Francis Velleman en Julia Oosterbaan geven je een inkijkje in hun leven.
17-12-2010
Reis naar Lviv (Oekraïne), deel 2
Lviv (Oekraïne) 2010 van 4 tot 11 oktober
Eerste kennismaking
De volgende dag hadden we die talentegenslag al snel verwerkt met het uitgebreide ontbijt, waarna we onze eerste stappen in de stad waagden. We tapten er eerst wat geld uit de muur. Dat ging even vlot als bij ons, al kwamen er gelukkig grivnas uit en geen euros, want daar kun je in Lviv geen fluit mee aanvangen, of kopen. Een grivna is zowat een tiende van een euro of als je oud genoeg bent vier frank. Met onze zakken vol geld een kinderhand is gauw gevuld staken we voor de eerste keer sinds onze aankomst een straat over en belandden levend en wel voor het standbeeld van koning Danylo Romanovyck van Galicia (1205-1255), gekroond in 1253, de eerste koning van Ruthenia. Ruthenia is het Latijnse woord dat vanaf de 13de eeuw gebruikt werd voor de plaatsnaam Rus en bestond uit Belarus, Oekraïne, het westen van Rusland, stukjes van noordoost Slovakije en een smalle strook van Oost-Polen.
Je kunt in het centrum van Lviv niet verloren lopen. De huizen zijn er laag en de kerken en kathedralen hoog, zodat je altijd wel een herkenningspunt vindt. En het centrum van al die herkenningspunten is de toren van het stadhuis dat in het midden van Rynok Square staat, het bekendste plein van de stad, omringd door 44 mooie huizen en met op iedere hoek een standbeeld. Poseidon staat er, net als zijn vrouw Amphitrite; Diana, deze keer zonder hoed en met boog; en Adonis waarin Willy een bloedverwant herkende. Als je de driehonderd en twee trappen van de toren beklimt krijg je als beloning een schitterend panorama van Lviv.
panorama van Lviv
Een ander herkenningspunt is ongetwijfeld de Svobodalaan die in het midden een brede verkeersvrije zone heeft. Later zullen we leren dat deze zone een belangrijke plaats inneemt in het sociale weefsel van de stad. Svoboda is niet voor niets het Oekraïense woord voor Vrijheid.
Lviv in groep
In de namiddag bezochten we de stad in groep. Diana was bij Adonis blijven plakken en had ons Svitlana gestuurd. Svitlana ontpopte zich al snel als een goede en welbespraakte gids, al droeg ze dan geen hoed. Ze gebruikte een bijna vlekkeloos Frans en toen ik haar op een onbewaakt ogenblik mijn vrouw keek de andere kant op vroeg waar ze haar Frans had gestudeerd bleek dat in de plaatselijke talenschool te zijn. Chapeau! Dus toch een hoed.
Ga er maar van uit dat Lviv een prachtige stad is die niet voor niets door de Unesco werd opgenomen als Werelderfgoed. De Dominicaanse kathedraal, de Latijnse kathedraal, de Boims kapel, de St.-Andreaskerk en de Armeense kerk, het Operagebouw Allemaal zonder uitzondering schitterende staaltjes architectuur die de geschiedenis van Lviv tot leven brengen, net als het apotheekmuseum dat gevestigd is in een apotheek die al sinds 1735 onafgebroken in bedrijf is.
kathedraal Maria Hemelvaart
Ik ga niet alle gebouwen en alle straten beschrijven. Dat laat ik aan een reisgids over. Maar aan de hand van de fotos zal de geïnteresseerde lezer toch een goed beeld hebben van deze mooie stad. Lviv is nu bij ons nog onbekend, maar daar zal in de nabije toekomst zeker verandering in komen. In 2012 is ze immers een van de steden waar het Europees kampioenschap voetbal wordt gespeeld.
Over pizza's en MacDonalds
Geen reisgids dus, maar toch wat anekdoten. Zo bezochten Julia en ik een pizzeria, waar alles mooi in het cyrillisch aangeprezen werd. En al ken ik dan geen Oekraïens, toch herkende ik enkele woorden die vrijwel identiek waren aan het Russisch, zoals ananas en paddenstoelen, tomaten en pepers. De combinatie was trouwens heel lekker, zodat ik besloot om mijn rekening bij te houden. Zo moest ik, als we nog eens een pizza kwamen eten, gewoon mijn briefje laten zien.
We zijn er inderdaad nog eens gaan eten, samen met Ingrid en Frank. Gewapend met mijn briefje ging ik mijn pizza bestellen. Naast me stond Frank, die in zijn beste Sheekspieriaans aan de toogjuffrouw om een Engelstalig menu vroeg en kreeg! Tot zover het nut van al die uren blokken op het cyrillische schrift k Had er beter aan gedaan mijn Indonesisch verder te vervolmaken. En voor wie zich afvraagt of ik ook Indonesisch spreek: natuurlijk. Zes woorden. De rest moet nog vervolmaakt worden.
Net als de GSM-kultuur heeft ook het fastfood zijn weg naar Lviv gevonden. In het stadscentrum telden we niet minder dan drie MacDonalds. Hoe MacDonalds in het cyrillisch geschreven wordt zie je op de foto hieronder.
Naar jaarlijkse traditie zijn we met onze Davidsfondsafdeling dit jaar een stad gaan bezoeken. Geen Antwerpen of Brussel dit keer, geen Mechelen of Hasselt, nee, zelfs geen Aalst. We zijn naar Lviv geweest. En voor wie dat niet weet liggen volgt hier een korte wegbeschrijving.
Je zet je GPS op en volgt die blindelings tot je in de luchthaven van het Duitse Dortmund belandt. Je hebt immers via internet een vlucht geboekt van Dortmund naar Lviv, met een lagekostenmaatschappij. Wel oppassen, want dat lage kan zowel op kosten als op maatschappij slaan, al naar gelang de interpretatie van het ogenblik. Om maar te zeggen dat de vluchtprijs niet voor iedereen gelijk was.
De vlucht was dat echter wel, zodat we allemaal samen en op hetzelfde ogenblik landden in Lviv, Oekraïne. Daar werden we in een gebouw geloodst dat van buiten meer weg had van een Griekse tempel dan van een luchthaventerminal.
Er stonden en zaten wat beambten die onze passen controleerden en ons in moeilijk verstaanbaar Engels vroegen of we dr waren for business or tourist. Ik weet niet wat de anderen hebben geantwoord misschien zat er wel een of andere vrouwenhandelaar op het vliegtuig, want Oekraïne staat niet alleen bekend als de graanschuur van Europa maar ook als een land met bloedmooie vrouwen, al zullen die dan wel geen deel uitgemaakt hebben van onze groep Deeëffers, en nu heb ik het over de vrouwenhandelaars maar ik zei dat ik dr was als toerist, zodat ik het land in mocht.
Gelukkig hadden de andere leden van onze groep hetzelfde antwoord gegeven, zodat we even later met zn allen in de bus stommelden die ons naar ons hotel zou brengen. Onderweg kregen we in het Engels - al wat informatie van onze gids Diana die haar boog had ingeruild voor een imposante hoed.
We logeerden in het George hotel, geschreven Жорж, een van de oudste hotels van Lviv (1793). Het werd gebouwd in neo-renaissancestijl door de Oostenrijkse architecten Helmer en Felner. Zoals ze daar zelf zeggen komen de connoisseurs of beauty from all over the World er logeren. Ware woorden, waar ik mezelf in terugvind. We vernamen dat Honoré de Balsac er ooit verbleef maar dat het hotel sindsdien gelukkig gerenoveerd werd, zodat we een ruime slaap- met badkamer hadden en een flatscreen waaruit een massa onverstaanbaar Oekraïens kwam gerold.
Want wie denkt dat Oekraïeners en Russen dezelfde taal spreken heeft het echt wel bij het verkeerde eind. Het Oekraïens gebruikt ook het Cyrillisch schrift, maar het staat even ver af van het Russisch als het Vlaams van het Duits. Daar stonden Luc en Willy en ik dan met onze (beperkte) kennis van de taal van Poesjkin. Het is zelfs nog erger. Hier in het westen van Oekraïne hebben ze helemaal niet graag dat er Russisch uit je mond komt. De taal van de oude bezetter, weet je wel.
Reisverhalen van Ciske en Lieke Velleman-Oosterbaan
Dag allemaal.
Eerst toch maar melden dat we al een website hebben waarop we de verslagen van onze reizen hebben gepubliceerd. Omdat we echter al onze vrije webruimte hebben opgebruikt openen we op seniorennet een blog waarop we onze verslagen verder kunnen blijven publiceren.
Wie ons niet kent kan al eens gaan kijken op http://home.scarlet.be/fantasia
We hopen binnenkort hier ons eerste verslag neer te poten. Dat zal er eentje zijn van onze reis naar Lviv (Oekraïne) in oktober 2010.
Met onze zakken vol geld een kinderhand is gauw gevuld staken we voor de eerste keer sinds onze aankomst een straat over en belandden levend en wel voor het standbeeld van koning Danylo Romanovyck van Galicia (1205-1255), gekroond in 1253, de eerste koning van Ruthenia. Ruthenia is het Latijnse woord dat vanaf de 13de eeuw gebruikt werd voor de plaatsnaam Rus en bestond uit Belarus, Oekraïne, het westen van Rusland, stukjes van noordoost Slovakije en een smalle strook van Oost-Polen.
