De volgende meteropname op de gebruikelijke datum bracht de zaak weer meer in evenwicht: net na de winter bedraagt het overschot nog maar zo'n 1 000 kWh in vergelijking met de lente ervoor. Hoe dan ook is onze abonnee overeengekomen dat hij de overtollige groene stroom niet vergoed krijgt. Zijn jaarfactuur zou dus gewoon € 0 moeten bedragen.

Maar onze abonnee krijgt daarentegen 3 000 kWh aangerekend, wat overeenkomt met zijn verbruik van de herfst tot de lente. Volgens hem is dat een moedwillige actie van Lampiris om geld binnen te rijven dat de leverancier misloopt door de fotovoltaïsche installatie. De leverancier betaalt niet voor de overtollige productie, maar rekent tegelijk wel het verbruik tijdens de winter aan, zonder het surplus van de zomer in mindering te brengen.

Nulfactuur
Onze abonnee laat het er niet bij en neemt contact op met Test-Aankoop. Wij richten ons tot de Waalse energieregulator (CWaPE) en voeren aan dat onze abonnee normaal gezien voordeel zou hebben gehaald uit de compensatie van zijn jaarlijks verbruik door zijn jaarlijkse productie. Tot Lampiris besliste om het jaar op te splitsen in meerdere facturatieperiodes. Als de leverancier rekening had gehouden met de werkelijke verhouding tussen productie en verbruik over het hele jaar, had onze abonnee recht gehad op een nulfactuur. Nu krijgt hij echter € 945 aangerekend. Lampiris zet hierna een stap terug en annuleert de betwiste factuur.

Onze abonnee krijgt dus gelijk. Niettemin waarschuwt hij andere consumenten: controleer goed uw verbruikscijfers aan het begin en het einde van het jaar en ga na of het gefactureerde verbruik wel gelijk is aan het verschil tussen beide.