Tielt

Zondagmorgen kwart over zeven. Mijn GSM rinkelt…ik neem op…het is Rene: “Marc het is Rene hier, om te zeggen dat ik niet kan meerijden deze voormiddag “… ik antwoord: “ach ja, oké Rene”… Verdomme, mijnen € valt, we zijn afgesproken om naar Tielt te rijden deze morgen. Geen spoor van mijn wekker te vinden, waarschijnlijk vergeten gisteravond.

Een snelle douche en drie kwartier later kom ik aan op onze vaste verzamelplek, namelijk, “Daniel zijnen oprit”. Marc V. en Daniel staan mij al op te wachten en binnen de minuut komt ook Walter S. aan. Aangezien Patrick zijn motorfiets nog niet hersteld is, Rene niet meerijdt en ik van Peter geen nieuws heb, veronderstel ik dat we compleet zijn.

Om acht uur stipt vertrekken we, richting Laarne- dorp, we nemen in Heusden de R4, in Zwijnaarde switchen we naar de E-40 en in Drongen verlaten we de snelweg.

Van dan af aan ben ik volledig het spoor bijster langs waar we overal gereden zijn, door velden en meersen, langs piepkleine wegels en baantjes, via Vinkt, Dentergem en nog zo entwadde gemeentekes, waar de zuivere geur van varkensgassen de lucht vullen, naar Tielt. Zeer leuk om te rijden op dit parcours, maar toch wel een tamelijke technische route, het tempo ligt dan ook niet zo hoog.

Na ongeveer 70 km bereiken we de stad, waar we gaan zien voor een ontbijtje op de Botermarkt. Na de nodige broodjes, die trouwens zeer lekker waren en de bijhorende tassen koffie, maken we ons klaar voor de terugtocht. En hier is het dat één van onze motoren (dewelke?) héél moe als hij is, zich zachtjes neervlijt om een dutje te doen. We schudden hem snel wakker en weg zijn wij, vooraleer iemand dit gezien heeft… J

De terug weg gaat richting Oudenaarde, langs Mullem, over Zingem en andere randgemeenten, over evenveel kleine baantjes als de heenreis, via Scheldewindeke, Oosterzele en Wetteren naar Kalken- Dorp, waar het felbegeerde pintje op ons wacht in onze stamkroeg de “ Beize”, waar er verder nagepraat wordt over de prachtige route die we reden. Op dat moment staan er 140 km op de teller.

Of zoals Daniel opmerkte op de parking van “ De Beize”, ‘k zal ’t maar zelf zeggen dat het een prachtig ritje was”. Met onze oprechte dank Daniel, voor het uitstippelen van deze mooie rit.