|
.
Boules de Berlin. Lekkere verse bollen, het is het geluid
dat iedere strandganger bekend in de oren klinkt, en een lokroep waar weinigen
nog nooit aan toegegeven hebben. Al jaar en dag lopen tijdens de zomermaanden
moedige verkopers, dikwijls jobstudenten, op het strand rond met een veel te
zware houten bak vol Berlijnse bollen op hun hoofd of op een plateau hangend
aan hun hals.
De boules de Berlin hebben een hele geschiedenis achter de
rug. Reeds in het begin van de twintigste eeuw werd er aan onze kust geleurd
met deze boules.
Te Blankenberge op 22 mei 1905 krijgt Rodolphe Dies uit
Brussel de toelating om te leuren met "Berlijnse bollen" op het
strand. Vlug volgen er nog andere leurders en tot op heden is er nog steeds
vraag op het strand naar dit heerlijk gebak met crème of confituur. Na de
eerste wereldoorlog werd de naam veranderd van "Boules de Berlin"
naar, "Boules de l' Yser", verwijzende naar de stroom, de IJzer ( Fr
: Yser) waar zo veel jonge mannen hun leven verloren hadden in de strijd tegen
Duitsland. De boule de Berlin klonk te Duits, waar men nog slechte
herinneringen aan had. Later na de tweede wereldoorlog werden het weer
Berlijnse bollen.
Ook het volgende is mogelijk. Na de eerste wereldoorlog
verschenen al vlug de eerste oorlogstoeristen in Diksmuide. Om deze toeristen
iets degelijks te kunnen aanbieden moet het idee gerezen zijn om hen een
variante op de reeds langer bestaande Boule de Berlin aan te bieden. Het
verschil bestond en bestaat hierin dat de IJzerbol gevuld wordt met veredelde
slagroom of pudding, terwijl de eigenlijke Boule de Berlin met confituur werd
gevuld. Ook werd de Boule de Berlin bestrooid met fijne kristalsuiker en de IJzerbol
met bloemsuiker.
Het gebakje is niet typisch Belgisch. Het is in zeer veel
landen gekend in ongeveer dezelfde vorm. Een vuistgrote platte bal gemaakt van een
fijn gistdeeg, gebakken in een oliebad en gevuld met confituur of
banketbakkersroom. Pudding zegt men ook wel...!
De oorsprong ligt misschien wel in Duitsland, maar
eigenaardig genoeg spreekt men daar over Pfannkuchen, wat onmiddellijk doet
denken aan pannenkoeken. De juiste benaming moet dan ook zijn; Berliner
Pfannkuchen, anders krijg je inderdaad pannenkoeken op je bord.
De Duitse Berlijnse bol wordt traditioneel gevuld met
aardbeienjam of pruimenmoes.
Dan bestaat er nog een klein verschil. Soms zijn de bollen
opengesneden en gevuld met pudding of confituur. Soms ziet de bol er uit alsof
hij onaangeroerd is en toch zit er een vulling in. Dit vooral in de moderne
versie van de boule. De vulling wordt er onder hoge druk via een dikke naald
ingespoten. Een veel snellere werkwijze dan opensnijden en vullen, dat is
handwerk en dus duurder!
|
