Moge mijn hart groot en diep zijn als de zee, ontvankelijk als het hart van Maria, moeder van alle gelovigen. Moge mijn mededogen zacht en vriendelijk zijn, als de zon in het voorjaar. Moge het schaduw geven en beschutting als een plataan in de zomer. Noge het sterk en standvastig zijn in de herfst als de wind het blad laat vallen. Moge het in de barre winter
branden als een barmhartig vuur. Moge mijn liefde zachtaardig en vriendelijk zijn, zpals de liefde van Maria, troosteres van de bedroefden.
God, ik kom hier om te twijfelen, twijfelen of U bestaat. Ze zingen Halleluja, het slaat op U, ja inderdaad. Maar ze zingen het zo flink en ze zingen het zo sterk en als ze even op dreef zijn, nou dan dreunt heel de kerk, als bijna een soort van engelenlied. Maar kijk, zo zeker ben ik niet.
God, ik kom hier om te twijfelen, twijfelen of ik U hoor. Maar in die bijbelse taal komt U soms moeilijk door. Wie schenkt op deze wereld, ja, die werft zich ginds een schat en dan komt de collecte, ja dan geef je maar weer wat. Niet voor dat mooie, grote doel, maar ja, omdat ik mij schuldig voel.
God, ik kom hier om te twijfelen, twijfelen of U bestaat. En als U op mij neerziet, in alle eerbied, wees niet kwaad. Maar als ik bij het gebed mijn ogen sluit en ik kijk toch om mij heen dan zie ik door mijn wimpers, God, dat doe ik niet alleen. Zijn er ondanks Uw heilig woord, toch meer mensen van mijn soort?
God, ik kom hier om te twijfelen, maar twijfelen, dat is toch een soort begin? Je hebt zekerheid, onzekerheid en iets daar tussen in. Maar al dat zo zekere dreunen van al die religieuze deunen dat maakt zo gauw, dat als je buitenstaat, dat je terugkruipt in je schulp. God, kom mijn ongeloof te hulp ! (Seth Gaaikema)
God van alle leven, sterker dan de dood, wij bidden om Uw Geest.
Laten wij bidden om nieuwe levensenergie voor allen die door een gemis kampen met verdriet: dat wij hen helpen opstaan.
Laten wij bidden voor alle mensen die angstig leven en zich terugtrekken achter gesloten deuren: dat zij hun angsten leren overwinnen.
Laten wij bidden om nieuw vertrouwen voor allen die vertwijfeld zijn en God zijn kwijtgeraakt: dat zij weer leren geloven.
Laten wij bidden voor alle mensen die zijn afgehaakt en op hun eentje gingen geloven: dat zij weer de kracht van samen-kerk-zijn mogen ervaren.
Laten wij bidden voor wie afkerig zijn van alleluia- roepers, maar die oprecht zoekende zijn; dat zij lijden,dood én leven bij elkaar houden en zich gedragen weten door Uw barmhartigheid.
Goede God, blaas Uw Geest over ons die ons krachtig maakt en vrede schenkt. Amen.
Alles van waarde is weerloos; het eigenlijke kan niet worden gezegd; vanwaar, waarheen, waartoe blijft onuitsprekelijk. Toch noemen en vieren wij U, die God en Goed zijt- om wat waar en U heilig is naam te geven onder ons; om wat in woorden niet is te vangen tot klinken te brengen; om bij tij en ontij op vaste grond te staan, met U onze weg door het leven te gaan. U, die bent in tijd en eeuwigheid. Amen.
Gisteren, 25 april 2006, zijn we met een uitstapje van de KBO Oosterhout-Stad naar de Keukenhof in Lisse geweest, Rond acht uur in de ochtend haalde een touringcar op verschillende punten in de stad de deelnemers aan dit uitstapje op. Ruim vijtig personen, allemaal leden van de plaatselijke afdeling van de Katholieke Bond voor Ouderen, gingen er mee. Na eerst over de autoweg tot even boven Rotterdam te hebben gereden gingen we door de bollenstreek, met bollenvelden aan beide kanten van de smalle weg op naar onze eerste stopplaats. In het duingebied rond Wassenaar genoten we van een heerlijke kop verse koffie met lekker appelgebak. Daarna dus echt op weg naar Lisse. De toegangsbewijzen voor Keukenhof werden ons al in de bus uitgereikt, zodat we niet meer in de rij hoefden te staan om een kaartje te kopen, maar via een aparte ingang direct het bloemenpark op konden. We hebben daar vele uren kunnen genieten van alles wat de tuinarchitecten voor de bezoekers hadden ontworpen. Zowel buiten in de tuin als binnen in de verschillende paviljoens hebben we onze ogen uitgekeken op zoveel bloemenpracht en bloemenkleur. Daarna zijn we dwars door de vele bloembollenvelden in de richting Utrecht gereden, waar we in de plaats De Meern verwacht werden voor het traditionele diner aan het eind van elke tocht. We hebben het ons lekker laten smaken. Voldaan en zeer tevreden, vol van prachtige indrukken, kwamen we rond negen uur 's avonds weer terug in Oosterhout. Het was een heerlijke, zonovergoten dag geweest Bestuur KBO bedankt voor jullie inzet en organisatievermogen.
God, leer de mensen elkander te verstaan. Leer het vechten, niet het verslaan. Leer dat men zich over moet geven aan wat komt op zijn pad. Leer te begrijpen, zonder gekat. Leer de mensen elkander te verstaan. Eerst dan kan men samen de weg op gaan. (Monique)
