|
Na een bijna slapeloze nacht,
begon eindelijk de grote dag, waar ik zolang had op gewacht.
Ik ging de uitdaging aan
om te voet naar Santiago te gaan.
Rond 9 uur heb ik de huisdeur achter me dicht getrokken
en ben ik richting Mol vertrokken.
Ik werd aan de sporthal verwacht,
en door familie, vrienden en kennissen opgewacht.
Ook de Schepen van Sport was van de partij,
en zelfd een journalist van de Gazet van Antwerpen was er bij.
Mijn eerste stempel werd in mijn boekje gezet,
en na een emotionele toespraak werd op de mondharmonika dit wijsje ingezet:
"Hier staan tot afscheid...."
Dit raakte mij zeer diep, maar mijn hart was zeer verblijd.
Rond 11.00 uur ging ik op stap langs rustige wegen,
en kwam na een paar kleine dorpjes mijn eerste eindpunt tegen.
Bij moeder Maria in de Fruitkorf zou ik overnachten,
maar eerst stond er een lekker menu op mij te wachten.
Buiten regende het pijpestelen,
maar dat kon mij op dat moment weinig schelen.
Ik hoopte enkel dat als ik de volgende dag verder zou gaan,
het zonnetje hoog aan de hemel zou staan.
Mijn eerste 27 km zitten er op, moe maar voldaan,
ben ik redelijk vlug naar mijn bedje gegaan.
|
