Deze column vond ik bij het Nationaal Pop Instituut (NL). Ik vond het gewoon even de moeite om dit te publiceren.
Middagdutje
 De dag kan me niet vroeg genoeg beginnen: ik hou van de zonsopkomst en het gevoel te leven met de cyclus van de zon. Dat is wel eens anders geweest: de laatste vijftien jaar van de vorige eeuw ben ik uitsluitend naar bed gegaan als de vogeltjes lang en breed in ochtendgezang waren uitgebarsten en begon de werkdag op passende muzikantentijden. Lang tussen de klamme lappen blijven liggen, in de schemering van de namiddag nog even naar de supermarkt en de nacht lonkte alweer in al zijn pracht en met al zijn verleidingen. Als het tegenwoordig voorkomt dat ik een nachtoptreden heb en tijdens de terugreis op de snelwegen de wereld licht zie worden, voel ik me een beetje vies. Het gezang van de vogeltjes associeer ik dan met mindere tijden en slechtere gewoontes. Kop onder de deken en slapen.
Voor je het weet, lig je weer de halve dag op je nest. Daarom ben ik wat strenger voor mezelf geworden. Zaken doe je tijdens kantooruren en de muziek laat je je leven vullen alsof water zijn weg zoekt. Laat alle gaten en kiertjes maar vollopen. De eerste uren van de dag zijn voor het beantwoorden en verzenden van mail. Dan is er altijd wel iets te updaten voor de website en na een ontbijtje kan de studioapparatuur aan om aan tracks te werken of volgt er een repetitie of vergadering. Als ik s avonds een optreden heb, doe ik s middags vaak een dutje om daarna een nieuwe frisse start te maken en pak ik mijn spullen: rugzak, podiumkleding, droog shirtje, pen, een stift voor de kleedkamermuren, paspoort en tekstboekje, pijnstillers en pleisters, een flesje water en een borreltje voor onderweg. Routines.
Een nadeel is het steeds verschuivende slaapritme en de omschakeling van de nightvibe naar het ritme van de natuur. Na een weekend vol optredens is er maar 1 mogelijkheid om dit terug te draaien: lekker een dagje op je rug naar Lost en ander videomateriaal kijken dat is blijven liggen, of wat DVDs huren. Morgen is alles weer goed en beginnen we opnieuw....
Origineel geschreven door Ro Krom; ik herken me wel in wat hij schrijft....
|
