5.9.4.0
Gedachte
Vragen
morrend aanvaardenxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" /> |
Overwegingen: |
Kernwoord |
|
|
Situatiebepalend |
Algemeen
|
|
|
|
Geloof in God en Jezus
: |
5.9.4.1. |
Gert Buursma |
Waarom? |
Het maakt je zeker van vergeving en belofte. |
5.9.4.2. |
Joke Donker |
Waarvoor
? |
Het maakt je standvastig en vrijmoedig. |
5.9.4.3. |
Erik Pieterse |
Niets aan te doen. |
Het maakt je rechtvaardig. |
5.9.4.4. |
Aaf Vonk |
Vooruit dan maar. |
Het is leven. |
5.9.4.1.
Gert Buursma: kernwoord:
- Situatiebepaald: Waarom?
- Algemeen: Geloof in God en Jezus: het maakt je zeker van vergeving.
26 november 1984.
Toen broeder Gerritse bij me kwam om een bijdrage voor zijn zoveelste boek, heb ik gezegd:
Hé
vergist u zich niet? U gaat alle mensen langs, waarvan niets meer is vernomen sinds februari 1982. Maar ík gaf voor het laatst een interview op 18 december van dat jaar.
Hij zei echter, dat het geen abuis was: ik moest jullie maar weer eens bijpraten. Hij sloot:
Alleen Gert
geen kind hè
de mensen lachen me uit. Alles drááit in deze verhalenreeks om een baby. Ab, Karel en Richard hebben ook al zo iets
jíj toch niet!
Ik heb lacherig gezegd:
Jawel
! Lotty en ik hebben er ook geen gras over laten groeien. Jongstleden september werd ik vader
Maar t geeft ons niet hoor
! De mensen u zegt het zélf- steken toch de gek met ú
!
Wat terneergeslagen ging hij weg
maar ach
hij vindt er wel wat op.
Tja
dat bijpraten hè: jullie weten, hoe aangeslagen ik was door die verstoorde verhouding met Ilona. Het was niet zomaar een uitgeraakte verkering. Nee
:
- Hier was aan de ene kant iemand, die koos voor de Vader der lichten(Jac. 1:17).
- En aan de andere kant iemand, die de zijde koos van de vader van de donkerten(Joh. 8: 44).
Die twee mensen hádden al voor elkaar gekozen maar konden elkaar niet vasthouden. Duister en licht hebben immers niets, dat gemeenschappelijk is (2 Cor. 6:14).
Als ik zeg, dat ik het geloof in mijn hemelse Vader heb behouden, is dat haast een wónder
Jullie kúnnen niet zeggen:
Wat doe je toch dramatisch! Geen handvol, maar een landvol. Je bent zelf het bewijs
je hebt immers nu een Lotty
en een kind, dat Ruth heet
je toont toch in je eigen leven, dat het zon vaart niet loopt
!
Hè
wat vergrofd allemaal. Zo gemakkelijk ging het echt niet. In die lege tijd na Ilona merkte ik iets onverwachts op: Jezus, mijn hemelse Koning begon zich duidelijker in mijn brein af te tekenen. Hij kreeg minder onheldere contouren. Ik kreeg meer vertrouwen in Hem, ook al deed Hij niets aan die pijnlijke scheiding
de breuk met haar, die ik beminde, zoals ik nooit bemind had. Toen dat vertrouwen herleefde, zond Jezus bevrijders en herstellers, die mijn herinnering genazen en mijn innerlijk weer opbouwden.
Ik vroeg:
Heer
waarom gebeuren al die feestelijke dingen
ik kan er zó al drie noemen:
- ik had zon onmatig verdriet, omdat mijn zielsbeminde willens-en-wetens de duisternis inging, op weg naar het eeuwige vuur (Matth. 25:41). Dat verdriet is nu zóveel matiger geworden, dat het althans drágelijk is.
- Ik voel me als Samuel: ook híj droeg rouw om iemand met wie hij zich verbonden voelde (1 Sam. 15:35). Die iemand Saul- wankelde óók weg naar de vlammen. Maar U zei: Aan de slag Samuel
nieuwe taken
!(1 Sam. 16:1).
Ook ík voel, dat er andere opgaven aankomen.
- Ik heb nieuwe moed
waaraan dank ik die toch. Ik ken het vreselijke toekomstige lot van uw tegenspeler. Ik wéét dat Ilona dat lot gaat delen. Waarom krimpt mijn hart dan niet meer samen, maar loopt het vol met nieuw élan
Hoe komt dat toch allemaal
Heer Jezus?!
En toen zei God:
Er is iemand die heel toegewijd voor jou bídt. Jij bent een kracht in mijn koninkrijk. Daarom deed de vijand die grote aanval. Maar
óók al omdat jíj zon kracht bent, geef ik jou dit grote geschenk van een voorbidster
Ik ontdekte al gauw, wie dat geschenk was: Lotty Swagers. En ik ontdekte, dat zij evenals ik- de kant van het licht gekozen had. Ze zag met vreugd uit naar Jezus terugkomst
bereidde er zich op voor
Ilóna had eens een keer gezegd, tijdens een ontmoeting na ons uit-elkaar-gaan:
Ik zie Jezus terugkomst met ángst tegemoet. Daarom probeer ik die komst uit te stellen. Ik doe dat, door zijn volgelingen, zoveel ik maar kan, klein, dom en geestelijk arm te houden.
Wat een verschil
Nog één: Ilona is nu een generaal in het leger van de vijand. Mijn lieve Lotje is een korporaal in het leger van onze grote Vriend.
Maar
: liever korporaal bij Hem dan generaal bij die ander (Ps. 54:11).
Mijn kleine korporaal
: ze legde haar smalle handje op mijn hart
en de breuk werd geheeld.
Mijn liefde voor Ilona was diep geweest, onvoorstelbaar diep. Normaal gesproken, zou ik verder vrijgezel zijn gebleven.
De Heer wees mij echter overduidelijk de vrouw aan, die Hij werkelijk voor mij bestemd had. Zo kwam ik over mijn verdriet heen
Wij trouwden half 1983. Onze kleine Ruth is van september 1984. Maar daar heb ik het nu mar niet verder over, gezien het begin van mijn bijdrage. Samen met Lotty heb ik nog enkele malen achter het ijzeren gordijn gewerkt. Nu echter met Ruths komst- is dat voorbij, in ieder geval voorlopig.
Anderen nemen dat weer over. Het is ook zó: de politie dáár moet niet te lang dezelfde gezichten zien
Nog even dit: jullie hebben Lotty gekend in haar fanatieke tijd
helemaal over hoor
O ja..: en dan: het werk in de Kapel
Ik was in augustus 1983 juist oudste geworden, toen er iets afschuwelijks gebeurde: een ongeoorloofde verhouding tussen Ellen Vonk en Jan Donker leidde tot een zwangerschap. Ik was erbij met Lotty op die moeilijke avond, toen alles bekend werd. Ik kreeg de opdracht om een deel van die aangelegenheid pastoraal te begeleiden
Al die waaroms, die ik te beantwoorden kreeg
- Aaf met haar waarom moet dat óns nu overkomen. Ze was zo kribbig en stekelig in die dagen, met zon aangevreten geloof, geestelijk maakte ze zon uitgebluste indruk. Heel die bittere bazigheid van lang geleden was er weer even. God gaf haar klaarblijkelijk betere antwoorden dan ik: hártelijke, besliste, flinke Aaf is al weer terug
en
met hersteld geloof. Maar góed ook met die steeds groter wordende gemeente in een ruimer gemaakt gebouw en op hogere lasten.
- Ab en Nel met hun waaroms:
Jan bracht ons uit de kou in de warmte en nu andersom. Wij hebben nog steeds zon bedroefdheid bij ons
Ik heb gezegd:
Deze duivelse verzoeking is voor jullie tegelijk een beproeving van God, precies aan jullie draagvermogen aangepast.(1 Cor. 10:13).
Ze zijn gelukkig in de warmte gebleven.
- Suzan bezocht ik toch, al is ze dan geen gemeentelid. Haar waarom
Ik als oud mens behoorde toch niet zulke erge dingen van vlakbij mee te maken. Waarom belast God mij hiermee
Ik leunde op Jan
dat kon de Heer toch zó begrijpen.
Maar ook zij kwam er sterker uit.
- Bart met zijn waarom
Juist nu de gemeente mij zo nodig had
ook al met die bouwrompslomp, heb ik lang op halve kracht gewerkt, ook al omdat ik zulke knauwen kreeg. Waarom zoekt God zon ongelegen tijd uit voor die bijscholing.
Hij preekt echter weer net zo vurig als
nee: vuriger dan vroeger.
Met de waaromsvan Jan, Joke en Ellen heb ik weinig of niets te maken gehad. Oudere broeders trachtten daarvoor antwoorden te vinden. Overigens had ik aanvankelijk zelf óók een levensgroot waarom. Die Ellen
!
kwám er even goed af. Van oktober tot april naar de Costa Blanca. De Van Dalens hebben daar een huis Ciudad de la Luz (Lichtstad), vlak aan zee, ergens onder Denia (voorbehoud: 08 ). De Van Dalens zelf, families De Jong en De Raad en haar eigen ouders allemaal zon anderhalve maand bij haar. Helemaal gebruind, mooier dan ooit, schattig babydochtertje van zes weken bij zich, eindelijk terug. Ik heb toen wel eens gedacht:
Heer
waarom pakt U haar zó met fluwelen handschoenen aan
Maar later heb ik beteuterd gezegd:
Ach
Here Jezus
dáárom
! O
sorry
sorry, vergeef me
Toch nog even over Jan. Ik hád een gesprek met hem. Hij zat maar handenwringend te jammeren:
Geen vergeving voor míj
alle beloften weg.
Ik heb gezegd:
Geloof je nog in God en Jezus
wil je Hen nog steeds aankleven, dienen, volgen, gehoorzamen, liefhebben
En hij
:
Ja
maar ik schaam me zo
Toen heb ik gezegd:
God wil je vergeven. Je zonden zijn rood als scharlaken, Hij wil ze wit maken als sneeuw. (Jes 1:18)
En hij weer:
Ik hoop het.
En daarna:
O, ik weet het
ik kom er door
Overigens was hij toen nóg niet, waar hij wezen moest. Hij kwam echter uiteindelijk nu ja, dat hoor je nog wel van hemzelf- tot waar berouw. Daar gaat het toch maar om
Daarom: heel deze vreselijke deining, al die vragen
ze werkten mee aan Jezus eindoverwinning.
|