Wandeling rond het Zilvermeerxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Vertrekpunt : Ecocentrum De Goren Langs de Postelsestw. (N 136)

                    Of bij het provinciaal Domein Zilverstrand

Afstand       : 8 km

Bewegwijzering : blauwe pijl op witte zeshoekige plaatjes

Zilvermeer, Zilverstrand... De namen van de recreatiebestemmingen in Mol liegen er niet om.

De oostelijke uithoek van de provincie Antvverpen lijkt wel een eldorado.

Maar dat neem je best met een korreltje zout - of beter: wit zand. Het 'zilver' waarnaar de plaatselijke toponymie verwijst, is ei- genlijk fijn, wit zand. Dat werd er sinds de jaren twintig

in de ondergrond ontgonnen, nadat men vastgesteld had dat het van zeer goede kwaliteit was.

Witter dan wit Het was een schipper die rond 1850 de ontdekking deed. Hij voerde wit zand uit

Zee brugge naar Luik. Toen hij in Mol passeerde, was hij verbaasd dat het zand op de oever

witter was dan zijn vracht. Hij nam een monster en thuis leerde hij dat het Molse zand van de allerbeste kwaliteit was. Glas- verwerkende fabrieken vestigden zich in Mol en verwerkten het

zand tot glas, zoals flessen en vensterglas. Die werkgelegenheid was welkom in deze eerder

arme streek. Door zijn hoge zuiverheid wordt het zand niet alleen voor glasproductie gebruikt, maar ook voor glasvezel, keramiek, glazuur, email en chemische processen.

Na de Tweede Wereldoorlog kwamen nucleaire bedrijven jobs scheppen.

Vandaag is het toerisme echter de grote aantrekkingspool van Mol en omstreken. En weer is

het wit zand er deels verantwoordelijk voor. In de oude zandwinningsputten liggen nu verblijfsparken, waar volop aan waterrecreatie kan gedaan worden. En natuurlijk oogt het s

trand er onberispelijk wit.

Mulzand Bij het begin van de tocht steek je eerst de Postelsesteenweg over. Meteen wandel je

door een mooi dennenbos naar de oever van de grote voormalige zandwinningsput, waarrond

de wandeling trekt. Het verblijfspark SunParks heeft zich aan de oever van het meer genesteld. Hier mag je in het water zwemmen en ravotten. Elders mag het niet en kan zwemmen gevaarlijk zijn.

Je wandelt door SunParks, maar je blijft er de oever dicht volgen. Zo kom je dicht bij de eerste huizen van het Molse gehucht Rauw. Je blijft echter door de bosstrook wandelen, die de huizen

van het meer scheidt. Onder je voeten kraakt mul, wit zand. Het is dit zand dat hier decennia ontgonnen werd. Je merkt dat het bijzonder fijn is. Vind je het ook een beetje vermoeiend om

door dat mulle zand te stappen? Dan kun je ook tussen de bomen stappen. Dat gaat beter.

Je merkt dat hier in het water enkele stei- gers aangelegd werden. Soms werpt een visser er

een hengel uit.

Natuurreservaat De Maat Je blijft de oever trouw volgen. Tot je het bos verlaat en even over

een betonnen weg stapt. Dit is de Blauwe Keidreef. Rechts wandel je langs een zandwinningsput waar de ontginning nog doorgaat. Je mag het gebied niet betreden. links wandel je langs

een nieuwexpositiecentrum. Even er voorbij moet je door een poortje opnieuw naar het meer wandelen .

Je wandelt nu over een smalle dijk tussen twee grote plassen. Het gebied dat je nu betreedt,

werd ingericht als natuurreservaat. Je merkt vast dat hier veel meer waterwild zwemt,

waaronder verschillende soorten ganzen.

Je bent hier het verst verwijderd van het recreatiegedeelte van het meer. Hier vinden de dieren dus de meeste rust.

Je blijft de oever dicht volgen. Rechts strekt het natuurreservaat De Maat zich uit.

Het is een gevarieerd, nat gebied met plassen en broekbossen.

Zo bereik je opnieuw de westelijke grens van het meer. Door het bos wandel je terug naar de parking.

Bron GVA