De Maserati MC12 is een supersportwagen van de Italiaanse sportwagenfabrikant Maserati. De auto is gebouwd op basis van de Ferrari Enzo die gefabriceerd werd door zusterbedrijf Ferrari. De auto werd ontwikkeld om toegelaten te worden tot het FIA GT-kampioenschap, waarin Maserati met de MC12 een comeback wilde maken. Volgens de officiële regels van de FIA moet een deelnemende auto gebaseerd zijn op een straatlegale auto waarvan minimaal 25 stuks geproduceerd zijn. Maserati produceerde in totaal 50 stuks. Met hulp van Ferrari werd eind 2002 begonnen aan een nieuwe racewagen voor Maserati, 37 jaar na de laatste overwinning van dit merk op een internationaal kampioenschap. Als basis werd de Ferrari Enzo genomen. De wagen is net zoals de Enzo voorzien van een 65° V12 6 liter-motor, de Maserati haalt er 630 pk uit. Ook het Cambiocorsa-schakelsysteem van de MC12 is gelijkaardig aan dat van de Enzo: twee peddels achter het stuurwiel om een mechanische zesbak elektronisch-hydraulisch te bedienen. De wielbasis werd iets vergroot (van 2650 mm naar 2800 mm) en het uiterlijk is gebaseerd op een ontwerp van de Italiaanse designer Giorgetto Giugiaro. In 2004 kon de productie starten en werden er naast de vijf racewagens 25 straatversies gebouwd, het minimum om toegelaten te worden tot het FIA GT-kampioenschap. In 2005 werden er nog eens 25 exemplaren geproduceerd. De straatversies zijn enkel beschikbaar in wit-blauw, verwijzend naar de Maserati-traditie in de racerij. De MC12 heeft een topsnelheid van ongeveer 330 km/u en sprint van 0 tot 100 km/u in 3,8 seconden. Op 19 september 2004 won Maserati met de MC12 voor het eerst sinds 1967 een internationale wedstrijd: de negende ronde van het FIA GT kampioenschap in Oschersleben, Duitsland. In 2005 en 2006 won een MC12 de 24 uur van Spa-Francorchamps. Op 29 mei 2005 zette de MC12 een nieuwe snelste tijd op het circuit van het BBC-programma Top Gear: 1 minuut en 18,9 seconden. Een tiende van een seconde sneller dan de Ferrari Enzo, negen tiende sneller dan de Porsche Carrera GT. Inmiddels is de tijd verbeterd door andere auto's. Op basis van de FIA GT-racewagen heeft Maserati de MC12 Corsa ontwikkeld voor zijn klanten. Hij perst een maximumvermogen van 564 kW (767 pk) uit zijn 6 liter-motor. De MC12 Corsa volgt het voorbeeld van de Ferrari FXX en wordt niet gehomologeerd voor de openbare weg en zal niet te zien zijn in competitie. Slechts 12 exemplaren worden geproduceerd, allemaal in Maserati-blauw.
Lykan Hypersport is een bolide auto verkocht in beperkte uitgaven. Deze sportwagen is de eerste supercar die gebouwd en geproduceerd wordt in het Midden-Oosten. W Motors, uit de Verenigde Arabische Emiraten, is opgericht in 2012 en lanceerde hun eerste wagen in 2013. Voorlopig bestaan er slechts zeven eenheden van deze bolide. De Lykan Hypersport bestaat enkel in limited edition en kost 3.4 miljoen USD[1]. Een reden voor deze hoge kostprijs is de gelimiteerde oplages, diamanten in de LED lichten, gebruik van carbon voor gewichtsverlies en de 3.7 liter (3746cc) Twin-turbo motor. W Motors werkte samen met Libanese, Franse en Italiaanse ontwerpers en ingenieurs. Anthony Jannarelly en Ralph R. Debbas zijn de twee designers van deze hyperbolide.
De Lexus LFA is een tweezitssportauto die sinds 2010 te koop is. De ontwikkeling van de LFA begon in het jaar 2000 niet als officieel traject voor een nieuw model van Lexus, maar als project om kennis te verzamelen. De eerste versie van de LF-A-conceptauto debuteerde in 2005, gevolgd door een tweede versie LF-A in 2007. De derde versie van de LF-A – een roadstermodel – debuteerde in 2008. Het uiteindelijke productiemodel – officiële naam “LFA” [1] – werd getoond op de Tokyo Motor Show in oktober 2009. [2] De productie van de LFA is eind 2010 gestart. Een circuit afgestelde variant is gepland voor 2012
De Lamborghini Diablo is een supersportwagen van het Italiaanse automerk Lamborghini. De wagen werd voor het eerst aan het publiek getoond in 1990 en volgde de Lamborghini Countach op De Lamborghini Countach bestond al sinds 1974 en in 1985 vond Lamborghini het tijd om aan een opvolger te beginnen. Het duurde nog vijf jaar voor de Diablo voor het eerst aan het publiek getoond werd, op de tweede editie van de Lamborghini Day aan het Hotel de Paris in Monte Carlo. Zoals meestal bij Lamborghini kwam de naam van de wagen uit het stierenvechten. Diablo was een stier uit de 19e eeuw die beroemd werd door een gevecht met toreador Chicorro. Diablo is tevens Spaans voor duivel. Voor het ontwerp van de wagen contacteerde Lamborghini Marcello Gandini, die eerder de Miura en Countach voor Lamborghini had ontworpen. De Diablo werd een typische Lamborghini: laag, breed en agressief. De wagen heeft niet meer de grote luchthappers bovenaan zoals de Countach, die werden meer weggemoffeld achteraan. De Diablo behield wel de typische deuren van de Countach en de grote vleugel bleef nog optioneel beschikbaar. In 1987 werd Lamborghini deel van de Chrysler-groep en het ontwerp werd iets minder agressief gemaakt door het Chrysler Styling Center. De Diablo kreeg in 1990 een 5,7 L V12-motor van 492 pk. De topsnelheid van de Diablo kwam oorspronkelijk op 325kmh te liggen, maar de Diablo GT liet later op de Nardo Ring een topsnelheid noteren van 338 km/u, ruim boven de vooropgestelde 315 km/u. Als materiaal voor het chassis en carrosserie werd composiet en aluminium gebruikt. De Diablo werd goed onthaald bij de pers en dat vertaalde zich ook meteen in de verkoopcijfers. Hij werd nog geproduceerd tot 2001, toen hij werd opgevolgd door de Lamborghini Murciélago. De topsnelheid is in 1999 volgens fabrieksopgave verhoogd naar 335kmh door variable valve timing (1998) en een betere aerodynamica, ook door de verbeterde koplampen. Diablo (1990-1998) Diablo VT (1993-1998): de eerste Diablo met vierwielaandrijving. VT staat voor Viscous Traction en betekende dat van zodra de achterwielen grip verliezen de voorwielen de tractie gaan overnemen. Diablo SE 30 (1994): een special edition, waarvan slechts 150 stuks van gebouwd zijn, om de 30e verjaardag van Lamborghini te vieren. Diablo SV (1995-1998): de Sport Veloce-versie van de Diablo kreeg in 1995 een motor van 510 pk. Het Sport Veloce-toevoegsel verwees naar de toen 25-jarige Miura SV. Diablo VT Roadster (1995-1997): de 1e cabrioletversie van de Diablo. Diablo VT Roadster (1995-1997): de 2e cabrioletversie van de Diablo met variable valve timing en grotere wielen van 17" naar 18". Het vermogen steeg naar 530pk. Diablo VT Roadster (1999): een doorontwikkeling met vaste koplampen en het Audi dashboard. Diablo VT (1999): een verbeterde VT-versie die onder andere de updates van de SV kreeg. De openklappende koplampen werden vervangen door normale koplampen. Diablo SV (1999) Diablo GT (1999): een sportievere versie. De motor werd een 5992 cc-versie van de V12. Diablo VT 6.0 (2000): De laatste grote update van de Diablo in afwachting van de Murciélago. De Belg Luc Donckerwolkezorgde voor de opfrisbeurt. Diablo Millennium Roadster (2000): een gelimiteerde versie van de Diablo, slechts 30 exemplaren werden geproduceerd. Diablo VT 6.0 SE (2001) De Lamborghini Aventador is een sportwagen van het Italiaanse automerk Lamborghini. De Aventador kwam in 2011 op de markt en is de opvolger van de Lamborghini Murciélago die in 2010 uit productie ging. Hij stond op de Autosalon van Genève en ging als LP700-4 in productie. In de loop van 2011 werden er steeds meer details bekend over de Murciélago-opvolger. Een belangrijk speerpunt bij de ontwikkeling van de Aventador was gewichtsreductie. Als eerste werden de motor- en versnellingsbakgegevens vrijgegeven. Het betreft een nieuwe 6,5-liter 60° V12-motor die 700 pklevert. De krachtbron weegt slechts 235 kg. Deze brengt zijn krachten over via een gerobotiseerde handbak genaamd ISR (Independent Shifting Rod). Deze is 79 kg lichter dan een dubbelekoppelingversnellingsbak die tegenwoordig veel toegepast wordt. Tevens weegt hij 20 kg minder dan de huidige transmissie en in de 'Corsa'-stand duurt het schakelen 50 ms. Ter vergelijking: een Formule 1-auto doet dit in 40 ms. De krachten worden via een Haldex-koppeling verdeeld over alle vier de wielen. Spoedig daarna werd ook de ophanging getoond. In tegenstelling tot zijn voorgangers zijn de schokdempers van de Aventador horizontaal geplaatst geïnspireerd op de Formule 1-auto's. Ook werden de carbon keramische remschijven getoond. Daarna werd ook de grotendeels uit koolstofvezel opgetrokken monocoque getoond. Deze heeft een eigen gewicht van 147,5 kg en de complete body weegt slechts 229,5 kg. Ook het chassis is voor een groot gedeelte van koolstofvezel vervaardigd. Hiervoor sloeg Lamborghini de handen ineen met vliegtuigbouwer Boeing en de Universiteit van Washington. Het resultaat was een extreme stijfheid van 35.000 Nm/graad. Ter vergelijking: de Murciélago heeft een stijfheid van 20.000 Nm/graad.[1] Op de Autosalon van Genève van 2012 presenteerde Lamborghini de Aventador J Concept. Deze open versie van de Aventador heeft naast geen dak ook geen voorruit. De J Concept heeft dezelfde 6,5 liter V12-motor met 700 pk als de Aventador. De topsnelheid komt boven de 300 km/h te liggen. De J Concept is lichter dan de Aventador doordat de J Concept geen dak, geen airconditioning en geen navigatiesysteem heeft. De naam J komt van 'Bijlage J' uit het reglement van de FIA waarin de technische specificaties van aan FIA-races deelnemende auto's worden bepaald. De Lamborghini Aventador S werd onthuld op 19 december 2016. Daarna werd de 2017 Lamborghini Aventador S uitgebracht in India in Rs 5.01 crore. De 6,5 liter V12 levert nu 740 pk (544 kW, 730 pk) bij 8400 rpm (40 pk meer dan de standaard Aventador) en 690 Nm bij 5.500 tpm. De prestaties zijn hetzelfde als de standaard Aventador. De S-uitvoering heeft vierwielbesturing, permanente vierwielaandrijving en een licht bijgewerkte vering. De veringstechniek is bekend als "Lamborghini Dinamica veicolo Attiva (LDVA) besturing. De LDVA heeft vier selecteerbare modi - Sport, Strada, Corsa en Ego (dwz individueel). Carbon keramische remmen zijn standaard (voor: 400 mm, achter: 380 mm). De neus werd vernieuwd met een grotere splitter vooraan en twee nieuwe luchtkanalen in de voorbumper. Aan de achterzijde heeft het een nieuwe zwarte diffusor met vinnen, en drie single exit uitlaten. Het heeft 130 procent meer neerwaartse druk aan de voorkant dan de standaard Aventador. De Lamborghini Aventador LP 750-4 Superveloce werd aangekondigd op de maart 2015 Autosalon van Genève. Het voertuig beschikt over een verbeterde aandrijflijn met maximaal vermogen verhoogd tot 750 pk (552 kW, 740 pk) van de standaard coupe van 700 pk (515 kW, 690 pk). Gecombineerd met een gewichtsbesparing van 50 kg door het toegenomen gebruik van koolstofvezel binnen en buiten de auto heeft de LP 750-4 SV een vermogen/gewichtsverhouding van 1 pk gewicht tot 2 kg. De auto beschikt ook over verbeterde aerodynamica met een neerwaartse druk van 180% in vergelijking met de standaard Aventador coupe. Opmerkelijke aerodynamische upgrades zijn een herziene voorkant splitter en diffuser en een achterste vleugel. Daarnaast is de rijdynamiek van de auto ook verbeterd, met nieuwe verbeterde elektronische besturing voor betere wendbaarheid bij hoge snelheden, magnetische pushrod ophanging voor betere hantering, en chassis-verbeteringen om de stijfheid te verhogen. Over het algemeen is de sprintsnelheid van de LP 750-4 SV's op de 0-100 km/h tijd gedaald van 2,9 seconden tot 2,8 seconden, met de theoretische topsnelheid van 350 km/h. Levering van de auto begon in het tweede kwartaal van 2015, en de auto is verkrijgbaar in 34 basiskleuren. Road & Track noteerde een 0-241 km/h tijd van 12,8 seconden en een 0-322 km/h tijd van 33,5 seconden, en een 0-402m valstrik snelheid van 227,4 km/h in maart 2016 0-322 km/h shootout. De Lamborghini Murciélago is een sportauto van het Italiaanse automerk Lamborghini en kwam in 2002 op de markt. De wagen werd ontworpen door de Belg Luc Donckerwolke en is de opvolger van de Diablo. De Murciélago is een tweedeurs en tweezits coupé. In 2004 kwam er een roadstervariant van de Murciélago. In 2006 werd de Murciélago vervangen door de Murciélago LP640 die een krachtigere motor heeft. In 2007 volgde ook de Roadster die werd opgevolgd door de LP640 Roadster. In 2010 presenteerde het merk een nieuwe versie van de Murcielago, de LP670. LP staat voor 'Longitudinale Posteriore', wat verwijst naar de in de lengterichting gepositioneerde motor met 670 pk. Qua uiterlijk kreeg het model een iets andere spoiler, voorbumper en achterkant. Met dit model neemt Lamborghini afscheid van de Lamborghini Murciélago In 1998 werd Lamborghini overgenomen door Audi. Op dat moment was Lamborghini volop bezig met een opvolger voor de bijna tien jaar oude Diablo. Ferdinand Piëch, baas van Volkswagen, vond het ontwerp echter maar niets en zette onder andere de designstudio van Bertone aan het werk om met iets beters te komen. Ondertussen werd aan Luc Donckerwolcke, toen werkzaam voor Audi, de opdracht gegeven de oude Diablo te restylen, wat resulteerde in de Diablo 6.0 VT, een wagen die al veel gelijkenissen vertoonde met de Murciélago. De combinatie Donckerwolke - Bertone verliep echter niet geheel vlot en uiteindelijk werd besloten dat Donckerwolke zelf voor het volledige ontwerp van de nieuwe wagen zou zorgen. Hoewel de Murciélago duidelijk de opvolger is van de Diablo, heeft hij net zoals de oudere Countach opvallend strakke lijnen en combineert hij verschillende elementen uit legendarische Lamborghini-modellen. De vierwielaangedreven Murciélago werd voorzien van een typische Lamborghini 60° V12-motor. Met 6,2-liter wekt hij 580 DIN pk's bij 7500 toeren tot leven en zorgt hij voor een maximaal koppel van 650 newtonmeters. Goed voor een topsnelheid van 330 km/u, en een acceleratie van 0 tot 100 km/u in 3,7 seconden. De acceleratie naar 160 km/u gaat in iets over 8 seconden. De Murciélago is voorzien van een dynamische achtervleugel, die bij hoge snelheid automatisch tot 70 graden verhoogd wordt om een stabiele wegligging te kunnen blijven garanderen. Klanten hebben de keuze uit twee (zes-)versnellingsbakken: een manuele en de extra-cost E-gearoptie. (semi-automaat) Het verbruik schommelt rond de 18-19 liter/100 km. In 2006 kreeg de Murciélago een nieuwe motor. De 6,2-liter V12 werd vervangen voor een 6,5-liter V12-motor met een vermogen van 640 pk. De naam werd veranderd naar Lamborghini Murciélago LP640 Zoals bij Lamborghini wel vaker gebeurt, komt de naam van de wagen uit het stierenvechten. Tijdens een gevecht in de arena van het Spaanse Córdoba spaarde de matadorRafael Molina op 5 oktober 1879 het leven van de stier Murciélago, toen de stier na 24 keer gestoken te zijn nog steeds overeind stond. Murciélago is Spaans voor vleermuis. In 2007 deed de Lamborghini Murciélago in de FIA GT-klasse mee met de Murciélago R-GT. De R-GT is een speciale raceversie die aan verschillende races meedoet. In de Batman films van Christopher Nolan speelt de Murciélago een kleine rol als de auto van Bruce Wayne (Batman). "Murciélago" is spaans voor "Vleermuis" Vanessa Bryant, de vrouw van Kobe Bryant is de enige persoon ter wereld die een Murciélago (Modeljaar 2002-2006) met een automaat bezit. Ze kreeg de auto cadeau van haar echtgenoot die speciaal voor $400,000 dollar de Murciélago liet ombouwen tot één met een automatische versnellingsbak omdat zijn vrouw geen handgeschakelde transmissie kan bedienen. Het latere model, de LP640 is wel met automaat verkrijgbaar.
De KTM X-Bow is de eerste (sport)auto gemaakt door de Oostenrijkse motorfietsenfabrikant KTM. De auto is gebouwd naar aanleiding van het vijftigjarig bestaan van het bedrijf en werd in 2007 geïntroduceerd. In de auto zijn veel technieken gebruikt die al toegepast werden bij de bouw van motorfietsen. Zo werd het gewicht laag gehouden door een monocoque van carbon en zijn luxe accessoires niet terug te vinden. Het vermogen wordt geleverd door een krachtige Audi 2,0-liter TFSI benzinemotor die 220 pk levert. KTM produceert 500 exemplaren per jaar, dit zal echter worden opgeschroefd naar 1000 stuks vanwege de grote vraag naar de auto.
De Koenigsegg Agera is een conceptauto van de Zweedse supersportwagenbouwer Koenigsegg. Het model is gepresenteerd in maart 2010 op de Autosalon van Genève. Hoewel het model lijkt op de CCX, spreekt men over een geheel nieuw model. De naam Agera is een Zweeds werkwoord dat “handelen” betekent. Volgens Koenigsegg staat dat synoniem voor de bedrijfsfilosofie. De 5,0-liter V8 motor levert in deze auto 970 pk en 1100 Nm. Tussen 2.680 tot 6.100 tpm is er altijd minimaal 1000 Nm beschikbaar. De 1330 kilogram lichte Agera heeft daarom een hoge vermogen/gewichtsverhouding. De sprint van 0-100 km/uur bedraagt 3,0 seconde en de sprint uit stilstand naar 200 km/uur bedraagt 8,0 seconde. Volgens opgave van de Koenigsegg is de topsnelheid van de Agera ruim 420 km/h.[
De Jaguar XJ220 is een supersportwagen van het Britse merk Jaguar. De auto werd gemaakt door de Jaguar Sport divisie tussen 1992 en 1994. De auto was enige tijd de snelste productieauto totdat de McLaren F1 zijn opwachting maakte in 1994. Het idee om een supersportwagen te maken werd positief ontvangen door de directie van Jaguar die vervolgens besloot het project te financieren. Tom Walkinshaw Racing werd gevraagd een 6.2L-versie van Jaguars bekende V12-motor te produceren die 500pk zou moeten voortbrengen. Het ontwerp voor de auto werd gemaakt door Keith Helfet en bevatte onder andere schaardeuren. De naam XJ220 kwam van de gewenste topsnelheid van 220 mph (354 km/h). De auto werd officieel aangekondigd in 1989 met een prijskaartje van £361.000 (±€450.000). Vanwege de belofte van Jaguar om maximaal 350 auto's te maken werden veel exemplaren vooraf verkocht, dit trok namelijk handelaren aan die zodra ze de auto kregen deze direct weer met winst zouden verkopen. In oktober 1991 werd de productieversie aan het publiek getoond na het conceptmodel flink te hebben aangepast. De grootste verandering was het compleet veranderen van de aandrijving en het weglaten van de speciale deuren. De auto werd aangedreven op de achterwielen in plaats van op alle vier de wielen wat in eerste instantie de bedoeling was. De 6.2L V12 bleek niet mogelijk ten aanzien van emissieregulering en werd vervangen door een 3.5L V6. Deze motor werd al gebruikt in de rally-auto's van zusterbedrijf Rover en produceerde 549 pk. Het was de eerste keer dat een V6 werd gebruikt om een Jaguar aan te drijven. De auto werd in 1992 in productie genomen in een speciaal gebouwde fabriek in Bloxham nabij Oxford, de eerste auto's werden geleverd aan klanten in Italië. Onder de eerste kopers waren onder ander Elton John en de Sultan van Brunei. In totaal werden 281 exemplaren gemaakt en in 1997 waren deze allen verkocht. In een aflevering van het BBC programma Top Gear nam een XJ220 het op tegen een Pagani Zonda in een drag race. Onder het mom, "Nieuwer is niet altijd beter", won de XJ220 het van zijn moderne equivalent.
De Hennessey Venom GT is een supercar (2-zit) van het Amerikaanse Hennessey Performance Engineering, met sterke gelijkenissen met de Lotus Elise/Exige. Deze serie heeft heel wat snelheidsrecords op zijn naam staan. De Venom GT Spyder is een open-dakversie van de Venom GT. De productie van de Spyder was beperkt tot 5 wagens, maar er kwam een zesde bij als de "Final Edition". Het eerste model werd door de zanger van Aerosmith, Steven Tyler, aangevraagd bij Hennessey. Hij wou een Venom GT zonder dak. Deze werd dan ook de eerste van de 6 Spyders. Een versie van de Venom GT coupé die beperkt is tot 3 wagens. Direct na de aankondiging van de wagens allemaal verkocht voor 1,25 miljoen dollar per stuk. Hiervan is enkel 1 wagen van gemaakt, als afsluiter van de GT-series. Nog voor de aankondiging ervan verkocht voor 1,2 miljoen dollar. De Venom F5, opvolger van de Venom GT, is voorgesteld op 1 november 2017. Het is een van de snelste wagens ter wereld: in 2.0 seconden van 0-97 km/u en 484 km/u topsnelheid. Hennessey gaat daarmee de strijd aan met de Bugatti Chiron en de Koenigsegg Agera. Er zullen slechts 24 gemaakt worden die elk 1,6 miljoen dollar kosten. Van 0-300 km/h in 13,63 seconden, een 90 graden V8 motor en een (theoretische) maximumsnelheid van 447 km/h. Daarmee behoort de Hennessey Venom GT tot een van de snelste wagens ter wereld.
De Gumpert Apollo is de eerste wagen geproduceerd door Gumpert Sportwagenmanufaktur GmbH in Altenburg. Gumpert hoopte tussen 2005 en 2008 150 Apollo's te produceren. De Apollo is een 1100 kg (2400 lb) lichte legale straatracewagen. Het is een middenmotor, achterwielaangedreven tweezitter gebouwd op een buisvormig Chromolyframe, met fiberglas of optionele koolstofvezel carrosseriedelen. Een Audi 4.2L V8-motor is samengevoegd met een versnellingsbak met 6 versnellingen, met Formule 1 invloeden en levert 478 kW (650 pk) en 850 Nm.[1] De topsnelheid bedraagt 360 km/u, en de Apollo accelereert van 0 tot 100 km/u in 3 seconden en van 0 tot 200 km/u in 8.9 seconden.[1] Er is ook een nieuwe 800 pk (600 kW) versie geproduceerd. Lengte: 4460 mm Breedte: 1998 mm Hoogte: 1114 mm Wielbasis: 2700 mm Gewicht Stoeprandgewicht: onder 1200 kg Totaal gewicht: 1500 kg V8 4163 cc motor (beschikbaar met twee turbo's) met 90 graden hoek cilinder. Verder beschikt hij over drive-by-wire. De Apollo is op dit moment de op 4 na snelste wagen van het Top Gear-testcircuit (na een aantal nietgekwalificeerde voertuigen[2]), met een tijd van: 1:17,
De Noble M600 is een sportauto van het Britse merk Noble. De auto kan worden gezien als de opvolger van de Noble M15 en maakte zijn publieksdebuut tijdens het Goodward Festival of Speed in september 2009. De auto beschikt over een 4.4L V8-motor die ook te vinden is in de Volvo XC90 en Volvo S80.
De Ford GT40 is een sportwagen die viermaal achter elkaar winnaar was van de 24 uur van Le Mans, van 1966 tot 1969. De auto was gebouwd om langeafstandsraces te winnen van Ferrari, dat Le Mans zesmaal achter elkaar had gewonnen, van 1960 tot 1965. De GT40 werd genoemd naar de Gran Turismocategorie waarvoor de auto bedoeld was. De eis in deze categorie was een maximale hoogte van 40 inch (1,02 m, gemeten bij het windscherm). Grote Ford V8motoren (5,0 L en 7 L) werden gebruikt, vergeleken met de Ferrari V12-motoren met een inhoud van 3,0 L of 4,0 L. De eerste auto's werden gewoon "Ford GT" genoemd. De naam GT40 werd geïntroduceerd met de productie van de standaard Mk 1. De huidige Ford GT is een modern eerbetoon aan de GT40 Toen Ford rond 1963 Ferrari kon kopen, grepen ze deze kans met beide handen aan. Toen de koop bijna rond was belde Ferrari echter af: ze hadden Ford alleen maar nodig gehad om de prijs voor Fiat, de andere koper, op te drijven. Aangezien Ford uit was op wraak, wisten ze dat ze Ferrari maar op één manier konden verslaan, namelijk daar waar ze goed waren: het circuit. Daarom kwam men met de Ford GT40. De eerste prototypes van deze wagen waren verbouwingen van Lola-wagens. Deze waren bekend vanwege hun werkzaamheden met Aston Martin op het circuit, maar behaalden niet de beoogde successen en faalden grandioos tijdens de Le Mans van 1965. Dit kwam doordat Ford hoogtoerige racemotoren inzette in de 1e generatie GT40. In 1966 moest Ford met iets beters komen. Ze besloten een team te vormen en dit team aan de geplande auto te laten werken. Daarbij kwam Fords standaard V8-motor met een aantal kleine aanpassingen in de auto. Deze bleken betrouwbaarder dan de racemotor. In 1966 kon de GT40 het circuit op, en met succes. Men versloeg Ferrari vier jaren achter elkaar op Le Mans. Meestal werden ook de tweede of derde plek aan een GT40 toegekend. In 1996, toen de GT40 30 jaar bestond, bracht Ford een model uit, de GT90, ter ere van voorgenoemde. Het bleef echter bij een conceptauto die wederom bedoeld was Ferrari bang te maken. In 2006, toen de GT40 40 jaar bestond, bracht Ford toepasselijk de GT uit. Men mocht hem niet GT40 noemen, wat men wel eerst van plan was, omdat dit al een geregistreerde handelsnaam was op naam van een Arabische handelaar. De wagen had echter veel weg van zijn illustere voorganger: het design was bijna helemaal gekopieerd, alleen dan met een modernere draai eraan. En hoewel de auto een paar centimeter hoger was, kreeg hij de benodigde tongen los. Hij zou in een kleine serie gebouwd worden en geschonken worden aan mensen die echt een passie voor auto's hebben, waaronder Jeremy Clarkson, die nu reeds zijn Ford GT verkocht heeft wegens talloze problemen en exorbitante verbruikscijfers.
