Foto
Over mijzelf
Ik ben Gerd
Ik ben een vrouw en woon in prov Antwerpen (Belgiƫ) en mijn beroep is invaliditeit.
Ik ben geboren op 20/12/1958 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Lezen, schrijven, fietsen, wandelen en pc.
Ik ben alcoholiste en ben meer dan 11 jaar nuchter. Ben, ondanks heel veel tegenslag, niet opnieuw gaan drinken. Als ik dit kan, kan jij het ook !
Foto
Foto
Mail

Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.

Foto
Zoeken in blog

Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Foto
Alcohol
Informatief over drank en drankverslaving.
Dit ie een blog waarin alles rond alcohol draait maar in de breedst mogelijke zin.
08-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Gebed op zondag
Klik op de afbeelding om de link te volgen
Gebed bij verslaving
 
Heer, ik ken mensen die vast zitten in
de ijzeren greep van een verslaving.
Zij lijken er niet meer uit te kunnen komen.
Breek de banden van het kwaad
dat hen gevangen houdt en open voor hen
de weg naar herstel.
 
Laat hen open staan voor de mensen
die hen kunnen helpen.
En geef dat zij bemoediging vinden bij U;
Dat vragen wij door Christus onze Heer.
 
Amen.

08-03-2015 om 00:00 geschreven door Gerd


>> Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.FOETAAL ALCOHOL SYNDROOM deel 2
Klik op de afbeelding om de link te volgen

‘Alcohol is puur gif voor foetussen’, zegt ontwikkelingspsychologe Nadine Meeus van het Steunpunt Adoptie, dat ouders voorbereidt op adoptie. ‘Mensen doen nog altijd veel te licht over drinken tijdens de zwangerschap. Dat excessief drinken schadelijk is, ja, dat weten we allemaal. Maar we beseffen niet dat zelfs één glas al schade kan aanrichten. De impact van alcohol is onvoorspelbaar, afhankelijk van vrouw tot vrouw. Nultolerantie hoort de norm te zijn.’
Alcohol zou zelfs schadelijker zijn dan drugsgebruik. Het kind van een heroïnegebruiker wordt verslaafd geboren en zal tijdens zijn eerste levensdagen letterlijk moeten afkicken. Het zal ook bijzondere hechtingsproblemen ondervinden, omdat gevoelens van stress en rust in de baarmoeder gepaard gingen met aan- of afwezigheid van drugs in het bloed. Maar drugs zouden niet dezelfde blijvende schade aan lichaam en hersenen van de foetus aanrichten.
‘Alcohol, daarentegen, is een gif tijdens de hele zwangerschap’, vertelt Meeus. ‘Het tast de organen aan die groeien tijdens het moment van consumptie. Dat kunnen de nieren zijn, of de hersenen, afhankelijk van het moment van drinken. Foetussen van moeders die de hele zwangerschap door blijven drinken, ontwikkelen de volle vorm van FAS. Men noemt het syndroom teratogeen: er valt niets meer te genezen.’

Het syndroom is in Vlaanderen amper bekend, omdat het vrij zelden vastgesteld wordt, aldus Meeus. ‘In tegenstelling tot bijvoorbeeld Engeland, met zijn hoge percentage alcoholmisbruik en tienerzwangerschappen. Maar het vermoeden groeit dat veel kinderen die in de bijzondere jeugdzorg terechtkomen wegens gedragsstoornissen, eigenlijk aan FASD lijden. Er zijn ook meer en meer aanwijzingen dat wat als een hechtingsstoornis werd omschreven bij vorige generaties adoptiekinderen, eigenlijk alcoholschade is. De weinige officiële FAS-diagnoses vormen slechts het topje van de ijsberg.’

Special needs
Nadine Meeus is niet verrast door het verhaal van Cynthia. Ze werkte vroeger tien jaar in een centrum voor ontwikkelingsstoornissen. In al die tijd werd ze daar twee keer met een geval van FAS geconfronteerd. ‘Maar in de periode dat Kazachstan nog een adoptieland was, zag ik er acht in één jaar tijd.’
FAS komt uiteraard niet alleen bij adoptie- of pleegkinderen voor, maar vraagt in die gevallen wel om meer aandacht dan nu het geval is. Uit een Zweeds onderzoek bleek dat van alle kinderen die uit voormalige Oostbloklanden werden geadopteerd, na vijf jaar bij dertig procent van hen FAS werd vastgesteld.

‘Het aanbod gezonde adoptiekinderen daalt zienderogen, het aanbod aan kinderen met zogenaamde special needs stijgt evenredig. Vandaag heeft de helft van de adoptiekinderen extra zorg nodig wegens mentale of fysieke beperkingen. Dat gaat van een te opereren hazenlip op klompvoet, tot het onherstelbare Foetale Alcohol Syndroom. Probleem is dat adoptieouders daar onvoldoende op zijn voorbereid en de nu al overbevraagde Vlaamse jeugdzorg daar niet op is voorzien.’
Kandidaat-adoptieouders worden tegenwoordig wel geïnformeerd over special needs-kinderen. Er wordt hen ook expliciet gevraagd of ze bereid zijn zo’n kind te adopteren. Alleen ontstaat door de lange wachttijden een ongelooflijke spanning tussen de verwachtingen en de realiteit, zegt Meeus. ‘Kwetsbare mensen met een grote kinderwens adopteren vandaag kinderen waarvan ze vier jaar eerder rationeel hadden beseft dat ze die zorg niet aankunnen.’
Het gevolg zijn accidenten, rechtszaken en vruchteloze zoektochten naar gespecialiseerde hulp. ‘Nog los van de wachtlijsten is er in Vlaanderen geen gespecialiseerde hulp voor FAS-kinderen beschikbaar. Het is eigenlijk onverantwoord wat we die adoptieouders en hun kinderen aandoen.’

Tweede brein
Ook Cynthia voelde zich bedrogen, maar met veel doorzettingsvermogen probeert ze het meisje de structuur te bieden die ze nodig heeft om de dag zonder te veel stress of angst door te komen.
‘Typisch voor FAS-kinderen is dat ze de link oorzaak-gevolg niet kunnen leggen. Straffen helpt daarom niet. Hun korte termijngeheugen is vaak zo beperkt dat ze al na korte tijd niet meer weet waarom ze in de hoek staat.’ Cynthia’s dochter heeft voortdurend een tweede brein nodig dat in haar plaats nadenkt en oordeelt. Motorisch kan ze zich ondertussen aankleden, maar het lukt haar niet omdat ze de opvolging van handelingen niet kent. Of omdat ze zo ontzettend makkelijk is afgeleid.
Veel gedragskenmerken lijken op die van ADHD of autisme. Met dat verschil dat FAS-kinderen zeer moeilijk leren wat ze fout of goed deden. Ze automatiseren ook geen kennis of gedrag. De ene dag tellen ze probleemloos tot twintig, de volgende dag lukt dat niet meer. Niet omdat ze niet willen, maar omdat ze niet kunnen. Daardoor zijn ze vaak mentaal en emotioneel maar half zo oud als leeftijdsgenoten. ‘Vriendjes maken is niet makkelijk. Het erge is dat mijn dochtertje dat beseft. ‘Stom hoofd’, zegt ze dan, ‘ik kan niet praten. Ik kan niets.’ Hun hunkering om er toch bij te horen, maakt ze erg beïnvloedbaar. Daardoor lopen ze een groot risico om zelf ook verslaafd te worden. Of om voor hun achttiende in aanraking te komen met het gerecht. Niet omdat ze kwaad willen doen, maar omdat ze hun impulsen niet onder controle hebben. Als ik mijn dochter los laat, ben ik bang dat het fout loopt.’

08-03-2015 om 00:00 geschreven door Gerd


>> Reageer (0)
07-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.FOETAAL ALCOHOL SYNDROOM deel 1
Klik op de afbeelding om de link te volgen

ONBEKEND EN ONDERSCHAT: DE ONHERSTELBARE SCHADE VAN HET FOETAAL ALCOHOL SYNDROOM
‘Alsof er geen harde schijf in zijn hoofd zit’ De Standaard |15/02/2014 | Lieven Sioen

Hebben het alcohol- en drugsgebruik door zijn biologische moeder van Aleksander Tryksza een moordenaar gemaakt? Want zelfs het grootste pleeg- of adoptiemoederhart kan de schade niet herstellen die alcoholmisbruik aanricht bij foetussen. ‘Dit is slechts het topje van de ijsberg.’

In het weeshuis in Kazachstan had Cynthia meteen door dat er iets mis was met haar meisje. Door haar manier van communiceren. Haar tengere en kleine lichaamsbouw. Haar zwakke motoriek.
Drie jaar had Cynthia naar dit moment uitgekeken. Ze had de lange adoptieprocedure doorlopen en de voorbereidingscursussen gevolgd. Daarin werd ook het thema ‘special needs’ besproken, adoptiekinderen die extra zorg vragen wegens lichamelijke of mentale beperkingen. Cynthia had aangegeven dat ze liever geen special needs-kindje wilde adopteren.
In Kazachstan zetten de adoptiediensten haar erg onder druk. Ze zag zogezegd spoken. Haar meisje van bijna zes was gezond en normaal. Ze was gescreend en Cynthia zou het medisch dossier mee naar huis krijgen.
‘Adoptie is een emotionele rollercoaster. Als je in zo’n weeshuis staat, tussen al die kinderen zonder ouders, raakt je oordeel vertroebeld. Bovendien wil je op zo’n moment dat kind niet in de steek laten. Je hoopt dat het met veel liefde en goede zorgen zijn ontberingen wel te boven zal komen.’

Enkele maanden later zat Cynthia op het vliegtuig naar België, met haar adoptiedochtertje naast zich en het Russische medisch dossier in haar tas. Thuis werd haar vermoeden bevestigd. Haar dochtertje was zeer impulsief, kende hysterische woedeaanvallen en haar mentale en motorische achterstand ten opzichte van leeftijdsgenoten groeide, in plaats van te verkleinen.
Cynthia liet het dossier vertalen. Daarin stond zwart op wit dat de biologische moeder alcoholverslaafd was. Na extra onderzoek kon ze een naam kleven op de problematiek van haar kind: het Foetaal Alcohol Syndroom, of FAS.
‘Haar hersenen en verschillende lichaamsfuncties zijn onherroepelijk beschadigd door het alcoholgebruik tijdens de zwangerschap. Het was een Zuid-Afrikaanse geneticus die de diagnose stelde. In Zuid-Afrika is FAS een wijdverspreid probleem. Hier is het amper bekend onder artsen en hulpverleners. Kinderen met FAS worden vaak als moeilijk bestempeld, of krijgen de diagnose ADHD. Want aan hun uiterlijk is niet meteen te zien dat ze hersenbeschadigd zijn. Emotioneel en cognitief is mijn dochter maar half zo oud als haar leeftijdsgenoten. Ze telt tot tien met een telraam. En die schade is onherstelbaar. Klassieke opvoedingstechnieken werken daarom niet.’

Nultolerantie
FAS is de meest extreme vorm van wat specialisten het Foetaal Alcohol Spectrum Disorder (FASD) noemen, een glijdende schaal van beperkingen die te wijten zijn aan alcoholgebruik tijdens de zwangerschap. De aandoening werd voor het eerst beschreven in de jaren zeventig, door Amerikaanse onderzoekers in Indianenreservaten, en Canadezen in Inuit-gemeenschappen. FAS is herkenbaar aan de combinatie van vier criteria. De kinderen hebben een sterk vertraagde groei. Hun moeder gebruikte alcohol tijdens de zwangerschap. Door neurologische afwijkingen zijn ze motorisch, sociaal, emotioneel en cognitief beperkt. En ze vertonen specifieke gezichtsafwijkingen: kleinere schedel, smalle oogspleetjes, lage oren, dunne bovenlip en een afgeplat gootje onder de neus. Door de alcohol zijn de hersenen zelfs fysiek minder ontwikkeld. Vooral de frontale hersenkwabben, waar onder meer het vermogen tot empathie is gelokaliseerd, zijn onvolgroeid, waardoor ook de schedel anders is gevormd.
In de VS zouden 1 à 2 op duizend kinderen met FAS worden geboren, en 3 à 5 met FASD. In Engeland zou het om zevenduizend kinderen met FASD gaan.

07-03-2015 om 00:00 geschreven door Gerd


>> Reageer (0)
06-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Animatiefilmpje

http://beat.drugabuse.com/addiction-in-its-simplest-form-short-animation/

(eventueel link kopiëren in google)

06-03-2015 om 00:00 geschreven door Gerd


>> Reageer (0)
05-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Drunkorexia: eerst veel drank, dan weinig eten.
Klik op de afbeelding om de link te volgen
Drunkorexia is een groeiend fenomeen:
Studentes die zich elk weekeinde te buiten gaan
aan drank en de rest van de week nauwelijks eten
en extreem fitnessen om een buikje tegen te gaan.
“k stond meestal met mijnneus vooraan op de
vrijdagmiddagborrel. Gewoon, een paar wijntjes om
het weekend op een gezellige manier in te luiden.
Het subtiele startsein van weer een weekend vol alcohol
en stappen met mijn vriendinnen. En dan is het
ineens, veel te snel, weer maandag. En dan moet het
weekend vol alcohol worden gecompenseerd met een week
zonder eten.’’
Eerder moe, sneller dronken, haaruitval: dat zijn symptomen
van drunkorexia, waaraan Marije (23) sinds twee jaar lijdt.
Het fenomeen is met name populair onder vrouwelijke
studenten; in het weekend gaan de meiden veel uit en die
uitspatting moet doordeweeks gecompenseerd worden met
diëten of zelfs vasten. Volgens specialisten is het een
gevaarlijke trend, volgens Marije het beste van twee werelden:
veel drinken en toch een mooi lijf houden.
 
Elske van den Berg, manager behandelzaken bij centrum
voor Eetstoornissen Novarum (nl), merkt dat drunkorexia
de laatste tijd vaker voorkomt. Wat haar betreft, ligt de
oorzaak met name bij het feit dat jongeren meer zijn gaan
drinken.
 
Marije was vroeger een slanke den. Vriendinnen
waren er altijd jaloers op dat ze alles kon eten zonder aan
te komen. Totdat ze als eerste van haar vriendinnengroep
ging studeren in een andere stad. ,,Alle clichés van het
studentenleven werden werkelijkheid. Een broodje
shoarma na het stappen, veel biertjes, en ’s avonds stond
er geen bordje aardappels en groente meer voor me klaar,
zoals thuis. Je kunt je dus wel voorstellen hoe snel de kilo’s
er ineens aankwamen’’, zegt Marije.
Ze leefde er in het eerste jaar van haar studententijd lekker
Op los, ging van feestje naar feestje en werd uitgenodigd
voor veel borrels. Tijdens een van die borrels ontmoette
ze een studiegenoot die een jaar hoger zat. Zij vertelde Marije
dat je alle drankcalorieën kunt compenseren door doordeweeks
de rem te zetten op zowel eten als drinken.
,,In eerste instantie lachte ik deze optie een beetje weg.
Wat een overdreven gedoe. Maar toch bleef het rond zoemen
in mijn achterhoofd’’, zegt Marije.
Een paarweken later organiseerde haar opleiding een gala,
waarbij het verplicht was om een date mee te nemen.
Via via kreeg Marije te horen dat een groep jongens van haar
opleidinging een WhatsApp-groep over haar en haar figuur
sprak. Het kwam erop neer dat ze door haar ‘meisjesbierbuik’
geen gewilde partner voor het gala was.
Marije: ,,Toen ik daar achter kwam, ging bij mij de knop
om. Ik wilde gewoon weer lekker in mijn lijf zitten en een paar
kilo afvallen. Maar omdat ik geen zin had in belerende
opmerkingen van mijn vriendinnen, bleef ik wel stevig
doordrinken in de weekenden. Het beste van twee
werelden eigenlijk: een mooi lijf en tegelijkertijd lol
blijven hebben in de weekenden.’’
,,Doordeweeks eet ik ’s ochtends een appel, ’s middags
twee crackers met smeerkaas en ’s avonds hou ik
het bij een salade of een licht soepje.
En daarnaast sta ik drie keer per week te zweten in de
sportschool. Ik merk wel dat het mij lichamelijk steeds
meer begint op te breken. Ik ben veel sneller moe, ik slaap
slecht door de stress rondom het eten en heb moeite om
me te concentreren. En vooral op maandag vind ik het
nog wel eens lastig om me aan de gestelde regels te
houden, want dan heb ik meestal nog een kater van het
weekend.’’
In Nederland zijn nog geen cijfers over hoe vaak deze
eetstoornis voorkomt.
 
Drunkorexia valt onder ‘eetstoornis niet anderszins
omschreven’.
Volgens het Rijksinstituut voor Volksgezondheid (nl)
Vallen ongeveer 150.000 mensen in deze categorie.
Deze eetstoornis is extra schadelijk voor de gezondheid.
Voedsel vertraagt namelijk de opname van alcohol.
Met een lege maag heeft de alcohol dus veel meer
effect; je kunt makkelijker bewusteloos raken of een
alcoholvergiftiging krijgen.
Van den Berg vindt het een zorgelijke ontwikkeling.
,,Veel drinken is de laatste jaren steeds normaler
geworden. En daar komt bij dat op het gebied van
eten een soort sociale acceptatie gaande is die steeds
verder opgerekt wordt; denk aan maaltijdvervangers,
koolhydraatarme diëten en sapkuren. Er wordt minder
vaak gezegd: Meid, wat ben je raar aan het
eten. Ga even normaal doen.’’
 
,,Het belang van er goed uitzien wordt steeds groter.
Dus als je een avond lekker los wilt gaan, moet je
daarna betalen met extreem rommelen met eten.
Het is een soort druk dat je niet alleen slim moet zijn,
maar ook in een bepaalde mal moet passen qua uiterlijk.
En die mal gaat steeds meer knellen. Dus daar past
een avondje pizza eten en bier drinken niet in.’’
Linda Duits, communicatiewetenschapper
aan de Universiteit Utrecht, onderschrijft dit probleem.
,,De grondslag van drunkorexia ligt bij een veel groter
probleem, namelijk dat vrouwen over het algemeen
problematisch omgaan met calorieën. En daar komt bij
dat studenten nog onder sociale druk staan om veel
te drinken. Die combinatie kan ontaarden in diëten.’’
Wel geeft Duits aan dat dit soort eetstoornissen al
langer bestaat. In de jaren tachtig hielden veel vrouwen
zich aan een soortgelijk ‘witte wijn dieet’.
,,Maar hoewel de naam drunkorexia is afgeleid van
anorexia, zal het voor veel meisjes, met name jonge
studenten, een voorbijgaande fase zijn.
Anorexia en boulimie zijn ernstige psychische stoornissen,
waar meer factoren voor nodig zijn. Het is begrijpelijk
dat ouders zich zorgen maken, maar je
krijgt niet zomaar anorexia.’’
 
Wieke Esschendal 9/2/2015 Dagblad van het Noorden
www.dvhn.nl

NEDERLAND

Geen maatregelen tegen drunkorexia

Staatssecretaris van Rijn onderneemt geen activiteiten die zich specifiek richten op het fenomeen ‘drunkorexia'.

Dat is zijn antwoord op de kamervragen die Tweede Kamerlid Marith Rebel (PvdA) stelde naar aanleiding van bovenstaand bericht.
Volgens Van Rijn komen er vanuit het Trimbos-instituut of verslavingszorginstellingen geen vragen of signalen over drunkorexia en daarom ziet hij geen reden nader onderzoek te doen of een voorlichtingsprogramma te starten. Wel vindt hij dat het belang van een gezonde leefstijl, gezond gewicht en weinig alcohol drinken altijd benadrukt moet blijven worden.

Bron : Lef magazine (zie links)

 

 

05-03-2015 om 00:00 geschreven door Gerd


>> Reageer (0)
04-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Overleden (1)
Klik op de afbeelding om de link te volgen
Vandaag sta ik stil bij het overlijden van mijn vriendin Mich, nu 7 jaar geleden.
Ik ontmoette haar voor het eerst op internet, in de groep Alcoholproblemen.
Het klikte vrij snel tussen ons. Onze dankbaarheid voor het nuchter zijn en
blijven liep als een rode draad doorheen al onze berichten. Toen mijn mama in
oktober 2005 overleed is ze, samen met 2 andere leden van die groep naar mijn
vergadering gekomen. Een rit van dik honderd km op een maandagavond…
Nadien bleek dat ook zij het nog zo moeilijk had met het overlijden van haar mama
zijn we er samen aan gaan werken en zijn we tot aanvaarding gekomen.
Haar laatste 2 smsjes staan nog altijd in mijn gsm.
 
Michke, ik denk aan je gedurende het hele jaar,
maar vandaag mag jij hier niet ontbreken.
Ik ben zo dankbaar dat wij een stuk levensweg samen hebben kunnen afleggen.
Ik hou van je !
 

04-03-2015 om 00:00 geschreven door Gerd


>> Reageer (0)
03-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Alleen vandaag
Klik op de afbeelding om de link te volgen
Er zijn iedere week twee dagen waarover wij ons niet
ongerust moeten maken, twee dagen die vrij zouden
moeten zijn van angst en bezorgdheid.
 
Eén dag van deze dagen is gisteren, met al zijn vergissingen
en zijn zorgen, zijn gebreken en zijn flaters, zijn pijnen
en zijn smarten. Geen geld ter wereld kan "gisteren"
terugbrengen. Wij kunnen geen enkele daad van gisteren
herdoen. Wij kunnen geen enkel woord dat wij hebben
uitgesproken doen verdwijnen. Gisteren is in de eeuwigheid.
 
De andere dag waarover wij ons niet moeten verontrusten is
"morgen" met zijn mogelijke ongelukken, zijn lasten zijn
wonderlijke beloften enz... misschien zijn teleurstellingen.
Voor wat morgen betreft kunnen wij niets doen. Morgen
zal de zon opgaan in haar pracht of achter dikke wolken,
maar zij zal opkomen. Tot zij opgaat behoort morgen ons
niet toe, want morgen is nog niet aangebroken
 
Er blijf ons slechts één dag over VANDAAG. Ieder menselijk
wezen kan het hoofd bieden aan de strijd van één enkele dag.
Het is slechts dan, wanneer gij en ik er de lasten aan toevoegen
van die twee geduchte eeuwigheden, gisteren en morgen,
dat wij onszelf ontmoedigen. Het is niet de ondervinding v
an vandaag die de mens naar zwakzinnigheid voert.
Het zijn de wrok en de bitterheid over wat gisteren gebeurde
of de vrees van wat morgen kan brengen.
Laten wij daarom ons best doen om slechts één dag tegelijk te leven.
 
uit : bezinning voor elke dag van het jaar (officiële AA lectuur)

03-03-2015 om 00:00 geschreven door Gerd


>> Reageer (0)
02-03-2015
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Robin Williams 21/7/1951 - 11/8/2014
Klik op de afbeelding om de link te volgen
‘Je denkt dat de alcohol de angst zal doen verdwijnen.
Maar dat doet het niet’
 
dinsdag 12 augustus 2014, 09u58 Het Nieuwsblad Auteur: rdc
 
Acteur Robin Williams heeft in zijn leven lang gekampt
met depressies en een alcohol- en cocaïneverslaving.
Daar maakte hij, eerder ongebruikelijk, geen geheim van. 
‘Uiteindelijk besef je dat je jezelf voortdurend belachelijk
maakt’,
klonk het bijvoorbeeld in 2010 in een erg open gesprek in
de Britse krant The Guardian.
Het interview met journaliste Decca Aitkenhead kwam er
naar aanleiding van de in dat jaar uitgekomen
film ‘World’s Greatest Dad’. Maar in een gesprek daarover
draaide al snel uit op een gesprek over alcohol, depressie
en ontwenning. Aitkenhead beschrijft hem als ‘intens zen,
met een trillende baritonstem, alsof hij een lofrede brengt
op een begrafenis. Hij lijkt zacht en vriendelijk, zelfs teder,
maar met een overweldigende indruk van verdriet.’
Voor de geboorte van zijn oudste zoon in 1983 was Williams
gestopt met drinken, en hij bleef maar liefst 20 jaar nuchter.
Maar in Alaska greep hij ineens opnieuw naar de fles.
‘Het leek alsof ik nabij het einde van de wereld was.
Ik voelde mij eenzaam en bang, en ik dacht: misschien helpt
het om te drinken. Het was het slechtste dat ik kon doen.
Even krijg je het warm en voel je je geweldig,
maar voor je het weet heb je een probleem.’
Benauwdheid
Volgens Williams was het niet het overlijden van zijn vriend
en collega-acteur Christopher Reeve dat hem naar de
alcohol dreef. ‘Neen. Het is veel egoïstischer dan dat.
Het gaat om bang zijn, en je denkt dat de alcohol die angst
zal doen verdwijnen. Maar dat doet het niet.’ Waar Williams
bang voor was? ‘Alles.
Het is een algemeen gevoel van arggghhh. Angst en
benauwdheid.’
Na een week besefte hij dat hij een probleem had.
‘Eerst lieg je nog tegen jezelf, denk je dat je er zo mee kunt
stoppen, maar voor je het weet ben je drie jaar later nog
steeds niet gestopt.’ Teruggrijpen naar cocaïne deed hij
echter niet - ‘ik wist dat dat me de dood in zou jagen.
Wat is er bovendien zo leuk aan paranoia en impotentie?’
Na die drie jaar belandde Williams uiteindelijk in een
ontwenningskliniek. ‘Drie jaar geen plezier beleven,
is lang. Maar uiteindelijk besef je dat je jezelf voortdurend
belachelijk maakt.’ Op het moment van het gesprek gaat
de acteur nog wekelijks naar AA-bijeenkomsten.
‘Ik moet. Het doet me goed.’ ‘Ongelukkig is oké’
In 2010 gaat alles volgens Williams voortaan op een
gezapiger tempo. ‘Ik besef nu dat ik me schaamtelijk
gedroeg. Ik deed dingen die de mensen deden walgen.
Het is moeilijk om er van daar terug bovenop te geraken.’
Minder werken leek hem dan ook een goed idee.
‘Op een bepaald moment grapten de mensen dat het moeilijk
was om nog een film te zien zónder mij.’
Williams zegt gelukkig te zijn. ‘Of toch gelukkiger dan vroeger.
En niet meer bang om ongelukkig te zijn.
Dat is ook oké. Alles is oké.
Het is een cadeau om dat te beseffen.’
 
 
(foto Julia DeWanti bezoek zeker de website
 
 

02-03-2015 om 00:00 geschreven door Gerd


>> Reageer (0)
Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.4 tips om van een slechte dag toch nog iets goeds te maken
Ben je met het verkeerde been uit bed gestapt?
Krijg je slecht nieuws? Voel je je niet zo goed?
Heb je pijn of werkt het weer op je gemoed?
Met deze 4 tips van life coach Wim Annerel hoef je
niet bij de pakken te blijven zitten. Je kan je dag
én je gemoed ombuigen. Zo kan je van elke dag
in je leven iets moois maken!
 
Lukt het niet om de dag goed te starten?
Door je ochtend goed en welgezind te starten, zorg je
ervoor dat ook de rest van de dag een succes wordt.
Maar niet elke dag begint zo geweldig. Misschien heb je
slecht geslapen of zuigt het miezerige weer alle energie
uit je lijf. Een ander scenario is dat je ochtend heel goed
verloopt, maar dat je er na de lunch vermoeid, down of
ongeïnspireerd bijloopt.
 
Wat doe je dan?
Wees dankbaar voor wat je hebt. Je wordt er gelukkiger van!
Is de dag nu verloren en kan je alleen maar hopen dat het
morgen beter wordt?
Gelukkig niet! Vandaag is immers helemaal nog niet voorbij.
Misschien kan je er toch nog iets goeds uit halen!
Doorbreek je negatieve gevoelens, buig ze om en zorg voor
een nieuwe start. Om je dag met nieuwe kracht en een goed
gemoed verder te zetten, kan je kiezen uit deze tips.
Onderzoek welke voor jou het beste werken.

Tip 1. Waardeer wat je hebt

Dit is de simpelste tip die je het eenvoudigst in praktijk kan
brengen. Ga twee minuten ergens in stilte zitten of staan.
Zeg tegen jezelf: “Oké, ik voel me misschien niet zo super
op dit moment, maar waarvoor kan ik dankbaar zijn en
wat kan ik in mijn leven waarderen?”
Vaak komt er dan één eenvoudig ding in je op: de maaltijd
die je goed gesmaakt heeft, je goede gezondheid, het feit dat
je een dak boven je hoofd hebt …
Het is dat ene ding waar je dankbaar voor bent,
dat je geest opent en je gedachten wegleidt van negativiteit.
Op dat ene ding kan je dan verder bouwen met dankbare gedachten.
Van het dak boven je hoofd spring je naar de warmte in je kamer,
naar de kat die naast je ligt in de zetel, naar het feit dat je lekker
droog binnen zit terwijl het buiten pijpenstelen regent ...
Die mentale sprongetjes kan je maken door gewoon je aandacht
door de kamer te laten gaan. Gewoon zoals je van de ene steen
in de rivier op de andere zou springen. Neem je tijd om al die dingen
te appreciëren. Dit brengt meer geluk, warmte en openheid in je
gemoedstoestand.
 
Wetenschappelijk aangetoond: dankbaarheid helpt
Professor Robert Emmons heeft zijn hele leven gewijd aan
het wetenschappelijk onderzoek rond dankbaarheid.
De resultaten van zijn onderzoek zijn opvallend:
depressieve mensen zijn tot 50% minder dankbaar.
Dankbaarheid kan leren door bijvoorbeeld bovenstaande
oefening vaak te doen. Trouwens, wist je dat je door dankbaarder
te zijn ook gelukkiger wordt? Dat is wetenschappelijk aangetoond!

Tip 2. Gedraag je zoals je je zou willen voelen

Emoties werken ook in de omgekeerde richting. Als je je positiever
of enthousiaster wil voelen, handel dan zoals iemand die positief
of enthousiast is.
Als je je positiever wil voelen, handel dan zoals iemand die positief is
Misschien voel je je totaal niet zo, maar toch kan je je best doen.
Denk bijvoorbeeld aan de taak die je gaat doen als iets dat boeiend
en plezierig is. Praat met een ander op een positieve en enthousiaste
manier. Of begin al glimlachend en zingend aan je klusje(s).
 
Anders denken, verandert je uitstraling
Professor Amy Cuddy heeft bewezen dat je door het veranderen
van je non-verbale gedrag, ook je fysiologische reacties verandert.
Door jezelf bijvoorbeeld te gedragen als krachtig en sterk,
verandert ook het denken over jezelf en krijg je een andere uitstraling.
“Doe alsof, tot je het echt wordt", stelt professor Cuddy.
Ofwel “Fake it until you make it.”

Tip 3. Kom in beweging

Wie langdurig zit, verhoogt het risico op kanker, diabetes e
n hartaandoeningen Word actief en kom in beweging wanneer
je je negatief en besluiteloos voelt of gewoon ‘vast’ zit.
Ga een halfuurtje wandelen, fietsen, fitnessen … het laat je
spanningen en je stress wegsmelten.
Je laadt je batterijen weer op en scherpt je focus aan.
Je krijgt het weer gemakkelijker om beslissingen te nemen
en om actie te ondernemen.
Door intensief te bewegen, ontstaat er bijna automatisch een
verandering in je gemoedstoestand. Het geeft een gevoel van
ruimte in je hoofd.

Doe dit als je veel zit of een zittend beroep hebt

Ga regelmatig eens staan. Ook kortstondig bewegen, i
s een absolute must. Er is al veel geschreven over de
negatieve impact van langdurig zitten.
 
Wie dagelijks meer dan vier uur zit, zou aanzienlijk meer
risico lopen op het ontwikkelen van kanker, diabetes en
hartaandoeningen.
Die kans stijgt volgens experten nog dramatischer bij mensen
die zes tot acht uur per dag of meer zitten.

Tip 4. Geef eens vaker een compliment

Dit is een leuke tip, die niet alleen jouw gemoedstoestand,
maar ook die van een ander verbetert.
Complimentjes zijn véél waardevoller dan centjes!
Besteed één minuutje van je tijd om een eigenschap, talent
of iets anders te vinden bij iemand die je dagelijks ziet,
zoals je partner, (klein)kind, collega, buur, vriend of vriendin …
Laat het iets zijn dat je echt en gemeend waardeert in die persoon.
Het kan gaan om een goede eigenschap, een talent of iets wat die
persoon doet. Geef hem of haar dan het compliment dat je hebt
gevonden.
Daarmee vang je drie vliegen in één klap!
De persoon in kwestie zal zich blij voelen door jouw compliment,
jij gaat je beter voelen over jezelf en bij het maken van het
compliment krijg je positieve gevoelens terug van de persoon
die je blij hebt gemaakt.
Zo verbeter je dus het gemoed van jullie beiden!

Succes!

Life Coach
Wim Annerel  http://www.wimannerel.be/

02-03-2015 om 00:00 geschreven door Gerd


>> Reageer (0)


Foto

Inhoud blog
  • Belgen grootste drinkers op vakantie
  • Literatuur 4
  • Gebed op zondag
  • Grapje 4
  • Wijn in de gevangenis op doktersvoorschrift !!!!!

    Bezoekershoekje

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek


    Laatste commentaren
  • zomaar (Mieke Bollen)
        op Welkom !
  • Mooi blogje (Maarten)
        op Liedjestekst 2 : DJ Kicken
  • hartverwarmend (heide)
        op Welkom !
  • Foto

    Archief per week
  • 20/04-26/04 2015
  • 13/04-19/04 2015
  • 06/04-12/04 2015
  • 30/03-05/04 2015
  • 23/03-29/03 2015
  • 16/03-22/03 2015
  • 09/03-15/03 2015
  • 02/03-08/03 2015
  • 23/02-01/03 2015
  • 16/02-22/02 2015

    Interessante links
  • AA Vlaanderen
  • SOS Nuchterheid
  • Vereniging voor alcohol en andere drugsproblemen
  • De Druglijn
  • LEF magazine
  • Online Zelfhulp alcohol
  • De Belgische gids van de patiĆ«nt
  • Online Zelfhulp/stoppen
  • Online Zelfhulp/dag per dag
  • Allerlei verslavingen

    Foto

    22/02/2015 Winterwandeling 5 km met pauze voor heerlijke koffie.


    Foto

    Ik hou nu zoveel van koffie als ik ooit van drank deed.


    Lopen loutert
    alsof er iemand met je meeloopt,
    die fluistert: 'Wees nu eens stil'.
    Lopen loutert
    alsof er iemand met je meeloopt,
    die vraagt: 'Zou het ook zó kunnen zijn?'
    Lopen loutert
    alsof er iemand met je meeloopt,
    die je opnieuw de ogen opent.

    Ga dàn,
    gelouterd,
    weer terug
    om in je leven uit te dragen
    wat je hebt ont-dekt
    wat tevoorschijn is gekomen,
    zodat het vrucht kan dragen!

    Liesbeth Dercksen.

    Onderweg, een levensreis 

     

     


    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!