Ik ben Gerd
Ik ben een vrouw en woon in prov Antwerpen (België) en mijn beroep is invaliditeit.
Ik ben geboren op 20/12/1958 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, schrijven, fietsen, wandelen en pc.
Ik ben alcoholiste en ben meer dan 11 jaar nuchter. Ben, ondanks heel veel tegenslag, niet opnieuw gaan drinken. Als ik dit kan, kan jij het ook !
Mail
Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.
Zoeken in blog
Alcohol
Informatief over drank en drankverslaving. Dit ie een blog waarin alles rond alcohol draait maar in de breedst mogelijke zin.
Uit een lezing in het ontwenningscentrum van Tienen : noten
Geslachtsspecifieke aspecten van alcoholproblemen Dr. Frieda Matthijs
LITERATUUR 1. APPEL, C., The status of women and men's drinking: The "symbolic crusade" reconsidered 5th annual Alcohol Epidemiology Symposium Maastricht, June 11-17 1989. 2. BRESLlN,F.C., The effects of stress and coping on daily alcohol use in women, Addict.Behav.20 (1995) . 3. CRUM,R.M., Occupational stress and the risk of alcohol abuse and dependence, AlchoI.Clin.Exp.Res.1 9(1 995). 4. GUNKO, A.A., V.D. MOSKALENKO, Husbands of alcoholic women: Experience in studying psychopathologies, ZH-Nevropatol- psikhiatr -im-S-S, Korsakova, 93/5(72-75),1993. 5. HEINE, B. ter, Alcoholisten en hun partners, Swets & Zeitlinger, 1993. 6. JARVIS, T.J., Implications of gender for alcohol treatment research: a quantitative and qualitative review, Br.J.Addict. 87(1992)9. 7. KARSTEN, C.J., Wie is er bang voor de verslaafde vrouw, T.v. psychotherapie,19,(5),1993. 8. KNIBBE, R.A. en S.ABBENHUIS, Getrouwd met een alcoholist, T.alc.drugs (17), nr.2,1991. 9. LAMMERS,S.M.M., Achtergronden van het drinkgedrag van vrouwen, Editoriaal in Alcohol selectief, 47, mei,1995,1-3. 10.LAMMERS,S.M.M., Functionality of alcohol in alcohol dependent women, Proefschrift, Nijmegen, 1995. 11.LANG,A:R.,M.G.WINIARSKI & L.CURTIN, Person perception as a function of drinking behaviour, gender and sex role stereotypes, J.Stud.Alcohol 53,(1992)3. 12.LEMLE,R.&M.E.MISHKIND, Alcohol and masculinity, J.Subst.Abuse Treatment 6 (1989)4. 13.MATTHIJS,F., Therapeutische aspecten van de intake, in Jaarverslag 1987, vzw Altox, Antwerpen, 1988 14.MATTHIJS, F., Vrouwen en alcohol, in verslagboek studiedag "Vrouwgerichte Verslavingszorg", VAD, Brussel, 1996. 15.NICOLAI,N.J., Gender en Psychotherapie, T.v.psychotherapie, 18,(5), 1992. 16.SMITH,L., Help-seeking in alcoholdependent females, Alcohol AlcohoI 27(1992)1. 17.WHALEN, T., Wives of alcoholics: four types observed in a family service agency. Quaterly Journal of Studies on Alcohol, 14,632-641 (1953). 18.WIEL, a. Van der (red) ,Alcohol en ziekte, Wetenschappelijke Uitgeverij Bunge, Utrecht, 1993.
Uit een lezing in het ontwenningscentrum van Tienen : deel 3
Geslachtsspecifieke aspecten van alcoholproblemen Dr. Frieda Matthijs (vervolg)
4. MAATSCAPPELIJKE CONTEXT Maatschappelijk is alcohol onze drug nr. een: goed geïntegreerd, goed genormeerd en goed geaccepteerd. Veel drinken wordt beschouwd als mannelijk, en wordt door mannen dus als positief beleefd en als identiteitsversterkend. De maatschappij keurt te veel drinken door vrouwen meer af dan door mannen. Tussen jongens en meisjes speelt dit verschil niet zozeer, maar het groeit snel als vrouwen volwassen worden, en vooral als zij kinderen krijgen. (11) Het veel drinken symboliseert mannelijkheid omdat het gekoppeld is aan 3 belangrijke aspecten van de mannelijke rol: non-conventionaliteit, het nemen van risico's en agressie. (12 ) Mannen en jongens kunnen hun mannelijkheid bewijzen door te drinken. Hoe meer een man drinkt, hoe mannelijker hij overkomt, zolang hij maar geen verschijnselen van afhankelijkheid of controleverlies vertoont. Want dat is een teken van zwakte en dus niet mannelijk. Vrouwen drinken doorgaans minder dan mannen, en omdat ze er lichamelijk minder goed tegen kunnen, en omdat alcohol eigenlijk een mannelijk gedrag is dat niet echt past bij de vrouwenrol, en omdat zij nog steeds minder deelnemen aan het openbaar leven en minder vaak in situaties komen waar gedronken wordt. Bij vergelijking vallen nog een aantal dingen op: (9) Vrouwelijke alcoholisten zijn, vaker nog dan mannelijke, afkomstig uit een gezin met een drinkende vader of moeder. Vrouwen drinken meer thuis. Ze hebben een regelmatiger drinkpatroon, en ze combineren meer met tranquillizers. Zij hebben vaker een excessief drinkende partner. Ze drinken meer om negatieve redenen en het schuld- en schaamtegevoel zijn bij vrouwen vaak groter. Vrouwen met alcoholproblemen verschillen eigenlijk niet wezenlijk van andere vrouwen. Zij hebben geleerd te zorgen, de verantwoordelijkheid te nemen en te dragen, vooral waar het emoties en relaties betreft. Hun groot verantwoordelijkheidsgevoel maakt dat zij ook de verantwoordelijkheid op zich nemen als er huwelijksmoeilijkheden zijn, of als een van de kinderen gedragsproblemen stelt of als zij de overvloed aan verwachtingen niet kunnen waarmaken, of vrezen het niet te kunnen. In veel gevallen is alcohol een poging om er niet de brui aan te geven of niet depressief te worden. Veel vrouwen hebben de neiging zichzelf van alle falen de schuld te geven, terwijl ze zich tegelijkertijd niet in staat voelen om iets aan de situatie te veranderen. (2) Wanneer zij geconfronteerd worden met maatschappelijke onmogelijkheden, hebben zij ook de neiging de schuld bij zichzelf te leggen. Als dit leidt tot machteloosheid en hopeloosheid, is dit een vruchtbare bron voor depressie. (7) De meeste vrouwen zijn door hun vrouwzijn gevangen in een aantal maatschappelijke plichten en taken die in sommige gevallen voor stevige conflicten kunnen zorgen. Van een vrouw wordt verwacht dat zij voor de zieke en bejaarde familieleden zorgt. Elke vrouw die kinderen krijgt, wordt, ongeacht haar persoonlijke geschiedenis en karakter, geconfronteerd met de opdracht als eerste verantwoordelijk te zijn voor de zorg en opvoeding. Die zorgplicht past soms compleet niet binnen de eigen aanleg of ambities. (15) 5. HULPVERLENING Wat behandeling betreft, zijn de resultaten bij mannen en vrouwen ongeveer gelijk. Vrouwen kiezen meer voor zelfhulp en voor gedragstherapie en minder voor langdurige opname en groepstherapie. In de alcoholhulpverlening komen 2 tot 10 keer zoveel mannen als vrouwen. (6) Vrouwen zijn minder geneigd alcohol als oorzaak aan te wijzen. Vaak komen zij met lichamelijke klachten, met psychische of relationele moeilijkheden als aanmeldingsprobleem. Het niet herkennen van het aanwezige alcoholprobleem door de huisarts, maakt nogal eens dat er en geen adequaat antwoord gegeven wordt en daarenboven, dat er nog tranquillizers of slaappillen worden voorgeschreven, zodat een gecombineerde verslaving ontstaat. (16) Vrouwen hervallen minder als zij thuis kinderen hebben. Mannen hervallen meer als zij alleen wonen, vrouwen niet. Waar het in het algemeen mijn ervaring is, dat confrontatie weinig motiverend werkt bij mensen met alcoholproblemen, is dat zeker zo voor vrouwen. En als het op korte termijn al werkt, vrouwen laten zich toch nogal gemakkelijk zeggen hoe zwaar ze wel tekort schieten - versterkt het enkel hun negatief zelfbeeld, en hun gevoel van onmacht en schuld. (13) Vanuit deze beleving is het aanpakken van de problemen per definitie onmogelijk. Als je schuldig, machteloos en zwak bent, kan je het niet zelf, en zal de hulpverlener het moeten doen. De behandeling zal zich dan ook van in het begin moeten richten op het deculpabiliseren en op het vergroten van het zelfwaardegevoel. Vaak ligt er veel boosheid klaar, die zij niet durft te uiten, omdat ze immers 'schuldig' is. Alle maatschappelijke reële of vermeende verwachtingen alle evidenties die zij zelf heeft geleerd of waarmee zij in de omgeving wordt geconfronteerd, zullen daarbij aan bod moeten komen, benoemd en omschreven worden, zodat zij er op een vrijere manier kan mee omgaan. (15) Het zou verkeerd zijn het alcoholprobleem van een vrouw te herleiden tot een puur vrouwenrolprobleem. Het zou echter een even grote fout zijn dit belangrijke aspect van haar bestaan te negeren.
Uit een lezing in het ontwenningscentrum van Tienen : deel 2
Geslachtsspecifieke aspecten van alcoholproblemen Dr. Frieda Matthijs (vervolg)
3. PSYCHOSOCIALE ASPECTEN A. Verschil tussen mannen en vrouwen wat alcoholmisbruik betreft Het proces van gebruik tot verslaving verloopt bij de meeste mensen ongeveer identiek. Het tempo en de concrete omstandigheden, maar vooral de betekenis en de redenen kunnen verschillen. Voor mannen is overmatig drinken stoer. Het wordt geassocieerd met avontuur, opwinding, non-conformisme, het ontsnappen aan een burgerlijk bestaan en aan de wereld der vrouwen. (14) In de mate dat vrouwen het gevoel hebben dat zij maatschappelijk minder gewaardeerd worden dan mannen, zullen zij 'veel drinken' dan ook als statusverhogend beschouwen. Vrouwen drinken ook meer als er drinkende mannen in de buurt zijn. In het algemeen zijn ze wel minder vaak onder invloed dan mannen en zij vertonen minder excessen of agressief gedrag wanneer ze dronken zijn. (7) Onderzoekers hebben vastgesteld dat mannen en vrouwen om andere redenen naar roesmiddelen grijpen. Waar mannen vaak experimenteren met alcohol en andere drugs vanuit een zich goed voelen en om de sociale contacten te ondersteunen gaan vrouwen vooral drinken om negatieve redenen: om angstgevoelens, onzekerheid en frustratie te onderdrukken. (10) Mannen associëren alcohol meestal met plezier maken, samenhorigheid en feestjes bouwen. De gewoonte om veel te drinken kan uit de hand lopen en uitmonden in alcoholafhankelijkheid. Vrouwen, vooral diegene die zich veel in gemengde gezelschappen bevinden, en stevig meedrinken, belanden soms op dezelfde manier in alcoholproblemen. Vaak echter is bij vrouwen drinken van in het begin een middel om negatieve gevoelens te overwinnen. (10) B. Verschil tussen mannen en vrouwen wat reactie op de drinkende partner betreft Er is heel wat onderzoek verricht naar partners van verslaafden, vooral vrouwelijke partners van mannelijke verslaafden. (5) (8) Onderzoekers hebben in de jaren '50 vanuit een psychodynamisch model een aantal vaste patronen beschreven bij vrouwen die lange tijd samenwonen met een verslaafde partner. (17) Zij introduceerden de term co-dependency waarbij de niet-gebruikende echtgenote evenals haar alcoholische echtgenoot een 'gestoorde persoonlijkheid' zou hebben.
Volgens deze 'Disturbed Personality Hypothesis' konden vier types onderscheiden worden: "Suffering Susan": is de vrouw die masochistisch ingesteld is: zij zoekt om te lijden en trouwt daarom met een alcoholist.
"Controlling Catherine": is de vrouw die een zwakke man trouwt omdat zij vreest door mannen overheerst te worden.
"Wavering Winifred": is de vrouw met een laag zelfwaardegevoel die een man trouwt die zwakker is dan zij zodat zij zich belangrijk kan voelen.
"Punitive Polly": is de (meestal buitenshuis werkende) vrouw die wil wedijveren met mannen, hen verslaan, hen straffen.
In het verlengde van deze idee ligt de 'Decompensatie-theorie' volgens dewelke de vrouw depressief zal worden en zelfs instorten op het moment dat haar man zijn overmatig drinken staakt. Recenter vergelijkend onderzoek nuanceert deze vaststellingen: vrouwen van verslaafden blijken een heterogene groep te vormen waarvan sommigen stoornissen vertonen, terwijl bij anderen nauwelijks individuele pathologie aanwezig is. Co-dependency werd geherdefinieerd als het proces waarin de vrouw steeds afhankelijker wordt van haar alcoholische man. Naarmate de verslaving van de man manifester wordt en langer duurt, worden de mogelijkheden van de vrouw om zelfstandig een betekenisvol sociaal leven te leiden alsmaar geringer.(1) Gedragswetenschappers onderzochten het effect van het gedrag van de partner op het ontstaan en op het blijven bestaan van overmatig drinken. Aangezien het geven van aandacht een sterke bekrachtiger is, ligt het voor de hand dat de partner, die sterk gericht is op het alcohol- en druggebruik van haar echtgenoot, door haar pogingen om dit te controleren en te veranderen, het eigenlijk stimuleert. (5) Bovendien reageert de man op de verwijten van zijn vrouw slechts met opnieuw overmatig gebruik en beschouwt hij haar gedrag als oorzaak van zijn hervallen of continueren. In ieder geval is het belangrijk om te beseffen dat samenleven met een disfunctionerend persoon een verregaande aanpassing vraagt en vaak met zich meebrengt dat de partner ook gaat disfunctioneren om dit leven te kunnen volhouden. Een vrouw is inderdaad geneigd haar huwelijk niet snel in vraag te stellen. Zij zal lange tijd proberen de schade te beperken: zijn werk verwittigen, afspraken in zijn plaats met een smoesje afzeggen, zijn taken overnemen, voor hem naar de huisarts gaan om een ziekteattest te vragen, zelf niet drinken om hem niet in de verleiding te brengen, zorgen dat het gezinsleven zo rimpelloos mogelijk verder gaat, zelf in therapie gaan om te leren hoe ze kan zorgen dat hij niet meer drinkt en haar eigen behoeften meer dan ooit opzij zetten. Soms gaat ze meedrinken omdat ze hoopt dat dit het contact zal verbeteren. Of ze gaat hem jaloers maken of dreigen met suïcide om toch maar een reactie en een verandering uit te lokken. Vaak wordt ze depressief en voelt ze zich schuldig omdat ze er niet in slaagt om hem van zijn probleem af te helpen. Dit verhaal gaat vooral op voor vrouwelijke partners en slechts voor een minderheid van de mannelijke partners. Een man met een verslaafde echtgenote past in de regel zijn leven niet aan, aan het disfunctioneren van zijn vrouw Aangezien het centrum van zijn bestaan vaak niet in zijn gezin ligt, gaat zijn leven (professioneel en sociaal) gewoon door. Vooral als er familie is die de tekorten in huishouden en zorg voor de kinderen opvangt, kan de situatie lang doorgaan. Zelden zal hij de huiselijke taken overnemen. De man die het allemaal wel doet, wordt trouwens door zijn omgeving wat meewarig bekeken. En misschien is het inderdaad niet zo'n gezonde reactie. Bij mannen die zich helemaal afstemmen op het verslaafd gedrag van hun echtgenote, vindt men vaker psychopathologische stoornissen dan bij vrouwelijke partners van mannelijke verslaafden.(4)
Uit een lezing in het ontwenningscentrum van Tienen : deel 1
Geslachtsspecifieke aspecten van alcoholproblemen Dr. Frieda Matthijs
Aangezien alcoholgebruik en -misbruik veel meer voorkomt bij mannen dan bij vrouwen, heeft het onderzoek naar de effecten en gevolgen zich lange tijd praktisch alleen op mannen gericht. De conclusies werden als vanzelfsprekend uitgebreid naar vrouwen. Toen men zich de laatste tien jaar meer specifiek ging bezighouden met het drinkgedrag bij de vrouw, de oorzaken en effecten van haar alcoholmisbruik, kwam men tot de vaststelling dat er voldoende verschillen waren om dit probleem apart en gedifferentieerd te benaderen. 1. EPIDEMIOLOGISCHE VASTSTELLINGEN Sinds de tweede wereldoorlog is het alcoholgebruik in de meeste landen sterk toegenomen. Mannen drinken daarbij tweemaal zoveel als vrouwen en hebben er drie- tot viermaal zoveel problemen mee. Het verschil is de laatste tien jaar wel iets kleiner geworden, omdat vooral de mannen hun gebruik zijn gaan verminderen. Het aantal vrouwen met alcoholproblemen wordt in Nederland (wat vergelijkbaar is met ons land) geschat op ongeveer 150.000. Het aantal mannen op meer dan het dubbele. (9) Vrouwen drinken meer als er drinkende mannen in de buurt zijn. De toename is dus vermoedelijk vooral te verklaren doordat zij vaker in gemengd gezelschap verkeren en zich aanpassen aan de drinkgewoonten van de personen met een hogere status, dan door emancipatie of stress. (10) Hoge werkdruk verhoogt het risico op gezondheidsproblemen waaronder alcoholproblemen, wel bij mannen maar niet bij vrouwen. (3) Het buitenshuis werken geeft vrouwen juist meer zelfvertrouwen en daardoor zullen zij eerder minder drinken. 2. BIOLOGISCHE GEVOLGEN Biologisch zijn vrouwen een stuk kwetsbaarder voor de negatieve effecten van alcohol. Zij zijn sneller dronken, want ze hebben na eenzelfde hoeveelheid alcohol een hogere bloedspiegel dan mannen. Ook op termijn treedt sneller lichamelijke schade op. De verstoring van hun hormonaal stelsel veroorzaakt vaak ernstige stoornissen in hun metabolisme. Als vrouwen evenveel drinken als mannen, takelen zij dan ook lichamelijk veel sneller af. In verband met mogelijke zwangerschap ten slotte, dient ook extra aandacht besteed aan de gevolgen van excessief drinken voor de foetus, gaande van vroeggeboorte tot ernstige lichamelijke en mentale handicaps. Zelfs bij matig gebruik houdt alcohol tijdens de zwangerschap risico's in waarmee best rekening gehouden wordt. Aangezien alcohol de placenta ongehinderd kan passeren, is de alcoholemie van de foetus even groot als die van de moeder. In het algemeen heeft men geen vermindering van het geboortegewicht gevonden als het gemiddelde alcoholgebruik tijdens de zwangerschap minder dan twee glazen per dag bedroeg. Bij een consumptie van twee glazen per dag of meer, is er een verhoogd risico op een baby met een laag geboortegewicht (< 2500g) ( 8) Bij een alcoholinname van meer dan vijf glazen per dag is er een duidelijk verband met spontane abortus of intra-uteriene sterfte. Ook structurele afwijkingen komen hier vaker voor, vooral aangezichtsafwijkingen, maar ook andere misvormingen zijn vastgesteld. De kritieke periode voor grote misvormingen ligt in het begin van het eerste trimester tot aan de tiende zwangerschapsweek, dus vooral in de weken dat de vrouw nog niet weet dat zij zwanger is. Alcohol heeft gedurende gans de zwangerschap een niet te onderschatten invloed op de neurologische ontwikkeling van de foetus: vooral bij een gemiddelde consumptie van > 2 glazen per dag. Bij een hoog gebruik van 6 a 8 glazen per dag of meer, kan het kind lijden aan het foetaal alcohol syndroom (FAS) . Dit is een geheel van kenmerken en symptomen die onder te verdelen zijn in drie groepen (18): groeistoornissen: het (geboorte )gewicht, de lengte en/of de hoofdomtrek zijn geringer dan normaal. misvormingen: microcefalie (een te kleine schedel), versmalling van de ooglidspleten, te kleine ogen, afwijkende inplanting van de oren, een te plat gezicht, een dunne teruggetrokken bovenlip en een onderontwikkelde onder- en/of bovenkaak. disfuncties van het centraal zenuwstelsel/: neurologische en psychomotorische afwijkingen worden veel gezien. Als pasgeborene hebben deze kinderen een slecht zuiggedrag. Zij slapen moeilijk, zijn prikkelbaar en huilen veel. Later vertonen zij hyperactiviteit en tremoren; zij zien en horen slecht en vertonen een vertraagde motorische ontwikkeling. Vooral de intellectuele ontwikkeling is meestal verstoord met taal- en spraakproblemen en concentratie- en geheugenstoornissen. Ze kunnen normaal begaafd tot ernstig mentaal gehandicapt zijn.
Een dronken man belt aan. Boven gaat een raampje open. De vrouw des huizes steekt haar hoofd naar buiten. "Is je man thuis?" roept de man naar haar. "Nee." antwoordt de vrouw. Waarop de dronken man roept: "Wil je dan even kijken of ik dat ben?"
22/02/2015 Winterwandeling 5 km met pauze voor heerlijke koffie.
Ik hou nu zoveel van koffie als ik ooit van drank deed.
Lopen loutert alsof er iemand met je meeloopt, die fluistert: 'Wees nu eens stil'. Lopen loutert alsof er iemand met je meeloopt, die vraagt: 'Zou het ook zó kunnen zijn?' Lopen loutert alsof er iemand met je meeloopt, die je opnieuw de ogen opent.
Ga dàn, gelouterd, weer terug om in je leven uit te dragen wat je hebt ont-dekt wat tevoorschijn is gekomen, zodat het vrucht kan dragen!
