Welkom, in het leven van mij. Het leven, van mij en mn katten.
20-01-2007
Positief
Gister kregen we een mail van de man van mn lievelingstante/tweede moeder met de tekst dat we eindelijk bij haar in het ziekenhuis op bezoek konden. Ze is weer verplaatst, van het AMC naar het OLVG (onze lieve vrouwen gasthuis) Dus de operaties zijn voorbij en nu moet ze dus kennelijk, aan de revalidatie gaan werken.Maar omdat ze veel vrienden heeft, moet toch iemand alles een beetje regiseren. Zodat niet iedereen tegelijk komt enzo. Ze kan trouwens toch maar een bezoeker tegelijk aan! Dus daarvoor stond er ook een naam en telefoonnummer, die we dan het best kunnen bellen om te vragen wanneer het uitkomt om te gaan. Nou, dat zou dus vannochend worden. Mijn moeder zei nog Ja iedereen zal dan wel bellen, dus het zal dan ook wel druk zijn. Met andere woorden, dat zei liever op een ander moment zal bellen, omdat ze eerst al die anderen voor wil laten gaan. Nou, dat vind ik dus niks he. In iedergeval geen reden! Want zei heeft net zo veel recht, om op bezoek te gaan, als een ander. En ik weet, hoe graag ze haar beste vriendin nu eindelijk eens een keer wil zien. Gelukkig, beldde de man van haar beste vriendin haar op en juist ook net even voor de tijd dat ze die, zeg maar, reggiseuze kon bellen, om een afspraak te maken voor op bezoek te gaan. En die vroeg, of ze Marjolijn vanmiddag kon helpen met eten geven. Omdat hij dat altijd al doet, want als hij dat niet doet, ze gewoon geen eten krijgt. Ze daarom ook al twee keer, smiddags, geen eten heeft gehad. Want ze hebben gewoon persooneels-tekort. Maar hij is langzamerhand, een beetje uitgeput, daarom vroeg hij het dus aan mn moeder. Nouja, mn moeder voeld zich natuurlijk ontzettend vereerd, maar vind het ook best moeilijk. Want ja, het is toch je beste vriendin. Maar goed, het viel haar erg mee. Want ze klonk wel positief, door de telefoon. Nadat ze dus gedaan had, wat ze moest doen. Ze had zich gewoon op het ergste voorbereid en daaarom viel het haar allemaal wel mee. Dat klonk in iedergeval beter, dan dat het op dat moment bij mij was gegaan. Want ik zag weer allerlei beelden voor me, beelden van vroeger. Ja omdat ik het gewoon moeiljk vind, dat er altijd dingen zijn die kunnen veranderen. Maar er kwamen ook meer en andere dingen boven. Dingen waar ik anders niet, maar nu wel ineens om ging huilen. Dus ik voelde ineens weer alle energie uit me weg stromen en ik had ook het gevoel alsof ik al veel te veel gedronken had. Terwijl ik juist nog geen een druppel op had, want anders zou ik meteen in slaap vallen. En ik slaap de laatste tijd al zo veel. Omdat ik het liefst, nergens aan wil denken. Maar of dat nou zo goed is...
Reacties op bericht (0)
Over mijzelf
Ik ben Ari..., en gebruik soms ook wel de schuilnaam Smokey.
Ik ben een vrouw en woon in Amsterdam (Nederland) en mijn beroep is Huisvrouw.
Ik ben geboren op 17/01/1964 en ben nu dus 60 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Mn katten, de computer, muziek luisteren, tv kijken, lezen, schrijven en nog veel meer..
Ik ben biseksueel. Heb donker-blond haar, licht-blauwe ogen en ben 1 meter 65 lang/kort (klein/groot)
