Onze hoofden zijn rond

De representativiteit van de zogeheten ‘vrijheidskonvooien’ kan best wel eens overschat worden. En wellicht zijn ze geen lang leven beschoren.

Wat zich op de achtergrond afspeelt, kan echter halsstarriger worden. Het coronaprotest is permeabel, wat betekent dat allerlei thema’s er kunnen in doordringen, en ook doorgedrongen zijn, die vooral gemeen hebben dat ze een ongenoegen aan het licht brengen: ‘zich niet gehoord of politiek vertegenwoordigd voelen’. Corona heeft de motor van het verzet laten aanslaan. En waar het coronaprotest aanvankelijk een amalgaam was van motieven en argumenten om de coronamaatregelen te verwerpen, zijn meer en meer andere ongenoegens erin gesijpeld, bijvoorbeeld over het dure leven (inflatie, energieprijzen, kosten van de klimaatmaatregelen). Daarnaast stijgt de overtuiging dat de schuld van al het onheil bij de politiek ligt.

Is er dan een probleem met de democratie?

De kern van de democratie ligt erin besloten verdeeldheid te organiseren in plaats van ze af te stoten. Wat verdeeldheid wordt genoemd, is eigenlijk niets meer dan de essentie van democratie. Van de overheid wordt wel verwacht dat ze in staat is zoveel mogelijk ongenoegen goed op te vangen en daarvoor is echt geen dictatuur nodig. Trouwens mag een overheid mag nog zo krachtig zijn, alle neuzen in dezelfde richting krijgen is niet van deze wereld. ‘Onze hoofden zijn rond zodat het denken alle richtingen uit kan en van richting kan veranderen’ (naar een uitspraak van de Franse kunstschilder en auteur Francis Picabia (1879-1953).

Bronnen:

*De Standaard - 16 februari 2022 - Het oor van de politiek. Door Marc Reynebeau

*Der Spiegel – Heft Nr.7/2022 - Ein Land in mentaler Quaranytäne. Von Peter Maxwil