Ineens was je daar,zo lief zo zacht. Je fonkelende oogjes grepen mijn aan. In het geniep kwam je even kijken. Je dacht...wat was dat nou ; al dat gerammel om die ene deur, even keek je om de deur.
En flop! iets schoot ineens mijn hart "een pijl? Het was iets warm's en fijn, iets die mijn hartje verwarmde met jou leuke snoet. Ik gooide mijn armen in de lucht. Nam je op,en knuffelde je zo hartstochtelijk, wij vonden het zo reuze-fijn,jij dankte mij met je natte snoet op mijn mond. En wij zworen voor altijd in het leven samen te blijven.
Getekend het vrouwke
Lekker knuffelen "snufsnuf"
Zeg die flits doe raar zunne "wafwaf"
Allemaal plaatjes van de Labrador Retriever's En dat zijn er een hoop.......
GESCHIEDENIS De moderne Labrador Retriever is niet afkomstig uit Labrador, Canada, maar uit Newfoundland voor de kust van Labrador. De voorloper van de Labrador, die beter bekend was als de Lesser Newfoundland, is verdwenen, maar niet nadat hij een grote invloed op de huidige Labrador heeft gehad. Niemand weet precies waar deze hond vandaan komt, of uit welke honden hij is ontstaan. Maar hij leefde zeker al in het begin van de 19e eeuw in deze streken. Hij werd gebruikt als apporteur, waarbij hij het ijskoude water in ging om vissers te helpen en vogels binnen te halen. Hij heeft een sterk, compact lichaam en een korte, vettige, waterafstotende vacht.
Vissers en handelaars namen de 'Labrador' mee naar Engeland, waar hij al snel populair werd als jachthond. Later in de eeuw liep het aantal in Engeland en Newfoundland, door een zware hondenbelasting en quarantainemaatregelen, terug. Voor hij definitief verdween, werd het ras gered door inkruising van verschillende andere retrievers. Om de eigenschappen van de Labrador niet verloren te laten gaan, werd een rasstandaard opgesteld en de praktijk van het door elkaar fokken van verschillende retrievers aan banden gelegd. Er werden rasverenigingen opgericht en sinds die tijd hadden Labrador Retrievers veel succes in veldwedstrijden en op shows.
Door de combinatie van gelijkmatig temperament, sterk lichaam en werklust is de Labrador een veelzijdig, populair ras. Hij werkt als speur-, therapie-, geleide- en sociale hond, maar zijn talent ligt ook op het vlak van gezelschapshond. Niet voor niets is hij enorm populair, ook bij kinderen.
IDEALE RASKENMERKEN Schofthoogte: reuen 56 tot 57 cm, teven 54 tot 56 cm.
Ik kan helaas niks op jullie gastenboekje neerpennen, daar er iets fout loop op blogs bij mezelf. Daarom schrijf ik het dan maar hier, Veel dank om eens langs geweest te zijn op m'n blogje Mijn Hond Rocky en iets te melden op mijn gastenboekje, ik probeer eens via jullie mail eens wat te laten horen. Verder stel ik het goed en met zoetekoekje zeker opperbest. Groetjes en knuffels
Baziel moest naar Brussel bellen. Aan de andere kant zei de telefoniste: 'J'écoute'. 'Ik ook', antwoordde Baziel, ' 'k hen zelfs stief koed '.
Zei de dokter: ' Baziel, gij hebt gij zeker dikwijls dorst? ' ' Ba neen 'k meneere den dokteur ', antwoordde hij, ' 'k en loaten ik dat nooit zo verre kommen '.
Toen Baziel thuis kwam vroeg Zulma: ' Hoeveel heb je d'er nu weer gedronken? ' Baziel: ' Zulma, 'k gon ik ip café vor e pientje te drinken en nie vo te leren tellen '.
Baziel zag een pastoor met een 'col romain'. ' Wa wil da zeggen, zo'n averechtse col? ' vroeg hij. ' Dit wil zeggen dat ik Vader ben ' antwoordde de priester. ' 'k Zien ik ook voder ', zei Baziel, ' mo'k dragen ik mien kol nie averechts. ' ' Ja maar ', lachte de pastoor, ' ik ben Vader van duizenden '. Zei Baziel: ' Zoe je ton nie beter je broek averechts andoen? '
Zulma lag op sterven. De verpleegster had een brandende kaars in haar handen gestopt. Zei Baziel: Zulma, os je wil dood goan, je zoed er beter e gedacht van maken, want anders go je nog je' n pooten verbranden .
Baziel liep zo zat als een kanon door de nacht. Hij strompelde van lantaarnpaal tot lantaarnpaal. Aan een late voorbijganger vroeg hij: Menere, zoe je e ki kunnen tellen hoeveel buulen da'k ip m'n voorhoofd hèn? Drie » antwoordde de voorbijganger. 't Is goed zei Baziel, nog twee lanteirens en 'k zien thuus
Baziel moest naar Brussel bellen. Aan de andere kant zei de telefoniste: 'J'écoute'. 'Ik ook', antwoordde Baziel, ' 'k hen zelfs stief koed '.
Zei de dokter: ' Baziel, gij hebt gij zeker dikwijls dorst? ' ' Ba neen 'k meneere den dokteur ', antwoordde hij, ' 'k en loaten ik dat nooit zo verre kommen '.
Toen Baziel thuis kwam vroeg Zulma: ' Hoeveel heb je d'er nu weer gedronken? ' Baziel: ' Zulma, 'k gon ik ip café vor e pientje te drinken en nie vo te leren tellen '.
Baziel zag een pastoor met een 'col romain'. ' Wa wil da zeggen, zo'n averechtse col? ' vroeg hij. ' Dit wil zeggen dat ik Vader ben ' antwoordde de priester. ' 'k Zien ik ook voder ', zei Baziel, ' mo'k dragen ik mien kol nie averechts. ' ' Ja maar ', lachte de pastoor, ' ik ben Vader van duizenden '. Zei Baziel: ' Zoe je ton nie beter je broek averechts andoen? '
Zulma lag op sterven. De verpleegster had een brandende kaars in haar handen gestopt. Zei Baziel: « Zulma, os je wil dood goan, je zoed er beter e gedacht van maken, want anders go je nog je' n pooten verbranden ».
Baziel liep zo zat als een kanon door de nacht. Hij strompelde van lantaarnpaal tot lantaarnpaal. Aan een late voorbijganger vroeg hij: « Menere, zoe je e ki kunnen tellen hoeveel buulen da'k ip m'n voorhoofd hèn? » « Drie » antwoordde de voorbijganger. « 't Is goed » zei Baziel, « nog twee lanteirens en 'k zien thuus
Baziel, je kiek zo rare. Wa schilt er? » Baziel: « 'k Hen juuste e boekstje gelezen met e gheel triestig ende ». Zulma: « En waffer boekstjie is da? » Baziel: « Ons spoarboekstjie ».
Een oudere man staat op een dag tegen zijn buurman op te scheppen over zijn nieuwe gehoor apparaat. Hij zegt: "Ik heb net een nieuw gehoor apparaat gekocht, het is het allerbeste en allernieuwste wat er momenteel te koop is. Het dingetje kostte dan ook bijna 3.000 euro, maar het werkt perfect" De buurman is onder de indruk en vraagt: "Tjonge, fantastisch hoor, wat voor merk is het?" De man is even stil en zegt dan: "ik denk een uurtje of 12!"
Een journalist heeft een interview met de directeur van een psychiatrische inrichting. Journalist: "En hoe bepaalt u nu of iemand opgenomen moet worden?" Directeur: " We sturen de persoon naar de badkamer, waar een vol bad staat." Journalist: "Oh? En dan?" Directeur: "Dan geven we de persoon een theelepeltje, een pollepel en een emmer. Vervolgens vragen we de persoon zo snel mogelijk het bad leeg te maken." Journalist: "Aha, ik begrijp het. Een normaal persoon gebruikt natuurlijk de emmer, want daar kan het meeste water in." Directeur: "Nou nee, een normaal persoon trekt de stop er uit...."
Wat is het lekker warm buiten,wasje weg,tuintje opgeruimd. Nog lekker nagenieten van de avondzon,met kop koffie een goed boek wat wil je nog meer. ja de zon...............
Een dag waarop alle dieren hun eerst jong krijgen. Een dag volle zonneschijn,en rozegeur. Ware het niet dat het regende, dan kwam geen enkel meiklokje te voorschijn. dank de regen-dank de wind-dank de zon, want het is lente,dus laat maar de blauwe hemel en warmere dagen komen.
Mijn hond is mij alles Ook waar ik ga of sta,staat hij mijn naderbij. Iedere moment van de dag staat hij naast mij. Iedere keer ik me te rusten leg,leg hij zich naast men zij. Iedere stap ik zet,zet hij bij. Mijn hond is werkelijk mijn steun en mijn trots.
Ineens was je daar,zo lief zo zacht. Je fonkelende oogjes grepen mijn aan. In het geniep kwam je even kijken. Je dacht...wat was dat nou ; al dat gerammel om die ene deur, even keek je om de deur.
En flop! iets schoot ineens mijn hart "een pijl? Het was iets warm's en fijn, iets die mijn hartje verwarmde met jou leuke snoet. Ik gooide mijn armen in de lucht. Nam je op,en knuffelde je zo hartstochtelijk, wij vonden het zo reuze-fijn,jij dankte mij met je natte snoet op mijn mond. En wij zworen voor altijd in het leven samen te blijven.
Toen er sneeuw lag,en gevrozen had. Ik was nog altijd gevoelig zeker aan die pijnlijk afscheid van saya. En door die hele toestand met de geburen,want door hun is dit zover kunnen komen.niet alleen ons troffen ze,maar heel wat mensen in de wijk,door hun toedoen,zijn er veel honden geplaats in asiel of bij andere baasje gezet.Toevallige is dat saya al heel oud en ziek was. Ik zat met heel wat haat naar die buren,doch negeren stond ik sterker. Tot op de dag,dat mijn oudste dochter zei, kijk .... gaat buiten met haar hond en is niet aan de leiband."echt ik kon mijn niet meer inhouden,want reeds malen scholt zij mijn kinderen destijds uit omdat onze honden zogezegt niet aan de leiband vast lagen als ze buiten kwamen,en dat het haar hond was die niet vast was. Ik trok in een furie mijn lamellen open-deed mijn venster open en riep haar toe"moe jij je hond niet aan de leiband houden,je gaat dan weer verschieten dat ze aanvalt en zal weer de andere zijn,je zou beter je hond aan de leiband houden zodat je ook niet op jou smoel valt teef" Het was eruit voor ik het wist,zij heeft verschoten en ging haastig naar binnen,echt ik verschoot zelf van mijn manier van doen,maar dat was er voor mijn nu echt teveel aan.Ik heb mijn gal uitgesproken en voel mij ook wat beter en opgelucht,nu ik hun zie,echt ik weet zelfs niet of ze er nog zijn,want ik negeer ze gewoon.het zijn geen mensen voor mij,maar lucht. hebben jullie ook zo soort zaakje eens meegemaakt en kon je toen ook inhouden.voor mij was dit toch wel de eerste keer in zovele jaren geleden.
De datum is nu wel vastgesteld,morgen ga mijn beste kameraad ons verlaten. Al 2 x toe hapte mijn kameraad mijn in het oor,en dat deed wel heel effe pijn, ook is mijn kameraad niet meer zo jonge gast,en heeft kanker op zijn lever,ook begin hij blind te worden,heeft last van zijn darmen,heeft over en drink veel water,ook laat hij winden die echt stinken,hij vermagerd en is rusteloos in huis "waf". Ik ga hem zeker missen,en juist nu voor kerst gaat hij naar de hondenhemel gaan,maar we hebben het samen zeker erg leuk gehad en dank hem ook voor mijn opvoeding,hij was een voorbeeldig leermeester voor mij "waf".Mijn maatje heeft nu zijn tijd gehad en gaat dan ook naar Laika en Scheera 2 toffe meiden die ook daarboven zijn,zij zullen hem wel vertroetelen en het beste ervan maken"waf".Vrouwtje en heel het gezin hebben er lang over nagedacht,wat ze zullen doen,en ze hebben besloten saya te laten inslapen,daar hij ook moment er iemand binnen kwam heel anders deed dan normaal en zij hem niet verder willen zien afzien"waf". Waarschijnlijk heeft hij pijn,maar wij kunnen namelijk niet het mensentaal uitspreken,wel hondentaal,saya slaap heel veel,en wil altijd in een appart hoekje gaan liggen,als ik dan eens hem wil begroeten,gromt hij heel lelijk,ook naar kinderen toe als zijn baasje Sissi vriendinnetjes mee breng naar huis "waf".En eenmaal toe hapte hij bijna naar onze kennis die mijn vrouwtje haar gelnagels kwam doen,altans saya haar goed kende,dat was wel effe schrikken,zo heb ik mijn maatje nooit gezien"waf".Ik ga hem altijd uit de weg,want ik vertrouw het niet echt meer,en wil hem niet belasten,dus daarmee morgen om 14 uur gaat onze beste maat ons verlaten in de familiekring,juist mijn vrouwtje zal aanwezig zijn en ik zal haar zeker nadien haar bijstaan,want ik zelf zal er ook niet bij zijn"waf" Saya ik zal je missen.
Beste kameraad, Ik zal je nooit vergeten,wat je al zo gedaan hebt voor mij. Toen ik als puppy bij jou kwam,nam je mij op in dit gezin,vol liefde en warmte,je leerde mijn dingen die jij reeds als pup had geleerd. Mooi langs de leiband lopen,zitten,kom hier,liggen,popje terug brengen enz... Iedere ochtend waste je mijn oogleden,iedere avond speelde je met mij. Iedere moment stond je mij bij,nachten lagen we dicht bij elkaar. Nu je oud en ziek bent,zal ik jou warmte tegen mijn lijf missen. Ik zie je zo sukkelen met je ziekte en vraag mij af,kan hij nog genezen. Nee de ziekte kan nu niet meer verholpen worden,je bent te oud. De dag die morgen komt,zal ik in mijn koppie hebben en ieder jaar een kaarsje branden voor jou ter gedachten hoe leuk wij het hadden samen,ooit kom ik naar je toe,toch dat zal nog een tijd duren. Waar jij nu zal gaan is immers een paradijs achter de regenboog, dus saya ga nu maar,en doe de groeten aan Laika,Scheera,Lara. Je beste vriend Rocky
weeral somber weer op komst.
