Kerstavond....eens, eerder,nu en later overal en nergens was en is iedereen in afwachting van het Wonder dat nog steeds de wereld nog niet uit is ...zolang er nog mensen die in wonderen geloven. Ook de kerk bij de school waar meester Sybrandus dit,zo besefte hij nu weer eens, al zo vaak had mogen..of moeten......vieren zat afgeladen vol voor de jaarlijkse kerstzangdienst Siebje,die zelf als een stoort ordebewaker schuin naast het kinderkoor van de bovenbouwklassen zat, ook om de dirigente,de moeder van Nathalie,waar hij een oogje op had en dat nu mooi in praktijk kon brengen, een beetje te steunen,keek enigzins stiekum de kerk in...... "Ach ja ze waren er bijna allemaal weer he,zoals elk jaar,de schijnheiligen.." Hij knikte vriendelijk naar de vader van Stephen,die natuurlijk vooraan zat....... "Eigenwijs stuk verdriet"dacht hij,"eigenlijk geen wonder dat die Stephen zo'n vervelend ventje is" Hij siste,omdat een paar meisjes in het koor,vlakbij opzichtig en iets te luid begonnen te giechelen... "Nathalie.Gretha!" Zijn boze blik leek hier weinig indruk te maken. "Nou ja,nog een uurtje volhouden..dan wachtte hem een lekkere borrel..." Hij liet zijn stiekume oogje nog maar eens vallen op de dirigente.. Tja,die was getrouwd he.. Dat was op zich niet erg.. Maar ze was gelukkig getrouwd,dat was wel erg. Siebje sloot even zijn ogen...... "Het was me het jaartje wel geweest"mijmerde hij.. "Dan vooral die laatste weken" Hij dacht terug.. Eerst die nieuwe leerling Arend. Toen de opschudding na het verdwenen computerspelletje van Betsie. Het verhaal van die Johan.. Toen die Arend beschuldigde had Siebje dit eerst niet geloofd en zelfs toen dat dus bewezen leek was hij blijven twijfelen. Later dat drama met de door het ijs gezakte Johan. Arend die hem had proberen te redden en bijna zelf ook met Johan verdronken was als niet die zwerver Harko hen gered had. Johan was gisteren weer op school gekomen. Die had alles verteld,over zijn jaloers zijn,zijn gemene plannetje,zijn valse beschuldiging en zijn latere pesten. Meester Siebe had toen zin gehad dat verwende rotjochie een ontieglijk pak slaag te geven. Maar diezelfde diezelfde Arend had dus geprobeerd Johan te redden,waardoor ze bijna samen waren verdronken...... Als Harko,die zwerver er niet geweest was..... "Harko,ja!" Siebje rekte zich nu op en keek even onderzoekend de kerk in...... Harko zou toch komen ? Hij was uitgenodigd,want de dominee wilde hem aan het eind van de zangdienst toespreken en een oorkonde geven! Harko had eigenlijk niet zoveel zin gehad naar de kerk te gaan... Maar hij had het tenslotte nog wel beloofd. "Hij zou toch wel ?" Siebe keek............ "Ja,daar zat hij achterin! Hij keek nu ook even langs de kinderen van zijn multi culti koor........ Ook Johan was er zag hij "Wat was die veranderd zeg,het was bijna een mens geworden"dacht hij. "Jammer van die ouders he rijk en lui nou ja........ze betaalden toch mooi de operatie van Arend .." "Het was nog afwachten,maar de eerste berichten waren goed geweest. Wrschlk zou die morgen thuis komen. Toen zette Gabe de organist het "Komt laten wij aanbidden" in en iedereen stond op. De dienst verliep gelukkig lekker vlot.. Siebe betrapte zich er op dat hij af en toe lichtjes wegdommelde.... .Ach, als je al zo vaak dezelfde liedjes hebt gehoord en gezongen. Als je nu al weer voor de twaalfde keer dominee Vroegindewey over het "Grote Kerst Wonder hoorde verkondigen..en het leek vlgs Siebje elk jaar weer meer alsof hij het niet echt geloofde en het ook niet kon helpen,dan mocht je wel even wegdromen toch? Gelukkig hadden de kinderen niet door dat hij af en toe even wegsoesde,tenminste dat hoopte hij.. De klas had zich trouwens de hele dienst redelijk beschaafd gedragen bedacht hij tijdens het "Ere zij God"slotlied.. ...".nou dat op zich was al een wonder...!". Hij keek even de kerk in en zag oma Metsje vooraan, luid zingend en hoofdschuddend. Hij was echt blij voor haar. Toen hoorde hij wat geroezemoes ergens in het koor en hij zag dirigente Mieke,de moeder van Nathalie boos kijken. Hij kuchte en keek ook even met zijn beste boze vermoeide gezicht van een schoolmeester die aan vakantie toe is,maar nog wel in functie is. Hij zag hoe alle kinderen naar de grote deur kijken en wijzen. Hij hoorde Betsie blij schreeuwen: "AREND !!" Ze wees naar de deur.. "Kijk daar is Arend !!" Iedereen keek en inderdaad daar stond Arend! Nee.daar liep Arend !! Het ging nog wat moeilijk en hij hield de twee meegekomen verpleegsters nog wat vast... ...........maar hij liep.....!! Er ging een gemompel door de kerk....... Arend liep,stapje voor stapje,maar zonder krukken door het middenpad naar voren.....!! "AREND!!" schreeuwde Johan en hij rende naar hem toe,toen hij bijna voorin was. "Arend,jongen,je loopt!" riep Betsie en ze straalde. Arend lachte. "Oh Arend wat zijn wij,blij voor jou zeg zeg..." zei dominee Vroegindewey. "Mensen" zei hij in de microfoon,de kerk in kijkend,"wonderen bestaan nog.." "Toch Metsje?" Metsje kon alleen maar knikken en hoofdschudden.. "Maar"zei de dominee. "Ik wil hier nu toch een man noemen,zonder wie Arend hier nooit gestaan had en Johan ook niet." Hij zweeg even....... Er klonk wat verbaasd gemompel door de kerk.. Harko,kun jij even naar voren komen.....? Iedereen keek verbaasd eerst naar de dominee en toen naar achteren,naar het middenpad. Daar kwam een oud wat verwaarloosd lijkend mannetje aanlopen. Hoewel hij er in de geleende jas en broek nog redelijk netjes uitzag en zich voor de gelegenheid gewassen en geschoren had kenden ze hem wel. "Dat is toch die zwerver,die vaak op het 5 mei plein staat?" "Heeft die,die jongens gered ?" Harko stond nu op het podium bij Arend,Johan en de dominee...... "Harko.." zei dominee,"of eigenlijk moet ik Harry Koos Veenstra zeggen he want zo heet je echt toch..?" Harko dacht even na en knikte.. Metsje schrok op en stopte plotseling met hoofdschudden........ "Harko....die zwerver,die ze op afstand wel eens had zien zitten?" "Maar,dominee zei toch Harrie Koos?" "Harrie,was hij...........?." Ze hoorde niet meer wat dominee zei over "wonderen en reddingen." Haar gedachten gingen 50 jaar terug....... "Harrie Veenstra,haar grote liefde! "Haar verboden liefde........" Omdat het niet mocht...was hij weggegaan.. Ze keek nog eens naar dat mannetje..... Toen dominee de oorkonde overhandigde schreeuwde ze....... "HARRIE !! Harrie Koos Veenstra,keek verbaasd naar dat vrouwtje vooraan..keek nog eens .. "Maar ben jij het?" "Metsje...Metha..?" JAAA !! "METHA !!!! De twee oudere geliefden vlogen elkaar in de armen....." ....zo vervlogen 50 jaren.......in die paar sekonden....door drie meters te overbruggen.
Terwijl het orgel nogmaals het "Ere zij God" inzette en de gemeente ontroerd begon te zingen moest Siebje janken....
"Straks maar een stevige borrel"dacht hij.
"Ik begin te geloven dat wonderen nog steeds gebeuren.....als je er maar in gelooft"
Hij knikte vriendelijk naar de vader van Stephen..
