De gek,die eigenlijk niet eens zo gek was,maar ooit,nog niet eens zo gek lang geleden door een of andere gekke psycholoog,die het met de waarheid niet zo nauw nam voor gek was verklaard,maar nu na een te gekke tijd door die andere nog gekkere psycholoog,die in zijn eerste leugen nog net niet gestikt was, verteld was dat het voor hem tijd was,om weer van het normale leven te genieten,mede omdat de zorgverzekering niet meer wilde betalen,stond voor de achter hem dichtgevallen poort van het gekkenhuis,nu niet meer zijn tehuis. Hij zuchtte en mompelde : "De tijd van gaan is gekomen"en keek op zijn horloge,dat stilstond op vijf voor twaalf. Hij maakte voorzichtig zijn eerste stapjes in het volle echte leven en stond na korte tijd,die echter uren leek te duren, verbaasd te kijken, midden op het overbevolkte dorpsplein,naar de harde werkelijkheid waar niemand tijd scheen te willen hebben voor een ander,laat staan zichzelf,terwijl er gek genoeg wel allemaal klokken stonden te wijzen dat het hoogste tijd was! Dus dit was het nou echte leven.waar hij zo naar verlangd had.? Hij rook de vette geuren van de overvloed van dat wat men welvaartmaatschappij noemt. De stilte was ver te zoeken,en leek eigenlijk een onvindbaar verlangen geworden,alhoewel de meesten meer zochten naar het eigen geluk,waar ze in hun haast over struikelden, Wat een gekke wereld zeg! Hij werd ruw opzij geduwd,door een haastig mens, dat ergens op tijd scheen te moeten zijn. "Schiet op ouwe ,wat sta je daar je tijd te verdoen..!" "Ja maar ik heb alle tijd.dus wil ik die graag verdoen,samen met jullie!" "Die is gek zeg, heb je niks beters te doen,weet je wel hoe laat het is?" "Nee,want ik ben toch een beetje gek he!" "Nou, doe dat dan niet hier,zulke gekken als jou moesten ze opsluiten" En weg was het mens,dat duidelijk bang was ergens te laat te komen Toen sloegen meerdere klokken en ergens kraaide een haan."Heb ik nou mezelf verraden?"vroeg de gek zichzelf,zonder een antwoord te verwachten,want gekken weten wel beter. "Hier word ik echt gek van,laat ik maar teruggaan.naar mijn eigen gekke zijn,daar voel ik mij thuis,daar is het fijn en zelfs normaal om gek te zijn,tussen al die gekken. Hij liep met kwieke stappen,waarbij het leek alsof hij de tijd inhaalde, terug naar zijn tehuis De deur opende zich vriendelijk krakend,heel gek eigenlijk. Binnnen werd hem door zijn gekgenoten verteld dat de ene psycholoog weg was,op zoek naar zijn waarheid was hij gek geworden en de andere was in zijn allerlaatste leugen gestikt. Verder leek het alsof de tijd had stilgestaan. Hij wist,dat hij weer thuis was. Te gek eigenlijk.
U zijt wellekome geachte lezer nog liever(e) lezeres als gast van overal en ergens dromen mag hier en daar een lach durf te leven of bel even geen zorgen voor morgen meer
