|
‘Je denkt dat de alcohol de angst zal doen verdwijnen.
Maar dat doet het niet’
dinsdag 12 augustus 2014, 09u58 Het Nieuwsblad Auteur: rdc
Acteur Robin Williams heeft in zijn leven lang gekampt
met depressies en een alcohol- en cocaïneverslaving.
Daar maakte hij, eerder ongebruikelijk, geen geheim van.
‘Uiteindelijk besef je dat je jezelf voortdurend belachelijk
maakt’,
klonk het bijvoorbeeld in 2010 in een erg open gesprek in
de Britse krant The Guardian.
Het interview met journaliste Decca Aitkenhead kwam er
naar aanleiding van de in dat jaar uitgekomen
film ‘World’s Greatest Dad’. Maar in een gesprek daarover
draaide al snel uit op een gesprek over alcohol, depressie
en ontwenning. Aitkenhead beschrijft hem als ‘intens zen,
met een trillende baritonstem, alsof hij een lofrede brengt
op een begrafenis. Hij lijkt zacht en vriendelijk, zelfs teder,
maar met een overweldigende indruk van verdriet.’
Voor de geboorte van zijn oudste zoon in 1983 was Williams
gestopt met drinken, en hij bleef maar liefst 20 jaar nuchter.
Maar in Alaska greep hij ineens opnieuw naar de fles.
‘Het leek alsof ik nabij het einde van de wereld was.
Ik voelde mij eenzaam en bang, en ik dacht: misschien helpt
het om te drinken. Het was het slechtste dat ik kon doen.
Even krijg je het warm en voel je je geweldig,
maar voor je het weet heb je een probleem.’
Benauwdheid
Volgens Williams was het niet het overlijden van zijn vriend
en collega-acteur Christopher Reeve dat hem naar de
alcohol dreef. ‘Neen. Het is veel egoïstischer dan dat.
Het gaat om bang zijn, en je denkt dat de alcohol die angst
zal doen verdwijnen. Maar dat doet het niet.’ Waar Williams
bang voor was? ‘Alles.
Het is een algemeen gevoel van arggghhh. Angst en
benauwdheid.’
Na een week besefte hij dat hij een probleem had.
‘Eerst lieg je nog tegen jezelf, denk je dat je er zo mee kunt
stoppen, maar voor je het weet ben je drie jaar later nog
steeds niet gestopt.’ Teruggrijpen naar cocaïne deed hij
echter niet - ‘ik wist dat dat me de dood in zou jagen.
Wat is er bovendien zo leuk aan paranoia en impotentie?’
Na die drie jaar belandde Williams uiteindelijk in een
ontwenningskliniek. ‘Drie jaar geen plezier beleven,
is lang. Maar uiteindelijk besef je dat je jezelf voortdurend
belachelijk maakt.’ Op het moment van het gesprek gaat
de acteur nog wekelijks naar AA-bijeenkomsten.
‘Ik moet. Het doet me goed.’ ‘Ongelukkig is oké’
In 2010 gaat alles volgens Williams voortaan op een
gezapiger tempo. ‘Ik besef nu dat ik me schaamtelijk
gedroeg. Ik deed dingen die de mensen deden walgen.
Het is moeilijk om er van daar terug bovenop te geraken.’
Minder werken leek hem dan ook een goed idee.
‘Op een bepaald moment grapten de mensen dat het moeilijk
was om nog een film te zien zónder mij.’
Williams zegt gelukkig te zijn. ‘Of toch gelukkiger dan vroeger.
En niet meer bang om ongelukkig te zijn.
Dat is ook oké. Alles is oké.
Het is een cadeau om dat te beseffen.’
(foto Julia DeWanti bezoek zeker de website
|
