|
Het ruikt hier muf naar aardappelschillen
voor het varken van de boer van hiernaast
het is zijn laatste exemplaar dat hij koestert
alvorens de slacht weer onder ons zal zijn
En ik wil deze ritus niet meemaken
het brullen van het arme beest naar een waarom
zonder antwoord de laatste gil zoals
een stoomfluit van een ouderwetse trein
Nu kan het nog dromen van de boomgaard
toen het op zijn flanken lag
onder modder te drogen in de zon
met een margriet tussen de bek
als een zalige nietsdoener
Hij weet niet wat hem te wachten staat.
Ik wel en ik gruwel daarvan
Ingrid Lenaerts
|
