Eeuwige God, in deze veertig dagen roept U ons op, op te staan uit de sleur van de dagen en ons los te maken van alles wat ons te veel bindt aan deze wereld. Help ons bij onze tocht in de woestijn, en neem ons mee de berg op, op dat wij een glimp opvangen van wat U met ons mensen voor hebt. Eeuwige God, in de stilte van dit moment bidden wij tot U: open onze ogen om echt te zien, open onze oren om echt te horen, open ons hart om oprecht lief te hebben. Laat ons hier leven in het besef dat Uw Rijk komen zal. Amen.
BIJ HET BEGIN VAN DE VASTEN.....STILTE
Haast, lawaai en onrust, zijn de kenmerken van een tijd dat stilte uitgebannen wordt. We luisteren niet meer van binnenuit: vanwaar en wie we zijn en waarnaar onderweg. Hoe ver moet je gaan om tot rust te komen? Of kan het ook dichtbij? Luister naar de stilte, wacht tot een ander spreekt met woorden die de jouwe niet zijn. Luister naar de stilte, wacht op de stem van je hart naar wat je beweegt, naar wat je bent. Luister naar de stilte, hoor wat God tegen je zegt, voel de Liefde die ons draagt.
Eeuwige God, in deze veertig dagen roept U ons op, op te staan uit de sleur van de dagen en ons los te maken van alles wat ons te veel bindt aan deze wereld. Help ons bij onze tocht in de woestijn, en neem ons mee de berg op, op dat wij een glimp opvangen van wat U met ons mensen voor hebt.
Eeuwige God, in de stilte van dit moment bidden wij tot U: open onze ogen om echt tezien, open onze oren om echt te horen, open ons hart om oprecht lief te hebben. Laat ons hier leven in het besef dat Uw Rijk komen zal. Amen
Eeuwige en liefdevolle God, wij vragen U : help ons moed te putten uit de dood van die ene mens: Jezus van Nazareth, die liet zien dat de dood geen eindpunt is, maar een nieuw begin. Geef dat wij beseffen dat er tussen hemel en aarde meer is dan wij kunnen zien. Dat onze grenzen niet Uw grenzen zijn. Dat wij in leven en sterven geborgen zijn in Uw hand. Amen.
God, leer ons samen door het leven gaan vriend te zijn voor wie naast ons leven. Help ons, om iedere dag opnieuw het beste van onszelf te geven. Leer ons vóór elkaar te leven en mét elkaar. Laat ons een mens zijn voor al onze medemensen. Leer ons geloven dat Gij Uw liefde toont aan de mensen, door ons: in een glimlach, een goeie dag, een goeie avond, een begrijpend woord, door te luisteren en door blij te zijn. Amen
Heer, onzeGod, hoe prachtig is Uw naam over heel de aarde. De hemel en de sterren laten zien hoe groot U bent. Voor U is de stem van kinderen, zelfs van de allerkleinsten, het wapen waarmee U aan alle kwaad een einde maakt. Als ik naar de Hemel kijk, het werk van Uw handen, naar de maan en de sterren die U daar hebt vastgezet. Dan denk ik: wat is toch de mens dat U om hem geeft ? Wat betekent hij dat U voor hem zorgt ? Hij is bijna een god, zoveel macht hebt U hem gegeven. U hebt hem aangesteld over alles wat U gemaakt hebt. Alles hebt U aan zijn voeten gelegd: de schapen en de koeien, de wilde dieren op het land, de vogels in de lucht en de vissen in de zee, alles wat in het water zijn weg zoekt. Heer, onze God, hoe prachtig is Uw Naam over heel de aarde.
Mijn God, mijn God, hebt U mij verlaten? Ver weg bent U, ver van mijn roepen om steun en hulp. "O mijn God" roep ik overdag en er komt geen antwoord. Vooral in het donker van de nacht vind ik geen rust.
God in de hemel, mijn voorouders hebben op U vertrouwd en U hebt hen bemoedigd. Zij hebben tot U gebeden en U hebt hen bijgestaan. Maar ik heb maar een simpel geloof en soms vraag ik me af: nemen ze mij wel serieus? Lachen ze niet om mijn geloof?
Als een vroedvrouw hebt U mij uit de moederschoot getrokken en veilig aan de borsten van mijn moeder gelegd. Bij mijn geboorte vingen Uw handen mij op, sinds mijn begin bent U mijn God.
God, blijf mij nabij, want ik voel me zo benauwd nu er geen mens is die mij helpt.
