Het Latijnse spreekwoord zegt «des gustibus et coloribus non disputantum est», ofwel «over kleur en smaak valt niet te twisten». Maar als notoir dwarsligger wil ik me hier toch even aan wagen…

Ik heb het hier namelijk over de vele keren dat de Vlaamse groep Clouseau het Antwerpse Sportpaleis laat vollopen. Laten we zeggen, ik ben absoluut geen Clouseau-fan, dat meen ik oprecht. Maar als men honderd mensen zou vragen wat ze van de broertjes Wauters vinden, zal een heel hoog percentage vinden dat ze niet goed zijn. Maar als we dan daar de verkoopcijfers van het Sportpaleis naast leggen, dan is het duidelijk dat er heel wat hypocrieten rondlopen.

Voor mij persoonlijk is Clouseau niets meer dan een fenomeen dat over zijn paard getild is in de tijd dat VTM begon met “Tien om te Zien”. Maar als je op de keper gaat beschouwen wat ze werkelijk aan de muziekgeschiedenis hebben bijgebracht, zal je moeten toegeven dat het enorm weinig is. De liedjes die ze maken gaan gewoonlijk eventjes heel snel naar de top om dan ook weer redelijk gauw in de anonimiteit te verdwijnen. Daarom ben ik ook van mening als Clouseau er mee zou ophouden, dat er weinig van hun muziekpatrimonium zal overblijven.