind.
Wanneer je stil bent, diep van binnen, Hoor dan hoe de vogels zingen, speciaal voor jouw, een prachtig mooi en lieflijk lied.
Wanneer je stil bent, diep van binnen, Laat dan de zonnestralen toe, voel hoe ze stralen, je innerlijke beroeren en jouw al zijn liefde en warmte geeft.
Wanneer je stil bent, diep van binnen, Voel dan hoe de zee met al haar kracht, door je heen spoelt, en je vloeibaar maakt, het maakt je zacht.
Wanneer je stil bent, diep van binnen, En je kijkt hoe de blaadjes van een bloem zich langzaam opent, Dan weet je dat ook jij net als die bloem, in al haar volheid mag bloeien.
Wanneer je stil bent, diep van binnen, Echt werkelijk helemaal stil, dan zijn alle woorden overbodig, JIJ BENT DAN STIL.........INNERLIJK STIL.
Maak je - slechts vandaag niet kwaad, Maak je - slechts vandaag geen zorgen. Verdien je brood op een eerlijke manier. Toon dankbaarheid aan alles wat leeft. Eer je ouders, je leraren en de ouderen.
