Liedjes die blijven bekoren, wilt u er graag nog eens eentje terug horen, voel je vrij en op verzoek plaats ik het er bij
Een blogje voor U en door U gemaakt
23-10-2008
12de etappe
Ik vraag me af of die champagne er voor iets tussen zat, maar het is lang geleden dat ik nog zo goed geslapen had. Goed uitgerust en met frisse moed, ging ik weer een nieuwe dagtocht tegemoet. Het weer was me vandaag echter niet goed gezind, ik vertrok met lichte regen en een klein beetje wind. Ik stapte rustig verder langs het kanaal, maar de regen bleef duren, en toen ik weer verder moest langs de drukke baan, kreeg ik zelfs hagelbollen te verduren. Nergens vond ik een plaatsje om te schuilen, mensenlief, zo een rotweer, je zou er van gaan huilen. Eindelijk kon ik van die drukke baan, en weer verder langs lokale,rustige wegen gaan. Mijn voeten waren door en door nat, en net toen ik Vezy bijna naderde, begon de zon te schijnen, dat was me wat!! Maar mijn geluk bleef niet lang duren, want een beetje later kwamen de regenwolken alweer gluren. En dat was niet mijn enige pech, ook de jeugdherberg waar ik normaal zou slapen, was al zes maanden weg. Om te kunnen overnachten moest ik nog 6 km verder gaan, en dus ben ik, helemaal doorweekt als ik was, maar weer op pad gegaan. Ik had mijn kilometers voor vandaag bijna gered, maar toen ik bijna aan de kerk was, werden de hemelsluizen weer open gezet. Ik kon het niet meer aan en vluchtte de kerk binnen, ik plofte neer op een stoel, ik had het nodig om mij te bezinnen. Ik barste in tranen uit en vroeg om hulp: O Lieve Heer, sta me bij, en net toen de nood het hoogste was, kwam de redding nabij. Opeens ging de kerkdeur open, en een oud vrouwrje kwam met bloemen in haar hand, de kerk binnen gelopen. Geloof het of niet, maar ik was nog nooit zo blij, en ik vroeg haar of zij geen slaapgelegenheid had voor mij. Zij gaf mij het adres van La Maison Pastoral, wat een chance, om haar te bedanken bad ik eerst nog een rozenkrans. Zij wees me de weg naar het huis waar ik moest zijn, nadat ik mijn schelp had getoond, kreeg ik de sleutel, een beter einde van de dag kon er niet zijn. Boven in het huis waren er verschillende kamers naast mekaar, er waren voldoende matrassen en die legde ik lekker op elkaar. Nu nog een hapje eten, en dan proberen om deze zeer natte dag vlug te vergeten.
