Dat is de trieste conclusie die ik vandaag 4 mei 2008 moet trekken om twee minuten over acht. Ik was op de Oudegracht in Utrecht, buiten op straat en uiteraard stond ik stil ter nagedachtenis aan de vele doden. Uit het pand van de buren, de ramen stonden open, klonk luid het Wilhelmus. Het schalde als het ware over de gracht.
