 |
|
|
Liedjes die blijven bekoren, wilt u er graag nog eens eentje terug horen, voel je vrij en op verzoek plaats ik het er bij
Een blogje voor U en door U gemaakt
|
|
| 29-10-2008 |
 57ste etappe |
...
Iets voor half zeven schiet ik wakker, ik hoorde niet eens mijn wekker!!
Ik spring mijn bed uit en denk: dekke toch, nu heb ik het aan mijn rekker!!!
Zo vlug ik kon maakte ik mij klaar om naar de camping te gaan,
hopelijk waren de kompanen ook al opgestaan.
Om 7u30 kon onze 2de GRdag beginnen,
en we hoopten dat we die wat makkelijker konden overwinnen.
We volgden Frederik en hielden zijn tempo aan,
maar bij Guy kriebelde het om wat sneller te gaan.
Je zag aan zijn gezicht, dit was niet naar zijn zin.
Maar toen hij zag hoe zwaar het weer werd, hield hij zich toch in.
Langzaam maar zeker ging het weer omhoog, colleke op, colleke af,
op tijd en stond even rusten, want we waren nogal snel bekaf.
Bij de beklimming naar Astaté zagen we tussen de bergen links van ons de zon,
en rechts van ons hing er een mist waar je niet doorheen kijken kon.
Dat zicht was adembenemend mooi,
we zagen zelfs een kadaver van een schaap, waarschijnlijk een achtergelaten prooi.
Na de pic-nic moesten we snel weer verder gaan,
want gisteren hadden we over 25 km meer dan 6 u gedaan.
Langs een pad van rotsen zetten we de lange afdaling aan,
maar in een mum van tijd ben ik zeker 3 keer tegen de grond gegaan.
Na die laatste valpartij is het lachen me wel even vergaan,
mijn linkerarm was erg geschaafd en Frederik moest me helpen om weer recht te staan.
We zetten onze weg voorzichtig verder,
Frederik effende de weg voor mij, hij was precies mijn herder.
Na een tocht van 8 uur kwamen we in Bidarry aan,
vandaag hebben we over bijna dezelfde afstand als gisteren nog twee uur meer gedaan!!!
Op Camping a la Ferme konden we voor 10 euro in een huisje de nacht doorbrengen,
en Frederik, de brave ziel, wou zich niet al te veel mengen,
toen Guy vroeg of hij met mij in de kamer kon,
hij was al tevreden met de zetel van het salon.
Terwijl ik mijn wonden ging verzorgen,
gingen de anderen de stad in om voor eten te zorgen.
We aten ravioli met een spiegelei,
en ik moet zeggen, het smaakte mij.
Na de afwas heb ik nog mijn dagboek aangevuld,
en nog even nagepraat over de voorbije dag, die was weeral goed gevuld.
Moe maar voldaan... zijn we rond 21u45 allemaal naar bed gegaan.
|
|
|
|
Reacties op bericht (0)
|
