Korenbloemen zie ik nog nauwlijks
tenzij op het oude tafellaken
dat ik erfde met een tijd
herinneringen aan tante Leonie
eveneens in de dood vergeten
hoe zij haar geborduurde bloemen koesterde
bij het kopje koffie
dat zij haar levenselxir noemde
met de korenbloemenwordt de zomer
in mijn hoofd verankerd
als een blijvende illusie.
Ingrid Lenaerts
|