wit bevroren  adem op een huid van glas

als zacht zoethout en oliebollengeur

- lopen straten leeg -

de jenevertent sluit haar deuren

de lucht van leegte vult mijn dorp en

achter elke deur het klatergoud

en  warme wijn

om de koude van oud jaar te vergeten

loop ik als zwerver door de nacht

en adem doodgewoon zalig

tel de sterren verloren aan de hemel

wens ik jou  een paradijs in blauw

dan kan de wereld mij gestolen worden

als wit bevroren adem

word ik even zivagho ondergesneeuwd en

kras ik woorden op de ijsruiten

- hou van jou -

24-12-2009 om 09:40 geschreven door jef deklerck

24-12-2009 om 09:30 geschreven door jef deklerck

Tijdens de morgen stoeipartij kwamen loesje en belleke onzacht in aanvaring.  Loes is een echte terrorist die zelfs Obama zou schrik aanjagen.  Na een zoveelste wilde achtervolging à la Speed deelde belleke in de brokken.  Mevrouw belleke is nu ook geen doetje hoor.  Ons angsthaasje is de absolute “waakhond” in huis die er nogal eens durft “invliegen” als loes of Marie-carmen “weer” eens onstuimig zijn.  Het resultaat is een ferme jaap net onder haar rechteroog.  Ook chaska liep op dit moment met hen mee.  Wie de daderes was, is een kluif voor Witse.  Het kon erger geweest zijn!  Chaska en loes waren zich natuurlijk van geen kwaad bewust.  Viento en luna kwamen nadien belleke troosten en een likje geven.  Belleke zal nog een hele tijd moeten wachten eer ze roedelleidster kan worden.  Ze is gewoon nog een beetje te “groen” achter de oortjes en zolang luna…maakt ze geen schijn van kans.  Ondertussen werd baasje gisterenavond “geflitst” in zijn dokter Zivagho kostuumpje…

21-12-2009 om 21:11 geschreven door jef deklerck

Vanmorgen zijn onze honden wakker geworden in een sneeuwlandschap.  Er lag een dik pak sneeuw in de tuin.  De pups Marie-carmen en iwan keken verwonderd en besnuffelden het witte goedje.  Onze oudere galgo’s hadden eerst niet veel zin.  Onze honden nemen de maaltijd buiten of het nu zomer of winter is.  Iwan onze Russische barsoi was vanmorgen echter met geen stok binnen te krijgen.  Hij huppelde en sprong in de sneeuw alsof hij in de toendra van siberië was.  Hij graafde zijn speelgoed uit de sneeuw als een reddingshond.  De dolle pret begon pas echt toen ook luna en Marie-carmen kwamen meespelen.  Ze renden achter elkaar en sprongen over de buxushaagjes als volleerde steeple lopers.  Een schitterend zicht om zien.  Zelfs onze blinde chica huppelde als een wild veulen door de tuin.  Onze galgo’s hebben vandaag hun hartje opgehaald.  Nu de avond valt liggen ze zalig te pitten rond de kachel.  Alleen baas anneke vond het maar niks deze morgen toen ze door de sneeuwstorm vanmorgen met de wagen naar Brugge moest.

17-12-2009 om 16:42 geschreven door jef deklerck

De zonsopgang was een schitterend schouwspel.  De vallende sterren aan een prachtige sterrenhemel waren adembenemend. Maar het valt niet mee om een roedel Spaanse galgo’s eten te geven in een bijtende ijskou.  Luna en de oudjes kregen hun jasje aan.  De ruwharigen en onze barsoi Iwan lieten het niet aan hun hondenhart komen.  De pups keken vol verwondering naar dat witte koude goedje op het gras.  De crossweide is stijf en hard bevroren.  Dat wordt uitkijken voor ons jong geweld Loesje en Marie-Carmen als ze straks rennen.  Voor Luna wordt het dubbel uitkijken nu haar pootjes opgezwollen zitten door de demodex aanval. Onze Iwan vindt het dolle pret te lopen op een harde ondergrond.  Hij is dan ook een Russische barsoi.

14-12-2009 om 10:55 geschreven door jef deklerck

Iwan gaat met baasje op stap.  Voor Iwan is alles nieuw.  De voorbij rijdende auto’s laten hem schrikken.  Hij is heel nieuwsgierig naar mensen maar blijft het liefst dicht bij baasje. We hebben samen “de tosca-toer” gewandeld en het beviel onze grote jongen en het baasje heel goed.  Iwan zal wel moeten wennen aan het verkeer.  Het wordt stukje bij stukje opbouwen en veel wandelen zal hem vlug vertrouwen geven.  Na zijn wandeling viel hij zalig in slaap.  Vanmorgen heeft hij een “slimme” manier gevonden om het veiligheidsrekje toch open te krijgen.  De sloeber plofte zich gewoon languit in baasjes zetel als een echte deugniet.  Dikke poot van Iwan.

07-12-2009 om 11:39 geschreven door jef deklerck