Wat doe je als je in gesprekken met je vrienden telkens weer te horen krijgt dat ze boeiende lezingen en cursussen missen, dat ze graag eens een boeiende excursie zouden willen doen, met een gids die weet waar hij het over heeft. Dat ze niet gediend zijn van de zoveelste kaarting met koffiekoeken. Dat ze geen zin hebben om op café te gaan.
Je werpt op dat er toch veel boeiende initiatieven zijn, dat er goede films lopen, of toneelstukken. Dat er zoiets is als een universiteit van de derde leeftijd waar professoren en oud-professoren interessante lezingen komen geven.
Da's waar, zeggen ze, maar we zouden iets willen dat niet meteen voor universitair geschoolden is, iets wat in de namiddag loopt, want 's avonds willen we thuis zijn.
En dan ga je zelf aan de slag! Je stapt naar je algemeen directeur en je vraagt hem om je een Senior Academy uit de grond mag stampen. Een 'hogeschool voor actieve senioren', zeg maar. Want je bent een beetje allergisch voor dat woord 'derde leeftijd'.
Je krijgt het fiat en je toetst een en ander af bij bevriende collega's. Schitterend idee, zeggen die. We doen mee. En zo stel je een leuk programma samen, met lezingen, cursussen, een leesgroep en excursies, allemaal gegeven en begeleid door docenten of oud-docenten die dit een plezierige uitdaging vinden.
Het is ook een goed middel om het contact met de oud-collega's wat nauwer aan te halen, om elkaar weer eens te ontmoeten, en ook om die oud-studenten weer eens in huis te krijgen. En zo zien die elkaar ook weer vaker. Waardoor er buiten de lezingen en cursussen om, weer een hoop mensen een uitgebreide vriendenkring krijgen en niet het gevaar lopen in hun huis te vereenzamen.
Vamiddag is er dus foto shoot, want je wil toch ook affiches om je initiatief bekend te maken! We hebben met een aantal oud-collega's afgesproken in één van de departementen van onze hogeschool. Ik ben al heel benieuwd! Doorgaans ben ik het die foto's maak en er zijn er heel weinig waar ik op sta. Straks moet ik fotomodel spelen! Gelukkig niet alleen. 't Zal lachen zijn. Maar dan staan we met blije gezichten op de foto. En zo voelen we ons ook!